ورزش حرفه ای و رسانه

حقیق حاضر با هدف طراحی مدل توسعه دیپلماسی فرهنگی در ورزش حرفه ای ایران طراحی و اجرا گردید. این مطالعه به روش ترکیبی و از نوع طرح های تحقیق آمیخته اکتشافی است.. جامعه آماری بخش کیفی شامل اساتید منتخب آشنا با دیپلماسی فرهنگی و دیپلماسی ورزشی و برخی مدیران منتخب ورزشی کشور بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند (14 نفر). جامعه آماری در بخش کمی ﺷﺎﻣﻞ جامعه آماری بخش کیفی و مدیران ادارات ورزش و جوانان استان های کشور، رؤسای فدراسیون های ورزشی می باشند با توجه به فراوانی جامعه آماری، حجم نمونه و احتمال خطای نمونه گیری 92 نفر در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسش نامه محقق ساخته مستخرج از بخش کیفی بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های تحقیق حاضر از کدگذاری در بخش کیفی و از روش معادلات ساختاری در بخش کمی استفاده گردید. در بخش کیفی پژوهش، مقوله ها در قالب 17 مقوله و 80 کد مفهومی مشخص شدند و در دل ابعاد ۶ گانه مدل پارادایمی به صورت موجبات علی (3 مقوله)، مقوله اصلی: دیپلماسی فرهنگی در ورزش (3 مقوله)، راهبردها (3 مقوله)، شرایط زمینه ای (2 مقوله)، شرایط مداخل ه گر (3 مقوله) و پیامدها (3 مقوله) جای گرفتند. در بخش کمی نیز مشخص گردید که هر 6 مؤلفه اصلی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار هستند و روابط بین متغیرها معنی دار است(مقدار تی بیشتر از 96/1). مدیران ارشد کشوری می توانند از ظرفیت های ورزش و فرهنگ، با بهره گیری از زیرساخت های موجود و پرهیز از عوامل مداخله گر اقتصادی، سیاسی و قوانین و سیاست ها و با اتخاذ راهبردهایی در حوزه رسانه، رویدادهای ورزشی فراملی به پیامدهای مثبتی در حوزه ورزش، اقتصاد و فرهنگ دست یابند.