فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۴۰ مورد از کل ۱٬۰۴۷ مورد.
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۳ شماره ۵۵
145 - 158
حوزههای تخصصی:
ادبیات گسترده ای از تکانشگری به عنوان یک عامل خطر مهم در وقوع جرم حمایت می کند. جوانانی که تکانشگری بیشتری دارند، ممکن است رفتارهای خطرناکی از خود نشان دهند. در این مطالعه، تأثیر یک برنامه ی هشت هفته ای یوگا بر میزان تکانشگری و خطر پذیری مردان جوان مجرم بررسی شده است. 61 مرد جوان مجرم به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت هشت هفته در برنامه ی توانبخشی معمول به علاوه تمرین های یوگا و گروه کنترل فقط در برنامه ی توان بخشی معمول شرکت کردند. دو گروه در ابتدای مطالعه و همچنین پس از 10 هفته با استفاده از آزمون برو/نرو و تکلیف قمار IOWA مورد ارزیابی قرار گرفتند. دو گروه از نظر ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت معنی داری نداشتند. آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی عملکرد بهتری را برای گروه مداخله در تمامی خرده مقیاس های آزمون های قمار برو/ نرو و IOWA در مراحل بعد از مداخله و قبل و بعد از مداخله نشان دادند. میانگین زمان واکنش در آزمون برو-نرو و میانگین زمان کل تکلیف قمار آیوا در گروه مداخله پس از مداخله به میزان قابل توجهی افزایش یافت. نتایج نشان داد برنامه ی مداخله ی یوگا می تواند برای کاهش تکانشگری و تصمیم گیری پرخطر در مردان جوان مجرم سودمند باشد.
تدوین برنامه آموزش و حمایت از والدین مبتنی بر شواهد تجربی در فصل مسابقه: یک مطالعه اقدام پژوهی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۳ شماره ۵۷
101 - 128
حوزههای تخصصی:
هدف از انجام پژوهش حاضر، آموزش و حمایت از والدین مبتنی بر شواهد تجربی مطالعه اقدام پژوهی بود. در این مطالعه، 30 والد (پدر یا مادر)، 21 فرزند ورزشکار و 2 مربی، از یک آکادمی تخصصی فوتبال که در لیگ برتر شهرستان های اصفهان حضور داشت، به عنوان شرکت کننده انتخاب شدند. روش تحقیق، اقدام پژوهی و شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت کیفی بود. داده ها با مشاهده و ثبت رفتارهای کلامی و غیر کلامی جمع آوری گردید. برای درک بهتر افکار، احساسات و نگرش مشارکت کنندگان نیز مصاحبه نیمه ساختار یافته با مربی و والدین ورزشکاران انجام شد. داده های به دست آمده به دقت پیاده سازی و با استفاده از روش تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 9 مقوله فراگیر دلبستگی روانشناختی، جهت گیری هدف، نوع مشارکت والدین، آموزشی، رفتار جوانمردانه و بازی عادلانه ، ورزشی، ارزش محوری، هدف گرایی ورزشی، سبک فرزندپروری نوین ورزشی را از دیدگاه والدین مبتنی بر شواهد تجربی در فصل شناسایی کردند و مورد ارزیابی قرار دادند. آموزش و حمایت از والدین بر اساس نیاز آن ها در فصل مسابقه متفاوت می باشد. از آن جایی که توجه به نیازهای شناسایی شده و آموزش و حمایت از والدین مبتنی بر شواهد تجربی آن ها در فصل مسابقه برای تقویت رابطه والد و فرزند و ارتقاء مشارکت ورزشی والدین و ورزشکاران اهمیت فراوانی دارد، ضروری است که مربیان، روان شناسان و مدیران ورزشی، عوامل محیطی و فردی را برای آموزش و حمایت از والدین مبتنی بر شواهد تجربی اثرگذار مورد توجه قرار دهند.
