ورزشکاران

هدف از پژوهش حاضر تدوین الگوی رفتاری ورزشکاران حرفه ای ایران با رویکرد بازاریابی اجتماعی بود. پژوهش با توجه به هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها آمیخته از نوع اکتشافی متوالی بود. ابزار جمع آوری داده ها در فاز کیفی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و باز با 23 نفر از ورزشکاران حرفه ای، مربیان ورزشی، مدیران ورزشی، روان شناسان و جامعه شناسان ورزشی بود. داده ها در فاز کیفی، از طریق روش کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. یافته ها شامل 80 نشان در کدگذاری باز بود؛ و در کدگذاری محوری در قالب شش مفهوم، محصول، قیمت، مکان، ترویج، سیاستگذاری و مشارکت طبقه بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی الگوی رفتار ورزشکاران حرفه ای ایران با رویکرد بازاریابی اجتماعی تدوین شد. ابزار پژوهش در فاز کمی تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از نتایج کیفی پژوهش بود. نمونه گیری در فاز کیفی، هدفمند به روش گلوله برفی و در فاز کمی، تصادفی، و طبقه بندی شده بود. در فاز کمی تحقیق از معادلات ساختاری تحت نرم افزار Smart PLS 3.00به منظور ارزیابی الگوی رفتاری ورزشکاران حرفه ای ایران استفاده شد. طبق نتایج آزمون t تمامی بارهای عاملی در سطح اطمینان 99% معنا دار است و در تدوین الگوی رفتار ورزشکاران حرفه ای ایران نقش معنا داری را ایفا کرده اند.

هدف از پژوهش حاضر، تدوین الگوی شکل دهی برند شخصی ورزشکاران حرفه ای ایران بود. روش پژوهش، با توجه به نحوه گردآوری داده ها آمیخته از نوع اکتشافی متوالی بود. در مرحله کیفی ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 23 نفر از ورزشکاران حرفه ای، مربیان، مدیران بازاریابی ورزشی، روان شناسان و جامعه شناسان ورزشی بود. نمونه آماری پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و به شیوه گلوله برفی انتخاب شد. در مرحله کیفی داده ها، از طریق روش کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی تجزیه وتحلیل و یافته ها شامل 91 نشان در کدگذاری باز، و در کدگذاری محوری در قالب 31 مفهوم طبقه بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی به الگوسازی عوامل مؤثر بر شکل دهی برند شخصی ورزشکاران حرفه ای ایران پرداخته شده است. در مرحله کمی، نمونه آماری پژوهش شامل 220 نفر بود که به صورت تصادفی، طبقه بندی شده، انتخاب شدند. ابزار پژوهش در مرحله کمی تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تأیید الگوی شکل دهی برند شخصی ورزشکاران حرفه ای ایران از نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. بر طبق نتایج آزمون t بارهای عاملی تمامی مؤلفه ها در سطح اطمینان 99% معنا دارند و در شکل دهی الگوی برند شخصی ورزشکاران حرفه ای ایران نقش معنا داری دارند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی مطالعات حوزه ارزیابی عملکرد در ورزش ایران با رویکرد تحلیل محتوا در بازه زمانی 1400- 1380 بوده است. روش پژوهش بر مبنای راهبرد، توصیفی، از نظر مسیر اجرا، تحلیل محتوا و از نظر جمع آوری اطلاعات، اسنادی است. جامعه آماری تحقیق 101 مقاله چاپ شده در حوزه ارزیابی عملکرد از سال 1380 تا 1400در ایران بود. مقالات با کلیدواژه های مدیریت عملکرد، ارزیابی عملکرد، عملکرد ورزشی، عملکرد تیمی، موفقیت ورزشی، عملکرد مدیران، مربیان و داوران ورزش، موفقیت ورزشکار و عملکرد ورزشکاران در پایگاه های Magiran ، SID، Noormags و Ensani.ir جستجو گردید. ابزار مورد استفاده چک لیست بود و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد از 101 پژوهش، 53 درصد به ارزیابی عملکرد فردی (مدیران/ مربیان/ داوران و ورزشکاران) و بقیه ارزیابی عملکرد سازمان های ورزشی اختصاص داشته است. ضمنا، بیشتر از مدل های ارزیابی عملکرد کارت امتیازی متوازن (BSC) و تحلیل پوششی سلسه مراتبی داده ها (AHP) استفاده شده است. در بیشتر تحقیقات از پرسشنامه محقق ساخته (5/54 درصد) استفاده شده که روایی بیشتر آن ها از نوع صوری و محتوایی (7/30 درصد) و پایایی بیشتر آن ها نیز با روش آلفا کرونباخ (3/66 درصد) بوده است. همچنین روش تحقیق از نظر راهبرد (توصیفی) 1/88 درصد، از نظر اجرا (پیمایشی) 6/36 درصد و از نظر هدف (کاربردی) 2/81 درصد بوده است. ضمنا از نظر روش نمونه گیری، غیرتصادفی هدفمند 7/34 درصد دارای بیشترین فراوانی بوده است. همچنین اکثر مقالات با هم پژوهی 4-3 نویسنده (2/69 درصد) انجام شده بود. با توجه به یافته های اختصاصی تر این تحقیق به نظر می رسد که ارزیابی عملکرد تیمی و عملکرد ورزشکاران، باید با مدل های دقیق وکمی تری ارزیابی شود. ضمنا استفاده از اطلاعات آماری دقیق و عینی، روش های ترکیبی روایی و پایایی و روش های مبتنی بر مدل های ریاضی پیشنهاد می شود.

