مدیریت و توسعه ورزش

هدف: هدف از این پژوهش ارائه مدلی برای تحلیل سیستم توسعه صنعت ورزش ایران بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه افراد صاحب نظر در زمینه مدیریت و توسعه صنعت ورزش بود (مدیران، اساتید، صاحبان کسب وکار و متخصصان بازار ورزش). نمونه آماری به تعداد قابل کفایت برای نرم افزار اسمارت پی ال اس برآورد شد و با روش قضاوتی نمونه گیری گردید (234 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته و مستخرج از فاز کیفی بود. روایی محتوایی ابزار توسط متخصصان (20 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و مدیران صنعت ورزش)، پایایی آن از روش آلفای کرونباخ (88/0) و روایی سازه آن از طریق مدلسازی (شاخص های برازش) ارزیابی و تایید شد. یافته ها: براساس مدل متغیرهای تعیین کننده توسعه صنعت ورزش شامل پنج سطح محیط و اکوسیستم (محیط بین المللی و محیط ملی)، بازیگران و نقش ها (ارکان ورزش و نظام راهبری)، پشتیبانی و ساختار (منابع و فرایندها)، تعامل و مشارکت (سطوح مشارکت ورزش و حوزه های صنعت ورزش) و پیامد (کارکرد و پایداری) به ترتیب در توالی هم به سوی توسعه پایدار قرار دارند. نتایج نشان داد که همه ابعاد متغیرهای اصلی به صورت معنی داری تبیین کننده آن ها هستند و همه روابط ترسیم شده بین این متغیرها معنی دار است.نتیجه گیری: براساس مدل، جریان توسعه صنعت ورزش برپایه حمایت محیط داخلی و خارجی، ایفای نقش ارکان ورزش، قابلیت مدیریت راهبردی، تامین منابع و کارآمدسازی فرایندها، رشد مشارکت در صنعت ورزش و توسعه حوزه ها صورت می گیرد تا به توسعه پایدار ورزش منجر شود.

هدف: پژوهش حاضر، با هدف تحلیل محتوای مقالات کیفی چاپ شده در نشریات علمی پژوهشی نمایه شده در پایگاه استنادی جهان اسلام در حوزه مدیریت ورزشی به انجام رسید.روش شناسی: نمونه آماری، 166 مقاله کیفی انتشاریافته در نشریات حوزه مدیریت ورزشی مورد تائید وزارت علوم طی سال های 1390 تا 1399 بودند که مورد تحلیل محتوا قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده چک لیست کدگذاری بود که روایی آن توسط متخصصان مدیریت ورزشی تایید شد. همچنین پایایی چک لیست مذکور با استفاده ضریب توافق بین کدگذاران 50/88 درصد به دست آمد.یافته ها: یافته ها نشان داد اکثریت مقالات کیفی با استفاده از رویکرد گراندد تئوری(8/66%) انجام شده اند. علاوه براین، مصاحبه نیمه ساختاریافته(6/56%) محبوب ترین رویکرد گردآوری اطلاعات بود. نمونه گیری نظری و گلوله برفی(5/29 %)، و کدگذاری باز، محوری و انتخابی(5/82%) محبوب ترین روش های نمونه گیری و تحلیل اطلاعات بودند. بسیاری از مقالات(41%) از هیچ روشی برای سه سویه سازی و افزایش اعتبار مطالعه خود استفاده نکرده بودند. علاوه بر آن تنها 10 درصد از مقالات به ارائه پیشنهادات پژوهشی برای پژوهشگران آتی پرداخته بودند.نتیجه گیری: در سال های اخیر ، روند فزاینده ای که در سالهای اخیر برای تحقیقات کیفی در ادبیات مدیریت ورزش مشاهده شده است.. بنابراین ، با برجسته کردن ضعف ها و محدودیت های مطالعات کیفی موجود راهکارهایی برای بهبود مطالعات آینده پیشنهاد شده است.