مقایسه اثر ۸ هفته تمرینات تناوبی شدید و مقاومتی بر شاخص های میوستاتین و فولیستاتین و آیریزین سرم در دختران جوان ورزشکار و غیر ورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: پروتئین های فولیستاتین و میوستاتین و آیریزین پروتئین های کلیدی در تنظیم هایپرتروفی و آتروفی عضلانی هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر هشت هفته تمرینات تناوبی شدید و مقاومتی بر شاخص های میوستاتین و فولیستاتین و آیریزین سرم در دختران جوان ورزشکار و غیرورزشکار اجرا شد.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 48 نفر از دختران ۱۸ تا ۲۵ سال ورزشکار و غیرورزشکار به چهار گروه تجربی 12 نفری: ورزشکار گروه تمرینی HIIT و ورزشکار گروه تمرین مقاومتی و غیرورزشکار گروه تمرینی HIIT و غیرورزشکار گروه تمرین مقاومتی تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرینی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته به تمرینات ویژه پرداختند. پروتکل تمرین در گروه تمرینات HIIT شامل سه ست پروتکل Rast بود، که در هر ست آزمودنی در شش وهله و در هر وهله فاصله ۳۵ متری را با حداکثر سرعت می دوید و تمرینات به شکل فزاینده ای تا هفته چهارم در هفته یک ست و از هفته ی پنجم تا هشتم هر دو هفته ای یک ست اضافه انجام دادند و در نهایت به هشت ست رساندند. گروه تمرین مقاومتی هر جلسه هشت ایستگاه را به صورت دایره ای تمرین کردند. حرکات مقاومتی در دو هفته با شدت ۷۵-۶۵ درصد 1RM معادل ۱۲-۱۰ تکرار بیشینه انجام شد و سپس به ۸۵-۸۰ درصد IRM که معادل ۴ تا ۶ RM است افزایش یافت. به منظور مقایسه تغییرات درون گروهی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون در گروه های تمرینی از آزمون t وابسته و آنوا و برای بررسی تفاوت بین گروهی از آزمون بونفرونی استفاده شد. همچنین محاسبات آماری در سطح معنا داری 05/0>P در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج گروه های چهارگانه، در حالت پس آزمون نسبت به پیش آزمون، افزایش میانگین شاخص فولیستاتین و آیریزین سرم و کاهش میانگین میوستاتین دختران جوان ورزشکار و غیرورزشکار را نشان داد و عملکرد گروهای ورزشکار بهتر از غیرورزشکار بود (0.05>P). همچنین نتایج آنوا نشان داد که بین گروه های چهارگانه تفاوت معناداری در میوستاتین و فولیستاتین سرم وجود نداشت (0.05<P). اما در آیریزین سرم بین گروه تمرینات مقاومتی ورزشکاران با مقاومتی و تناوبی غیرورزشکاران تفاوت معناداری وجود داشت (0.05>P). بین گروه تناوبی ورزشکاران با باگروه های مقاومتی و تناوبی غیرورزشکاران تفاوت وجود داشت. بین گروه تمرینات تناوبی غیرورزشکارن با مقاومتی غیرورزشکاران نیز تفاوت معناداری وجود داشت (0.05>P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد که هشت هفته تمرینات تناوبی شدید و مقاومتی شدید توانست باعث کاهش میوستاتین و افزایش فولیستاتین و آیریزین سرم دختران ورزشکار و غیرورزشکار شد. این بهبود در میان ورزشکاران بیشتر از غیرورزشکاران بود.
اثر زمان بندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری شوت بسکتبال در افراد نوآموز(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر زمان بندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری افراد نوآموز بود. روش پژوهش: 36 دانشجوی نوآموز در مهارت های بسکتبال انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه خودگویی راهبردی قبل از ارائه بازخورد، بعد از ارائه بازخورد و کنترل تقسیم شدند. در هر جلسه، 60 کوشش تمرینی از چهار نقطه از قوس بسکتبال داده شد. مربی پس از هر سه کوشش یک بازخورد درباره شیوه اجرای مهارت به نوآموزان می داد. در گروه تجربی اول، به نوآموزان آموزش داده شد تا از خودگویی راهبردی پس از اتمام سه کوشش تمرینی و پیش از ارائه بازخورد برای شناسایی خطا استفاده کنند؛ به گروه تجربی دوم، از نوآموزان خواسته شد که از خودگویی راهبردی پس از ارائه بازخورد برای اصلاح خطاها استفاده کنند و در گروه کنترل، تمرینات و بازخورد داده شد، اما خودگویی ارائه نشد. در نهایت، دو هفته پس از پایان مداخله آزمون یادداری برگزار شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس دوعاملی در مرحله اکتساب نشان داد که اثر اصلی جلسات (0/000=P) و گروه (0/024=P) بر عملکرد شوت بسکتبال معنی دار بود. همچنین، اثر تعاملی جلسات و گروه بر عملکرد شوت بسکتبال معنا دار بود (0/001=P). در نهایت، خودگویی پیش از ارائه بازخورد نسبت به بعد از بازخورد به بهبود یادگیری مهارت شوت بسکتبال منجر شد (0/007=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد خودگویی راهبردی در قبل از ارائه بازخورد به دلیل توجه بر شناسایی خطا و استفاده از بازخورد مربی درباره نحوه اصلاح خطاها برای یادگیری پرتاب بسکتبال مفید است.
تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان (PSRS-AA)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: واکنش پذیری به استرس زمینه ساز تفاوت های فردی در پاسخ های ذهنی، عاطفی و فیزیولوژیکی به موقعیت های استرس زا بوده و نشانگری معتبر برای پیامدهای نامطلوب سلامت فعلی و آینده است. با وجود اهمیت موضوع واکنش پذیری به استرس و تبعات آن، محاسبه فیزیولوژیکی مرسومِ واکنش پذیری زمان بر، پرهزینه و تهاجمی است. هدف پژوهش، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. نمونه آماری 290 نفر از ورزشکاران (130 دختر و 160 پسر) رشته های ورزشی مختلف با دامنه سنی 12 تا 20 سال بودند که با روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمه نسخه فارسی پرسشنامه تأیید و در ادامه برای تعیین روایی ساز پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 0/90 است. ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان و ابعاد آن بالای0/7 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به دست آمد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج، مقیاس فارسی واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا استفاده کرد.
تاثیر دوازه هفته تمرین ترکیبی (هوازی و پیلاتس) بر سطوح سرمی بیومارکرهای آنتی اکسیدانی در زنان مبتلا به سرطان پستان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: بررسی ها نشان می دهد بین سطوح آنتی اکسیدان های درون زاد و خطر ابتلا به سرطان پستان و بازرخداد آن ارتباط وجود دارد. فعالیت ورزشی به عنوان یک راهکار موثر در پیشگیری و درمان سرطان شناخته شده است. از طرفی نقش فعالیت های ورزشی ترکیبی بویژه ورزش پیلاتس و هوازی بر این عوامل در بیماران سرطانی مشخص نیست. هدف مطالعه حاضر بررسی تغییرات برخی آنتی اکسیدان های درونزاد زنان یائسه مبتلا به سرطان پستان متعاقب ۱۲ هفته فعالیت ورزشی ترکیبی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۳۰ زن مبتلا به سرطان پستان تحت درمان به عنوان آزمودنی های در دسترس انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۱۲ هفته و هر هفته ۳ جلسه به فعالیت ورزشی پیلاتس و هوازی پرداختند و گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه فعالیت ورزشی شرکت نکردند. قبل و بعد از مداخله تمرین نمونه خونی جهت سنجش متغیرهای مورد مطالعه اخذ شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معناداری کوچکتر از 0.05 تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد پس از ۱۲ هفته تمرین ترکیبی، سطوح گلوتاتیون پراکسیداز (0.005=P) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری داشتند (0.05>P)، اما تغییرات سطوح سوپراکسید دیسموتاز و مالون دی آلدئید معنی دار نبود (0.05<P).نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین ترکیبی هوازی و پیلاتس می تواند اثرات سودمندی برای دفاع آنتی اکسیدانی آنزیمی از طریق افزایش گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در زنان مبتلا به سرطان پستان داشته باشد که شاید پیامد آن کاهش بازرخداد یا متاستاز سرطان پستان باشد.
مقایسه اثر سیستم های تمرین مقاومتی با شدت بالا، هرمی مسطح، دراپ ست و پیش خستگی بر هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین یک در مردان ورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: تمرینات مقاومتی اثرات مثبتی بر ترکیب بدن، متابولیسم و عملکرد ورزشی دارند. استفاده از سیستم های تمرینی مختلف باعث می شود که تمرینات با شرایط فیزیکی ورزشکار تطبیق داده شود و باعث پیشرفت تمرینی فرد شود. هدف این پژوهش بررسی اثر روش های مختلف تمرین مقاومتی بر پاسخ هورمون رشد (GH) و فاکتور رشد شبه انسولین یک (IGF-1) در مردان ورزشکار بود.مواد و روش ها: ده ورزشکار مرد (سن 5.48± 25.21 سال، وزن 9.81±75.25 کیلوگرم، قد 4.75±180.31 سانتی متر) بصورت هدفمند و داوطلبانه، برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند و به صورت متقاطع چهار برنامه مختلف تمرین مقاومتی (با شدت بالا، هرم مسطح، ترکیبی درآپ ست، پیش خستگی) را طی یک جلسه انجام دادند. نمونه خونی پس از اجرای هر روش، از ورید بازوی دست راست آزمودنی ها برای اندازه گیری سطوح سرمی GH و IGF-1، در دو دوره زمانی، قبل و بلافاصله بعد از تمرین، گرفته شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که بین سطوح GH و IGF-1، قبل و بعد از تمرین در تمام روش های تمرینی تفاوت معناداری وجود دارد (0.05>P). همچنین مقایسه میانگین GH و IGF-1 بین سیستم های تمرینی هیچ اختلاف معناداری را نشان نداد (0.05<P).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سیستم های تمرینی با شدت بالا، هرمی مسطح، دراپ ست و پیش خستگی علیرغم حجم و شدت تمرینی متفاوت، باعث افزایش یکسان GH وIGF-1 می شود.
