مشارکت ورزشی

هدف:  هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر مخارج دولت بر هزینه های ورزشی خانوارهای ایرانی بوده است.روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی – تحلیلی با استفاده از داده کاوی می باشد و به دلیل ماهیت موضوع، جمع آوری اطلاعات آن با استفاده از روش کتابخانه ای صورت گرفته است. اثرات کوتاه مدت و بلندمدت مخارج دولت بر بودجه ورزشی خانوارهای ایرانی با استفاده از آمار و اطلاعات سالانه متغیرهای مربوطه، طی سال های ۱۳۷۲ تا ۱۳۹۲ و از طریق آزمون های خود رگرسیونی با وقفه های توزیعی، الگوی بلندمدت و الگوی تصحیح خطا بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق با استفاده از نرم افزارهای اقتصاد سنجی EViews (نسخه ۹) و Microfit (نسخه۱/۴) انجام گرفت.یافته ها: نتایج تحقیق نشان از تأثیر مثبت و معنی دار مخارج دولت بر بودجه ورزشی خانوارهای ایران در کوتاه مدت داشتند؛ اما نتایج تحقیق اثرات بلند مدت مخارج دولت بر مصرف ورزشی خصوصی در ایران را تأیید نکردند.نتیجه گیری: اتخاذ سیاست های مالی مناسب توسط دولت ها می تواند به توسعه مصرف ورزشی خانوارها و متعاقب آن افزایش مشارکت همگانی در امر ورزش کمک کند.                              

هدف: هر جامعه علاوه بر دو نوع جنس مرد و زن شامل بخش های دیگری است که دچار اختلالات جنسی هستند که بر مشارکت آنان در ورزش موثر می باشد، بنابراین هدف این تحقیق شناسایی موانع مشارکت افراد تراجنسیتی در ورزش است.روش شناسی: این تحقیق به روش کیفی و به شیوه گلیسر استفاده شد که شامل دو بخش بود. بخش اول شامل مصاحبه های نیمه ساختار یافته با (13 = n نفر) از افراد با مشکلات جنسیتی و آفراد آگاه در این حوزه بود که داده ها با روش استقرای منطقی در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. بخش دوم مطالعه نیز شامل اولویت بندی نتایج به روش ISM بود که توسط نخبگان صورت گرفت.یافته ها: نتایج کدگذاری نشان داد که نه مولفه و 19 مقوله حاصل مصاحبه ها بود که شامل شرم بدنی، هراس پوشش در قالب مولفه خود پنداره بدنی، مقوله های پذیرش اجتماعی، داغ ننگ و طرد اجتماعی در قالب مولفه هراس اجتماعی، دغدغه آینده و مشکلات مالی در قالب مولفه امنیت اقتصاد، مشاوره و زیرساخت در قالب توسعه فنی، رواج خشونت و تبعیض در قالب بی عدالتی، مقولات توهم، آگاهی و بی تجربگی در قالب پیش فرض های ذهنی، مقولات انحراف و جداسازی در قالب مولفه سبک های رفتاری مربیان، اعتماد به نفس، فرار اجتماعی و انگیزه در قالب مولفه حقارت اجتماعی و رسانه و قوانین در قالب مولفه ابزارهای اجتماعی بود. در نهایت نیز در کدگذاری گزینشی چهار بخش شامل خود، ورزش، اقتصاد و جامعه دربرگیرنده موانع مشارکت تراجنسیتی ها شناسایی شدند.نتیجه گیری: با توجه به شناسایی مولفه های متنوع به عنوان موانع مشارکت در چهار بخش خود، ورزش، ساختار و جامعه بنطر می رسد اولویت در اصلاحات رفتاری و فرهنگی از بخش اجتماع باشد که پیشنهاد می گردد بخش های آموزش جامعه مانند رسانه ها، آموزش پرورش و نیز دانشگاه ها به این فرهنگ سازی و بهبود مشارکت کمک نمایند. 

