مدیریت و توسعه ورزش

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی و تحلیل موانع و فرصت های بهره برداری از منابع انرژی تجدیدپذیر در استادیوم های فوتبال کشور بود.روش شناسی: پژوهش حاضر به شیوه کیفی انجام شد و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای کیفی با استفاده از تکنیک تحلیل مضمون استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل خبرگان و صاحب نظران در حوزه توسعه پایدار، مدیران و مهندسین فنی استادیوم های لیگ برتر فوتبال در سال های 1398تا 1399 ایران بودند.  انتخاب آزمودنی ها به روش هدفمند و در ادامه روش گلوله برفی و با معیار اشباع نظری بود که درنهایت با 12 مصاحبه، اشباع نظری حاصل شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل تماتیک استفاده شد.یافته ها:   پس از جمع آوری و تجزیه وتحلیل مصاحبه ها در بخش موانع ،31کد باز به دست آمد که در سه مقوله محوری قرار گرفتند. همچنین در بخش فرصت ها 9 کد باز شناسایی شد که در دو مقوله محوری قرار گرفتند. مقوله های  بخش موانع ، شامل موانع مدیریتی، موانع سیاسی و اقتصادی، وموانع عمرانی، و در بخش فرصت ها نیز شامل فرصت های جغرافیایی و فرهنگی ،بازاریابی و منابع انسانی) بودند.نتیجه گیری: استادیوم های ورزشی به دلیل استقرار در شهرهای مختلف کشور از فرصت های منحصر به فرد منابع جغرافیایی و فرهنگی و همچنین منابع انسانی و در نتیجه شیوه های بازاریابی وابسته به فرهنگ برخوردارند. به منظور بهره برداری مؤثر از این منابع در جهت استفاده از منابع تجدید پذیر نیاز به رفع مشکلات حاصل از سوء مدیریت این اماکن توسط مدیران ناآگاه و غیرمتخصص، کنترل محدودیت های سیاسی در منطقه، رفع موانع اقتصادی برای تأمین زیرساخت های لازم و نهایتا ایجاد زیرساخت های عمرانی برای استقرار تجهیزات لازم به منظور استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در استادیوم هاست. در این خصوص لازم است برای ارتقای سطح آگاهی مدیران استادیوم ها و شناسایی فرصت های طبیعی و سرمایه های فرهنگی و نحوه بهره برداری از آنها برای استفاده از انرژی های تجدید پذیر و مدیریت بهینه انرژی در استادیوم ها اقدام کرد.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوی توسعه حقوقی ورزش ایران بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه خبرگان حقوق ورزشی شامل اساتید دانشگاه، متخصصان و کارشناسان حقوقی، مدیران سازمان های ورزشی اجرایی و دولتی، رؤسای کمیته انضباطی، رؤسای دادگاه عمومی و تمام کسانی تشکیل می دادند که در زمینه پژوهش های حقوق ورزشی فعالیت داشتند. نمونه آماری با استفاده از روش گلوله برفی دردسترس انتخاب شدند (220 نفر). جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (9 نفر)، تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (91/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS3-SPSS24 استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که ابعاد آموزش و توانمندسازی حقوقی در ورزش (677/0)، امور علمی و پژوهش حقوقی در ورزش (438/0)، فرهنگ حقوقی در ورزش (415/0) و نظارت و بازرسی حقوقی در ورزش (192/0) دارای اثر معنی داری بر توسعه حقوقی در ورزش بودند. همچنین اثر مؤلفه های برنامه ای و اسنادی حقوقی در ورزش (179/0)، حرفه و نقش حقوقی در ورزش (308/0)، حقوق تجارت در ورزش (624/0)، حقوق مالکیت فکری معنوی در ورزش (459/0)، ساختار و نهاد حقوقی در ورزش (183/0)، قرارداد و ثبت حقوقی در ورزش (259/0)، قوانین بازدارنده و تنبیهی در ورزش (229/0) و قوانین حمایتی در ورزش (183/0) دارای نقش مستقیم و معنی داری در تبیین سیستم اجرایی حقوقی در ورزش بودند.نتیجه گیری: به طور کلی، بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که توجه به عوامل آموزشی- علمی، سیستم اجرایی حقوقی، فرهن گ سازی و توانمندسازی نیروی متخصص انسانی می تواند به پیامدهای مطلوب توسعه ای حقوقی در ورزش بیانجامد.

