یادداشت تأملی

این مطالعه که بر اساس نظریه اجتماعی- فرهنگی انجام شده است، به بررسی نگرش، دیدگاه و انگیزه زبان آموزان ایرانی در ارتباط با نگارش مشارکتی می- پردازد. در این پژوهش از یک رویکرد ترکیبی استفاده شده است که جامعه ای متشکل از ۵۰ زبان آموز با سطوح عملکرد متفاوت (پایین و بالا) را شامل می شود. داده های کمی از طریق سه پرسشنامه با تمرکز بر: نگرش، درک و انگیزه جمع آوری و با داده های کیفی حاصل از یادداشت های تأملی تکمیل گردید. نتایج پرسشنامه های نگرش، درک و انگیزه نشان دهنده دیدگاه مثبت، نسبت به نگارش مشارکتی در هر دو سطح عملکردى بود؛ به خصوص زبان آموزان با عملکرد بالا در تمامی سطوح، نمرات به مراتب بالاتری کسب کردند. تحلیل کیفی نیز این موارد را تأیید کرد و نگرش مثبتی نسبت به ارزش آموزشی نگارش مشارکتی را نشان داد. زبان آموزان با عملکرد بالا نگرش مشتاقانه تری نسبت به نگارش مشارکتی در مقایسه با همتایان خود داشتند. تحلیل موضوعی داده های کیفی، هفت مضمون اصلی را نمایان کرد: همکاری با همتایان، ترجیح و تمایل های شخصی و عوامل فردی، تأثیرات و پیامدهای قابل درک، پیشرفت زبان، کارایی و لذت بردن. با وجود اتفاق نظر کلی بر فوائد نگارش مشارکتی، چالش هایی مربوط به مدیریت زمان و اختلاف های فردی نیز شناسایی شدند. یافته ها، بینش های ارزشمندی در مورد تعامل پیچیده بین عوامل فردی و گروهی، در زمینه نگارش مشارکتی ارائه می دهند و نشان می دهند که ممکن است ارتباطی بین مهارت زبانی موجود و فوائد حاصل از نگارش مشارکتی وجود داشته باشد.