ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدیدترین
فیلترهای جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۴۱ تا ۱۶۰ مورد از کل ۵۵۲ مورد.
۱۴۱.

پایایی و روایی آزمون های بالینی عملکرد تعادلی در کم شنوایان با سطح شنوایی متوسط(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: روایی پایایی تعادل آزمون های بالینی کم شنوایان

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳۴۷ تعداد دانلود : ۷۸۰
هدف از مطالعه حاضر بررسی پایایی و روایی آزمون های بالینی عملکرد تعادلی در کم شنوایان با سطح شنوایی متوسط است. در این تحقیق توصیفی - پیماشی با اندازه گیری تکراری ، 220 فرد کم شنوا با هوش طبیعی و با سطح شنوایی متوسط به عنوان نمونه آماری از کلیه کم شنوایان و ناشنوایانی که در مسابقات کشوری در شهر اراک شرکت کرده بودند، انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه هوش ناوابسته به فرهنگ کتل فرم 3 و آزمون های بالینی عملکرد حرکتی بود. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها، از آزمون های ضریب همبستگی درون طبقه ای و بین طبقه ای و تحلیل عاملی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها پایایی آزمون های رساندن انگشت اشاره دست برتر (79/0=ICC) و غیربرتر (81/0=ICC) به بینی، بلند شدن از صندلی و راه رفتن (76/0=ICC) و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه (87/0=ICC) را نشان داد. ولی آزمون های ایستادن روی پای برتر و غیربرتر با چشم باز و بسته (75/0>ICC) پایا نبودند. روایی آزمون های بالینی عملکرد تعادلی با استفاده از تحلیل عاملی تأیید شد. به طور کلی آزمون رساندن انگشت اشاره دست برتر و غیربرتر به بینی، آزمون بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه به عنوان باثبات ترین آزمون موجود در ارزیابی تعادل و هماهنگی در کم شنوایان در نظر گرفته می شود.
۱۴۲.

تأثیر کفش ورزشی با زیره نانوسیلیکا بر بارگیری عمودی و بزرگی نیروی های عمودی و قدامی-خلفی عکس العمل زمین در فاز اتکای دویدن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: نیروی عمودی عکس العمل زمین زیره نانوسیلیکا نیروی قدامی - خلفی عکس العمل زمین بارگیری عمودی

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی فن آوری ورزشی
تعداد بازدید : ۱۴۱۴ تعداد دانلود : ۱۰۱۶
استفاده از مواد جدیدفناوری نانو در زیره کفش که بتواند بر نیروهای عکس العمل زمین در فاز اتکای دویدن تأثیر بگذارد هنوز بررسی نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کفش ورزشی با زیره کامپوزیت نانوسیلیکا و ترموپلاستیک الاستومربر میانگین نیروی های فعال، غیرفعال، پیش روندگی، ترمزی و بارگیری عمودی در مقایسه با کفش ورزشی با زیره پلی وینیل کلراید (پی وی سی) در فاز اتکای دویدن است. 15 آزمودنی مرد پس از پوشیدن دو نوع کفش با زیره های کامپوزیت نانو و پی وی سی با سرعت 2/0 ±5/3 متربرثانیه روی تخته نیروسنج دویدند. میانگین نیروی عمودی و قدامی-خلفی عکس العمل زمین و بارگیری عمودی، با استفاده از آزمون تی همبسته تجزیه و تحلیل شد (05/0α£).میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیش روندگی و بارگیری عمودی در کفش کامپوزیت نانو به طور معنا داری بیشتر از کفش پی وی سی بود (05/0α£). همچنین میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیش روندگی و بارگیری عمودی هنگام استفاده از کفش کامپوزیت نانو به ترتیب 7/0%، 74/3%، 09/2% و 06/6% افزایش پیدا کرد. استفاده از نانو ذرات سیلیکا با ایجاد سختی A70 در زیره کفش کامپوزیت نانو در مقایسه با کفش پی وی سیبا سختی A65 افزایش معنا دار میانگین نیروی عمودی عکس العمل زمین و میانگین نیروی پیش روندگی را در پی داشت. این افزایش ممکن است به دلیل خاصیت استحکام کششی ایجادشده در زیره کفش توسط نانو ذرات سیلیکا باشد که می تواند اجرای ورزشی را نیز بهبود بخشد. با وجود این، افزایش بارگیری عمودی در اثر استفاده از این نوع کفش ممکن است دوندگان را مستعد آسیب های حاصل از دویدن کند.
۱۴۳.