هدف: هدف این پژوهش شناسایی پیشران های آینده باشگاه های حرفه ای ورزشی (مطالعه موردی: باشگاه فولاد مبارکه سپاهان) در ایران بود.روش شناسی: این پژوهش از لحاظ راهبرد هدف گذاری کاربردی و روش آن توصیفی - تحلیلی و براساس روش های آینده پژوهی، تبیینی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را صاحب نظران حوزه دانشگاه و باشگاه فولاد مبارکه سپاهان تشکیل می دادند. انتخاب این افراد به صورت هدفمند بود و تعداد آن ها برابر با 20 نفر بود. جهت شناسایی موضوعات مؤثر بر آینده باشگاه سپاهان از مرور ادبیات تحقیق و همچنین مصاحبه با صاحب نظران استفاده شد و مبتنی بر آن تعداد 25 مؤلفه نهایی در ارتباط با آینده باشگاه فرهنگی ورزشی سپاهان شناسایی گردید.یافته ها: براساس یافته های تحقیق چهار متغیر حامیان مالی باشگاه، حضور هواداران، پوشش رسانه ای و درآمدزایی باشگاه در مجموع از بیشترین تاثیرپذیری و بیشترین تاثیرگذاری و همچنین بالاترین اهمیت و عدم قطعیت برخوردار بودند در نتیجه به عنوان پیشران های آینده باشگاه فرهنگی ورزشی سپاهان مشخص شدند.نتیجه گیری: بررسی عوامل کلیدی مؤثر بر آینده باشگاه سپاهان حاکی از سیطره نسبی حامیان مالی باشگاه، حضور هواداران، پوشش رسانه ای و درآمدزایی باشگاه بر سایر عوامل است که به نظر می رسد بیشترین نقش را در آینده باشگاه سپاهان خواهند داشت و در برنامه ریزی های بلندمدت لازم است مورد

هدف: هدف از تحقیق حاضر شناسایی راهبردها و پیامدهای ورود ورزشکاران به دنیای سیاست بود. روش شناسی: تحقیق حاضر توصیفی و به شیوه کیفی بود که با رویکرد تحلیل تماتیک (تحلیل مضمون) انجام شد. شرکت کنندگان در مصاحبه از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند (12 نفر). صاحبه شوندگان متشکل مصاحبه شوندگان متشکل از کلیه صاحب نظران با سابقه علمی (اساتید رشته مدیریت ورزشی)، اجرایی (مدیران و کارشناسان ورزشی صاحب نظر) و ورزشی (ورزشکاران حرفه ای با سابقه فعالیت سیاسی) بودند.یافته ها: در بخش راهبردها، تعداد 43 مقوله فرعی بدست آمد که در 9 مقوله اصلی راهبردهای رسانه-ای، قانون گذاری، ساختاری، نیروی انسانی، برنامه ریزی، ارزیابی، فرهنگ سازی و اطلاع رسانی، ارتباطی و تشویقی قرار گرفت. در بخش پیامدها، تعداد 29 مقوله فرعی بدست آمد که در 6 مقوله اصلی پیامدهای فردی، سازمانی، اجتماعی، سیاسی، ورزشی و پیامدهای منفی قرار گرفت.نتیجه گیری: ورزشکاران و مدیران ذی ربط می توانند از نتایج این تحقیق در جهت ورود موفق ورزشکاران به حوزه سیاست، بهره مند شوند.

مقدمه: هدف طراحی مدل عوامل مؤثر بر پیشرفت ورزش شنای ایران است.روش شناسی: روش پژوهش از نوع آمیخته است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران استخرها، داوران، مربیان، ناجیان غریق، شناگران، استفاده کنندگان از استخر، اعضای هیئت ها و فدراسیون شنا، مربیان شنا و طلبه ها که در رشته شنا فعالیت می کنند و در دسترسی بودند انتخاب شدند. نمونه گیری به صورت گلوله برفی انتخاب شدند. حجم نمونه با روش نمونه گیری طبقه ای 265 نفر تشکیل دادند. ابزار پژوهش در این مرحله پرسشنامه محقق ساخته پنج گزینه ای لیکرت بود. پس از تائید روایی محتوای پرسشنامه توسط از اساتید مدیریت ورزشی، پایایی از طریق آلفای کرونباخ محاسبه گردید. همچنین کلیه روند تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر در غالب نرم افزار SPSS نسخه 22 و نرم افزار PLS 2 انجام گردید.یافته ها: تجزیه و تحلیل مدل پژوهش نشان داد، بین پنج مؤلفه، مؤلفه اقتصادی با بار عاملی (0.78) بیشترین و مؤلفه امکانات و تجهیزات با بار عاملی (0.51) کمترین مؤلفه در توسعه شنا را تشکیل داده اند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه ریزی در سطح کلان، افزایش تبلیغات برای جذب حامی مالی، پخش مسابقات شنا از رسانه ملی، به کارگیری مربیان داخلی و خارجی و استانداردسازی امکانات و تجهیزات استخرها شناسایی شد از آنجایی که ورزش شنا در اسلام هم تأکید فراوانی شده، این ورزش باید در مسیر توسعه قرار گیرد، در شرایط فعلی نیاز به حمایت کافی از طریق مسئولین و فدراسیون شنا در جهت بهتر شدن دارد.

