مدیریت و توسعه ورزش

هدف:هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل مشارکت پناهندگان افغانستانی در ورزش بود. روش شناسی: روش پژوهش در این تحقیق کیفی بود؛ همچنین با توجه به ماهیت تحقیق، رویکرد نظریه زمینه ای برای این مطالعه انتخاب گردید. مشارکت کنندگان در این پژوهش با استفاده از نمونه گیری هدفمند و گلوگه برفی و با رویکرد نمونه گیری همگون و در عین حال با رعایت حداکثر تنوع نمونه گیری انتخاب شدند. بر این اساس، ۱۸ نفر از ورزشکاران، مربیان افغانستانی و متخصصان این حوزه به عنوان نمونه در این تحقیق در نظر گرفته شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های کیفی، از تاکتیک تحلیل محتوای پنهان استفاده گردید. ابزار جمع آوری داده های پژوهش نیز مصاحبه بود. پس از پیاده سازی، کدگذاری ها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام شد. یافته ها: پس از شناسایی کدهای اولیه و دسته-بندی آنان، ۷۳ مقوله فرعی و ۲۷ مقوله اصلی پدید آمد. مقولاتی از قبیل پذیرش در جامعه و وضعیت سلامتی در طبقه علی، سبک زندگی و وضعیت مدیریتی در طبقه زمینه ای، اقتصادی و فرهنگی در طبقه مداخله گر، تغییر نگرش و اصلاح قانون در طبقه راهبردها و موقلاتی از قبیل توسه سرمایه اجتماعی و توسعه فرهنگی در پیامدها قرار گرفت. نتیجه گیری: به نظر می رسد مسیر توسعه مشارکت ورزشی پناهندگان از مسیر قانون می گذرد، در صورتی که قوانین اصلاح شود و محدودیت ها کاهش یابد، دسترسی به فضاهای ورزشی و اجتماعات ورزشی افزایش خواهد یافت، آزادی برای انتخاب نوع و نحوه ورزش شکل خواهد گرفت و توسعه ی مشارکت تسهیل خواهد شد.

هدف: هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل عوامل اثر گذار بر توسعه ورزش های نمایشی استان گیلان بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع کیفی و کمی بود. در بخش کیفی روش تحقیق رویکرد اکتشافی نظام مند و در بخش کمی توصیفی- همبستگی، کاربردی و میدانی بود. جامعه آماری این تحقیق در بخش کیفی منابع انسانی و منابع اطلاعاتی و در بخش کمی کلیه افراد ذینفع (مربیان، ورزشکاران، متخصصان در بخش ورزش های نمایشی و مدیران و خبرگان اداره ورزش و جوانان استان گیلان) تشکیل می دادند. ابزار اندازه گیری در بخش کیفی شامل مصاحبه اکتشافی نیمه ساختارمند و در بخش کمی پرسشنامه پژوهشگر ساخته براساس مرحله پیمایش کیفی پژوهش (تحلیل تماتیک) بود. یافته ها: نتایج بخش کیفی نشان داد که پنج منظر پژوهش شامل قابلیت های فردی مشارکت ورزش های نمایشی، بستر محیطی رشد ورزش های نمایشی، زیرساخت ها و امکانات ورزش های نمایشی، منابع و حمایت های ورزش های نمایشی و توسعه ورزش نمایشی بودند و نتایج بخش کمی نشان داد که قابلیت های فردی مشارکت ورزش های نمایشی، بستر محیطی رشد ورزش های نمایشی، زیرساخت ها و امکانات ورزش های نمایشی و منابع و حمایت های ورزش های نمایشی به ترتیب با ضریب اثر 64/0، 83/0، 94/0 و 63/0 درصد اثر معنی داری بر توسعه ورزش نمایشی داشتند.نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن بود که مدیران ورزش گیلان باید شرایط و امکانات بیشتری را برای توسعه این رشته فراهم کنند و از جنبه های مختلفی به آن توجه داشته باشند و همچنین باید استفاده از فناوری های نوین برای طراحی برنامه های کاربردی توجه زمینه توسعه ورزش های نمایشی را فراهم می کند.

