فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۵۸۱ تا ۶۰۰ مورد از کل ۱٬۰۱۷ مورد.
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی پرسش نامه انسجام ورزشی کودکان می باشد. بدین منظور، 160 کودک ورزشکار که میانگین سنی آن ها 9/10 سال بود، به عنوان نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند و نسخه فارسی پرسش نامه انسجام ورزشی کودکان را، تکمیل کردند. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و آمار استباطی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی تأییدی حاکی از آن است که میزان شاخص نیکویی برازش 93/0 و میزان شاخص نیکویی برازش تطبیقی 97/0 می باشد که در این پرسش نامه، 2 عامل و در هر عامل، 7 سؤال مورد تأیید قرار گرفته است. علاوه بر این، نتایج ضریب آلفای کرونباخ و ضریب هم بستگی درون طبقه ای نشان داد که پرسش نامه انسجام گروهی کودکان، دارای ثبات پاسخ درونی و زمانی مناسبی می باشد؛ بنابراین، پژوهشگران قادر خواهند بود از نسخه فارسی پرسش نامه انسجام ورزشی کودکان به عنوان ابزاری روا و پایا در جهت سنجش انسجام گروهی آن ها استفاده نمایند.
تأثیر هشت هفته تمرین مهارت های روانی بر سخت کوشی روانی تیراندازان نخبه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تمرین مهارت های روانی بر سخت کوشی روانی تیراندازان نخبه می باشد. 30 تیرانداز نخبه به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پیش و پس از هشت هفته تمرین مهارت های روانی، پرسش نامة سخت کوشی روانی توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. نتایج نشان داد تمرین مهارت های روانی در نتایج پس آزمون گروه تجربی بر برخی از خرده مقیاس های سخت کوشی روانی (کنترل عواطف، تعهد، اعتماد به توانمندی ها و اعتماد بین فردی و مبارزه طلبی) اثر معنا داری دارد. با توجه به شباهت مهارت های روانی با خرده مقیاس های سخت کوشی روانی، این امکان وجود دارد که با انجام تمرینات مهارت های روانی، خرده مقیاس های سخت کوشی و در نهایت، سخت کوشی کل افزایش یابد.
نقش استرس در ارتباط هوش هیجانی با سلامت روانی در داوران لیگ برتر فوتبال ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
ایران بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه داوران و کمک داوران لیگ برتر فوتبال ایران (فصل 92-1391) تشکیل دادند (79=N) و نمونه آماری برابر با کل جامعه در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28)، استرس شغلی (جان شرمربورن، 1974) و هوش هیجانی (برادبری و گریوز، 1993) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها را استادان و متخصصان تربیت بدنی تأیید کردند و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری t تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین هوش هیجانی با سلامت روانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ اما بین استرس شغلی با سلامت روانی و استرس شغلی با هوش هیجانی رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که استرس شغلی به تنهایی نمی تواند سلامت روانی داوران را پیش بینی کند. از طرفی استرس شغلی به همراه هوش هیجانی پیشگوی مناسبی برای سلامت روانی داوران است. بدین معنا که با افزایش هوش هیجانی و کاهش استرس شغلی سلامت روان داوران بهبود می یابد.
آمادگی ذهنی ورزشکاران نخبة ایرانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف توصیف آمادگی ذهنی ورزشکاراننخبه انجام شد. ویژگی های مربوط به دوازده عامل مهارت های ذهنی با استفاده از آزمون اومست سه، سه عامل مکان کنترل با استفاده از آزمون لونسون، هفت عامل انگیزش ورزشی با استفاده از مقیاس انگیزه ورزشی، و سه عامل استحکام روانی با استفاده از آزمون شیرد و همکاران در 295 ورزشکار حاضر در اردوی سال 1392 تیم های ملی بررسی شد. نتایج نشان داد نمرات استاندارد مهارت های پایه روان شناختی ورزشکاران بالا، اما نمرات مهارت های روان- تنی و مهارت های شناختی اکثریت آنها متوسط بود. انگیزش درونی و بیرونی اکثریت ورزشکاران بالا، و نمره بی انگیزگی آنها کم بود. نمرات استاندارد اطمینان، پایداری، و کنترل ورزشکاران در طبقات بالا و متوسط قرار گرفت. از مجموع یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که وضعیت ورزشکاران نخبة ایرانی، از نظر مؤلفه های مکان کنترل و انگیزش مطلوب است اما از نظر استحکام روانی به آموزش نیازمندند. همچنین، طراحی برنامه های آموزشی برای مؤلفه روان- تنی و مؤلفه شناختی مهارت های روان شناختی ورزشکاران نخبه ضروری به نظر می رسد.
