تربیت بدنی و علوم ورزشی

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی به همراه مکمل ویتامین E بر اینترلوکین 10 و لپتین سرمی در مردان چاق پرداخته است در تحقیق حاضر از 40 مرد چاق با دامنه سنی 30 الی 35 سال، به صورت هدفمند انتخاب شدند که در 4 گروه تمرین ، تمرین + ویتامین E ، کنترل و ویتامین E تقسیم شدند. گروه ورزش ، به مدت 3 جلسه در طول 8 هفته به ورزش هوازی پرداختند و گروه ویتامین E ، هر روز به مدت 8 هفته یک عدد کپسول 400 میلی گرمی ویتامین E مصرف کردند شاخص های مورد مطالعه توسط کیت الایزا اندازه گیری شد داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح p <0/05 تجزیه و تحلیل شدند. مصرف ویتامین E + ورزش هوازی باعث کاهش معنادار در لپتین سرمی افراد چاق شد. همچنین در مورد اینترلوکین 10 تفاوت معنی داری نشان داد و باعث افزایش میزان این فاکتور التهابی از پیش آزمون تا پس آزمون گردید. با توجه به نتایج، به نظر می رسد ورزش هوازی به همراه مصرف ویتامین E تأثیر مطلوبی بر لپتین و افزایش لینترلوکین -10 در افراد چاق می شود.

از شاخص توده بدنی، دور کمر و دور لگن برای اندازه گیری چاقی استفاده می شود، اما عملاً به دلایل مختلف انجام دقیق این معیارها دشوار است، اخیرا از دور گردن و دور مچ دست به عنوان یک شاخص جایگزین استفاده می شود. از آنجایی که گزارش کمی در مورد چنین مطالعات آنتروپومتریک در ایران وجود دارد، هدف ما یافتن ارتباط بین دور گردن و دور مچ دست با دور کمر و تعیین نقاط برش برای اندازه گیری چاقی بود. این مطالعه مشاهده ای مقطعی روی 112 شرکت کننده (63 مرد و 49 زن) با سن بالای 23 سال در زنان و مردان شاغل انجام شد. نشانگرهای آنتروپومتریک شامل قد، وزن، دور کمر، دور گردن و دور مچ دست اندازه گیری شد. از آمار توصیفی برای بررسی ویژگی های آزمودنی ها و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده شد. همچنین از نمودار ROC جهت تعیین نقاط برش هر شاخص استفاده گردید. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت قوی بین دور گردن با دور کمر در هر دو گروه مردان و زنان وجود دارد (r=0.741 در مردان و r=0.621 در زنان). دور مچ دست نیز با دور کمر در هر دو گروه مردان و زنان (r=0.577 در مردان و r=0.607 در زنان) همبستگی مثبت معناداری نشان داد. نقاط برش دور گردن برای زنان و مردان به ترتیب cm 35 و cm38.5 بود. همچنین نقاط برش برای دور مچ دست برای زنان cm 15.5 و برای مردان cm 17.5 بود. بنابراین دور گردن و دور مچ دست ابزاری مفید، کاربردی و ارزان است که می تواند برای شناسایی، ارزیابی و پایش افراد دارای اضافه وزن و چاق مورد استفاده قرار گیرد

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ۸ هفته تمرینات تسهیل عصبی-عضلانی گیرنده عمقی (PNF) و تمرینات قدرتی ایزومتریک (IST) بر عضلات خلفی ساق، تیلت لگن، کمردرد مزمن و گیت در زنان میانسال اصفهان بود. در این مطالعه نیمه تجربی، ۳۰ زن میانسال (۴۵ تا ۵۵ سال) به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۸ هفته، سه جلسه در هفته، تمرینات PNF و IST را انجام دادند. متغیرهای وابسته شامل قدرت و طول عضلات خلفی ساق، تیلت لگن، شدت کمردرد (مقیاس VAS) و کیفیت گیت (تحلیل سه بعدی) اندازه گیری شدند. نتایج تحلیل آماری (t-test و ANCOVA) نشان داد که تمرینات مداخله ای به طور معناداری باعث بهبود تیلت لگن، کاهش شدت کمردرد، و ارتقاء پارامترهای گیت در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل شد (P<0.05). این یافته ها نشان دهنده اثربخشی تمرینات اصلاحی عضلات خلفی ساق در بهبود عملکرد حرکتی و کاهش درد در زنان میانسال است. پیشنهاد می شود این تمرینات به عنوان بخشی از برنامه های توانبخشی در کلینیک های حرکات اصلاحی و فیزیوتراپی مورد استفاده قرار گیرد

