مدرسه اصفهان

یعد فهم ماهیه الحرکه والعلم بکیفیه وجودها فی العالم العینی من المسائل الفلسفیه الهامه التی شغلت أذهان الحکماء سواء فی المرحله الیونانیه أو الإسلامیه. اختلفت حکماء المدارس الفلسفیه الاسلامیه فی ماهیه الحرکه وکیفیه وجودها فی العالم العینی ووجودها الخارجیه. هناک أربع نظریات فی اتصال الحرکه وانفصالها خارجا مع حفظ وحدتها: 1) الوجود الخارجی للحرکه التوسطیه فقط؛ 2) الوجود الخارجی للحرکه القطعیه فقط؛ 3) الوجود الخارجی للحرکه القطعیه والتوسطیه معا؛ 4) وجود اعتبارین من الحرکه. والمیرداماد أول فیلسوف مسلم من أتباع مدرسه إصفهان ادعی بناء علی نظریته بعمومیه العالم العینی للعالم الزمانی والدهری وتحقق وجودات المتدرجه الزمانیه فی ساحه الدهر بشکل ممتد، بوجود الحرکه بصورتیها – أی القطعیه والتوسطیه - فی العالم العینی. و أما الشیرازی فقد دافع عن هذه النظریه بشکل غیر مصرح به فی رده علی الدلائل التی أقامها منکرو الحرکه القطعیه. وهذا یکشف عن النزاع بین فلاسفه مدرسه إصفهان وأسلافهم عن القول بنوعین من الحرکه فی العالم العینی. وأما الطباطبائی - إن قلنا انّه من أتباع مدرسه طهران - فغیّر توجه البحث فی المشکله عندما قال بوجود اعتبارین ذهنیین للحرکه، تعتبر تاره بما لها من البساطه والوحده وتاره أخری بما لها من الأجزاء؛ دون أن یکون لها نوعان: القطعیه والتوسطیه حتی یصح البحث عن وجود أحدهما أو کلیهما فی العالم العینی. أمّا هذا البحث فقد حقّق الموضوع بالمنهج التحلیلی، بالدخول إلی النصوص الصعبه وتحلیلها وکشف أبعادها ومضامینها واستنطاق المسکوت عنه فیها تارهً، و من خلال استخدام المنهج المقارن قد أضاء النور علی مساحات التشابه والاختلاف بین فلاسفه المدرستین فی توصیف ماهیه الحرکه وکیفیه وقوعها فی العالم العینی.

مسئله «اراده الهی» از جمله مباحث کلامی است که متکلمان اسلامی دیدگاه های متفاوتی در مورد آن ارائه نموده اند. ما در این مقاله با روش کتابخانه ای و با مراجعه به آثار کلامی، به بررسی تطبیقی مساله اراده الهی ازدیدگاه دو اندیشمند برجسته مدرسه حلّه و اصفهان، یعنی «علامه حلی» و «فیاض لاهیجی»خواهیم پرداخت. یافته های تحقیق نشان می دهد که علی رغم شباهت های این دو متفکر، آنها در ذاتی یا فعلی بودن اراده اختلاف نظر دارند. از این رو علامه حلی اراده را صفت ذات می داند ولی فیاض قائل به حدوث اراده است و اراده اجمالی را همان علم می داند که صفت ذات خواهد بودو تحقق اراده به معنای حدوث را اراده تفصیلی و صفت فعل می داند. اما علت اختلاف دیدگاه در این دو حوزه فکری تفاوت درنگاه معرفت شناسی آن هاست؛ زیرا رویکرد متکلمان درمدرسه حلّه درقبال«اراده الهی»رویکردی فلسفی است، اما در مقابل متکلمان مدرسه اصفهان علاوه بر رویکرد فلسفی رویکردی نص گرایانه را نیز دنبال می کنند.