تاثیر تمرینات هوازی، واقعیت مجازی و تکالیف دو گانه بر عملکرد حرکتی و افسردگی بیماران ام. اس. افسرده(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۳ شماره ۵۵
35 - 54
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با بررسی تاثیر تمرینات هوازی، واقعیت مجازی و تکالیف دوگانه بر عملکرد حرکتی و افسردگی بیماران ام اس افسرده انجام شد. 48 زن مبتلا به ام اس با میانگین سنی 21/8 ±13/42 در این تحقیق شرکت کرده و به صورت تصادفی به سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین هوازی به مدت هشت هفته و هر هفته دو جلسه به تمرینات هوازی پرداختند و گروه واقعیت مجازی در محیط مجازی و گروه تکالیف دوگانه به صورت همزمان با استفاده از تمرین هوازی و واقعیت مجازی تحت مداخله قرار گرفتند. گروه کنترل نیز فعالیت های روزمره خود را ادامه داد. از پرسشنامه افسردگی بک، تست تعادل رسیدن عملکردی و ده متر راه رفتن در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. نتایج آزمون t زوجی نشان داد راه رفتن، تعادل و افسردگی در گروه های تمرین از پیش آزمون تا پس آزمون بهبود معنی داری یافت (05/0≥P). برای مقایسه راه رفتن و تعادل در گروه های تحقیق از آزمون کوواریانس استفاده شد و نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون راه رفتن، تعادل و افسردگی در گروه های تحقیق تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0≥P). نتایج آزمون بونفرونی نیز نشان داد که در متغیر راه رفتن، تعادل و افسردگی بین گروه تکالیف دوگانه با گروه هوازی و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0≥P). در نهایت نتایج تأیید می کند که تکالیف دوگانه بیشتر از تمرینات هوازی و واقعیت مجازی منجر به بهبود تعادل و راه رفتن و افسردگی زنان ام. اس. افسرده می شود و این تمرینات می تواند مداخله مناسبی برای بهبود عملکرد حرکتی و افسردگی این افراد باشد.
بررسی نقش استراتژی های آموزشی یادگیری حرکتی در بهبود خلاقیت تیمی فوتبالیست های مبتدی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۵۶
17 - 32
حوزههای تخصصی:
خلاقیت یکی از مهم ترین متغیرهایی است که موفقیت ورزشی یک فرد را تضمین می کند و برای ادامه فعالیت بدنی در افراد مبتدی مهم است. این مطالعه با هدف بررسی نقش استراتژی های آموزشی یادگیری حرکتی بر خلاقیت تیمی فوتبالیست های مبتدی انجام شد. شرکت کنندگان این مطالعه 66 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه های تهران بودند (49/27 ± 68/2 سال) که داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. همه آن ها مبتدی بودند که با نظر متخصص این موضوع تأیید شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در گروه های آموزش خطی، غیرخطی و افتراقی جای داده شدند و به مدت سه ماه هر هفته دو جلسه تمرین کردند. هر گروه توسط مربی خاص خودش تمرین داده شد. پس از مداخلات هر گروه یک بازی انجام داد و خلاقیت شرکت کنندگان با تحلیل فیلم و نظر دو متخصص بررسی شد. نتایج با توجه به نادربودن اعمال شناسایی شده به صورت توصیفی گزارش شده است. یافته ها نشان داد خلاقیت گروهی که به روش غیرخطی تمرین کردند، بیشتر از دو گروه دیگر بود و همچنین خلاقیت گروه افتراقی بیشتر از گروه خطی بود. این نتایج با استناد به دیدگاه پویایی بوم شناختی، استفاده از دستکاری قیود را برای ارتقای خلاقیت تیمی به دلیل اکتشافی بودن و کمک به حل چالش های حرکتی مفید می داند و برای مربیان، معلمان و مدرسان تربیت بدنی توصیه می شود؛ البته استفاده از این روش به تخصص و خلاقیت مربی نیز نیاز دارد.
تأثیر بازخورد افزوده با استفاده از دستگاه شبیه ساز بر اکتساب مهارت تیراندازی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۵۶
135 - 150
حوزههای تخصصی:
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازخورد افزوده با استفاده از دستگاه شبیه ساز بر اکتساب مهارت تیراندازی بود. که به صورت نیمه تجربی و با طرح دوگروهی پیش آزمون و پس آزمون بر روی 30تیرانداز مبتدی با دامنه سنی 18تا22 انجام شد. آزمودنی ها به دو گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند و 12 جلسه تمرین تیراندازی را انجام دادند. گروه کنترل فقط از مربی بازخورد می گرفت و گروه آزمایشی هم از مربی و هم دستگاه اسکت بازخورد می گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بازخورد آگاهی ازنتیجه ارائه شده توسط مربی، بر اکتساب مهارت تیراندازی تاثیر معنی داری دارد (p = 0.01)، و همچنین بازخورد آگاهی ازنتیجه ارائه شده از طریق دستگاه اسکت بر اکتساب مهارت تیراندازی تاثیر معنی داری دارد (p = 0.01). علاوه بر این، بین روند تغییرات عملکرد در طول اکتساب، در گروه ارائه بازخورد توسط مربی و گروه اسکت تفاوت معنی داری وجود دارد (p = 0.01). به طور کلی نتایج نشان داد که بازخورد افزوده توسط مربی و دستگاه اسکت به صورت همزمان به علت اینکه باعث شناسایی خطا، کنترل لرزش دست و تمرکز در تیرانداز می شود باعث ارتقاء مهارت در تیراندازی می شود.
