گردشگری ورزشی

مقدمه: هدف تحقیق حاضر تدوین راهبردهای توسعه گردشگری ورزشی استان اردبیل با اساس  مدل SWOT  و QSPM  بود.روش شناسی: این پژوهش از نوع زمینه یابی بود که به شکل میدانی و به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع آمیخته(کیفی-کمی) بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مدیران و کارشناسان اداره کل ورزش و جوانان (80 نفر) و اداره گردشگری و میراث فرهنگی استان اردبیل (120 نفر) بودند (200= N) که نمونه گیری به صورت کل شمار انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی پرسشنامه باز و مصاحبه با خبرگان و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری پرسشنامه توسط 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن برابر با (93/0 =α) محاسبه شد. برای تدوین و استخراج استراتژی ها از تحلیل SWOT و برای رتبه بندی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید از آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده شد.یافته ها: نتایج تحقیق حاکی از آن بود ک ه در نقاط قوت گویه «بیمه حوادث ورزشکاران» بالاترین میزان اهمیت و در بخش ضعف گویه «استفاده کم از تجارب موجود در توسعه متقابل ورزش و گردشگری» به عنوان بالاترین نقطه ضعف از دیدگاه پاسخ دهندگان انتخاب گردید و در بخش فرصت ها گویه «وجود راهنمایان زبده و توانا در جذب گردشگران ورزشی خارجی» بالاترین میزان اهمیت و در بخش تهدیدها گویه «کمبود برنامه جامع و هماهنگ توسعه گردشگری ورزشی» به عنوان بالاترین مورد که صنعت گردشگری استان اردبیل را مورد تهدید قرار می ده د، انتخاب گردید. همچن ین نتایج حاکی از آن بود که گردشگری ورزشی استان اردبیل از لحاظ موقعیت اس تراتژیک در منطقه محافظه کارانه(تدافعی) قرار دارد. همچنین با استفاده از روش تحلیل ماتریسSWOT ، 12 استراتژیSO ، 12 استراتژیST ، 11 استراتژی WO و 12 استراتژی WT و جمعاً 47  استراتژی تدوین گردید.بحث و نتیجه گیری: به منظور توسعه گردشگری ورزشی در استان اردبیل ارائه خدمات با کیفیت و بهتر به ورزشکاران، بهره گیری از تجارب دیگر شهرها و کشورها، استفاده حداکثری از افراد متخصص و تدوین برنامه های کاربردی و عملیاتی می تواند کمک شایانی به توسعه گردشگری استان اردبیل کند و باعث می شود جوامع محلی از این توسعه سود ببرند و در نهایت باعث توسعه همه جانبه استان اردبیل شود.

هدف: هدف پژوهش نقش توسعه گردشگری ورزشی بر اشتغال زایی فارغ التحصیلان ورزش می باشد.روش شناسی:روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. نحوه جمع آوری اطلاعات میدانی و در دوره زمانی سال 1397 الی 1398 است. جامعه آماری تحقیق را کلیه اساتید مدیریت ورزشی دارای مقالات مرتبط با موضوع، فعالان حوزه گردشگری و کارآفرینی ورزشی تشکیل می دهند. روش نمونه گیری به صورت طبقه ای- خوشه ای انجام و تعداد 138 نفر بر اساس فرمول Q کوکران به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته 48 سوالی برگرفته از رساله اصفهانی(2009) است. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 8 نفر از متخصصی این حوزه تایید و پایایی آن به وسیله ضریب آلفای کرونباخ 88/0 محاسبه شد. برای تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری به ترتیب از نرم افزارهایSPSS و Lisrel استفاده گردید.یافته ها: نتایج نقش گردشگری ورزشی را در اشتغال زایی فصلی و پاره وقت فارغ التحصیلان علوم ورزشی به صورت مستقیم و غیرمستقیم تایید می نماید، اما این نقش در اشتغال زایی مستقیم و غیرمستقیم دائمی تایید نشد. توسعه گردشگری ورزشی به عبارتی ساخت کمپ ها و برگزاری رویدادهای ورزشی، بهینه سازی امکانات اسکان و حمل و نقل، ایجاد ساختار اداری منسجم و ... در اشتغال زایی جامعه آماری به طور مستقیم 35/0 و در کل 42/0 اثر دارد. نتیجه گیری: توسعه صنعت گردشگری ورزشی بیشترین اثر را در اشتغال زایی موقت و فصلی فارغ التحصیلان علوم ورزشی دارد. لذا برای اشتغالزایی دائمی می بایستی راهکارهای دیگری همچون نقش این قشر در سلامت جامعه و ... مورد مطالعه قرار گیرد.

