مهری سادات فاطمی

مقدمه و هدف: بیماری کبدچرب غیرالکلی از تجمع بیش از حد تری گلیسرید در کبد به وجود می آید. NAFLD در بدن منجر به التهاب و فشار اکسایشی می شود، به نظر می رسد براثر فشار اکسایشی بیان سیرتوئین ۶ دچار اختلال شده و تلومر دچار فرسایش می شود. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی هشت هفته تمرینات تناوبی شدید (HIIT) و مصرف مکمل خرفه بر سطح SIRT6 و مقاومت به انسولین در موش های دارای کبدچرب غیرالکلی می باشد. مواد و روش ها: 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با سن شش هفته و با دامنه وزنی 160 تا 185 گرم، به طور تصادفی انتخاب و برای القای NAFLD، موش ها به مدت 12 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب قرار گرفتند. سپس موش ها در پنج گروه کنترل سالم، کنترل کبدچرب، تمرین، مکمل خرفه و تمرین+مکمل خرفه قرار گرفتند. مکمل خرفه با توجه به وزن موش ها با دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم به گروه های مربوطه خورانده شد. پروتکل تمرینی HIIT به مدت 8 هفته 5 روز در هفته با 7 تکرار یک دقیقه ای با شدت 90 درصد سرعت بیشینه انجام شد که با تناوب های استراحت فعال شامل 2 دقیقه دویدن با شدت 20 درصد بیشینه همراه بود. میزان SIRT6 باروش وسترن بلات اندازه گیری شد . داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0.05≥P تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مقاومت به انسولین در گروه کنترل کبدچرب به طور معناداری نسبت به گروه کنترل سالم بالاتر بود. سطح این شاخص در گروه تمرین، مکمل خرفه و تمرین+مکمل خرفه به طور معناداری پایین تر از گروه کنترل کبدچرب بود. همچنین سطح پروتئین سیرتوئین 6 در گروه کنترل کبدچرب به طور معناداری نسبت به گروه کنترل سالم پایین تر بود. سطح این شاخص در گروه تمرین، مکمل خرفه و تمرین+مکمل خرفه به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل کبدچرب بود (0.05≥P). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد ترکیب تمرین تناوبی شدید با مصرف مکمل خُرفه می تواند به عنوان درمان مکمل در افراد مبتلا به کبدچرب غیر الکلی استفاده شود.