توسعه قهرمانی اسکیت

هدف اصلی این پژوهش، طراحی الگوی توسعه سطح قهرمانی ورزش اسکیت در ایران است. روش تحقیق این پژوهش از منظر ماهیت داده ها، از نوع کیفی نظریه داده بنیاد با رویکرد اشتراوس و کوربین (2008)، از منظر روش گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی و از منظر هدف، بنیادی بود. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های عمیق هدفمند با 25 نفر از مدیران ورزشی (دارای حداقل 5 سال سابقه مدیریتی مرتبط با اسکیت)، مربیان و ورزشکاران (دارای حداقل 5 سال سابقه فعالیت حرفه ای یا نیمه حرفه ای اسکیت) استفاده شد. روایی محتوایی ابزار مصاحبه با استفاده از نظر متخصصان(4 پژوهشگر خبره) و پایایی از طریق کد گذاری مجدد مورد تایید قرار گرفت(87/0=α). در نهایت پس از 25 مصاحبه، اشباع نظری حاصل و داده ها از طریق سه مرحله کدگذاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و الگوی نهایی تدوین شد. یافته ها نشان داد دو مفهوم «ارزشمندی» و « فراموش شدگی» به عنوان پدیده مرکزی و2 مقوله «عوامل سازمان محور» و «عوامل شغل محور» در قالب شرایط علی نقش آفرینی می کنند. عواملی که موجب پیدایش مقوله مرکزی یعنی «فراموش شدگی»، «ارزشمندی» می شوند عبارت اند از: عوامل سازمان محور و عوامل شغل محور. پس مسئولان امر با توجه به شرایط مداخله گر، عوامل سیستمی و شرایط بستر شامل میزان وابستگی، حمایت دولتی و رهبری استثنایی، دو نوع کنش و واکنش با عنوان واکنش های راهبردی شامل حرفه ای سازی و جلب حمایت و واکنش های مرسومی شامل توسعه ناپایدار در پیش رو خواهند داشت که پیامد توسل به این راهبردها منجر به اثربخشی تولید و یا بن بست انگاری در سطح قهرمانی اسکیت خواهد شد.