ارتباط جهت گیری ورزشی با پرخاشگری ورزشکاران رشته های رزمی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، مطالعة ارتباط جهت گیری ورزشی با میزان پرخاشگری مردان ورزشکار رشته های رزمی بود. نمونة آماری شامل 167 نفر از ورزشکاران رشته های رزمی بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که بین دو متغیر جهت گیری ورزشی و پرخاشگری ورزشی ارتباط معناداری وجود دارد. هم چنین، مؤلفة بردگرایی با تمامی ابعاد پرخاشگری ورزشی ارتباط معناداری دارد. نتایج نشان داد که می توان بر اساس مؤلفه های جهت گیری ورزشی به صورت معناداری میزان پرخاشگری را پیش بینی کرد. یافته های این پژوهش اهمیت شناسایی جهت گیری ورزشی را در میزان پرخاشگری نشان می دهد.
تأثیر خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان بر زمان بندی پیش بین انطباقی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان بر زمان بندی پیش بین انطباقی بود. شرکت کنندگان شامل 36 دانشجوی رشتة تربیت بدنی (9 دختر و 27 پسر با میانگین سنی 5.15±25.68)، راست دست و بدون مشکل بینایی بودند که به صورت داوطلبانه در این مطالعه حضور یافتند و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. آزمون زمان بندی پیش بین انطباقی تحت سه شرایط (خودگویی آشکار، پنهان و کنترل) توسط آزمودنی ها اجرا شد. نتایج نشان داد خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان باعث بهبود معنادار اجرای گروه های آزمایشی در زمان بندی پیش بین انطباقی شد. تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایشی مشاهده نشد، با این حال تفاوت دو گروه با گروه کنترل معنادار بود. همچنین تفاوت معناداری بین اجرای دختران و پسران مشاهده نشد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد استفاده از خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان راهکار روان شناختی مناسبی برای بهبود و ارتقاء زمان بندی پیش بین انطباقی است.
مقایسه عملکرد و خود پنداره تحصیلی رشته تربیت -بدنی در دو نظام آموزش حضوری و از راه دور(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه عملکرد و خودپنداره تحصیلیرشته تربیت بدنی و علوم ورزشی در دو نظام آموزش حضوری و از راه دور است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی رشته تربیت بدنی دانشگاه های دولتی شهر اردبیل در سال تحصیلی 92-91 به تعداد 234 نفر بود. از میان افراد مذکور، 100 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه خودپنداره تحصیلی و چهار پرسشنامه محقق ساخته برای عملکرد تحصیلی استفاده شد. پاسخ ها پس از جمع آوری با استفاده از فنون آمار توصیفی و استنباطی و به کارگیری نرم افزار spss تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین عملکرد تحصیلیرشته تربیت بدنی در دروس تخصصی نظری در دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری تفاوت معنا داری وجود دارد و عملکرد تحصیلیگروه حضوری در دروس نظری نسبت به گروه از راه دور بالاتر است و بین عملکرد تحصیلی در دروس عملی در دو نظام آموزش حضوری و از راه دور تفاوت معناداری وجود ندارد و نمره های گروه از راه دور نسبت به گروه حضوری در دروس عملی بالاتر است. بین سطح خودپنداره تحصیلی و معدل دیپلم متوسطه در دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد.
