چشم اندازهای زمانی

هدف: با اینکه ورزشکاران از نظر سطح مهارت و آمادگی جسمانی به یکدیگر خیلی نزدیک شده اند، اما همچنان در متغیرهای روان شناختی با یکدیگر متفاوتند. از این رو، هدف پژوهش حاضر مقایسه هوش هیجانی، خودکارآمدی و ابعاد چشم اندازهای زمانی در بین ورزشکاران کشتی گیر نخبه و غیرنخبه بود. مواد و روش ها: راهبرد این پژوهش توصیفی و پس رویدادی است. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران مرد نخبه و غیرنخبه ایرانی در رشته ورزشی کشتی بود که در نهایت 22 ورزشکار نخبه و 36 ورزشکار غیرنخبه به شیوه نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه هوش هیجانی برادبری (2005)، پرسش نامه خودکارآمدی عمومی شرر (1982) و پرسش نامه چشم اندازهای زمانی زیمباردو (1999)، بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و با بکارگیری نرم افزار SPSS نسخه 23، در سطح معنی داری 05/0p<، انجام شد.  یافته ها: نتایج نشان داده که بین کشتی گیران نخبه و غیرنخبه در متغیرهای هوش هیجانی، خودکارآمدی و ابعاد چشم اندازه های زمانی تفاوت معنی داری وجود دارد. کشتی گیران نخبه از سطح هوش هیجانی و خودکارآمدی بالاتری نسبت به کشتی گیران غیرنخبه برخودار بودند. همچنین، به جز مؤلفه گذشته منفی که نمره کشتی گیران نخبه پایین تر از کشتی گیران غیرنخبه بود؛ در سایر مؤلفه ها (حال تقدیرگرا، حال لذت گرا، گذشته مثبت، آینده و آینده متعالی)، نمره کشتی گیران نخبه بیشتر از کشتی گیران غیرنخبه بود. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت متغیرهای هوش هیجانی، خودکارآمدی و چشم اندازهای زمانی و اثرات آن بر عملکرد نخبگی ورزشکاران بایستی بیش از پیش مورد توجه کلیه ورزشکاران، والدین، مربیان و متخصصین ورزشی قرار گیرد.