بررسی اثربخشی تمرینات حسی-حرکتی بر حس عمقی و هماهنگی عصبی-عضلانی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: کمردرد مزمن غیراختصاصی حس عمقی هماهنگی عصبی - عضلانی تمرینات حسی - حرکتی

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۲۱۱۲ تعداد دانلود : ۱۳۹۰
نتایج پژوهش های پیشین نشان داده اند که بین اختلالات حس عمقی و هماهنگی عصبی-عضلانیبا میزان درد بیماران مبتلا به کمردرد ارتباط وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی تمرینات حسی-حرکتی بر حس عمقی و هماهنگی عصبی-عضلانی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی است.53 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی با استفاده از پرسش نامه رولاند موریس انتخاب شدند و در دو گروه تجربی (27 نفر) و کنترل (26 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی پنج هفته تمرینات حسی-حرکتی را روی دستگاه هوبر انجام دادند. برای سنجش هماهنگی عصبی-عضلانی، حس عمقی و درد کمر در ابتدا و پس از 10 جلسه تمرین به ترتیب از دستگاه هوبر، گونیامتر و مقیاس آنالوگ بصری استفاده شد. از آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.بهبود قابل توجه در حس عمقی و هماهنگی عصبی-عضلانی و همچنین کاهش معنا داری در میزان دردبیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی مشاهده شد (001/0=P). با توجه به اندازه اثر بسیار زیاد در گروه تمرینات حسی-حرکتی، پیشنهاد می شود از این برنامه تمرینی در درمان بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی در آینده استفاده شود.
۱۴۴.

مقایسه تاثیر تمرینات سنتی و تمرینات با حمایت وزن (BWST) بر تراکم استخوان افراد پاراپلژی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تراکم استخوان تمرینات با حمایت وزن پاراپلژی

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۵۵۶ تعداد دانلود : ۶۹۰
هدف از این پژوهش مقایسهتأثیر تمرینات سنتی و تمرینات با حمایت وزن بر تراکم استخوان و بیومارکرهای سرمی متابولیسم استخوان در افراد پاراپلژی است. تعداد 17 نفر ضایعه نخاعی پاراپلژی (طبقه بندی مقیاس B,C انجمن ضایعه نخاعی آمریکا) با میانگین ابتلا 14 ماه، سن 80/1±53/32 سال، قد 66/1±71/175 سانتی متر، وزن 44/2±59/71 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 83/0±18/23 کیلوگرم بر مترمربع به طور دسترس و داوطلبانه به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. این آزمودنی ها به گروه تمرین با حمایت وزن (10 نفر) و گروه تمرین سنتی (7 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها در یک دوره 12 هفته ای، 4 جلسه 60 دقیقه ای در هفته شرکت کردند. تمرین با حمایت وزن شامل 15 دقیقه گرم کردن روی دوچرخه ثابت و سپس 45 دقیقه تمرین با 50% وزن بدن روی دستگاه نوار گردان و در آخر 10 دقیقه تمرینات سردکردن بود و در هر هفته 10% به وزن تحمل شده اضافه می شد. تمرینات سنتی شامل یک زمان 15 دقیقه ای گرم کردن روی دوچرخه ثابت و 45 دقیقه تمرینات کششی و تمرینات قدرتی، راه رفتن با پارالل و 10 دقیقه سردکردن بود. داده ها نشان دادکه تفاوت معناداری در میزان آلکالین فسفات، استئوکلسین، میزان تغییرات محتوای استخوان گردن ران، تراکم استخوان گردن ران، میانگین محتوای استخوان مهره های کمری و میانگین تراکم استخوان مهره های کمری، بین گروه با حمایت وزن و گروه تمرینات سنتی وجود داشت. تمرین با حمایت وزن می تواند منجر به کاهش پوکی استخوان در افراد پاراپلژی گردد و به عنوان یک مداخله مؤثر جهت درمان پوکی استخوان در این افراد تجویز گردد.
۱۴۵.