اثر تمرینات تصویرسازی حرکتی بر راه رفتن، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: کارآزمایی کنترل شدل تصادفی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۳ شماره ۵۷
53 - 70
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات تصویرسازی حرکتی بر توانایی راه رفتن ، شدت خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) بود. جامعه پژوهش شامل زنان 20 تا 50 سال مبتلا به ام اس با مقیاس وضعیت شدت ناتوانی 1 تا 5/2 و عضو انجمن ام اس شهر اصفهان بودند. از بین بیماران داوطلب 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب و در دو گروه تجربی وکنترل (15 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های هر دو گروه قبل از شروع برنامه تمرینی پرسشنامه های کیفیت زندگی و شدت خستگی بیماران ام اس را تکمیل کردند و در آزمون های برخاستن و راه رفتن زمان دار شرکت کردند. گروه تجربی هشت هفته تمرینات تصویرسازی حرکتی را سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت25 تا 30دقیقه اجرا کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت های روزمره خود را انجام داد. پس از هشت هفته دو گروه مجدد با آزمون های قبلی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها از طریق آزمون آنالیزکوواریانس در سطح خطای 05/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد پس آزمون های برخاستن و راه رفتن زمان دار (001/0= p)، شدت خستگی (001/0= p) و کیفیت زندگی (001/0= p) بین دو گروه تفاوت معناداری داشت. همچنین نتایج گروه تجربی نشان داد به ترتیب توانایی برخاستن و راه رفتن زمان دار 09/31 درصد و کیفیت زندگی 57/19 درصد، افزایش و خستگی بیماران 55/15درصد کاهش داشت. درمجموع استفاده از تمرینات تصویرسازی حرکتی به دلیل مزایای عدم نیاز به حرکت بدنی و عدم بروز خستگی حاصل از آن در مقایسه با دیگر روش های تمرینی در برنامه توانبخشی بیماران ام اس توصیه می گردد.
رابطه بین انگیزش حرکتی و لذت فعالیت بدنی در کودکان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۴۰۳ شماره ۵۸
61 - 78
حوزههای تخصصی:
با وجود آگاهی و علاقه مندی افراد برای ارتقاء فعالیت بدنی در مدارس به قدر شایسته به آن پرداخته نمی شود. یکی از راه های انجام این کار، توجه به فضای انگیزشی و لذت بردن از کلاس های تربیت بدنی و فعالیت بدنی است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین انگیزش حرکتی و لذت فعالیت بدنی کودکان انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان دختر 9 الی 12 ساله شهرستان خوی است. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری شده و با استفاده از معادلات ساختاری به کمک نرم افزار Smart PLS مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد که عامل فعالیت، عامل انگیزش و عامل سازگاری بر لذت فعالیت بدنی در کودکان، تأثیر مثبت دارند. بر این اساس علت عدم فعال بودن برخی از کودکان ناشی از لذت نبردن از فعالیت های بدنی است. نتایج پژوهش می تواند در برنامه ریزی مدرسین، مربیان، والدین و ... که با این گروه از کودکان سروکار دارند، برای مقابله با بی میلی در ورزش و نداشتن رفتاری پایدار و مقاوم برای مشارکت در فعالیت های بدنی مورد توجه قرار گیرد، چرا که با تمرین و چیرگی بر مهارت ها، اعتمادبه نفس دانش آموزان افزایش می یابد و شرکت در تمرینات نیز برای آن ها لذت بخش تر می شود. از این رو، این احتمال وجود دارد که در فعالیت های آتی نیز مشارکت بیشتری داشته باشند.
تأثیر تمرین تناوبی شدید با عصاره خرفه بر روی سیرتوئین 6 و مقاومت به انسولین موش های دارای کبد چرب غیر الکلی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: بیماری کبدچرب غیرالکلی از تجمع بیش از حد تری گلیسرید در کبد به وجود می آید. NAFLD در بدن منجر به التهاب و فشار اکسایشی می شود، به نظر می رسد براثر فشار اکسایشی بیان سیرتوئین ۶ دچار اختلال شده و تلومر دچار فرسایش می شود. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی هشت هفته تمرینات تناوبی شدید (HIIT) و مصرف مکمل خرفه بر سطح SIRT6 و مقاومت به انسولین در موش های دارای کبدچرب غیرالکلی می باشد.