هدف: ورزش به عنوان یکی از مفاهیم اجتماعی و با توجه به کارکردهای خاص خود در زمینه های مختلف موردتوجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است. یکی از مهم ترین کارکردهای این پدیده اجتماعی، نقش مهم آن در ایجاد سلامت جوامع است. این موضوع را می توان از طریق درک تجربه مشارکت ورزشی و برساخت سلامت از آن مورد بررسی قرار داد. ازاین رو هدف از اجرای این تحقیق ارائه درک تجربه زیسته زنان سرپرست خانوار در خصوص کارکردهای سلامتی ناشی از مشارکت ورزشی بود.روش شناسی: این تحقیق: به صورت کیفی و با استراتژی پدیدارشناسی انجام شد. با استفاده از نمونه گیری هدفمند 15 مشارکت کننده انتخاب شدند و از طریق مصاحبه های عمیق و پدیدارشناسانه داده ها جمع آوری شدند. با استفاده از رویکرد هفت مرحله ای کلایزی داده ها تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: به صورت کلی نتایج نشان داد که درک تجربه سلامت ناشی از مشارکت ورزشی برای زنان سرپرست خانوار عبارت اند از کارکردهای سلامت روحی- روانی، جسمانی، اجتماعی و اخلاقی.نتیجه گیری: این کارکردهای سلامتی دارای مفاهیم و مقوله هایی بوده که تبیین گر این امر هستند که مشارکت ورزشی برای زنان سرپرست خانوار تجربه سلامت با اشکال مختلف را ایجاد می کند که در صورت استمرار مشارکت این کارکردها معانی و عرصه های دیگر زندگی زنان را تحت تأثیر قرار خواهد داد. 

هدف:هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل مشارکت پناهندگان افغانستانی در ورزش بود. روش شناسی: روش پژوهش در این تحقیق کیفی بود؛ همچنین با توجه به ماهیت تحقیق، رویکرد نظریه زمینه ای برای این مطالعه انتخاب گردید. مشارکت کنندگان در این پژوهش با استفاده از نمونه گیری هدفمند و گلوگه برفی و با رویکرد نمونه گیری همگون و در عین حال با رعایت حداکثر تنوع نمونه گیری انتخاب شدند. بر این اساس، ۱۸ نفر از ورزشکاران، مربیان افغانستانی و متخصصان این حوزه به عنوان نمونه در این تحقیق در نظر گرفته شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های کیفی، از تاکتیک تحلیل محتوای پنهان استفاده گردید. ابزار جمع آوری داده های پژوهش نیز مصاحبه بود. پس از پیاده سازی، کدگذاری ها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام شد. یافته ها: پس از شناسایی کدهای اولیه و دسته-بندی آنان، ۷۳ مقوله فرعی و ۲۷ مقوله اصلی پدید آمد. مقولاتی از قبیل پذیرش در جامعه و وضعیت سلامتی در طبقه علی، سبک زندگی و وضعیت مدیریتی در طبقه زمینه ای، اقتصادی و فرهنگی در طبقه مداخله گر، تغییر نگرش و اصلاح قانون در طبقه راهبردها و موقلاتی از قبیل توسه سرمایه اجتماعی و توسعه فرهنگی در پیامدها قرار گرفت. نتیجه گیری: به نظر می رسد مسیر توسعه مشارکت ورزشی پناهندگان از مسیر قانون می گذرد، در صورتی که قوانین اصلاح شود و محدودیت ها کاهش یابد، دسترسی به فضاهای ورزشی و اجتماعات ورزشی افزایش خواهد یافت، آزادی برای انتخاب نوع و نحوه ورزش شکل خواهد گرفت و توسعه ی مشارکت تسهیل خواهد شد.