هدف: برندسازی ملی ارائه تصویر مثبت از یک کشور در ابعاد مختلف در سطح بین المللی است که در تقلیل تصورات نادرست که نسبت به یک کشور وجود دارد، تأثیر فراوانی دارد. بنابراین، هدف پژوهش راهبردها و پیامدهای موفقیت های بین المللی ورزشکاران نخبه بود.روش شناسی: پژوهش حاضر با رویکرد کیفی مبتنی بر روش نظریه داده بنیاد و تحلیل تماتیک انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان علمی و اجرایی در زمینه مدیریت ورزشی با تجربه حضور در رویدادهای بین المللی ورزشی بودند که 15 نفر به روش نمونه گیری نظری هدفمند انتخاب و با آن ها مصاحبه تا اشباع نظری ادامه یافت. روایی ابزار پژوهش (مصاحبه)، توسط مصاحبه شوندگان و اساتید خبره تأیید و برای سنجش پایایی از روش توافق درون موضوعی (74 درصد) استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که حمایت سیاسی-اجتماعی، توسعه ورزش بانوان، سیاست های مدیریتی، فرهنگ سازی و آموزش راهبردها و پرستیژ بین المللی، ارتباطات بین المللی، برجسته شدن مربیان و ورزشکاران و توسعه اقتصادی پیامدهای برندسازی از طریق موفقیت های ورزشی می باشند.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود از طریق حمایت سیاسی-اجتماعی دولت، حمایت از بانوان نخبه ورزشکار و تقویت ارتباطات بین المللی ورزشی، برندسازی ورزش کشور مورد توجه قرار گیرد.

هدف: این پژوهش با هدف تحلیل نظام مند بستر و سیستم جذب و حفظ حمایت و خیریه به ورزش زنان در استان تهران انجام شد.روش شناسی: روش پژوهش کیفی و از نوع تحلیل مضمون بود. اطلاعات پژوهش از بخش منابع انسانی (خبرگان و متخصصان) و منابع اطلاعاتی (اسناد، مقالات، طرح ها، گزارش های سازمانی، دانشگاهی و رسانه ای مرتبط) استخراج شد. روش نمونه گیری از نوع هدفمند (براساس معیارهای مشخص) بود. مبنای برآورد نمونه گیری نیز بر حسب رسیدن به اشباع نظری بود (96 منبع اطلاعاتی، 26 نفر مصاحبه).یافته ها: نتایج نشان داد که مفاهیم مستخرج از مصاحبه و مطالعه نظری در 310 مولفه (کدگذاری اول)، 44 مقوله (کدگذاری دوم) و 17 تم فرعی و 8 تم اصلی (کدگذاری سوم) چارچوب بندی شدند. سطوح هشتگانه مدل مفهومی شامل بستر محیطی، سطح ظرفیت ها، سطح چالش ها، سطح سیستم، سطح تقسیم کار و همکاری سازمان ها، سطح مدیریت فرآیند، سطح راهبردها و سطح پیامدها بود.نتیجه گیری: براساس نتایج تحقیق می توان گفت فرآیند جذب و حفظ حامیان و خیّرین به ورزش متأثر از بستر محیطی و قابلیت های ساختاری بوده و نیازمند اتخاذ راهبردهای مناسب و مشارکت بین سازمانی جهت بهره گیری از ظرفیت ها و تعدیل چالش ها است تا بتواند به نتایج مورد انتظار برسد.

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی و رتبه بندی سیاست ها و رویه های ورزش تربیتی در زمان بروز بحران (نمونه موردی: شیوع ویروس کووید-19 در ایران) اجرا شد.روش شناسی: روش پژوهش حاضر پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل خبرگان آگاه به موضوع پژوهش بودند که بر اساس انتخاب گلوله برفی تعداد 21 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور اولویت بندی سیاست ها و رویه های اجرایی در خصوص ورزش تربیتی با توجه به شیوع ویروس کووید-19 از روش تاپسیس استفاده شد. کلیه روند تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار BT TopSis SoLver انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد 18 سیاست و رویه اجرایی در خصوص ورزش تربیتی با توجه به شیوع ویروس کووید-19 شناسایی شد که سطح بندی آموزش های ورزشی ارائه شده در رسانه ها و فضای مجازی مهم ترین سیاست؛ و استفاده از ورزشکاران محبوب جهت آموزش و مطابقت آموزش های ورزشی با امکانات و فضاهای موجود ویژه تمامی گروه ها و افراد، دیگر سیاست و رویه های اجرایی مهم در این خصوص بودند.نتیجه گیری: به نظر می رسد سطح بندی آموزشی در ورزش تربیتی سبب کاربردی نمودن آموزش های مجازی می شود. ورزشکاران محبوب برای بسیاری از افراد نوجوان و جوان الگوهای مناسبی برای همانندسازی و درونی سازی محسوب می شوند و با توجه به نابرابری های امکاناتی دانش آموزان، مطابقت آموزش ها با شرایط و امکانات گروه های مختلف موجب تسهیل یادگیری خواهد شد. از این رو، توجه به این سیاست ها و رویه ها می تواند موفقیت آموزش های مجازی و از راه دور در ورزش تربیتی را هموار نماید.