مواد و روش ها: 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با سن شش هفته و با دامنه وزنی 160 تا 185 گرم، به طور تصادفی انتخاب و برای القای NAFLD، موش ها به مدت 12 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب قرار گرفتند. سپس موش ها در پنج گروه کنترل سالم، کنترل کبدچرب، تمرین، مکمل خرفه و تمرین+مکمل خرفه قرار گرفتند. مکمل خرفه با توجه به وزن موش ها با دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم به گروه های مربوطه خورانده شد. پروتکل تمرینی HIIT به مدت 8 هفته 5 روز در هفته با 7 تکرار یک دقیقه ای با شدت 90 درصد سرعت بیشینه انجام شد که با تناوب های استراحت فعال شامل 2 دقیقه دویدن با شدت 20 درصد بیشینه همراه بود. میزان SIRT6 باروش وسترن بلات اندازه گیری شد . داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0.05≥P تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: مقاومت به انسولین در گروه کنترل کبدچرب به طور معناداری نسبت به گروه کنترل سالم بالاتر بود. سطح این شاخص در گروه تمرین، مکمل خرفه و تمرین+مکمل خرفه به طور معناداری پایین تر از گروه کنترل کبدچرب بود. همچنین سطح پروتئین سیرتوئین 6 در گروه کنترل کبدچرب به طور معناداری نسبت به گروه کنترل سالم پایین تر بود. سطح این شاخص در گروه تمرین، مکمل خرفه و تمرین+مکمل خرفه به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل کبدچرب بود (0.05≥P).
بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد ترکیب تمرین تناوبی شدید با مصرف مکمل خُرفه می تواند به عنوان درمان مکمل در افراد مبتلا به کبدچرب غیر الکلی استفاده شود.
تأثیر تمرین تداومی و محدودیت کالری بر ایزوپروستان 8، مالون دی-آلدئید و اینترلوکین 6 رت های نر چاق(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: افزایش التهاب ناشی از چاقی روی سیستم های بدن اثر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تداومی و محدودیت کالری بر ایزوپروستان 8، مالون دی آلدئید و اینترلوکین 6 رت های نر چاق انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 24 سر رت نر به طور تصادفی در چهار گروه کنترل، تمرین، محدودیت کالری و تمرین+ محدودیت کالری تقسیم شدند. برنامه تمرین تداومی به مدت هشت هفته و شدت 24-33 متر در دقیقه با شیب 15 درصد حفظ شد و مدت زمان تمرین از 10 دقیقه در روز اول تمرین تا 60 دقیقه در روز، در هفته پنجم تمرین افزایش و تا انتهای برنامه با همین شرایط حفظ شد. گروه های دارای محدودیت، 50 درصد مقدار غذای مصرفی سایر گروه ها را دریافت کردند. از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0.05 استفاده شد.یافته ها: ایزوپروستان 8 در گروه های تمرین، محدودیت کالری و تمرین + محدودیت کالری نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت (P˂0.05). هم چنین بین گروه تمرین + محدودیت کالری و محدودیت کالری نیز تفاوت معناداری وجود داشت. متغیرهای مالون دی آلدئید و اینترلوکین-6 در گروه های تمرین، محدودیت کالری و تمرین + محدودیت کالری نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت (P˂0.05).نتیجه گیری: هشت هفته تمرین تداومی به همراه محدودیت کالری، می تواند منجر به بهبود ایزوپروستان 8، مالون دی آلدئید و اینترلوکین-6 شود. تمرین به همراه محدودیت کالری بیشتر از تمرین بدون رژیم محدودیت کالری است.
تأثیر آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن بر مهارت های حرکتی بنیادی و کارکردهای اجرایی کودکان دارای محرومیت اقتصادی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: شناسایی چارچوب های نظری و مؤلفه های مداخلاتی در جوامع محروم از نظر اقتصادی- اجتماعی به منظور ارتقای سطح عملکرد آنها در جنبه های مختلف رشدی می تواند مؤثر باشد؛ بنابراین نیاز به بررسی ادبیات جدیدتر که اثربخشی مداخلات را گزارش می کنند، برای افرادی که در مناطق محروم اقتصادی-اجتماعی زندگی می کنند، وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر روش آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن بر مهارت های حرکتی بنیادی و کارکردهای اجرایی کودکان دارای محرومیت اقتصادی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و از نظر هدف کاربردی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. بدین منظور 30 نفر از کودکان 7-9 سال مناطق محروم شهرستان کهنوج به طور تصادفی به دو گروه رویکرد غیرخطی (آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن ) و خطی تقسیم شدند و به مدت هشت هفته تحت آموزش قرار گرفتند. پیش و پس از هشت هفته نمرات آزمون رشد حرکتی درشت-2 و پرسشنامه کارکردهای اجرایی جمع آوری شد.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که روش آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن تأثیر بیشتری بر خرده مقیاس های مهارت های حرکتی پایه و کارکردهای اجرایی کودکان کم توان اقتصادی نسبت به رویکرد خطی دارد (0/05≥P).نتیجه گیری: درگیر شدن در فعالیت های شناختی در روش آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن موجب بهبود مهارت های حرکتی و کارکردهای اجرایی می شود.
