عرفان ایزدپناه

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی tDCS آندی بر انعطاف پذیری شناختی و تصمیم گیری اجتماعی در بازیکنان ماهر، نیمه ماهر و مبتدی فوتبال انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و ساختگی (شم) به همراه پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی بازیکنان فوتبال استان کردستان بودند که از بین آن ها تعداد 60 نفر بازیکن مرد با میانگین سنی 27/24 در سطح ماهر، نیمه ماهر و مبتدی به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شم گماشته شدند. گروه آزمایش، سه جلسه تحریک آندی با شدت 2 میلی آمپر به مدت 20 دقیقه دریافت کرد و گروه شم نیز سه جلسه تحریک الکتریکی به صورت شم یا ساختگی را دریافت نمود. برای گردآوری داده ها از آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین و بازی اولتیماتوم استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) در نرم افزار SPSS-22 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که tDCS منجر به افزایش معنادار انعطاف پذیری شناختی و بهبود تصمیم گیری اجتماعی در فوتبالیست های گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم شده است (001/0>p). نتایج آزمون پیگیری بونفرونی نشان داد tDCS باعث افزایش انعطاف پذیری شناختی فوتبالیست های ماهر و نیمه ماهر در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم شده است (001/0>P)، ولی بر انعطاف پذیری شناختی فوتبالیست های مبتدی تأثیر معناداری را نداشته است. علاوه بر این، نتایج نشان داد که tDCS بر بهبود تصمیم گیری اجتماعی در تمامی فوتبالیست های ماهر، نیمه ماهر و مبتدی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم تأثیر معناداری داشته است (001/0>p).  نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر برای روانشناسان ورزشی و مربیان فوتبال در راستای بهبود عملکردهای شناختی و رفتاری بازیکنان فوتبال توسط tDCS پیامدهای کاربردی به همراه دارد.