مدیریت جامع

پایداری منابع طبیعی مستلزم اجرای رویکرد مدیریت جامع حوزه های آبخیز است. اجرای این رویکرد نیازمند الگو و چارچوب منسجمی است. لذا، هدف کلی این پژوهش تبیین الگوی مدیریت جامع حوزه های آبخیز کشور بود. جامعه آماری تحقیق، کارشناسان منابع طبیعی استان های تهران، سمنان، کرمانشاه، سیستان و بلوچستان و یزد بودند که تعداد 316 نفر از آنان با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی جمع آوری داده های تحقیق پرسشنامه بود. بر اساس نتایج مدل سازی معادلات ساختاری، شرایط علّی (چالش های مدیریتی موجود، عوامل محیطی اقلیمی، شرایط فرهنگی- اجتماعی مردم محلی و شرایط اقتصادی آنان)، زمینه ای (شرایط فیزیکی حوزه آبخیز و تسهیلات عمرانی و زیرساختی) و مداخله گر (عوامل آموزشی ترویجی، عوامل انگیزشی، عوامل نگرشی و اخلاق حرفه ای) به عنوان مقوله های شرایطی مدیریت جامع حوزه های آبخیز بر راهبردهای تعاملی مدیریت جامع حوزه های آبخیز تأثیر معناداری دارند و در کل 65 درصد از تغییرات واریانس آن را تبیین می کنند. در نهایت، راهبردهای تعاملی مدیریت جامع حوزه های آبخیز 73 درصد از تغییرات واریانس پیامدهای مدیریت جامع حوزه های آبخیز را تبیین می کند. الگوی تدوین شده می تواند نقشه راهنمایی برای تصمیم گیری ها و اقدامات انجام شده در راستای مدیریت حوزه های آبخیز باشد که به ارتقای پایداری توسعه آبخیزهای کشور منجر گردد. واژه های کلیدی: مدیریت جامع، حوزه آبخیز، الگو، پیامد

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل مدیریت جامع استعدادیابی فوتبال ایران بود.روش پژوهش: روش پژوهش آمیخته بود. مرحله کیفی در سه مرحله، مرحله اول، تحلیل محتوای پژوهش های انجام شده در حوزه استعدادیابی، مرحله دوم، مصاحبه نیمه ساختاریافته 15 نفر از خبرگان ورزشی فدراسیون فوتبال به روش هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری و مرحله سوم، با 22 نفر از متخصصان فوتبال به روش دلفی انجام گرفت. مرحله کمی پژوهش، با رویکرد پیمایشی انجام گرفت و از آمار توصیفی، برای توصیف متغیرها در جامعه تحقیق استفاده شد. در آمار استنباطی از مدلسازی معادلات ساختاری برای سنجش اثر عوامل مختلف کمک گرفته شد و برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار Smart PLS3 استفاده شد.یافته ها: مدل شش مرحله ای مدیریت جامع استعدادیابی فوتبال در دور سوم دلفی تأیید شد و یافته ها نشان داد کودکان باید از 4-7 سالگی از طریق مربیان پایه واستعدادیاب ها درمهدها، مدارس و والدین شناسایی شوند و وارد عرصه آموزش شوند و تا 17-19 سالگی از طریق باشگاه هاو فدراسیون فوتبال به مرحله تکامل و قهرمانی برسند. یافته های بخش کمی نیز نشان داد، همه مسیرهای مدل معنادار است و برازش مدل ساختاری در سطح قوی تأیید شد.نتیجه گیری: ازاین رو به مدیران و مسئولان فدراسیون فوتبال توصیه می شود با تدوین نظام جامع و مدون برای مدیریت استعدادیابی در کشور، تشکیل کمیته علمی و پایگاه های استعدادیابی کارامد در مدارس و باشگاه ها، پرورش نیروی انسانی متخصص، تصویب قانون حمایت بازیکنان نخبه، فراهم کردن تسهیلات در کمپ های تمرینی، جذب بخش خصوصی فعال و قوی، رعایت اصل شایسته سالاری در انتخاب مربیان و بازیکنان جهت پشتوانه سازی و استعدادپروری به عنوان عوامل حیاتی در پیشرفت فوتبال کشور و پیروی از مدل مذکور توجه کنند.