برآورد سهم نسبی شادمانی از طرح واره های ناسازگار اولیه در دبیران تربیت بدنی شهر اصفهان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، برآورد سهم نسبی شادمانی از طرح واره های ناسازگار اولیه در دبیران تربیت بدنی شهر اصفهان می باشد که به روش توصیفی هم بستگی انجام شده است. جامعة آماری شامل کلیه دبیران تربیت بدنی 3 دوره تحصیلی آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال 1392 (تعداد 559 نفر) بود. حجم نمونة آماری از طریق جدول کرجیس و مورگان (1970) 226 نفر محاسبه شد. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعة آماری بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه طرح واره های ناسازگار و شادمانی بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون) استفاده شد. نتایج نشان داد که هم بستگی منفی و معناداری بین طرح واره های ناسازگار اولیه با شادمانی دبیران تربیت بدنی شهر اصفهان وجود دارد. با توجه به نتایج می توان گفت که وجود طرح واره های ناسازگار در دبیران تربیت بدنی می تواند باعث کاهش شادمانی در آن ها شود که این مهم می تواند تأثیر نامطلوبی بر عملکرد دبیران رفتار های آینده آن ها داشته باشد. همچنین، نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد که طرح واره های ناسازگار اولیه می توانند پیش بینی کننده های خوبی برای شادی در دبیران تربیت بدنی باشند و 20 درصد شادی را تحت تأثیر قرار دهند.
بهبود تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی) در نتیجه خودگفتاری انگیزشی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
از جمله مداخلات روان شناختی مؤثر بر بهبود و موفقیت عملکرد حرکتی و ورزشی افراد، خودگفتاری است. لذا، تحقیق حاضر، با هدف بررسی اثربخشی خودگفتاری انگیزشی بر اجرای تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی)، انجام شد. از میان 160 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه تهران، 30 نفر در این پژوهش مشارکت داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. مداخله، دو بار در روز و به مدت یک دقیقه انجام گرفت. گروه تحت مداخله در مرتبه اول تکلیف اولیه راه رفتن روی تردمیل را با سرعتی آهسته انجام دادند، درحالی که تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی) را در 10 کوشش انجام دادند. مرتبه دوم نیز به همین صورت برگزار شد، با این تفاوت که گروه تحت مداخله 15 ثانیه قبل از اجرای تکلیف ثانویه، خودگفتاری انگیزشی را برای خود اعلام کرد و گروه کنترل بدون هیچ مداخله ای آزمون را اجرا کرد. نتایج t همبسته در گروه تحت مداخله نشان داد که خودگفتاری انگیزشی به کاهش معنا دار زمان واکنش افتراقی منجر شد (001/0=P). همچنین نتایج یو مان- ویتنی در پس آزمون نشان داد که زمان واکنش گروه تحت مداخله خودگفتاری به طور معنا داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (002/0=P).
رابطه اضطراب مربیان با اضطراب کشتی گیران نخبه استان کرمانشاه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف این تحقیق، بررسی رابطه اضطراب مربیان با اضطراب کشتی گیران نخبه استان کرمانشاه است. روش پژوهش پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کشتی گیران نخبه استان (250 نفر) به علاوه مربیان سازنده استان (20 نفر) بود که براساس جدول کرجسی و مورگان 152 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه اضطراب رقابتی SCAT)) است. روایی این پرسشنامه توسط چند تن از استادان مدیریت ورزشی تأیید شد. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 86 درصد به دست آمد. در این تحقیق از روش های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون های t و همچنین ضریب همبستگی پیرسون) برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین اضطراب مربیان و اضطراب کشتی گیران ارتباط معناداری در سطح 5/0=α وجود دارد. ازاین رو اضطراب رقابتی ارتباط عمیق و مؤثری با اجرای مهارت های حرکتی در شرایط مسابقه دارد. مربیان باید از نیازها، انگیزه ها و ویژگی های جسمانی و روانی خود و ورزشکاران آگاهی داشته باشند و اضطراب رقابتی بین ورزشکاران را پیش و حین برگزاری مسابقات مورد توجه قرار دهند تا از این طریق نتیجه مطلوب دست یافتنی باشد.