هدف: هدف تحقیق شناسایی و روایی سنجی شاخصها و مؤلفه های اثرگذار بر استعدادیابی در والیبال ایران بود.روش شناسی: تحقیق حاضر از منظر پارادایم از نوع تحقیقات پراگماتیسم، رویکرد آمیخته، ماهیت اکتشافی- میدانی، استراتژی پدیدارشناسانه و پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جمع آوری داده ها به صورت مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته (بخش کیفی) و پرسشنامه بود. یافته ها: 328 کد اولیه شامل 15 مقوله اصلی و 45 مقوله محوری در خصوص عوامل اثرگذار بر استعدادیابی در والیبال ایران احصاء شد. ضریب پایایی بازکدینگ تحقیق کیفی 91/0 محاسبه شد. روایی ظاهری و محتوی در قالب فرم های CVR و CVR توسط اساتید خبره و روایی سازه ابزار تحقیق پس از انجام فرایند تحلیل عاملی اکتشافی مورد تائید قرار گرفت. برازش مدل با محاسبه SRMR برابر با 075/0 که نشان از برازش مطلوب مدل بود.نتیجه گیری: آموزش و پروش (454/0)، آکادمی ها (536/0)، اصول و طراحی تمرین (235/0)، ارتباطات بین سازمانی (376/0)، امکانات و تجهیزات (480/0)، حمایت خانوادگی (441/0)، ستارگان و قهرمانان ملی (348/0)، عوامل ارزشی و نگرشی (432/0)، عوامل انگیزشی (489/0)، عوامل حقوقی (425/0)، عوامل هوشی و روانی (536/0)، فدراسیون والیبال(543/0)، فعالیت های منابع انسانی(442/0)، ویژگی های آنتروپومتریکی(474/0) به عنوان شاخصها و مؤلفه های اثرگذار بر استعدادیابی در والیبال ایران کشف و مورد روایی سنجی قرار گرفت. همگی دارای کیفیت بالا و متوسط رو به بالا با محاسبه Q2 گزارش شدند.

هدف:  امروزه دسترسی عادلانه به زمین و استفاده بهینه از آن و ساماندهی مکان از مؤلفه های اساسی توسعه پایدار و آمایش فضا محسوب می شود. در همین راستا هدف از تحقیق حاضر توسعه نظام ساخت و بهره برداری پروژه های ورزشی از منظر آمایش سرزمین با استفاده از (GIS) است.روش شناسی: تحقیق حاضر، توصیفی و پیمایشی و به صورت میدانی در محدوده تحقیقاتی استان نوظهور البرز انجام گرفت. به این صورت که در گام اول با هدف تعیین مهم ترین معیارهای موثر بر گزینش محل احداث اماکن ورزشی از روش اسنادی و روش دلفی فازی استفاده شد. در بخش دلفی فازی پرسشنامه ها در اختیار 14 نفر از خبرگان در سه مرحله قرار گرفت و نتایج منجر به وزن دهی معیارهای مؤثر بر آمایش فضایی اماکن ورزشی شد. در گام دوم به منظور تعیین موقعیت اماکن موجود و انتخاب مناطق بهینه احداث اماکن ورزشی جدید، اطلاعات توصیفی و مکانی لازم جمع آوری و با استفاده از نرم افزارهای Excel و AutoCAD  به ورودی نرم افزار GIS تبدیل شد و در نرم افزار ArcGIS یکپارچه گردید و در نهایت جایگاه فضاهای ورزشی و نواحی شهری جهت احداث اماکن جدید مشخص گردید.یافته ها: نتایج تحقیق در گام اول نشان داد که از بین معیارهای استخراج شده نهایتاً ده معیار مؤثر بر مکان یابی اماکن ورزشی در استان البرز انتخاب شدند و به ترتیب وزن استفاده شدند. در گام دوم موقعیت بیشتر اماکن ورزشی موجود اداره ورزش و جوانان در استان البرز در وضعیت فضایی متوسط و  بالاتر از متوسط بدست آمد و در ادامه با در نظر گرفتن معیارهای پژوهش، نواحی محدوده مطالعاتی تحقیق که در وضعیت بسیار مناسب قرار داشتند جهت احداث پروژه های ورزشی جدید پیشنهاد گردیدندنتیجه گیری: در مجموع با توجه به نتایج امکان پیشنهاد نواحی مساعد جهت احداث اماکن ورزشی براساس معیارهای مطرح از منظر آمایش سرزمین در تحقیق حاضر وجود دارد. برحسب آمایش فضایی-مکانی، بیشتر اماکن ورزشی موجود در سطح استان در موقعیت های متوسط و بالاتر متوسط قرار دارند، در همین راستا بهینه یابی فضایی می تواند جهت بهبود بیشتر وضعیت موجود مورد استفاده قرار گیرند. 