هدف این پژوهش آینده پژوهی پیشران های اصلی مشارکت زنان در عرصه ورزش بود. این پژوهش به لحاظ روش شناسی از نوع آمیخته (کیفی و کمی) و طرح آن از نوع همزمان بود. در بخش کیفی راهبرد پژوهش پویش محیطی و در بخش کمی آینده پژوهی روش تحلیل آثار متقابل بود. جامعه آماری این پژوهش خبرگان و مرور منابع بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند و به ترتیب بر مبنای اشباع نظری و منابع ثانویه با 14 نفر از صاحب نظران حوزه ورزش زنان که شامل مدیران، مسئولان و کارشناسان ورزش زنان بودند مصاحبه انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و چک لیست و در بخش کمی پرسشنامه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری و در بخش آینده پژوهی از روش تحلیل ساختاری با کمک نرم افزار میک مک استفاده شد. یافته-ها نشان داد آینده مشارکت زنان در عرصع ورزش متأثر از 22 متغیر می باشد اما پنج متغیر سبک زندگی سالم، تصدی پست های مدیریتی، نقش و کارکرد رسانه ها، عدالت جنسیتی و سرمایه گذاری در ورزش بانوان پیشران های هستند که آینده مشارکت زنان در عرصه ورزش را دستخوش تغییر می کنند. به عنوان یک نتیجه گیری راهبردی باید در نظر داشت که تحقق سناریوی مطلوب برای آینده مشارکت زنان در عرصه ورزش نیازمند توجه و تمرکز سیاست گذاران و برنامه ریزان به متغیرهای اثرپذیری است که تغییر آنها می تواند به تغییر و ارتقای هدفمند سیستم، یاری رساند.

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی پارادایمی هدفمندی یارانه ها در ورزش کشور طراحی و اجرا گردید. این مطالعه به روش ترکیبی و از نوع طرح های پژوهش آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری بخش کیفی شامل سیاست گذاران یارانه در کشور، اعضای مجلس شورای اسلامی، وزارت ورزش و جوانان و اساتید آشنا با مسئله یارانه در ورزش و جامعه آماری در بخش کمی ﺷﺎﻣﻞ کلیه مدیران باشگاه های ورزشی تهران بود. نمونه آماری بخش کیفی 15 نفر و در بخش کمی 460 نفر بودند. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر، مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسش نامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از کدگذاری با رویکرد اشترواس و کوربین در بخش کیفی و از روش معادلات ساختاری در بخش کمی با استفاده از نرم افزار PLS استفاده گردید. در بخش کیفی پژوهش مشخص گردید که 11 مقوله و 62 کد مفهومی در دل ابعاد ۶ گانه مدل پارادایمی به صورت شرایط علی (1 مقوله)، مقوله اصلی: هدفمندی یارانه ها در ورزش (1 مقوله)، راهبردها (11 کد)، شرایط زمینه ای (2 مقوله)، شرایط مداخله گر (1 مقوله) و پیامدها (4 مقوله) جای گرفتند. در بخش کمی نیز مشخص گردید که هر 6 مؤلفه اصلی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. بنابراین مدل پژوهش از برازش کافی برخوردار می باشد. با توجه به آنکه مشارکت در فعالیت های ورزشی، اثرات مثبت فراوانی در تمامی زوایا برای عموم مردم دارد، توصیه می شود که تدابیر لازم برای هدفمند نمودن یارانه ها در ورزش کشور اتخاذ گردد.