مقایسه برخی شاخص های پاسچرال و فانکشنال در سالمندان با و بدون سابقه افتادن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجه عوامل بسیاری رخ می دهد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقه افتادن بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات علی مقایسه ای بود. 60 نفر از زنان سالمند با دامنه سنی 60 تا 70 سال تبریز به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به دو گروه با و بدون سابقه افتادن تقسیم شدند. سابقه زمین خوردن داوطلبان توسط پرسشنامه سابقه افتادن سنجیده شد. تعادل ایستا و پویا به ترتیب با آزمون های شارپند رومبرگ و زمان برخاستن و راه رفتن زمان دار ارزیابی شد. سرعت راه رفتن با آزمون 10 متر راه رفتن، ثبات مرکزی با آزمون مک گیل و انحنای ستون فقرات با خط کش منعطف ارزیابی شد. برای مقایسه میانگین متغیرها در دو گروه از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین شاخص های تعادل ایستا و پویا، انحنای ستون فقرات کمری، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود داشت. اما بین شاخص انحنای ستون فقرات پشتی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، توسعه و بهبود شاخص های تعادل، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در افراد با سابقه افتادن ضروری به نظر می رسد.
تأثیر تمرین هوازی بر بیان ژن mir-195 در بافت قلب موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دو(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: در سال های اخیر رابطه بسیار نزدیکی بین miRNA و بیماری های دیابت و قلبی عروقی پیدا شده است. بنابراین، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژنmir-195 در بافت قلب موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روش ها: برای این منظور، 18 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (با میانگین وزنی 240 گرم و میانگین سن 8 هفته ای) بصورت تصادفی به سه گروه 1) کنترل سالم، 2) کنترل دیابتی، و 3) تمرین دیابتی تقسیم شدند. برای القاء دیابت نوع دو، ابتدا یک رژیم غذایی پرچرب (60 درصد) به مدت دو هفته و سپس تزریق استرپتوزوسین در حالت ناشتا صورت گرفت. پروتکل تمرین دویدن روی تردمیل پنج روز در هفته با رعایت اصل اضافه بار در هفته اول با سرعت 10-5 متر در دقیقه به مدت 10-15 دقیقه و در هفته هشتم با سرعت 18-24 متر در دقیقه به مدت 60 دقیقه به دست آمد. برای بررسی بیان ژن miR-195 از روش Real-time PCR استفاده شد. از آزمون های تحلیل واریانس یک راهه و تعقیبی توکی، در سطح معنی داری 0.05≥P استفاده شد.یافته ها: هشت هفته ابتلاء به T2DM منجر به افزایش معنی دار در گلوکز و بیان ژن miR-195 شد (0.05≥P). با این حال هشت هفته تمرین هوازی منجر به کاهش معنی دار در گلوکز و بیان ژن miR-195 نسبت به گروه کنترل دیابتی شد (0.05≥P).نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که ورزش به ویژه تمرینات هوازی یک استراتژی مناسب برای کاهش miR-195 و بهبود عملکرد میوکارد در موش های دیابتی است.
روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه عملکرد ادراک شده در ورزش های تیمی (PPTSQ)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: معیارهای عینی به منظور سنجش عملکرد به رغم محدودیت های ذاتی در رشد، یادگیری حرکتی و روانشناسی ورزش به طور گسترده استفاده می شوند. با توجه به محدودیت ابزارهای ارزیابی عملکرد در ورزش های تیمی، هدف پژوهش تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه عملکرد ادراک شده در ورزش های تیمی (PPTSQ) بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات زمینه یابی بود. نمونه آماری 100 نفر از ورزشکاران حرفه ای (52 زن و 48 مرد) رشته های ورزشی تیمی 18 تا 32 ساله بودند که به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمه نسخه فارسی پرسشنامه تأیید شد و در ادامه برای تعیین روایی سازه پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار لیزرل نسخه 8/8 انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که مدل مرتبه اول از نظر شاخص های آماری (0/079=RMSEA) برازش دارد که گواه روایی سازه این پرسشنامه به فارسی است. مدل مرتبه دوم نیز روایی مؤلفه های سازنده این پرسشنامه را تأیید کرد (0/073=RMSEA). ضریب آلفای کرونباخ (0/92=α) و همبستگی درونی آزمون مجدد (0/92=α) گواه پایایی پرسشنامه بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج، مقیاس فارسی پرسشنامه عملکرد ادراک شده در ورزش های تیمی از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا استفاده کرد.