هدف: ﻫﺪف از پژوهش حاضر، طراحی مدل شبیه سازی توسعه گردشگری ورزشی استان اردبیل بود.روش شناسی: روش پژوهش حاضر روش آمیخته (کیفی و کمی) که از نظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی تحلیلی بود. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ 18 ﻧﻔﺮ از ﺧﺒﺮﮔﺎن ﻧﻈﺮی و ﺗﺠﺮﺑﯽ بود. ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮی ﺑﻪ روش ﻏﯿﺮاﺣﺘﻤﺎﻟﯽ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﺑﻮد و اﺑﺰار ﮔﺮدآوری دادهﻫﺎ، ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ بود. در ﺑﺨﺶ ﮐﯿﻔﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﺤﻠﯿﻞ مضمون ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻣﻘﻮﻟﻪﻫﺎی اﺻﻠﯽ و ﻓﺮﻋﯽ توسعه گردشگری ورزشی استان اردبیل ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﺳﭙﺲ در ﺑﺨﺶ کمی، عوامل مؤثر شناسایی شده ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش دلفی فازی اولویت بندی شد و در نهایت معیارهای ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﯿﻔﯽ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش های پویایی سیستم و ﻣﺪلﺳﺎزی ﻋﺎﻣﻞﺑﻨﯿﺎن شبیه سازی شد. ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ در ﻓﺎز ﮐﯿﻔﯽ ﺑﺎ ﻧﺮم اﻓﺰارهای MAXQDA20 و در ﻓﺎز ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﻧﺮم اﻓﺰارهای Excel، AnyLogic و Vensim اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ.  یافته ها: بر اساس نتایج پژوهش 62 کد اولیه، 13 مضمون فرعی و 6 مضمون اصلی (زیرساختی، اقتصادی، سیاست های کلان گردشگری ورزشی، بازاریابی، ورزشی و منابع انسانی) شناسایی شد که عامل زیرساختی به عنوان تأثیرگذارترین عامل شناخته شد. همچنین ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺷﺒﯿﻪ ﺳﺎزی نشان داد، ﻣﺪل اراﺋﻪ ﺷﺪه ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮآورد ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ از آﺗﯿﻪ توسعه گردشگری ورزشی در استان اردبیل اراﺋﻪ دهد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، مطلوب است تا مدیران استان اردبیل برای توسعه گردشگری ورزشی، توجه ویژه ای روی عوامل مؤثر شناسایی شده داشته باشند.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه صنعت گردشگری ورزشی ایران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ راهبرد از نوع کمی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه مطالعات انجام شده و در دسترس پیرامون توسعه گردشگری ورزشی تشکیل می دادند. با توجه به ماهیت پژوهش روش نمونه گیری از نوع هدفمند بود و درمجموع 21 پژوهش انتخاب گردید. جهت تجزیه وتحلیل پژوهش های اولیه از اندازه اثر به تفکیک هر مطالعه، اندازه اثر ترکیبی با دو مدل اثرات ثابت و تصادفی استفاده شد. شاخص اندازه اثر  شاخص r بود که با کمک نرم افزار CMA نسخه 2 محاسبه شد. نتایج نشان داد بیشترین تأثیر در بین عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی با اندازه اثر 786/0 متعلق به عامل خدمات است و پس ازآن عامل های جاذبه های مربوط به کوهنوردی و غارنودی و مدیریت در رتبه های دوم تا سوم قرار داشتند. همچنین مشخص گردید که عامل اطلاع رسانی کمترین تأثیر را بر توسعه گردشگری ورزشی دارد. بر مبنای نتایج تحقیق به مسئولان گردشگری ورزشی پیشنهاد می شود در طرح برنامه های توسعه گردشگری به پیشرفت و بهبود خدمات به عنوان مهم ترین نهاده مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی توجه و اهتمام گردد.

هدف از این تحقیق، بررسی اثر گردشگری مسابقات اسب دوانی برتوسعه اقتصادی استان های گلستان، خراسان شمالی، خوزستان، تهران و یزد بود. پژوهش حاضر با توجه به نحوه گردآوری داده ها، توصیفی- تحلیلی بود. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه با 260 نفر از مدیران ادارات کل ورزش و جوانان، روسای هیئت های سوارکاری، ادارات کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، مربیان، چابک سواران و مسئولان برگزاری مسابقات اسب دوانی و کارشناسان سازمان ها و موسسات بخش های دولتی و خصوصی استان های گلستان، خراسان شمالی، خوزستان، تهران و یزد بود. با توجه به متفاوت بودن گروه های موجود در جامعه آماری،  نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای - تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش در مرحله کمی تحقیق، پرسش نامه محقق ساخته بود. برای تجزیه و تحلیل داده های مستخرج از پرسش نامه، از تحلیل عاملی اکتشافی و سپس تاییدی با استفاده از نرم افزار SPSS و نرم افزار AMOS  استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مولفه های کارآفرینی(02/15)، درآمدزایی (37/18)، بازاریابی (38/17)، سرمایه گذاری (58/14)، رسانه و تبلیغات (74/12)، مردم محوری (45/10)، پدیده های اجتماعی و فرهنگی (047/10)، جشنواره ها (37/16)، منابع انسانی (56/6)، الگوی بومی (12/3)،  طرح آمایش سرزمین (91/3) و جاذبه ها (46/11) در توسعه اقتصادی استان های گلستان، خراسان شمالی، خوزستان، تهران و یزد تاثیر معنی داری دارند. با توجه به اهمیت گردشگری مسابقات اسب دوانی ، مدیران و برنامه ریزان بخش گردشگری ورزشی باید اهتمام لازم را در جهت توسعه و بالندگی این صنعت از خود نشان دهند.