تاثیر تمرینات مقاومتی و تعادلی بر قدرت عضلانی بیماران مرد مبتلا به پارکینسون(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تعادل قدرت عضلانی پارکینسون

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی فیزیولوژی ورزشی کاربردی
تعداد بازدید : ۲۷۳۵ تعداد دانلود : ۱۴۶۳
بیماری پارکینسون که از بیماری های گروه سنی سالمندان می باشد یک عارضه پیشرونده مزمن بوده که سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر و با ایجاد اختلال در عقده های قاعده ای مغز، مشکلات حرکتی زیادی را در بیماران ایجاد می کند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات مقاوتی و تعادلی بر عملکرد عضلانی-اسکلتی، بیماران مرد مبتلا به پارکینسون بود. تعداد 22 نفر از بیماران مبتلا به پارکینسون به صورت در دسترس انتخاب و بطور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. بیماران بصورت تصادفی در دو گروه تجربی ( 11 نفر ) و کنترل ( 11 نفر ) تقسیم شدند. بیماران گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام برنامه تمرینی منتخب پرداختند. قبل و بعد از دوره تمرینی قدرت عضلات چهارسر رانی، همسترینگ و دوقلو تمامی بیماران با استفاده از دینامومتر اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از t وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. افزایش معناداری در قدرت عضله چهار سر هر دو پای راست و چپ (P< 0.05) و قدرت عضله همسترینگ پای راست (P< 0.05) مشاهده شد در حالیکه قدرت عضله همسترینگ پای چپ به طور معناداری کاهش (P< 0.05) و تغییر معناداری در قدرت عضله دوقلوی پای راست و چپ مشاهده نشد (P>0.05). در بیماران گروه کنترل هیچ گونه تغییرات معنادری مشاهده نشد (P>0.05). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که ده هفته تمرینات مقاومتی و تعادلی موجب بهبودی قابل ملاحظه ای در قدرت عضلانی بیماران پارکینسون می شود، بنابراین می تواند به عنوان یک مدالیته در برنامه درمانی این دسته از بیماران گنجانده شود.
۱۴۶.

مقایسه قدرت، استقامت و دامنه حرکتی ستون فقرات کمری ورزشکاران با و بدون کمر درد(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: قدرت عضلانی ورزشکاران استقامت عضلانی دامنه حرکتی کمردرد غیراختصاصی

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۲۲۰۰ تعداد دانلود : ۱۱۱۲
میزان آسیب های ناحیه کمری 10 تا 15 درصد همه آسیب های ورزشکاران را شامل می شود. طراحی برنامه تمرینی جهت پیشگیری یا توانبخشی کمردرد بدون دانستن اختلافات موجود در کینماتیک و فشارهای وارده بر ستون مهره در تکنیک های ورزشی و نیز ویژگی های جسمانی مرتبط با کمردرد مشکل می باشد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه قدرت، استقامت و دامنه حرکتی ستون فقرات کمری ورزشکاران با و بدون کمردرد بود.15 مرد ورزشکار بدون سابقه کمردرد برحسب سن و میزان ناتوانی با 15 مرد ورزشکار با سابقه کمردرد غیراختصاصی همسان سازی شدند. میانگین سن، قد و وزن در گروه بدون سابقه کمردرد به ترتیب 7/3±35/21 سال، 44/8±177 سانتیمتر و 3/6±8/72 کیلوگرم و در گروه با سابقه کمردرد 34/2±8/21 سال، 38/6±6/173 سانتیمتر و 18/8±65/70 کیلوگرم بود که به طور داوطلبانه دراین تحقیق شرکت نمودند. برای تعیین میزان ناتوانی و شدت کمردرد از پرسش نامه های اسوستری و کیوبک، برای ارزیابی دامنه حرکتی کمر از دستگاه اسپاینال موس، برای ارزیابی قدرت عضلانی عضلات کمری از نیروسنج دستی نیکلاس و از آزمون های استقامت ایتو برای اندازه گیری استقامت عضلانی کمری استفاده شد. ورزشکاران با سابقه کمردرد بطور معنی داری میزان استقامت عضلات اکستنسور تنه کمتری (016/0=P) و دامنه حرکتی اکستنشن کمری کمتر (05/0=P) در مقایسه با گروه دیگر نشان دادند. اختلاف معنی داری برای استقامت فلکسورهای کمر، قدرت عضلانی فلکسورها و اکستنسورهای کمر و دامنه حرکتی فلکشن کمری بین دو گروه یافت نشد(05/0<p). اگر چه تفاوت یافت شده در این تحقیق نمی تواند به عنوان علت یا پیامد آسیب های کمر در ورزشکاران مشخص شود، اما می تواند درمانگران ورزشی را قادر سازد تا بر اساس این یافته ها، برنامه تمرینی مناسب تری برای ورزشکاران جهت پیشگیری یا توانبخشی کمردرد طراحی کنند.
۱۴۷.