رابطه هوش عاطفی با جامعه پذیری سازمانی و کار گروهی در کارشناسان تربیت بدنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هوش عاطفی (توانایی به کارگیری احساسات و عواطف) برای تسهیل حل مسئله در کارایی اعضای گروه و جامعه پذیری نقش مهمی ایفا می کند. گسترش عواطف مثبت در داخل گروه ها، همکاری و مشارکت اعضای گروه را تسهیل کرده و تعارض را کاهش می دهد و میزان کارایی اعضای گروه را بهبود می بخشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش عاطفی با جامعه پذیری سازمانی و کار گروهی در کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش استان خراسان رضوی است. نوع پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نوع توصیفی هم بستگی بوده و به روش میدانی اجرا گردیده است. جامعه آماری شامل کلیه کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش استان خراسان رضوی بود که تعداد 52 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین هوش عاطفی و ابعاد آن با جامعه پذیری سازمانی و کار گروهی در کارشناسان تربیت بدنی وجود دارد. هیچ گونه رابطه معناداری بین ویژگی های جمعیت شناختی با متغیر های اصلی پژوهش مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر وجود رابطه مثبت و معنادار بین هوش عاطفی و ابعاد آن با جامعه پذیری سازمانی و کار گروهی، پیشنهاد می شود که سازمان ها در استخدام کارکنان علاوه بر هوش شناختی کارکنان، به عوامل هوش عاطفی و جامعه پذیری آن ها توجه خاصی مبذول دارند.
تأثیر شدت فعالیت هوازی بر ابعاد خودپندارة سالمندان 60 تا 70 سال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شدت فعالیت هوازی (شدت کم و متوسط) بر ابعاد خودپندارة سالمندان 60 تا 70 سال انجام شد. آزمودنی های آن، 45 سالمند مرد بودند که به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل گمارده شدند. پروتکل تمرینی افراد شامل 8 هفته فعالیت هوازی در قالب آزمون یک مایل پیاده روی/دویدن راکپورت بود. شدت فعالیت کم تا متوسط نیز با استفاده بلت های مخصوصی که به سینة آزمودنی ها متصل شده بود، اندازه گیری و کنترل شد. تمامی آزمودنی ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پرسش نامة خودپندارة تنسی-2 را تکمیل کردند. نتایج نشان داد در مرحلة پس آزمون، اختلاف معناداری بین سه گروه در ابعاد خودپنداره وجود دارد (0.05 P<). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد گروه فعالیت با شدت متوسط، دارای میانگین نمرات بالاتر و بهتری نسبت به دو گروه دیگر بود. همچنین، گروه فعالیت با شدت کم نیز دارای میانگین نمرات بهتری نسبت به گروه کنترل بود. براساس نتایج پژوهش، انجام فعالیت هوازی با شدت متوسط، به عنوان یک روش مفید برای افزایش ابعاد خودپنداره به سالمندان توصیه می شود.
توصیف و مقایسه نگرش به فعالیت بدنی دانشجویان با توجه به رشته های ورزشی منتخب(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مطالعه نگرش ها از اصلی ترین رویکردهای روان شناسی اجتماعی، و مطالعه نگرش به فعالیت بدنی از مهم ترین رویکرد های روان شناسی ورزشی است. براین اساس، هدف از پژوهش حاضر، توصیف و مقایسه نگرش به فعالیت بدنی دانشجویان، با توجه به رشته های ورزشی منتخب در درس تربیت بدنی عمومی است. این پژوهش، از نوع زمینه یابی (توصیفی- اکتسابی) بود. نمونه آماری پژوهش 156 (95 دختر و 61 پسر) دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی بودند. برای سنجش نگرش به فعالیت بدنی، از پرسش نامه نگرش به فعالیت بدنی کوربین استفاده شد. نتایج تی تک نمونه ای نشان داد همه مؤلفه های نگرش به فعالیت بدنی به طور معنا داری بالاتر از حد متوسط هستند. نتایج ازمون تحلیل واریانس چند راهه نیز نشان داد دانشجویان دختر به طور معناداری دارای میانگین بیشتری در نگرش کلی، و مؤلفه های سلامت، آرامش، و احساس خوب بودند. همچنین اثر اصلی رشته ورزشی، تنها بر مؤلفه اجتماعی معنادار بود. نتایج با توجه به تئوری رفتار برنامه ریزی شده آجزن تبیین شد.