هدف:  شواهد تجربی نشان می دهد، فعالیت های مسئولیت اجتماعی می توانند از طریق تقویت خوش نامی پیامدهای مثبتی داشته باشند. لذا هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه مسئولیت اجتماعی با خوش نامی باشگاه های بدن سازی استان سیستان و بلوچستان بود. روش شناسی: روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه ورزشکاران رشته بدن سازی در استان سیستان و بلوچستان تشکیل می دادند که بر اساس جدول مورگان 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته مسئولیت اجتماعی و پرسشنامه خوش نامی رسلر بود. روایی پرسشنامه ها توسط 5 نفر از اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب (89/0=α) و (93/0= α)، به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، در بخش توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در بخش استنباطی، از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، همه ابعاد مسئولیت اجتماعی با خوش نامی باشگاه، رابطه مثبت و معنی داری دارند. همچنین ابعاد قانونی (291/0=β)، اخلاقی (238/0=β)، انسان دوستی (206/0 =β) و اقتصادی با (190/0 =β) پیش بینی کننده معنی داری برای خوش نامی بودند. نتیجه گیری: بنابراین، نیاز است مدیران باشگاه های بدن سازی توجه بیشتری به مسئولیت های اجتماعی داشته باشند تا خوش نامی باشگاه های خود را تضمین کنند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تحلیل مسائل و مشکلات بازدارنده ورزشکاران کشتی چوخه برای پرداختن به این رشته ورزشی بود.روش شناسی: روش پژوهش توصیفی و از لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه آماری تحقیق را تمام ورزشکاران کشتی چوخه تشکیل می داد که در مسابقه 13 فروردین 1393 گود سنتی «چشمه زینل خان» حضور داشتند و به شکل تمام شمار به عنوان نمونه تحقیق در نظر گرفته شدند (80N=). ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوی آن توسط صاحب نظران مورد بررسی و تائید قرار گرفت. برای محاسبه پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ (93/0α=) و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد برای شناسایی عامل ها استفاده شد.یافته ها: براساس تحلیل عاملی از 40 سوال پرسش نامه، 27 سوال با داشتن بار عاملی مناسب در چهار عامل محیط اجتماعی، سازمانی، میان فردی و فردی قرار گرفتند. میزان اهمیت عامل ها از دیدگاه آزمودنی ها نشان داد، عامل سازمانی با اهمیت ترین عامل (220/24= درصد واریانس) و عامل میان فردی کم اهمیت ترین عامل (954/12= درصد واریانس) را در تبیین مسائل و مشکلات ورزشکاران این رشته ورزشی دارد.نتیجه گیری: با توجه به مسائل و مشکلات شناسایی شده در این پژوهش، با استفاده از راه کارهای تحقیق حاضر، می توان زمینه مشارکت هرچه بیشتر ورزشکاران و توسعه این رشته ورزشی را فراهم نمود.