تأثیر یک دوره تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن بر استقامت تنه بازیکنان فوتسال(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن استقامت تنه بازیکنان فوتسال

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۷۳۷ تعداد دانلود : ۱۰۰۵
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن بر استقامت تنه بازیکنان فوتسال انجام شده است. 24 نفر از دانشجویان فوتسالیست دانشگاه مازندران (سن: 12/2±67/22 سال، وزن: 17/8±12/70 کیلوگرم و قد: 07/0±75/1 سانتی متر) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. استقامت عضلات تنه بازیکنان به وسیله آزمون های میدانی معتبر استقامت ناحیه مرکزی بدن اندازه گیری شد. گروه تجربی یک دوره شش هفته ای (سه جلسه در هفته) تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن را انجام دادند. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین میانگین نمرات آزمون پل زدن به پهلوی راست در دو گروه تجربی و کنترل در پس آزمون اختلاف معنا داری وجود دارد (023/0p=). همچنین بین میانگین نمرات آزمون بایرینگ - سورنسن در دو گروه تجربی و کنترل اختلاف معناداری در پس آزمون وجود دارد (017/0p=). علاوه بر این، بین میانگین نمرات آزمون فلکشن تنه در زاویه 60 درجه در دو گروه تجربی و کنترل اختلاف معناداری در پس آزمون مشاهده شد (026/0 p=). اما در نمرات آزمون های پل زدن به شکم و پل زدن به پهلوی چپ اختلاف معناداری در پس آزمون مشاهده نشد (127/0p= و 058/0p=). نتایج تحقیق پیشنهاد می کند تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن به وسیله تقویت عضلاتی که اغلب با کنترل ستون فقرات و لگن مرتبط هستند، می تواند برای بهبود استقامت عضلات تنه مفید باشد.
۱۴۸.

بررسی میزان شیوع کمردرد و ارتباط آن با اضطراب و افسردگی در پرستاران زن و مرد(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: اضطراب کمردرد افسردگی و پرستار

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی روانشناسی ورزشی آموزش و پژوهش در روانشناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۱۰۸۶ تعداد دانلود : ۷۰۱
هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع کمردرد و ارتباط آن با اضطراب و افسردگی در پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به سازمان تأمین اجتماعی شهرستان اصفهان بود. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری آن شامل 518 پرستار شاغل در بیمارستانهای شریعتی ) 815 نفر( و غرضی 58 با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای /5±1/ 558 نفر( بود. 422 آزمودنی ) 85 نفر مرد و 111 نفر زن( با دامنه سن 48 تا 25 و میانگین سنی 2 ( پرسشنامه اضطراب کتل ،)VAS( بهعنوان نمونههای تحقیق انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری در تحقیق حاضر شامل پرسشنامه معیار اندازهگیری شدت درد نسخه 11 و روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل تحلیل شد. SPSS و پرسشنامه افسردگی بک بود. دادههای این تحقیق بهوسیله 88 درصد از پرستاران به انواع کمردردهای حاد یا مزمن با علتهای مکانیکی با شدتهای متفاوت مبتلا بودند. همبستگی مثبت / نتایج تحقیق حاضر نشان داد 5 58 / 5 ) پرستاران مشاهده شد در افسردگی و اضطراب با بین کمردرد نیز داری ی و معن p .) پرستاران مرد در کمردرد شدت میانگین داری بین تفاوت معنی اما و زن مشاهده نشد. با توجه به ارتباط بین کمردرد با اضطراب و افسردگی در پرستاران زن و مرد، توجه به عوامل جسمانی و روانی به طور همزمان در پیشگیری و درمان کمردرد در این افراد توصیه میشود
۱۴۹.