شناسایی شاخص های موثر بر کارآفرینی استراتژیک با توجه به رشد سریع گردشگری ورزشی و نقش آن در توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی اهمیت زیادی دارد. استان گلستان با ظرفیت های طبیعی و فرهنگی غنی در این زمینه، می تواند از مزایای کارآفرینی استراتزیک بهره مند شود. از این رواین پژوهش با هدف شناسایی شاخص های موثر بر کارآفرینی استراتژیک در صنعت گردشگری ورزشی استان گلستان، در سال 1403 با استفاده از روش کیفی و تحلیل مضمون انجام شد. جامعه ی آماری این تحقیق شامل خبرگان، استادان دانشگاهی و افراد صاحب نظر در زمینه بازاریابی ورزشی، کارآفرینی و گردشگری ورزشی بود. روش نمونه گیری از نوع غیرتصادفی هدفمند بود، که در نهایت 13 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. تحلیل پایایی مصاحبه ها نشان داد که میزان توافق بین دو کدگذار حدود 80 درصد است، که این میزان برای پایایی تحلیل داده ها قابل قبول است. یافته های پژوهش نشان داد که عواملی چون برنامه ریزی استراتژیک، مدیریت منابع انسانی، بازاریابی و تبلیغات، توسعه زیرساخت ها، حمایت های دولتی، نوآوری و فناوری، همکاری های بین المللی، توسعه پایدار، مدیریت ریسک، و تجربه مشتری از جمله عوامل کلیدی هستند که به توسعه کارآفرینی استراتژیک در صنعت گردشگری کمک می کنند. نوآوری این پژوهش در شناسایی و تحلیل جامع شاخص های مؤثر بر کارآفرینی استراتژیک در حوزه گردشگری ورزشی استان گلستان است، که با بهره گیری از رویکرد کیفی تحلیل مضمون، چارچوبی بومی و کاربردی برای توسعه کارآفرینی در گردشگری ورزشی ارائه می دهد. این چارچوب می تواند به سیاست گذاران و فعالان صنعت گردشگری ورزشی در تدوین استراتژی های مؤثر، ارتقای رقابت پذیری منطقه ای و بهره وری منطقه ای کمک شایانی کند.

پژوهش حاضر با هدف مطالعه و ارائه مدل توسعه گردشگری ورزشی در استان گلستان و شناسایی فرصت های کارآفرینانه آن انجام شد. داده های پژوهش از طریق روش نمونه گیری گلوله برفی و بر اساس مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با 12 نفر از مدیران و مربیان خبره و دارای تحصیلات تکمیلی در هیأت های ورزشی و باشگاه های ورزشی استان، اساتید مدیریت ورزشی دانشگاهی و افراد فعال در حوزه گردشگری جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نظریه داده بنیاد و رویکرد کلاسیک در دو مرحله کدگذاری واقعی و کدگذاری نظری تجزیه و تحلیل شدند. در نهایت، مدل زمینه ای بر اساس رویکرد کلاسیک گلیزر با 90 مؤلفه در 16 بُعد و 4 منظر طراحی شد. نتایج نشان داد که فرصت های گردشگری ورزشی استان گلستان شامل: مراکز تفریحی و ورزشی مبتنی بر طبیعت، فعالیت های ورزشی خاص، اقامتگاه های بوم گردی و کمپینگ، و فعالیت های آموزشی است. پیشایندهای توسعه گردشگری ورزشی استان شامل زیرساخت ها، ورزش بومی محلی و همکاری راهبردی می باشد. فرآیندهای توسعه گردشگری ورزشی نیز شامل بازاریابی اثربخش، برنامه ریزی و مدیریت، و مسیر یاددهی است. پیامدهای توسعه گردشگری ورزشی شامل ابعاد اقتصادی، آموزشی، مدیریتی، زیست محیطی، فرهنگی و اجتماعی است. این پژوهش بر ضرورت رویکردی جامع تأکید می کند که ترکیبی از انگیزه های اقتصادی، ابتکارات آموزشی و مشارکت جامعه را برای توسعه مؤثر گردشگری ورزشی در استان گلستان فراهم می آورد. به کارگیری این مدل می تواند در تحقق اهداف توسعه پایدار و ارتقای سطح کیفیت زندگی در منطقه مؤثر واقع شود.