روان سنجی مقیاس مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی دانش آموزان در حوزه تربیت بدنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: مسئولیت پذیری و داشتن رفتار مسئولانه هدف بسیاری از معلمان است که تلاش می کنند دانش آموزان به این امر مهم دست یابند تا در آینده شاهد دانش آموزان مسئولیت پذیر باشند. با توجه به اهمیت این مسئله به ویژه در حوزه تربیت بدنی، پژوهش حاضر با هدف اعتبارسنجی پرسشنامه مسئولیت پذیری در تربیت بدنی انجام گرفت.روش پژوهش: ابتدا ابزار مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی دانش آموزان (SRIPES) به زبان فارسی ترجمه شد تا اعتبار و پایایی آن محاسبه و اعتبار سازه گزارش شود. در مرحله اجرا، توزیع پرسشنامه ها در دو مرحله انجام گرفت؛ در مرحله اول پرسشنامه به منظور تحلیل عامل اکتشافی و در مرحله دوم پرسشنامه ها به منظور تحلیل عامل تأییدی و روایی همگرا در اختیار دانش آموزان قرار گرفت. در این پژوهش از بین 500 دانش آموز پایه پنجم و ششم دختر و پسر، 400 نفر (250 دختر و 150پسر) از دانش آموزان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.یافته ها: «تلاش»، «پیروی از قوانین کلاس» و «خودراهبری (خودمدیریتی)» بیشترین اثر را بر سازه رفتار مسئولانه داشته اند. پایایی پژوهش نیز 0/7 ارزیابی شد که مطلوب است.نتیجه گیری: در تحلیل عاملی اکتشافی شش عامل شناسایی شد. گویه های (۱,7,13,9) به مؤلفه تلاش، (2،8،14،20) به مؤلفه خودراهبری (خودهدایتی) (3،9،21،25)، به پیروی از قوانین کلاس (4،10،16،22،15)، به احترام گذاشتن به دیگران (5،11،17،23،26) به کمک به دیگران و (6،12،18،24) به همکاری (مشارکت) اشاره دارند. تحلیل عاملی تأییدی نیز این ساختار شش عاملی را تأیید کرد. با استفاده از این ابزار می توان مسئولیت پذیری را در دانش آموزان دختر و پسر بررسی کرد.
تأثیر تمرینات نوروفیدبک و ایروبیک بر علائم افسردگی و کارکردهای شناختی در دانشجویان پسر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۵۶
51 - 70
حوزههای تخصصی:
هدف مطالعه حاضر تبیین اثر یک دوره تمرینات نوروفیدبک و ایروبیک بر علائم افسردگی و شناختی می باشد. ۶۰ دانشجوی پسر با میانگین سنی ۹/۳±۴/۲۳ با علائم افسردگی به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در چهار گروه تمرینی (نوروفیدبک، ایروبیک، ترکیبی و کنترل) تقسیم و گروه نوروفیدبک و تمرین هر کدام به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه یک ساعت تمرینات مربوطه را انجام دادند، گروه ترکیبی نیز با همین پروتکل هر جلسه ۳۰ دقیقه تمرین نوروفیدبک با پروتکل آلفا به تتا و ۳۰ دقیقه ایروبیک را انجام داد.گروه کنترل تمرین خاصی انجام نداد. ۲۴ ساعت قبل و بعد از پروتکل تمرین، پرسشنامه های افسردگی (بک و همیلتون) و آزمون شبکه های توجه (ANT) از شرکت کنندگان گرفته شد. نتایج نشان داد یک دوره تمرینات نروفیدبک، نورفیدبک - ایروبیک و ایروبیک باعث کاهش علائم افسردگی در شاخص پرسشنامه بک و همیلتون و افزایش معنادار در کارایی شبکه های توجه هشدار، کنترل اجرایی و جهت یابی می شود. ورزش و تمرینات ایروبیک باعث افزایش خون رسانی به مغز، بهبود روحیه و دور کردن توجه بیم ار از نگران ی ه ا و سایر مسائل ناراحت کننده به نکات دیگر شده که خود عاملی تاثیر گذار بر کاهش علائم افسردگی است. وضعیت ترکیبی تمرین نوروفیدبک - ایروبیک نیز سبب بهبود عملکرد شناختی در شبکه های توجه شد که یکی دیگر از عوامل موثر در کاهش افسردگی می باشد. با توجه به بهبود علائم افسردگی و شبکه های توجه به نظر می رسد قشر آهیانه یکی از مناطق درگیر در شبکه های توجه و کاهش افسردگی باشد.