تأثیر نوع کفش بر جذب شوک در دختران با کف پای صاف حین راه رفتن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: راه رفتن کف پای صاف حداکثر سرعت بارگذاری عمودی ضربة عمودی کفش ناپایدار

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی فن آوری ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۶۸۵ تعداد دانلود : ۹۷۸
افراد با کف پای صاف با مشکلات ناشی از نیروهای افزایش یافته به ویژه در ناحیة قوس میانی پا، داخل جلوی پا و انگشت شست مواجه هستند. پژوهش های پیشین نشان داده اند کفش ناپایدار، پا را در معرض نیروی اعمالی کمتری قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسةسرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پا در بین کفش ناپایدار و کنترل در دختران با کف پای صاف حین مرحلة اتکای راه رفتن بود. 16 دختر با کف پای صاف با میانگین جرم 1/6 ± 99/56 کیلوگرم، قد 9/3 ±96/161 سانتی متر و شماره پای 6/0± 43/38) انتخاب شدند. از آزمودنی ها خواسته شد با سرعت مورد نظر روی فوت اسکن که در وسط مسیر حرکت 12 متری جایگذاری شده بود، به طور تصادفی با هر دو کفش راه بروند. حداکثر سرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پای راست حین مرحله اتکا اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد کفش ناپایدار در حداکثر سرعت بارگذاری در نواحی شست 38%، انگشتان 109%، داخلی جلوی پا 40%، خارجی جلوی پا 3% و پاشنه 212% افزایش معنادار یافت. علاوه براین، افزایش معنادار حداکثر ضربه در انگشتان کوچک 61%،میانی پا 42% وپاشنه 21% در مقایسه با کفش کنترل مشاهده شد. با وجود این، حداکثر ضربه در ناحیة داخلی جلوی پا در کفش ناپایدار 17% کاهش معنا دار یافت. استفاده از کفش ناپایدار می تواند سرعت بارگذاری را افزایش دهد؛ بنابراین، نمی توان این کفش ها را برای جذب شوک در افراد با کف پای صاف توصیه کرد.
۱۵۰.

اثر هشت هفته تمرینات قدرتی بر تعادل ایستا و پویای مردان سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تمرین قدرتی تعادل ایستا تعادل پویا افراد سالمند سالم

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی عملکرد ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۲۱۰۴ تعداد دانلود : ۱۰۵۳
هدف از اجرای این تحقیق بررسی تأثیر تمرینات قدرتی بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند سالم بود. 24 مرد سالمند که همگی از سلامت عمومی برخوردار بودند، بدون سابقة زمین خوردن، به دو گروه تمرین قدرتی (12 نفر با میانگین و انحراف استاندارد سنی 96/6± 2/59 سال، وزن 3/5± 5/74 کیلوگرم، قد 2/6 ± 41/172 سانتی متر) و کنترل (12 نفر با میانگین و انحراف استاندارد سنی 68/5 ± 6/63 سال، وزن 7 ± 6/77 کیلوگرم، قد 3/7 ± 4/173 سانتی متر) تقسیم شدند. تعادل ایستا با چشمان باز و بسته از طریق آزمون شارپند رومبرگ (پایایی با چشم باز 91/0 – 90/0 و چشم بسته 77/0 – 76/0) و تعادل پویا به وسیلة آزمون زمان برخاستن و رفتن (پایایی: 99/0) قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد. گروه تمرینی یک دورة تمرین قدرتی هشت هفته ای (هفته ای دو جلسه) از هشت گروه عضلانی را به انجام رساندند. در این مدت گروه کنترل به فعالیت های روزانة خود مشغول بود. برای تعیین اختلاف بین پیش آزمون و پس آزمون بین گروهی، از ANOVA با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 P≤ استفاده شد. تجزیه وتحلیل آماری از طریق نرم افزار 16 SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد با اینکه تعادل ایستا در وضعیت چشم باز از طریق تمرین قدرتی دستخوش تغییرات شد (06/0=P)، اما این تغییرات در سطح 05/0 P≤ معنادار نبود. تعادل ایستا در وضعیت چشم بسته و تعادل پویا نیز تغییرات معناداری نشان نداد (به ترتیب 287/0= P و 133/0=P). گروه کنترل نیز در بخش تعادل ایستا با چشمان باز و بسته و تعادل پویا تغییرات معناداری از خود نشان نداد (به ترتیب 932/0= P، 237/0 = P و 408/0 = P). نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین قدرتی در مدت هشت هفته تأثیر معناداری بر تعادل ایستا و پویای سالمندان ندارد.
۱۵۱.