هدف از تحقیق؛ طراحی الگوی شاخص های برانگیزاننده هزینه کرد ورزشی (زمان و پول) در بین شهروندان ارومیه بود. روش پژوهش کیفی بوده که براساس نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین به طراحی مدل پارادایمی تحقیق پرداخته است. جامعه آماری تحقیق 156 نفر از اساتید هیئت علمی رشته علوم ورزشی در دانشگاه های دولتی، آزاد، پیام نور، همچنین؛ مدیران، معاونین، کارشناسان و متخصصان صاحب نظر در زمینه تحقیق در اداره کل ورزش و جوانان و نیز اداره کل آموزش و پرورش، کارشناسان مطلع در اداره ورزش و جوانان و نهایتاً معلمان تربیت بدنی مجرب در خصوص موضوع پژوهش در شهرستان ارومیه بودند. نمونه آماری 28 نفر براساس روش نمونه گیری گلوله برفی برآورد شد. ابزار تحقیق مصاحبه نیمهساختاریافته بوده است. تجزیه و تحلیل داده های آماری نیز به شکل اعتبارسنجی در قالب مصاحبه و جلسه با افراد گروه کانون مرکزی تحقیق بوده است که با رویکرد استراوس و کوربین کدها، مقوله ها، مفاهیم و نهایتاً چارچوب مدل مشخص شده است. خروجی پژوهش مدل پارادایمی شاخص های برانگیزاننده هزینه کرد ورزشی بود که از شرایط علی، پدیده محوری، شرایط مداخله گر و زمینه ای، راهبردها و پیامدها تشکیل شده است. موارد ذکرشده از کدهایی در مرحله اول کدگذاری باز در چند مفهوم نظیر: عوامل درون فردی (ذهنی-نگرشی، بهداشتی-سلامتی، شناختی-دانشی و برنامه ریزی-هدف گذاری)، عوامل تعاملی (فرهنگی-اجتماعی و رسانه و تبلیغات) و عوامل سازمانی (اقتصادی، امکانات و تجهیزات و نهایتاً حقوقی-قانونی) به دست آمد. همچنین در مرحله دوم کدگذاری نیز کدگذاری محوری با مقوله محوری عوامل هزینه کرد ورزشی بررسی شد. در پایان مشخص شد که نتیجه اجرای راهبردهای مؤثر تحقیق حاضر در سه سطح توانمندسازی فردی، تعاملی و سازمانی، باعث: گسترش سلامتی، ایجاد سبک زندگی فعال و سالم، بازگشت سرمایه و کاهش هزینه درمان و نهایتاً توسعه مشارکت ورزشی شهروندان می شود.

تحقیق حاضر با هدف ارائه الگوی مشارکت در اوقات فراغت ورزشی و اعتیاد به فضای مجازی معلمان تربیت بدنی شهر اهواز طراحی و اجرا شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات، همبستگی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری بود که جمع آوری اطلاعات آن به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق، معلمان تربیت بدنی شهر اهواز بودند و طبق آخرین آمار کسب شده، تعداد آن ها 1201 نفر در شهر اهواز بود. طبق فرمول کوکران، 292 نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند و نمونه تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفیِ دردسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه اوقات فراغت ورزشی اسماعیلی (۲۰۱۱) و پرسش نامه اعتیاد به فضای مجازی یانگ (1998) بود. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه های تحقیق توسط اساتید و متخصصان تأیید شد. پایایی پرسش نامه های پژوهش از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه اوقات فراغت ورزشی 81/0 و برای پرسش نامه اعتیاد به فضای مجازی 84/0 به دست آمد. برای تحلیل داده های پژوهش از آزمون معادلات ساختاری در جهت تعیین رابطه و مدل سازی استفاده شد. نتایج نشان داد که مشارکت در اوقات فراغت ورزشی بر کاهش اعتیاد به فضای مجازی معلمان تربیت بدنی شهر اهواز با مقدار تی به میزان 960/92 دارای رابطه مستقیم بود. سطح فعالیت بدنی در اوقات فراغت با کاهش اعتیاد به فضای مجازی دارای رابطه مستقیم بود و اعتیاد به فضای مجازی و اضطراب اثر معکوس و منفی بر سلامت جسمی و روانی معلمان داشت و برعکس، فعالیت های بدنی و ورزشی رابطه مستقیم و مثبتی با سلامت معلمان و دبیران در ابعاد مختلف داشت. با توجه به اهمیت نقش معلمان تربیت بدنی در ارتقای سلامت جامعه، ایجاد آگاهی و ترویج این الگوی مشارکت در آموزش ها و کارگاه های آموزشی می تواند به عنوان یک استراتژی مؤثر در مدیریت مدارس و دانش آموزان به کار رود.