دیپلماسی ورزشی

هدف از این پژوهش بررسی نقش دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بود. کل فرایند پژوهش شامل دو مرحله بود، مرحله اول پژوهش شامل تحقیق کیفی (با استفاده از ابزار مصاحبه با استادان دانشگاه و نخبگان، مطالعه مقالات، کتاب ها، اسناد و مدارک)، مرحله دوم پژوهش شامل تحقیق کمی از نوع توصیفی- تحلیلی (با استفاده از روش دلفی و AHP). پس از پایان مرحله اول پژوهش، تعداد 41 متغیر مربوط به اهداف اصلی و فرعی تحقیق، بعد از پایان دور دوم روش دلفی و غربالگری نهایی شناسایی شد. نتایج تحقیق نشان داد که معرفی فرهنگ غنی و متمدن ایران، معرفی جاذبه های گردشگری کشور و در ادامه آن جذب جهانگردان و ایجاد زمینه بهتر برای گفت وگو بین اقوام و ملل مختلف، مواجه شدن با مقاومت کمتر در جوامع و کشورهای مقصد در مذاکرات سیاسی، احتمال کاهش درگیری نظامی میان کشورها و کاهش اهمیت مسائل نظامی، عاری بودن دیپلماسی ورزشی از لحن خصمانه در کنار جذابیت بیشتر این نوع دیپلماسی نسبت به سایر دیپلماسی ها از مهم ترین نقش های دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه نخبگان بود.

هدف پژوهش حاضر شناسایی و استخراج مؤلفه های تأثیرگذار و مهم دیپلماسی ورزشی بود؛ پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری داده ها از نوع پیمایشی بود که بصورت آمیخته (کمی-کیفی) انجام شد؛ جامعه آماری برابر با تمامی متخصصین و نمونه آماری در بخش کمی با توجه به فرمول کوکران برای حجم جامعه نامعلوم برابر با 218 نفر بود که بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابتدا با مرور ادبیات پژوهشی مرتبط، مؤلفه های مرتبط با دیپلماسی ورزشی استخراج شدند. سپس با استفاده از روش دلفی فازی به صحه گذاری سوالات پرسشنامه با استفاده از نظر خبرگان پرداخته شد. به منظور خلاصه سازی تم های استخراجی از مصاحبه، شناسایی عامل ها و نام گذاری عامل های استخراج شده از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده گردید. در نهایت 7 مؤلفه جریان های سیاسی، تبادل فرهنگی، عامل صلح سازی، وحدت ملی، توسعه اقتصادی، تحول و ارتباطات و جریان های مذهبی استخراج شد. در مرحله بعد به کمک مدلسازی ساختاری- تفسیری، و آزمون مدل معادلات ساختاری به بررسی روابط بین متغیرها پرداخته شد. نتایج نشان داد که جریان های سیاسی، تبادل فرهنگی، تحول و ارتباطات تأثیر مستقیم و معناداری بر وحدت ملی دارد. معناداری جریان های سیاسی با عامل صلح سازی تأیید نشده است ولی وحدت ملی و عامل صلح سازی در دیپلماسی ورزش تأثیر مستقیم و معناداری بر توسعه اقتصادی جوامع دارد؛ لذا بنظر می رسد تقویت وحدت ملی و نقش صلح ساز ورزش در جوامع می تواند به شکوفایی اقتصادی آنها کمک نماید.

هدف: هدف از این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر توسعه دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بود.روش شناسی: کل فرآیند پژوهش شامل دو مرحله بود، مرحله اول پژوهش شامل: تحقیق کیفی (با استفاده از ابزار مصاحبه با اساتید دانشگاه و نخبگان، مطالعه مقالات، کتب، اسناد و مدارک)، مرحله دوم پژوهش شامل: تحقیق کمی از نوع توصیفی- تحلیلی (با استفاده از روش دلفی و AHP). پس از پایان مرحله اول پژوهش، تعداد 15 متغیر، بعد از پایان دور دوم روش دلفی و غربالگری نهایی شناسایی شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که برخورداری از حمایت و پشتیبانی دستگاه دیپلماسی، ارتباط منسجم و متقابل با دیگر نهادها و سازمان های ذینفع دولتی و غیردولتی، دستور کار قرار دادن نظام نامه هدفمند با جذب نیروی انسانی خلاق در حوزه دیپلماسی ورزشی، همکاری متقابل بین وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و پارالمپیک با وزارت امور خارجه، ایجاد نهادی متمرکز برای پیگیری اقدامات انجام شده و جلوگیری از دوباره کاری ها و...  می تواند از عوامل موثر بر توسعه دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باشد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت که وجود یک نهاد منسجم عهده دار تدوین و اجرای دیپلماسی ورزشی ضروری به نظر می رسد. همچنین پیشنهاد می شود که وزارت ورزش و جوانان با همکاری وزارت امور خارجه به برنامه ریزی، سیاست گذاری و تعیین هدف در این حوزه، تعاملات آکادمیک، افزایش فعالیت های دانشگاه ها و... به توسعه فعالیت های دیپلماسی در حوزه ورزش بپردازد. 