مقایسه آسیب های ورزشی دو فصل از لیگ برتر تکواندو و بررسی اثر تجهیزات محافظتی در آن: لیگ های سال 1385 و 1390(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: آسیب ورزشی لیگ برتر تکواندو تجهیزات محافظتی هوگو الکترونیک

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۱۰۷۲ تعداد دانلود : ۶۶۵
تکواندو یکی از پرطرفدارترین ورزشهای رزمی در ایران و جهان است. ورزش تکواندو دارای ماهیتی برخوردی و میزان آسیب بالا است. با توجه به این موضوع، با گذر زمان، تجهیزات محافظتی بیشتری برای این رشته در نظر گرفته شده است. هدف از تحقیق حاضر مقایسه آسیبهای ورزشی دو فصل از لیگ برتر تکواندو در دو فصل 58 و 09 و بررسی نقش وسائل محافظتی همچون لثه، دستکش و جورابهای مخصوص و هوگو الکترونیک در کاهش آسیبهای بازیکنان لیگ برتر تکواندو ایران بود. 19 کیلوگرم در لیگ سال 7209 به روش / 22 سال و میانگین وزنی 82 / تحقیق حاضر از نوع توصیفی- مقایسهای و آیندهنگر بود که در آن 701 ورزشکار با میانگین سنی 2 90 آسیب در 7999 ورزشکار / آیندهنگر تحت مطالعه قرار گرفتند و نتایج به روش توصیفی با نتایج تحقیق مشابهی در لیگ سال 7258 مقایسه شد. میزان بروز آسیب از 8 70 آسیب در 7999 ورزشکار درمعرض خطر تقلیل یافت. بهعلاوه، ازنظر نوع آسیبدیدگی، بهاستثنای خونریزیبینی، از دیگر آسیبها کاسته شده / درمعرض خطر به 90 بود. تعداد آسیبها در اندام فوقانی، تحتانی، سروگردن و تنه نیز کاهش یافت. با توجه به نتایج، احتمالاً کاهش آسیبها ناشی از بهکارگیری تجهیزاتی همچون هوگو الکترونیک، که عاملی برای کاستهشدن قدرت ضربات بود، و جوراب و دستکشهای مخصوص برای پوشش و محافظت بیشتر و استفاده از لثه در محافظت از آسیبهای دندان و فک باشد. البته در این میان نباید از حرفهایترشدن و اضافهشدن تمرینهای بدنسازی با اصول علمی به تمرینهای تیمها نیز غافل شد
۱۵۲.

تأثیر شش هفته تمرین قدرتی بر درد گردنی-شانه ای زنان فرش باف(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تمرین قدرتی کاهش درد زنان فرش باف درد گردنی - شانه ای