بررسی عوامل موثر بر بروز بی انضباطی در کلاس های تربیت بدنی مدارس از دیدگاه معلمان تربیت بدنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر در بروز بی انضباطی و ناهنجاری های رفتاری دانش آموزان در کلاس های تربیت بدنی از دیدگاه معلمان تربیت بدنی است. جامعه آماری پژوهش، معلمان تربیت بدنی شاغل در مقاطع راهنمایی و دبیرستان شهر اصفهان در سال90 89 بودند. تعداد 346 (203 نفر مرد و 145 نفر زن) به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و به عنوان نمونه آماری در این پژوهش شرکت کردند. ابزار اندازه گیری، پرسش نامه محقق ساخته بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ، 91/0 به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد چهار حیطه (توانایی ها و عملکرد معلم، ویژگی های شخصیتی و رفتاری دانش آموزان، نگرش والدین و محیط های ورزشی خارج از مدرسه) در بروز بی انضباطی و ناهنجاری های رفتاری دانش آموزان موثرند. معلمان تربیت بدنی زن، نقش نگرش والدین و شرایط خانوادگی و معلمان مرد، نقش محیط خارج از مدرسه را در بروز ناهنجاری رفتاری دانش آموزان موثرتر می دانند. همچنین نتایج نشان داد که نگرش منفی والدین به کلاس تربیت بدنی، اختلافات و کشمکش های مکرر والدین در محیط خانواده،عدم تسلط معلم تربیت بدنی در اداره کلاس، عدم وجود امکانات و تجهیزات ورزشی کافی و استاندارد، تعداد زیاد دانش آموزان در کلاس، استفاده از کلمات نامناسب در حین ورزش، گروه دوستان و همسالان، و تماشای فیلم های خشن و بازی های کامپیوتری در بروز ناهنجاری های رفتاری دانش آموزان در کلاس های تربیت بدنی نقش مهمی دارند.
اثر یک دوره برنامه تمرینی پیلاتس بر افسردگی و برخی کارکردهای حرکتی مرتبط با افتادن در زنان سالمند(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
تحقیق حاضر با هدف تاثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر افسردگی و برخی کارکردهای حرکتی مرتبط با افتادن در سالمندان انجام شد. تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون بود. نمونه تحقیق 30 زن سالمند با محدوده سنی 62 تا 80 سال بودند که در سال1390 به مرکز توانبخشی سالمندان شهرکرد مراجعه کردند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند برای ارزیابی افسردگی از فرم کوتاه افسردگی سالمندان، تعادل از آزمون های دسترسی عملکردی و زماندار برخاستن و برگشتن و سرعت راه رفتن از آزمون 10 متر راه رفتن استفاده شد. گروه تجربی به مدت 12 هفته در تمرینات پیلاتس شرکت کردند. داده ها با استفاده از روش کواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد تمرینات پیلاتس باعث کاهش 801/19 درصدی افسردگی در گروه تجربی شد. در سرعت معمولی (218/9 درصد) و حداکثر سرعت (055/9 درصد) راه رفتن گروه تجربی افزایش معناداری بدست آمد. همچنین پیشرفت معنی داری در تعادل ایستا (703/16 درصد) و تعادل پویا (263/7 درصد) مشاهده شد. اما تفاوت معنی داری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل مشاهده نشد. لذا به نظر می رسد تمرینات پیلاتس می تواند در کاهش افسردگی، بهبود تعادل ایستا و پویا و سرعت راه رفتن زنان سالمند، موثر باشد.