هدف: هدف پژوهش حاضر اثر شخصی سازی رسانه اجتماعی بر وفاداری با نقش میانجی ارزش درک شده و دلبستگی به برند در بین هواداران باشگاه پرسپولیس می باشد.روش شناسی: روش تحقیق، توصیفی-همبستگی از نظر زمانی، مقطعی و از نظر جمع آوری داده، کمی، از لحاظ مورد مطالعه، نمونه از جامعه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه هواداران تیم پرسپولیس بود. جهت برآورد حجم نمونه از نرم افزار اس پی اس اس سمپل پاور بهره گرفته شد، در نهایت 348 نمونه گرداوری شد. ابزار اندازه گیری: پرسشنامه شخصی سازی رسانه از سرینی واسان و همکاران (2002)، وفاداری به برند و ارزش درک شده از یو و دانته (2001) و دلبستگی به برند توماسون و همکاران (2005) استفده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که شخصی سازی رسانه های اجتماعی بر وفاداری به برند، ارزش درک شده و دلبستگی به برند اثر معناداری داشت (p<0.05)، دلبستگی به برند بر وفاداری به برند اثرمعناداری داشت(p<0.05)،. ارزش درک شده بر وفاداری به برند اثرگذار بود(p<0.05)،. در نهایت اثر غیر مستقیم شخصی سازی رسانه های اجتماعی بر وفاداری به برند با نقش میانجی ارزش درک شده و دلبستگی به برند مورد تایید قرار گرفت(p<0.05).نتیجه گیری: شخصی سازی رسانه باید بخشی از یک استراتژی بازاریابی و تبلیغات موفق باشگاه-های ورزشی باشد که بر این اساس شخصی سازی رسانه نتایج مثبتی در وفاداری، ارزش درک شده و دلبستگی به برند را دارد. بنابراین شخصی سازی به باشگاه ها اجازه می دهد تا تعامل خود را با کاربران تنظیم کنند تا کالایی خاص را که کاربر در آن تحقیق کرده است، برجسته کنند و همچنین باعث افزایش آگاهی از برند، وفاداری مشتری، رضایت مشتری و حفظ مشتری می شود.

هدف: با گسترش فناوری اطلاعات و ورود آن به زندگی مردم، نیازهای جدیدی از جمله توسعه ورزش در جامعه پدید آمده است؛ بنابراین هدف تحقیق، مدل رسانه های اجتماعی در توسعه ورزش همگانی است.روش شناسی: این تحقیق به روش کیفی با رویکرد داده بنیاد (اشتراوس و کوربین) انجام گرفت. اطلاعات از طریق مطالعات اسنادی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با جامعه آماری شامل 15 نفر از اساتید و صاحب نظران آگاه به موضوع تحقیق تا رسیدن به اشباع نظری به دست آمد. روش نمونه گیری غیرتصادفی و هدفمند است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد.یافته ها: در نتیجه تجزیه و تحلیل داده ها، 5 مقوله اصلی، 20 مقوله فرعی و 162 مفهوم یا کد باز شناسایی شد. عوامل علّی: (نیروی انسانی، کاربران، ورزشکاران و تعامل افراد)؛ عوامل زمینه ای: (پیشرفت فناوری، سهولت دسترسی، کثرت اطلاعات، پویایی، آزادی بیان و قیمت بهینه)؛ عوامل تأثیرگذار: (بازدارنده ها، فیلترینگ)، راهبردها: (مدیریت رسانه، معرفی ورزش های نوین، بهره گیری از فرصت ها، سرمایه گذاری، اقدامات فرهنگی - اجتماعی) و پیامدها (توسعه ورزش همگانی، مقبولیت رسانه های اجتماعی، مشارکت مردمی) معرفی شدند.نتیجه گیری: با توجه به طراحی مدل این تحقیق، به نظر می رسد با اجرای الگوی تحقیق و بهره مندی از دستاوردهای آن می توان در توسعه ورزش همگانی از طریق رسانه های اجتماعی بهره برد.