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۵۷۵ تعداد دانلود : ۸۸۹
هدفازانجامپژوهشحاضر،بررسیتأثیرششهفتهتمرینقدرتیبردرد غیر ویژةگردنی -شانه ایزنانفرش بافبود. آزمودنی ها،شامل20زن با میانگین سن 2/0±24/29 سال، وزن 6/1±74 کیلوگرم و سابقة کار 3/±2/7 سال بودند که شدت درد گردنی-شانه ای ناشی از کار آن ها در آغاز برنامه سه و بالاتر بود. آن ها به طور تصادفی در دو گروه 10نفرة کنترل و تجربی قرار گرفتند. پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود و شدت تظاهرات درد ناحیة گردنی- شانه ای آزمودنی های دو گروه به وسیلة مقیاس ارزش گذاری عددی درد (9-0) ارزیابی گردید. کار تجربی که به شکل انجام تمرینات قدرتی ویژة ناحیة شانه و گردن بود سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه به مدت شش هفته اجرا شد.عملیات آماری از طریق آمار توصیفی و تی مستقل و همبسته انجام گرفت. در پایان برنامه نتایج آزمون تی همبسته بر کاهش 2/0±8/3 درجه ایدرد (در مقیاس ارزش گذاری عددی) گروه تجربی در پس آزمون دلالت داشتند )05/0>(p. همچنین براساس نتایج آزمون تیمستقل، درد گروه تجربی در پایان کار تجربی، 65/0 ± 2/3 درجه کمتر از درد گروه کنترل بود )05/0 .(p<بر طبق این یافته ها، انجام 18جلسه تمرینات قدرتی ویژة ناحیة گردن و شانه باعث کاهش معنادار درد گردنی-شانه ای در زنان فرش باف می شود.
۱۵۳.

تأثیر بازخورد آگاهی از نتیجه با تواتر های مختلف بر میزان یادگیری یک مهارت هدف گیری در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: یادگیری بازخورد افزوده بازخورد متواتر کودکان اوتیسم مهارت پرتابی

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی یادگیری حرکتی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی آموزش تربیت بدنی
تعداد بازدید : ۲۰۲۰ تعداد دانلود : ۹۷۳
بازخورد یکی از مهم ترین متغیرهای مؤثر بر کارایی یادگیری حرکتی و نحوة اجرای مهارت است و نقش بسیار مهمی در کنترل حرکتی و اکتساب مهارت حرکتی دارد. هدف این تحقیق بررسی میزان اکتساب و یادداری یک مهارت جدید در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شرایط ارائه بازخورد افزوده با تواترهای مختلف بود. روش تحقیق نیمه تجربی و طرح تحقیق به روش پیش آزمون- پس آزمون و آزمون یادداری با سه گروه بازخورد (0% ، 50%، 100%) بود. جامعه آماری شامل کودکان پسر اوتیسم 6 تا 8 ساله شهر اهواز بودند که 21 نفر به روش در دسترس و هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. تکلیف آزمودنی ها مهارت پرتاب از بالای شانه به سمت سیبل ترسیم شده روی زمین بود. در مرحله اکتساب آزمودنی ها 60 پرتاب را انجام دادند. آزمودنی های گروه صفر درصد هیچ گونه بازخوردی را دریافت نکردند، گروه 50 درصد در نصف کوشش ها و گروه 100 درصد در تمامی کوشش ها بازخورد دریافت کردند. 24 ساعت پس از مرحله اکتساب، آزمون یادداری که شامل 10 کوشش بود، از آزمودنی ها به عمل آمد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها و برابری واریانس ها ، داده ها به روش آماری تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه گیری تکراری، تحلیل واریانس بین گروهی و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج در مرحله اکتساب و یادداری بین سه گروه تفاوت معناداری (0.001 P= ) نشان داد. همچنین گروه 100 درصد هم در مرحله اکتساب و هم در مرحله یادداری برتری داشت. به طور کلی توصیه می شود در یادگیری مهارت کودکان مبتلا به اوتیسم از بازخورد افزوده با تواتر بالا استفاده شود.
۱۵۴.

تأثیر آسیب دیدگی بر نیمرخ حالات خلقی بازیکنان فوتبال تیم پرسپولیس تهران(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: مردان بازیکنان فوتبال آسیب دیدگی ورزشی حالات خلقی باشگاه پرسپولیس