هدف: هدف پژوهش حاضر تحلیل تجارب ورزشکاران تراجنسیتی بود.روش شناسی: مطالعه کیفی حاضر از نظر هدف کاربردی است و داده ها مبتنی بر اطلاعات اسنادی جمع آوری شدند. این پژوهش به روش فراترکیب 7 مرحله ای سندلوسکی، باروسو و وویلس (2007) با شیوه کدگذاری متداول در پژوهش های کیفی روی 8 مقاله که با جستجو در پایگاه های علمی همچون گوگل اسکالیر، الزیویر، ریسرچ گیت، ساینس دایرکت و پابمد بدست آمد و تحلیل مفاهیم و نتایج مطالعات مصاحبه با ورزشکاران حرفه ای تراجنسیتی انجام شد.یافته ها: یافته های پژوهش در 4 مضمون اصلی (سیر تکامل فردی، سیر هویت جنسیتی، فرهنگ سازی هویت جنسیتی و پذیرش هویت جنسیتی) و 17 مضمون فرعی (کنش کودکی، متفاوت بودن، بحران روحی، نامیده شدن، فرایند تطبیق جنسیت، آشکارسازی هویت، انطباق هویت، تبعات اعلان هویت، پنهان سازی هویت، تحقیر، ترنس هراسی، فضای امن، آگاهی، حمایت خانواده، حمایت مربیان و هم تیمی ها، به رسمیت شناختن و طرد شدن) شناسایی شدند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، اهمیت فرهنگ سازی و ایجاد یک محیط حمایت کننده از سوی جامعه ی ورزشی در راستای پذیرش ورزشکاران تراجنسیتی را نشان می دهد.

مقدمه: در تحقیق حاضر ادراکات و دانش مربوط به دوپینگ در ورزشکاران نخبه معلول ایران بررسی شد.روش پژوهش: روش تحقیق کیفی (تحلیل تماتیک) از نوع اکتشافی و به لحاظ هدف از نوع کاربردی بود و به شکل میدانی اجرا شد. مشارکت کنندگان در پژوهش 16 نفر از ورزشکاران نخبه معلول عضو تیم ملی و با سابقه حضور در مسابقات پارالمپیک بودند. این مشارکت کنندگان از طریق روش نمونه گیری هدفمند در دسترس و به شیوه گلوله برفی تا رسیدن به نقطه اشباع نظری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختارمند بود و برای تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها، از روش کدگذاری استفاده شد. روایی و پایایی مصاحبه ها از طریق روش های معتبر بررسی شد. یافته ها: نتایج تحقیق به کشف 21 مؤلفه از جمله تقلب در کلاس بندی و سیستم های ناکارامد ورزش معلولان در عامل مدیریتی، مشکلات مالی و عدم اعتمادبه نفس و عدم اطلاعات ورزشکار در عامل فردی، ناآگاهی مربی و داروهای تقلبی در عامل محیطی در فرایند ادراکات و دانش مربوط به دوپینگ در ورزشکاران نخبه معلول منجر شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق عوامل مدیریتی، فردی و محیطی در ادراکات و دانش مربوط به دوپینگ ورزشکاران معلول تأثیر گذارند. با توجه به نتایج مذکور بهتر است مدیران و مسئولان در جلوگیری از دوپینگ ورزشکاران معلول و افزایش درک آنها از معایب این پدیده برنامه ریزی کنند. 

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی tDCS آندی بر انعطاف پذیری شناختی و تصمیم گیری اجتماعی در بازیکنان ماهر، نیمه ماهر و مبتدی فوتبال انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و ساختگی (شم) به همراه پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی بازیکنان فوتبال استان کردستان بودند که از بین آن ها تعداد 60 نفر بازیکن مرد با میانگین سنی 27/24 در سطح ماهر، نیمه ماهر و مبتدی به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شم گماشته شدند. گروه آزمایش، سه جلسه تحریک آندی با شدت 2 میلی آمپر به مدت 20 دقیقه دریافت کرد و گروه شم نیز سه جلسه تحریک الکتریکی به صورت شم یا ساختگی را دریافت نمود. برای گردآوری داده ها از آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین و بازی اولتیماتوم استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) در نرم افزار SPSS-22 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که tDCS منجر به افزایش معنادار انعطاف پذیری شناختی و بهبود تصمیم گیری اجتماعی در فوتبالیست های گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم شده است (001/0>p). نتایج آزمون پیگیری بونفرونی نشان داد tDCS باعث افزایش انعطاف پذیری شناختی فوتبالیست های ماهر و نیمه ماهر در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم شده است (001/0>P)، ولی بر انعطاف پذیری شناختی فوتبالیست های مبتدی تأثیر معناداری را نداشته است. علاوه بر این، نتایج نشان داد که tDCS بر بهبود تصمیم گیری اجتماعی در تمامی فوتبالیست های ماهر، نیمه ماهر و مبتدی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم تأثیر معناداری داشته است (001/0>p).  نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر برای روانشناسان ورزشی و مربیان فوتبال در راستای بهبود عملکردهای شناختی و رفتاری بازیکنان فوتبال توسط tDCS پیامدهای کاربردی به همراه دارد.