شهرهای فعال، یک منبع سرمایه گذاری در توسعه هرچه بیشتر سرمایه های زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و انسانی هستند.. این پژوهش با بهره گیری ازروش نظریه داده بنیاد به دنبال تدوین مدل پارادایمی تحقق شهرهای فعال و دوستدار ورزش با تاکید بر سیاستگذاری باز مدیریت شهری بر اساس مدل استراوس و کوربین است گردآوری اطلاعات در بخش کیفی از طریق مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه های نیمه ساختارمند بود. نمونه آماری ب ه تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری (به تعداد 22 نفر) که به روش گلوله برفی نظرخواهی گردیدکه داده خام 1290، کدگذاری 324 باز و کدگذاری انتخابی بدست آمد در بخشی دیگر پرسشنامه تهیه شده از مقوله های از طریق روش دلفی درسه مرحله به خبرگان داده شد.نتایج نشان داد تفاوت انحراف معیارهای دور دوم و سوم کمتر از 1 بدست امده که می توان به این نتیجه رسید که این مقوله ها تاییدوبه عنوان شاخص های نهایی تحقیق پذیرفته شدند و مدل پارادایمی نهایی ترسیم شد. به طور کلی با توجه به موقعیت کنونی کشور و فقدان انگیزه کافی برای تحقق شهر فعال پیشنهاد می شود، که مدیریت شهری باید در راستای انعطاف پذیری خود تلاش بیشتری کند و سیستم یاز را گسترش دهد ایجاد فضای غیر رسمی در حین رعایت رسمیت،وحدت رویه،سلسه مرانب پایین، قوانین تسهیل کننده،شفافیت پاسخگویی،رسانه اجتماعی،فضای مشارکت،و تمرکز بر ایجاد شهر های فعال می تواند باعث عدالت اجتماعی در جامعه شود و فضارا برای توسعه مشارکت نهادها و سازمان های عمومی و مردمی جهت توسعه ورزش همگانی ایجاد کند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی مراحل بنیادی موثر بر نهادینه سازی فعالیت بدنی اوقات فراغت بود.روش شناسی: روش انجام تحقیق آمیخته از نوع اکتشافی بود که در دو بخش کیفی و کمی و به روش میدانی اجرا گردید. جامعه آماری در بخش کیفی و کمی کلیه افرادی بودند که به مدت 5 سال فعالیت بدنی مداوم داشتند که با 16 نفر به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری در بخش کیفی مصاحبه شد و طبق جدول مورگان 384 نفر برای اجرای بخش کمی به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار تحقیق در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه حاصل از مصاحبه بود که روایی و پایایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق نشان احساس نیاز یک مرحله زیربنایی موثر بر نهادینه کردن فعالیت بدنی اوقات فراغت بود که برای شکل گیری این مرحله هفت عامل شناسایی شد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاکی از این است که، افرادی که فعالیت بدنی اوقات فراغت در آن ها نهادینه شده است، احساس نیاز به لذت، سلامتی، تفریح، موفقیت، توجه و برقراری ارتباط با دیگران، حضور و همراهی در گروه همسالان را عنصر اساسی و مهم در پرداختن مستمر به این رفتار مطلوب می دانند. بنابراین، با ایجاد شرایط مساعد و کمک به افراد برای شناخت نیازهای جسمی و روحی، زمینه قدم نهادن آن ها در مسیر فعال بودن بدنی را فراهم نماییم و در نهایت به نهادینه شدن فعالیت بدنی اوقات فراغت در افراد و جامعه کمک کنیم.

هدف: هدف پژوهش نقش توسعه گردشگری ورزشی بر اشتغال زایی فارغ التحصیلان ورزش می باشد.روش شناسی:روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. نحوه جمع آوری اطلاعات میدانی و در دوره زمانی سال 1397 الی 1398 است. جامعه آماری تحقیق را کلیه اساتید مدیریت ورزشی دارای مقالات مرتبط با موضوع، فعالان حوزه گردشگری و کارآفرینی ورزشی تشکیل می دهند. روش نمونه گیری به صورت طبقه ای- خوشه ای انجام و تعداد 138 نفر بر اساس فرمول Q کوکران به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته 48 سوالی برگرفته از رساله اصفهانی(2009) است. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 8 نفر از متخصصی این حوزه تایید و پایایی آن به وسیله ضریب آلفای کرونباخ 88/0 محاسبه شد. برای تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری به ترتیب از نرم افزارهایSPSS و Lisrel استفاده گردید.یافته ها: نتایج نقش گردشگری ورزشی را در اشتغال زایی فصلی و پاره وقت فارغ التحصیلان علوم ورزشی به صورت مستقیم و غیرمستقیم تایید می نماید، اما این نقش در اشتغال زایی مستقیم و غیرمستقیم دائمی تایید نشد. توسعه گردشگری ورزشی به عبارتی ساخت کمپ ها و برگزاری رویدادهای ورزشی، بهینه سازی امکانات اسکان و حمل و نقل، ایجاد ساختار اداری منسجم و ... در اشتغال زایی جامعه آماری به طور مستقیم 35/0 و در کل 42/0 اثر دارد. نتیجه گیری: توسعه صنعت گردشگری ورزشی بیشترین اثر را در اشتغال زایی موقت و فصلی فارغ التحصیلان علوم ورزشی دارد. لذا برای اشتغالزایی دائمی می بایستی راهکارهای دیگری همچون نقش این قشر در سلامت جامعه و ... مورد مطالعه قرار گیرد.