مقایسه شادکامی زنان و مردان سالمند فعال و غیرفعال شهر تهران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
در این تحقیق تلاش شد تا اثر شرکت در فعالیت های بدنی بر میزان شادکامی زنان و مردان سالمند شهر تهران ارزیابی شود. جامعه آماری تحقیق کلیه افراد سالمند مناطق 22گانه شهر تهران بود که از این میان 400 نفر به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای تعیین فعال و غیرفعال بودن افراد سالمند از پرسشنامه فعالیت بدنی شارکی و برای تعیین میزان شادکامی این افراد از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI) که روایی و پایایی آنها تأیید شد، استفاده شد. سن تمامی سالمندان شرکت کننده در این تحقیق بالای 60 سال بود و در عین حال هیچ یک از آنها دچار مشکلات روانی و جسمانی نبودند. پس از توزیع و سپس جمع آوری پرسشنامه و دسته بندی اطلاعات خام، به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 13 استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) در سطح معناداری0071/0P ≤ نشان داد افراد فعال در تمامی خرده مقیاس های شادکامی از جمله رضایت از زندگی، خوشی، عزت نفس، کنترل، کارامدی، آرامش و به طور کلی شادکامی از افراد غیرفعال به طور معناداری نمره های بالاتری را کسب کردند. در حالی که اثر جنسیت و تعامل سطح فعالیت و جنسیت اثر معناداری بر شادکامی سالمندان نداشت. بنابراین می توان گفت یکی از عوامل مؤثر بر شادکامی افراد در دوران سالمندی روی آوردن به فعالیت بدنی است.
پیش بینی پرخاشگری بر اساس کمال گرایی در ورزشکاران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
با توجه به اینکه پرخاشگری پیامدهای منفی بسیاری برای فرد در تعاملات اجتماعی و محیط های ورزشی به دنبال دارد و یکی از دلایل احتمالی ایجاد و شکل گیری پرخاشگری ، سازه ی کمال گرایی است، به همین دلیل هدف پژوهش حاضر بررسی نقش کمال گرایی در پیش بینی پرخاشگری است. پژوهش حاضر از نوع طرح های توصیفی- همبستگی (پیش بینی) می باشد. نمونه ی مورد مطالعه شامل 150 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد قروه است که بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه ی پرخاشگری و مقیاس کمال گرایی چند بعدی فراست می باشد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه بیانگر این بود که بین خرده مقیاس های تردید در مورد فعالیت ها (01/0p˂ و 422/0=β)، انتظارات والدینی (01/0p˂ و 298/0=β) و انتقادات والدینی (01/0p˂ و 190/0=β) با پرخاشگری رابطه ی معنی دار و مثبت وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان دهنده ی نقش پیش بینی کننده ی خرده مقیاس های تردید در مورد فعالیت ها، انتظارات والدینی و انتقادات والدینی در زمینه ی پرخاشگری است.
عوامل مؤثر در موفقیت ورزشی مبتنی بر نظریه ها و مدل های مرتبط(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
موفقیت ورزشی به بررسی کل نگرانه، چندبعدی، و تعاملی نیازمند است تا بتواند ورزشکاران نخبه را از جنبه های توانایی های جسمی، مهارت های روان شناختی، ویژگی های شخصیتی، مهارت های تکنیکی، و مهارت های تاکتیکی توصیف کند. مطالعات قبلی عواملی را برای تبیین موفقیت ورزشی معرفی کرده اند؛ با این حال، این پدیده به طور کامل بر اساس نظریه ها و مدل های مرتبط تبیین نشده است. مطالعة حاضر با تکیه بر نظریه های سیستم های پویا، هدف پیشرفت، انگیختگی، تمرین هدفمند، مدل اشتیاق دوگانه، و مدل خودتنظیمی، عوامل مؤثّر در موفقیت ورزشی را مرور کرده است. نتایج مطالعة حاضر به شیوة مرور تحلیلی مبتنی بر شواهد گزارش شده است که می تواند در شناسایی عوامل مؤثّر در موفقیت ورزشی و ویژگی های ورزشکاران نخبه مفید باشد. همچنین یافته های این مطالعه، برای ایجاد ابزاری جامع برای سنجش موفقیت ورزشی قابل استفاده خواهد بود.