هدف: ورزش حرفه ای به بخش ثابتی در ساختار های اقتصادی سودمحور تبدیل شده است و موجودیت خود را در باشگاه های ورزشی شکل می دهد، بنابراین توسعه و فعالیت های گسترده آن، بدون باشگاه های ورزشی، امکان پذیر نیست. هدف از پژوهش حاضر، واکاوی کیفی عوامل علی، زمینه ای و مداخله گر استقرار باشگاه داری حرفه ای والیبال ایران بود.  روش شناسی: روش پژوهش به صورت کیفی و از نوع نظری ه داده بنی اد بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام خبرگان در حوزه باشگاه داری حرفه ای والیبال کشور بود. مشارکت کنندگان شامل20 تن از خبرگان کلیدی و آگاه بود که به روش نمونه گیری نظری انتخاب شدند. برای روایی و پایایی مطالعه از معیار مقبولیت در 10 شاخص استفاده شد. مصاحبه ها تا اشباع نظری ادامه یافت. مجموعه ای از مف اهیم و مقوله ها طی فرآیندهای کدگذاری باز، محوری وگزینشی به دست آمد.یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان عنوان کرد عوامل قانونی و اقتصادی در بخش شرایط علی، عوامل مالی و حقوقی در قسمت شرایط زمینه ای و عامل سرمایه گذاری در بخش شرایط مداخله گر تسهیل کننده و عامل مدیریتی در قسمت شرایط مداخله گر محدود کننده بر استقرار باشگاه داری حرفه ای والیبال ایران موثر هستند.نتیجه گیری: باشگاه داری حرفه ای والیبال ایران نیازمند بستری قانونی و حقوقی به منظور عقلایی کردن شرایط حضور تیم هایی با مالکیت خصوصی و تعاونی است؛ بستری که مبنی بر درآمدزایی فعالیت های باشگاه های ورزشی باشد.

هدف: هدف اصلی این پژوهش، ارائه الگوی جمع سپاری در ورزش همگانی ایران بود. روش شناسی: روش پژوهش از نوع مطالعه کیفی اکتشافی نظام مند بر مبنای تئوری داده بنیاد با رویکرد گلیزر بود. به منظور جمع آوری اطلاعات، مصاحبه های عمیق با نخبگان در حیطه موضوع پژوهش صورت گرفت. نمونه گیری به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی دنبال شد و 17 مصاحبه کیفی انجام گرفت. داده های به دست آمده از طریق روش کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی مورد تحلیل قرار گرفتند. در مرحله کدگذاری باز بر اساس تحلیل و تخلیص مجدد نشان های شناسایی شده 381 کد مفهومی اولیه استخراج شد و سپس با بازبینی متعدد و ادغام کدها بر اساس مشابهت طی مراحل کدگذاری سه گانه، 164 کد مفهومی اولیه، 40 بُعد، 10 منظر و 4 سطح استخراج شد. یافته ها: براساس یافته های پژوهش کدهای انتخابی اصلی (چهار سطح مدل) شامل عوامل بنیادی ظرفیتی، عوامل وضعیتی محیطی، عوامل ساختاری سیستمی و عوامل کارکردی پیامدی شناسایی شدند و برای هر بخش مدل نهایی گزارش شد. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، کارآمدسازی فعالیت های نوآورانه در حل مساله از جانب مدیران اجرایی ورزش کشور، توجه مضاعف به مزایای اجتماعی حاصل جمع سپاری به گروه های اثر، توجه به نیازهای روز جامعه مخاطب ورزش همگانی و تصمیم سازی های دوطرفه بین این گروه ها و نهایتاً ایجاد پایگاه اطلاعات تخصصی و معرفی افراد صاحب نظر به مدیران اجرایی جهت توسعه برنامه های مشارکت محور اجتماعی می تواند باعث هم افزایی بهتر در توسعه فعالیت های ورزش همگانی در کشور شود.

هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی پیشایندها و پیامدهای مهاجرت ورزشکاران نخبه ایران بود. روش شناسی: این پژوهش از نظر ماهیت داده ها، از نوع کیفی با رویکرد پدیدارشناسی و از نظر هدف، کاربردی بود. مشارکت کنندگان پژوهش را ۱۸ ورزشکار و مربی مهاجر نخبه تشکیل می دادند که به صورت هدفمند (از نوع موردی شهرتی) انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری و در سه مرحله کدگذاری اولیه؛ تجمیع کدها و شناسایی مقوله ها؛ و غربال گری و پالایش مقوله ها تحلیل شد. یافته ها: بر اساس تحلیل ها، پیشایندهای مهاجرت ورزشکاران نخبه در سه مقوله اصلی و ۱۴ مقوله فرعی شامل ضعف های اجتماعی (رفتار بین المللی حکومت، تمامیت خواهی حاکمیت، نزول ارزش ها و تبعیض اجتماعی)، ضعف های حرفه ای (امنیت مالی و شغلی، تجهیزات و امکانات اردویی، تأمین مربی، مدیریت ناکارا، کنترل گری فدراسیون ها، تبعیض بین رشته ها و عدم حمایت از قهرمانان) و انگیزه توسعه و پیشرفت فردی (پیشرفت حرفه ای، آرامش و ارضای درونی و دسترسی به امکانات و رفاه) شناسایی شدند. پیامدهای مهاجرت ورزشکاران نخبه نیز در دو مقوله اصلی و پنج مقوله فرعی شامل از دست رفتن سرمایه ها (کاهش سرمایه انسانی، کاهش سرمایه اجتماعی و هزینه های مازاد) و ایجاد تصویر منفی (افت عملکرد ورزشی و تخریب وجهه بین المللی) شناسایی شدند. نتیجه گیری: عوامل مهاجرت ورزشکاران نخبه ایران تنوع بسیاری دارد که نیازمند تغییر نگرش حاکمیتی (در هر دو سطح ملی و سازمانی) و اصلاحات اساسی در حوزه های مختلف است تا با ایجاد شرایط اجتماعی مطلوب، رفع دغدغه های مالی ورزشکاران و تأکید بر عملکرد -به جای ظاهر یا اعتقادات فردی- مانع از بین رفتن سرمایه های ورزشی شود.

هدف: هدف از انجام این پژوهش شناسایی و تحلیل عواقب سوءاستفاده در ورزش ایران بود. روش شناسی: روش پژوهش کیفی می باشد و داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. 14 مشارکت کننده در این پژوهش حضور داشت که شامل اساتید، متخصصین، کارشناسان و صاحب نظران در زمینه سوءاستفاده در ورزش بودند. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل مضامین استفاده شد. یافته ها: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، هشت عامل از عواقب سوءاستفاده در ورزش است که عبارت هستند از: 1) پریشان حالی، 2) انزوا و تنهایی، 3) خودآزاری ورزشکار، 4) سرزنش و سرخوردگی، 5) اختلال در زندگی عادی، 6) انگشت نما شدن، 7) خدشه دار شدن آبروی خانوادگی و 8) وجهه ناخوشایند ورزش. نتیجه گیری: طبق یافته ها می توان بیان کرد تأثیرات سوءاستفاده بر ورزشکاران می تواند شدید باشد و تا مدت ها پس از سوءاستفاده ادامه یابد. به همین منظور آگاه شدن از عواقب وقوع سوءاستفاده در ورزش باعث می شود این مسئله راحت تر درک شود و عواقب سوءاستفاده از ورزش کاهش یابد.

هدف: این پژوهش با هدف مطالعه نقش دانش زیست محیطی بر مسئولیت پذیری زیست محیطی و رفتار دوست دار محیط زیست ورزشکاران رشته پاراگلایدر انجام شد. روش شناسی: برای اجرای این پژوهش از روش پیمایشی استفاده شد. تمامی ورزشکاران رشته پاراگلایدر استفاده کننده از سایت پروازی شهرستان رامیان به عنوان جامعه در نظر گرفته شدند. در یک بازه زمانی 3 ماهه تعداد 319 ورزشکار رشته پاراگلایدر به شکل هدفمند به عنوان نمونه گزینش شدند. گردآوری داده ها با استفاده از سه پرسش نامه دانش زیست محیطی (لیانگ و همکاران، 2016)، مسئولیت پذیری زیست محیطی (توفیق و همکاران، 2014) و رفتار دوست دار محیط زیست (لی و همکاران، 2015) انجام شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی ، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (مدل سازی معادلات ساختاری) تحلیل شدند. برای انجام تحلیل ها دو نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 و Smart PLS نسخه 3 مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد دانش زیست محیطی بر مسئولیت پذیری زیست محیطی ورزشکاران رشته پاراگلایدر اثر مثبت و معنی داری دارد. همچنین مشخص شد اثر دانش زیست محیطی بر رفتار دوست دار محیط زیست ورزشکاران رشته پاراگلایدر مثبت و معنی داری است. علاوه بر آن، نتایج نشان داد مسئولیت پذیری زیست محیطی بر رفتار دوست دار محیط زیست ورزشکاران رشته پاراگلایدر اثر مثبت و معنی داری دارد. در انتها مشخص شد دانش زیست محیطی بر رفتار دوست دار محیط زیست ورزشکاران رشته پاراگلایدر با نقش میانجی مسئولیت پذیری زیست محیطی اثر مثبت و معنی داری دارد. نتیجه گیری: آموزش موضوعات زیست محیطی به ورزشکاران پاراگلایدر می تواند پیامدهای مثبتی مانند افزایش مسئولیت پذیری زیست محیطی و توسعه رفتار دوست دار طبیعت را در آن ها به همراه داشته باشد.