هدف: پژوهش حاضر رویدادهای ویژه ورزشی را به عنوان ابزاری برای پارادیپلماسی در مناطق مرزی استان کرمانشاه مورد بررسی قرار داده است.روش شناسی: روش پژوهش حاضر کیفی، از نوع نظریه داده بنیاد است. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با صاحب نظران رویدادهای ویژه، دیپلماسی و پارادیپلماسی استان بود که تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. همچنین از روش نمونه گیری گلوله برفی جهت انتخاب مصاحبه شوندگان استفاده شد و داده های حاصل از (14) مصاحبه به روش تئوری داده بنیاد کدگذاری و تجزیه تحلیل شدند.یافته ها: در مجوع (751) کد اولیه از تجزیه تحلیل مصاحبه هابه دست آمد. بعد از استخراج کدهای مشابه و حذف کدهای تکراری، (259) کد باز اولیه مشخص شد. نتیجه گیری: پارادیپلماسی به عنوان رهیافتی جدید و رویدادهای ورزشی ویژه به عنوان ابزاری در جهت پیشبرد این رهیافت باید مورد استفاده دولت مردان قرار گیرد و از تمامی ظرفیت های موجود در استان های مرزی جهت توسعه کشور و بهبود تعاملات منطقه ای و همچنین شکل دهی افکار عمومی استفاده شود. در این راستا، واحدهای فروملی در استان کرمانشاه با استفاده از پتانسیل های موجود در برگزاری رویدادهای ورزشی و در صورت واگذاری برخی اختیارات از سوی سازمان های مربوطه و با عقد قراردادها و تعهداتی نسبت به منافع ملی در رسیدن به اهداف و توسعه کشور سهیم باشد.

هدف از این پژوهش؛ شناسایی عوامل موثر بر دیپلماسی ورزشی ایران با رویکرد تحلیل محتوا بوده است. این پژوهش از نوع کیفی و با رویکرد تحلیل محتوای رهیافت کیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان در تحقیق را صاحب نظران و مسئولان حوزه دیپلماسی ورزشی تشکیل می دهند. جهت نمونه گیری از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک نمونه گیری گلوله برفی استفاده شد و نمونه گیری تا جایی تداوم یافت که پژوهش به اشباع نظری و کفایت رسید (11 نفر). همچنین جهت گردآوری داده ها از مصاحبه عمیق استفاده شده است. در این پژوهش برای اندازه گیری روایی و پایایی ابزار پژوهش از معیارهای «گوبا» و «لینکلن»  و جهت تحلیل داده های کیفی از نرم افزار Maxqda نسخه 12 استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل مصاحبه ها نشان داد دیپلماسی ورزشی تابع دو بعد دیپلماسی ورزش جهت راهبری ورزشی و دیپلماسی ورزشی متأثر از عوامل سیاسی است. همچنین مشخص گردید پیش نیازهای دیپلماسی ورزشی ترکیبی از مقوله های فرعی کسب کرسی های بین المللی در ورزش، داشتن نقشه راه برای راهبران دیپلماسی در عرصه بین المللی، جریان سازی، قابلیت های مورد نیاز برای مسئولان روابط بین الملل، بسترسازی، تدوین برنامه راهبردی، سرمایه گذاری در جهت ارتقای قدرت نرم و آگاهی بین المللی است. به موجب این نتیجه به راهبران و دست اندرکاران دیپلماسی ورزشی پیشنهاد می گردد با فراهم سازی بستر مناسب برای عوامل مؤثر بر دیپلماسی ورزشی موجبات اثربخش تر کردن این عوامل را بیش از پیش فراهم سازند تا از این طریق شاهد پویایی و توسعه این قدرت نرم در عرصه بین المللی باشیم.

حقیق حاضر با هدف طراحی مدل توسعه دیپلماسی فرهنگی در ورزش حرفه ای ایران طراحی و اجرا گردید. این مطالعه به روش ترکیبی و از نوع طرح های تحقیق آمیخته اکتشافی است.. جامعه آماری بخش کیفی شامل اساتید منتخب آشنا با دیپلماسی فرهنگی و دیپلماسی ورزشی و برخی مدیران منتخب ورزشی کشور بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند (14 نفر). جامعه آماری در بخش کمی ﺷﺎﻣﻞ جامعه آماری بخش کیفی و مدیران ادارات ورزش و جوانان استان های کشور، رؤسای فدراسیون های ورزشی می باشند با توجه به فراوانی جامعه آماری، حجم نمونه و احتمال خطای نمونه گیری 92 نفر در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسش نامه محقق ساخته مستخرج از بخش کیفی بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های تحقیق حاضر از کدگذاری در بخش کیفی و از روش معادلات ساختاری در بخش کمی استفاده گردید. در بخش کیفی پژوهش، مقوله ها در قالب 17 مقوله و 80 کد مفهومی مشخص شدند و در دل ابعاد ۶ گانه مدل پارادایمی به صورت موجبات علی (3 مقوله)، مقوله اصلی: دیپلماسی فرهنگی در ورزش (3 مقوله)، راهبردها (3 مقوله)، شرایط زمینه ای (2 مقوله)، شرایط مداخل ه گر (3 مقوله) و پیامدها (3 مقوله) جای گرفتند. در بخش کمی نیز مشخص گردید که هر 6 مؤلفه اصلی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار هستند و روابط بین متغیرها معنی دار است(مقدار تی بیشتر از 96/1). مدیران ارشد کشوری می توانند از ظرفیت های ورزش و فرهنگ، با بهره گیری از زیرساخت های موجود و پرهیز از عوامل مداخله گر اقتصادی، سیاسی و قوانین و سیاست ها و با اتخاذ راهبردهایی در حوزه رسانه، رویدادهای ورزشی فراملی به پیامدهای مثبتی در حوزه ورزش، اقتصاد و فرهنگ دست یابند.