مقایسه خود شیفتگی و باورها درمورد ظاهر، بین ورزشکاران پرورش اندام حرفه ای و مبتدی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از این پژوهش مقایسه خودشیفتگی و باورها در مورد ظاهر، بین ورزشکاران پرورش اندام حرفه ای و مبتدی است. روش این پژوهش توصیفی از نوع علّی مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش را دو گروه از ورزشکاران پرورش اندام حرفه ای (43 نفر) و مبتدی (129 نفر) تشکیل می دادند. در این مطالعه از پرسش نامه شخصیت خودشیفته برای سنجش ویژگی های شخصیت خودشیفته در سطح غیر بالینی و مقیاس باورها در مورد ظاهر استفاده شد. از آمار توصیفی، محاسبه میانگین و انحراف استاندارد و در آمار استنباطی از آزمون تی مستقل برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. میانگین امتیازهای مربوط به خودشیفتگی و باورها در مورد ظاهر در گروه ورزشکاران پرورش اندام حرفه ای بیشتر از امتیازهای مربوط به خودشیفتگی و باورها در مورد ظاهر در گروه ورزشکاران پرورش اندام مبتدی بود. نتایج حاکی از وجود تفاوت معنا داری در میزان خودشیفتگی بین آزمودنی های گروه های ورزشکاران پرورش اندام حرفه ای و مبتدی بود، ولی میزان باورها در مورد ظاهر در گروه های تحت بررسی تفاوت معناداری را نشان نداد. به منظور جلوگیری از بروز رفتارهای خودشیفتگی در ورزشکاران می توان با تهیه برنامه های آموزشی و درمانی مناسب برای کنترل رفتارهای خودشیفتگی ناسازگارانه و مشکلات اخلاقی و رفتاری اقدام کرد.
مقایسه ی ادراک ریسک دانشجویان شرکت کننده در فعالیت های ورزشی (مطالعه موردی :دانشجویان دختر و پسر دانشگاه مازندران )(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف پژوهش، مقایسه ادراک ریسک دانشجویان شرکت کننده درفعالیت های ورزشی دانشگاه مازندرانبود. این پژوهش ازنوع توصیفی - پیمایشی و شیوه جمع آوری اطلاعات میدانی بود.جامعه آماری دانشجویان دختر و پسر شرکت کننده درکلاس های آموزشی، فوق برنامه ها و اعضای تیم های ورزشیبودند که نمونه آماری به صورت تمام شمار 901 نفرانتخاب شد. از پرسش نامه محقق ساخته ای تحت عنوان ادراک ریسک استفاده شد که روایی آن توسط 11 نفر ازخبرگان وپایایی آن بااستفاده ازروش آلفای کرونباخ 84/0 برآورد گردید. نتایج حاصل از داده های تحقیق با استفاده از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف و یو- من ویتنی استخراج شد.نتایج آزمون یو من ویتنی نشان داد که بین ادراک ریسک دانشجویان دختر و پسر در شاخص های هیجان خواهی، ترس از مصدومیت، اعتماد به نفس، تجربه و مهارت تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، بین ادراک ریسک دانشجویان دختر و پسر در تأثیر سابقه مصدومیت و سابقه ی موفقیت در تکرار فعالیت های خطرناک اختلاف معناداری مشاهده نشد که خود بیانگر نگرش و ادراک نزدیک دختران و پسران درشاخص های مذکور است. بنابراین، مدیران ورزش برای بقای سازمان خود و همچنین تأمین ایمنی و سلامت ورزشکاران باید به درک طرز تلقی شرکت کنندگان در فعالیت های ورزشی بپردازند تا از این طریق گام های مهم و اساسی برای شناسایی ادراک دانشجویان از ریسک هایی که می تواند منجر به عدم مشارکت آنها در فعالیت های ورزشی گردد، برداشته شود.