هدف: هدف پژوهش حاضرتعیین رابطه عزت نفس با انگیزه ورزشی ورزشکاران بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر ورزشکاران مراجعه کننده به باشگاه های بدنسازی شهرکرج در سال 1402 بودند که تعداد 110 نفر به صورت در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت و مقیاس انگیزه ورزشی استفاده شد. تحلیل داده ها توسط نرم افزاری آماری SPSS-26 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین عزت نفس و انگیزه ورزشی ورزشکاران رابطه قوی و مثبتی وجود دارد (05/0>P). نتایج آزمون تحلیل مسیر تأییدی حاکی از برازش ارتباط بین خودتعیینی و اخلاق ورزشی بود. تمامی بارهای عاملی بین مؤلفه ها و عوامل در سطح معقولی قرار داشتند و مدل از برازش مناسبی برخوردار بود که درنهایت، مدل مفهومی پژوهش تأیید شد. نتیجه گیری: چنین نتیجه گیری شد که بین ابعاد روانشناختی افراد و بعد جسمانی آن ها ارتباط وجود دارد و می توان از این مساله جهت بهبود هریک از این ابعاد با کمک گرفتن از بعد دیگر استفاده کرد.

هدف: با توجه به فرصت های منحصربه فردی که ورزش برای دستیابی به هدف و غلبه بر ناملایمات به طور مکرر ارائه می کند، بسیار مهم است که عوامل محافظتی در ورزشکاران شناسایی، درک و پرورش داده شوند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی امید در ارتباط بین آسیب پذیری روانی و تاب آوری با بهزیستی ذهنی ورزشکاران بود. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی- همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ورزشکاران سطوح ملی و استانی آذربایجان شرقی در سال 1402 بوده است. از پرسشنامه آسیب پذیری روانی نجاریان و داودی (1380)، بهزیستی ذهنی توسط کییز و ماگیارمو (۲۰۰۳)، تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و امید اشنایدر (2002) برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری) با استفاده از بسته نرم افزاری SPSS و AMOS نسخه 24 استفاده گردید.   یافته ها: براساس نتایج تاب آوری بر بهزیستی ذهنی ورزشکاران تأثیر مثبت و آسیب پذیری روانی بر بهزیستی ذهنی ورزشکاران تأثیر منفی و معناداری دارند. همچنین نتایج نشان داد امید دارای نقش میانجی در ارتباط بین آسیب پذیری روانی و تاب آوری بر بهزیستی ذهنی ورزشکاران می باشد. نتیجه گیری: در نتیجه لازم است در جهت بهبود تاب آوری ورزشکاران، به عوامل و فاکتورهایی مختلفی همچون بهزیستی اجتماعی، روان شناختی، اجتماعی، امید توجه فروانی گردد. همچنین مدل ساختاری این یافته ها به ماهیت پیچیده رابطه بین عوامل روان شناختی و بهزیستی ذهنی ورزشکاران کمک می کند.

این پژوهش به بررسی نقش اعتماد و ملاحظات فرهنگی در ارتقای پذیرش مشاوره روان شناسی ورزشی در میان دانشجویان ورزشکار می پردازد. با توجه به اهمیت سلامت روان در بهبود عملکرد ورزشکاران، هدف اصلی این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر بر نگرش مثبت یا منفی دانشجویان ورزشکار به خدمات مشاوره روانشناسی است. این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بوده و شامل 100 دانشجوی ورزشکار از شهر تهران است که با استفاده از پرسشنامه های استاندارد، اطلاعات لازم جمع آوری گردید. نتایج تحلیل های آماری نشان می دهد که اعتماد به روانشناسان ورزشی به طور معناداری بر نگرش دانشجویان ورزشکار تأثیر مثبت دارد و افزایش این اعتماد می تواند منجر به پذیرش بیشتر خدمات مشاوره روانشناسی ورزشی شود. یافته ها همچنین تأکید می کنند که ایجاد یک فضای حمایتی و افزایش آگاهی در مورد اهمیت مشاوره روانشناسی می تواند به بهبود سلامت روان و عملکرد ورزشی کمک کند. این نتایج پیشنهاد می کند که نهادهای ورزشی و آموزشی باید برنامه های آموزشی و اطلاع رسانی مناسبی در زمینه مشاوره روانشناسی ورزشی طراحی و اجرا کنند و ملاحظات فرهنگی را لحاظ نمایند.