هدف: هدف از پژوهش حاضر رقابت پذیری و رشد کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی بود.روش شناسی: روش تحقیق حاضر از نوع کمی(توصیفی- همبستگی) و در دو فاز دلفی و پیمایشی انجام گرفت.جامعه آماری شامل اعضای هیأت علمی دانشکده های تربیت بدنی و مدیریت با تخصص کارآفرینی و مدیریت کسب و کار ورزشی بودند. در گام نخست با بررسی تطبیقی پژوهش ها، مدل مفهومی روابط عوامل برون زا در قالب 9 عامل اصلی و 23 گویه؛ عوامل درون زا در قالب 8 عامل اصلی با 48 گویه و شاخص رقابت پذیری در 9 بعد با 28 گویه در سطح کسب و کارهای ورزشی شناسایی و دسته بندی شد. سپس در پانل دلفی متشکل از 21 خبره کسب و کار ورزشی اعتبارسنجی و درنهایت صاحبان 180 کسب وکار ورزشی به این ابزار پاسخ دادند.یافته ها: نتایج تحلیل مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد از نظر صاحبنظران به ترتیبِ میزانِ اثر عوامل موثر برون زا نسبت بر عوامل درون زا بر رقابت پذیری و رشد کسب وکارها اثر بیشتری دارد.همچنین در میان ابعاد رقابت پذیری به ترتیب میزان اثر عملکرد کلی، رضایت مشتری، بهره وری، قابلیت های آتی، شاخص های مالی، رشد قراردادها، رضایت کارکنان، رضایت جامعه به طور معنی داری تبیین کننده سازه رقابت پذیری بودند. نتیجه گیری: مدل مفهومی روابط متقابل رقابت پذیری و رشد ، موجب ایجاد رویکردی جدید در تحلیل عوامل و شاخص های آن و در نتیجه درک بیشتر مدیران در جهت رشد و توسعه سیستم سنجش رقابت پذیری در سطح کسب و کارهای کوچک و متوسط ورزشی است.

هدف: هدف از این پژوهش ارائه الگوی مفهومی مدیریت توسعه ورزش های پایه برای رشته ژیمناستیک بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع تحقیقات کیفی با رویکرد اکتشافی سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (مدیران، مربیان و کارشناسان) و جامعه اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسنادو رسانه های اجتماعی) مربوط به ژیمناستیک بود. نمونه به تعداد قابل کفایت بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انتخاب و به روش نظری (قضاوتی) نمونه گیری شد (18 نفر و 51 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه های اکتشافی بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان کدگذار ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل داده ها از روش کدگذاری چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد.یافته ها: چارچوب پژوهش حاصل از کدگذاری شامل پنج سطح، 14 متغیر و 118 مولفه ها بود. پنج سطح شامل زمینه (توسعه ملی ورزش، پیشینه ملی و تحولات بین المللی ژیمناستیک)، قابلیت (دانش و کارکردها)، ساختار (مدیریت، مالی، امکانات و رویدادها)، مشارکت (منابع انسانی، مدیریت استعداد، ذینفعان) و عملکرد (موفقیت بین المللی و توسعه پایدار) است. در نهایت چالش ها و راهبردهای توسعه ژیمناستیک براساس الگوی مفهومی شناسایی شدند.نتیجه گیری: براساس نتایج می توان گفت که توسعه ژیمناستیک خروجی فرایندی نظام مند و سیستمی چندسطحی است و برآیند اثرگذاری-اثرپذیری بین عوامل زمینه ای، قابلیتی، ساختاری، مشارکتی و عملکردی میزان آن را تعیین می کند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی پیش برنده ها و محرک های بهره گیری از فناوری های نوین برای توسعه ورزش های تفریحی است. روش شناسی: با استفاده از روش کیفی و نمونه گیری هدفمند داده هایی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شد. به منظور تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل مضامین (براون و کلارک، 2006) استفاده شد. یافته ها: یافته های این تحقیق نشان داد که پیش برنده ها و محرک های بهره گیری از فناوری های نوین برای توسعه ی ورزش های تفریحی به پنج منظر شایستگی های ورزشی، هوشمندسازی ورزش، نوآوری گرایی و کارآمدی دانش در ورزش های تفریحی، بین المللی گرایی در ورزش های تفریحی و تحول آفرینی و افزایش گرایش اجتماعی به فناوری های ورزشی تقسیم می شوند. نتیجه گیری: برای توسعه ورزش های تفریحی می توان از فناوری های نوین بهره گرفت که در این راستا باید هدف اصلی دست اندرکاران افزایش گرایش اجتماعی به فناوری هایی باشد که در راستای توسعه ورزش در جامعه مورد استفاده قرار می گیرند. این امر از طریق هوشمندسازی ورزش های تفریحی و بهره گیری از نوآوری های ورزشی محقق خواهد شد.