هدف: با عنایت به عقبه غنی اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی ورزش زورخانه ای و پهلوان، ضرورت دارد که این ورزش غنی از منظر سلامت اجتماعی نیز مورد کاوش قرارگیرد.. بنابراین هدف از این مطالعه تبیین ورزش زورخانه ای از منظر نظریه سلامت اجتماعی بود.روش شناسی: در این پژوهش از تحلیل مضمون استفاده شد. مشارکت کنندگان در مصاحبه های نیمه ساختاریافته شامل؛ پهلوانان صاحب نظر که هم از نظر عملی و هم علمی آشنا با فرهنگ، تاریخ، آداب و رسوم زورخانه بودند که به شیوه گلوله برفی انتخاب شدند و مصاحبه ها با رسیدن به اشباع نظری در مضامین در مصاحبه شانزدهم خاتمه یافت.یافته ها: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، ورزش زورخانه ای مبین پنج بعد نظریه سلامت اجتماعی یعنی؛ انسجام اجتماعی، پذیرش اجتماعی، انطباق اجتماعی، مشارکت اجتماعی و شکوفایی اجتماعی است. نتیجه گیری: ورزش زورخانه ای می تواند سلامت اجتماعی را توسعه دهد. بدین معنی که تناظر میان ابعاد حاصل از مطالعه ورزش زورخانه و کردار اصحاب آن نمایان گر پناسیل بالای آن در رشد و بالندگی ارتباط بین فردی، سلامت اجتماعی است که در نهایت می تواند به ارتقاء جامعه کمک کند.

هدف: هدف این پژوهش تدوین ارائه چارچوب راهبردهای کلان دیپلماسی اقتصادی در ورزش کشور بود. روش شناسی: در این پژوهش با بهره گیری از روش ترکیبی اکتش افی، راهبردهای کلان دیپلماسی اقتصادی در ورزش کشور و مشارکت کنندگان مدیران ورزشی کشور بودند. و با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک اشباع نظری، آگاهی دهندگان کلیدی )شامل 13نفر) برای شناسایی چارچوب مدل دیپلماسی اقتصادی انتخاب شده اند و با آن ها مصاحبه به عمل آمده است .ابزار مورد استفاده برای شناسایی عوامل مدل دیپلماسی اقتصادی، مصاحبه نیمه ساختمند) با گروه های کانونی (و مطالعه اسناد بوده است. برای تأمین روایی و پایایی مطالعه از روش ارزیابی لینوکلن و گوبا استفاده گردید. و با روش الگوسازی ساختاری تفسیری، الگ وی نه ایی ارائ ه شد. یافته ها: الگوی به دست آمده در مجموع شامل 22 مؤلفه به عنوان راهبردهای کلان دیپلماسی اقتصادی در ورزش کشور در س ه مرحل ه اقتصاد اجتماعی، تسلط ساختاری و ترفیع اهداف بود.نتیجه گیری: جمهوری اسلامی ایران در مرحله اول به یک سند مشخص برای دیپلماسی اقتصادی نیاز دارد. در این خصوص، باید توجه شود که توفیق دیپلماسی اقتصادی مستلزم یک چشم انداز مناسب از منافع ملی در سطوح منطقه ای و جهانی است. واژه های کلیدی: توسعه، راهبرد، کلان، دیپلماسی اقتصادی، ورزش.

هدف: بررسی آثار اقتصادی و تدوین سناریو حضور بانوان بر توسعه اقتصاد فوتبال لیگ برتر برای افق سال 1416 بود.روش شناسی: با انجام 25 مصاحبه با خبرگان و متخصصان ، عوامل مؤثر بر توان مالی لیگ شناسایی شد. براساس نمودار های حلقه علی بر مبنای مصاحبه ها و پیشینه پژوهش، ترسیم و توان مالی لیگ به عنوان متغیر حالت در نظر گرفته شد. یافته ها : مدل پویا سیستمی سیاست حضور بانوان در مسابقات لیگ بر اساس عوامل شناسایی شده طراحی گردید. شرایط اقتصادی دو لیگ بر اساس روند کنونی، برای چند سال آینده تخمین زده شد و سپس استراتژی راهبردی مناسب تخمین حضور بانوان در کل مسابقات بر اقتصاد لیگ تأیید گردید.نتیجه گیری: با روند کاهش تماشاگران و بحران اقتصادی، حضور بانوان در لیگ برتر فوتبال می تواند به عنوان یک استراتژی راهبردی مهم در حل این معضل در اختیار سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال و باشگاه های ورزشی قرار داده شود.