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه چابکی سازمانی با مقاومت در برابر تغییر در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان فارس بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان فارس بودند که با استفاده از جدول مورگان 200 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری تعیین شدند. و برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه چابکی سازمانی شریفی و ژانگ (1999) و پرسشنامه مقاومت در برابر تغییر ارگ (2006) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط صاحب نظران مورد تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ برای چابکی سازمانی و مقاومت در برابر تغییر به ترتیب 0.91 و 0.89 محاسبه شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین چابکی سازمانی و مقاومت در برابر تغییر رابطه منفی (معکوس) و معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیونی گام به گام نشان داد، سه بعد از چابکی سازمانی (انعطاف پذیری، سرعت و شایستگی)، نقش منفی و معناداری در پیش بینی مقاومت در برابر تغییر دارند (0.005=P). با توجه به نتایج تحقیق مدیران با آگاهی از ابعاد مؤثر چابکی سازمانی در کاهش مقاومت در برابر تغییر می توانند با انطباق بیشتر سازمان های ورزشی با محیط متغیر کنونی خود در جهت ارتقاء و توسعه همه جانبه ورزش گام بردارند

نوجوانان فوتبالیست به دلیل رشد فیزیکی سریع و شرکت در فعالیت های پرفشار، در معرض آسیب های ورزشی قرار دارند. آزمون غربالگری حرکتی عملکردی (FMS) یکی از ابزارهای ارزیابی کیفیت حرکتی است که می تواند به شناسایی ناهنجاری ها و نقاط ضعف حرکتی کمک کند. از سوی دیگر، برنامه تمرینی فیفا +11 به عنوان یک پروتکل استاندارد گرم کردن، برای بهبود عملکرد حرکتی و کاهش آسیب ها پیشنهاد شده است. ازاین رو، هدف این پژوهش بررسی تأثیر برنامه تمرینی +11 بر نمره کل آزمون FMS و نقش آن در پیشگیری از آسیب در نوجوانان فوتبالیست بود. در این مطالعه نیمه تجربی، ۴۰ فوتبالیست نوجوان 10 تا 15 ساله به طور تصادفی به دو گروه 20 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۶ هفته، سه جلسه در هفته، برنامه فیفا +11 را اجرا کرد، در حالی که گروه کنترل از برنامه گرم کردن معمولی استفاده نمود. ارزیابی های FMS در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. نتایج آزمون کواریانس نشان داد با کنترل پیش آزمون بین گروه تجربی و کنترل، نمره کل FMS در گروه تجربی به طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (P<0.05). اندازه اثر مداخله (ES=0.29) نشان دهنده تأثیر مثبت برنامه تمرینی +11 بر بهبود الگوهای حرکتی عملکردی است. این یافته ها تأیید می کنند که اجرای منظم برنامه تمرینی +11 می تواند به عنوان یک راهکار کارآمد در بهبود کیفیت حرکتی و کاهش آسیب های ورزشی نوجوانان فوتبالیست مورد استفاده قرار گیرد

ویژگی های شخصیتی نقش بسزایی در عملکرد مربیان ورزشی دارند و می توانند بر سبک مربی گری، کیفیت تعامل با ورزشکاران و موفقیت حرفه ای آنان تأثیر بگذارند. با توجه به تفاوت های ماهیتی بین ورزش های گروهی و انفرادی، شناخت ویژگی های شخصیتی مربیان ضروری است. از این رو، هدف پژوهش حاضر مقایسه ویژگی های شخصیتی مربیان حرفه ای ایران بر اساس مدل پنج عاملی شخصیت در دو حوزه ورزش های گروهی و انفرادی بود. این مطالعه با روش علی-مقایسه ای و به صورت مقطعی (شش ماهه) در سال 1403 انجام شد. نمونه پژوهش شامل 28 مربی حرفه ای (14 مربی ورزش های گروهی و 14 مربی ورزش های انفرادی) شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای ارزیابی ویژگی های شخصیتی، از نسخه کوتاه پرسشنامه نئو (NEO-FFI) استفاده شد. داده ها نیز با آزمون تی مستقل در نرم افزار SPSS-21 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مربیان ورزش های گروهی به طور معناداری از سطح بالاتری برون گرایی، تجربه پذیری، سازگاری و وظیفه شناسی برخوردار بودند. این در حالی است که مربیان ورزش های انفرادی سطح پایین تری از روان رنجوری داشتند (0.05 >p). تفاوت های مشاهده شده بین دو گروه، با محاسبه اندازه اثر کوهن و توان آزمون بالا نیز تأیید شد. از یافته ها می توان استنباط کرد که مربیان حرفه ای ورزش های گروهی برای ایفای نقش مؤثر خود از ویژگی های شخصیتی اجتماعی تر و سازگارتر استفاده می کنند، درحالی که مربیان حرفه ای ورزش های انفرادی، پایداری هیجانی بیشتری از خود نشان می دهند. این نتایج می تواند به عنوان مبنای علمی در فرآیند انتخاب، آموزش و توسعه مهارت های مربیان به کار گرفته شود و منجر به بهبود عملکرد ورزشی ورزشکاران شود