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی روانشناسی ورزشی آموزش و پژوهش در روانشناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۲۰۵۷ تعداد دانلود : ۱۳۱۲
آزمون های نیمرخ حالات خلقی نشان می دهند، بازیکنانی که دچار آسیب دیدگی می شوند، از نظر روانی نیز تأثیر می پذیرند. در موارد آسیب های شدیدتر، افت سلامت روانی و تمایل به افسردگی غیرمعمول نیست. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر آسیب بر نیمرخ حالات خلقی بازیکنان فوتبال تیم پرسپولیس تهران بود. بدین منظور 54 نفر از بازیکنان تیم پرسپولیس در دو رده سنی بزرگسالان و امید در این تحقیق شرکت کردند. اطلاعات تحقیق از طریق پرسشنامه POMS قبل و بعد از آسیب دیدگی بازیکنان و توسط پزشک تیم جمع آوری شد. از روش های آمار توصیفی و آزمون t وابسته در سطح معناداری 95 درصد برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که همه بازیکنان تیم پرسپولیس در طول فصل 92 – 91 حداقل یک آسیب را متحمل شده اند. همچنین نتایج نشان داد که قبل از آسیب نیمرخ حالات خلقی آنها همانند نمودار کوه یخی مورگان بود که بعد از آسیب دچار وارونگی شد و نیز تفاوت معناداری بین نیمرخ خلقی بازیکنان قبل و بعد از آسیب مشاهده شد (0001/0=P). یافته های این تحقیق نشان می دهد که میانگین نیمرخ حالات خلقی بازیکنان بعد از آسیب دچار تغییراتی شده و سطح تنش، افسردگی، خشم، خستگی و سردرگمی آنها افزایش یافته است، درحالی که سرزندگی آنها کاهش یافته است.
۱۵۵.

رابطة بین سطح هوشبهر با عوامل آمادگی جسمانی دانش آموزان کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: آمادگی جسمانی هوشبهر دانش آموزان کم توان ذهنی

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی روانشناسی ورزشی آموزش و پژوهش در روانشناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۱۴۳۶ تعداد دانلود : ۸۰۲
هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطة بین سطح هوشبهر با عوامل آمادگی دانش آموزان کم توان ذهنی بود. روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است که در آن تعداد 355 دانش آموز کم توان ذهنی (160 پسر و 195 دختر) در دامنة سنی 22-16 سال، از بین کلیة دانش آموزان کم توان ذهنی مدارس دارای مقاطع پیش حرفه ای و حرفه ای شهر تهران (1663 نفر) انتخاب شدند. برای اندازه گیری عوامل آمادگی جسمانی از مجموعه آزمون یوروفیت ویژه استفاده شد. سطح هوشبهر و سوابق پزشکی دانش آموزان نیز از پرونده های تحصیلی، مشاوره، و سلامت آنان استخراج شد. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که به جز انعطاف پذیری، بین سطوح هوشبهر با سایر عوامل آمادگی جسمانی در دانش آموزان کم توان ذهنی ارتباط معنا داری وجود دارد؛ بدین معنا که دانش آموزانی که سطح هوشبهر بالاتری دارند از تعادل، استقامت عضلانی، قدرت، سرعت، و استقامت قلبی تنفسی بالاتری برخوردارند. پیشنهاد می شود در آموزش هر نوع فعالیت بدنی و ورزشی، و همچنین در طراحی برنامه های تمرینی، توانمندی های افراد در سطوح مختلف هوشبهر مورد توجه قرار گیرد.
۱۵۶.

مقایسه تواتر بازخورد خودکنترلی و آزمونگر کنترلی بر یادگیری یک مهارت پرتابی در کودکان مبتلا به فلج مغزی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: فلج مغزی بازخورد خودکنترلی بازخورد آزمونگرکنترلی تکلیف پرتابی تواتر بازخورد

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی یادگیری حرکتی
تعداد بازدید : ۱۳۳۳ تعداد دانلود : ۶۵۶
فلج مغزی اصطلاحی است که به طور رایج در خصوص شرایط دارای ویژگی اختلال حرکتی استفاده می شود و با آسیب مغزی غیر تدریجی در اوایل زندگی مرتبط است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر تواتر بازخورد خودکنترلی و آزمونگرکنترلی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پرتابی در کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بود. از بین 1750 دانش آموز مبتلا به فلج مغزی در مدارس استثنایی شهر تهران، تعداد 30 نفر از کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک همی پلاژیک با دامنه سنی7-12 سال به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور همگن کردن آنها یک مرحله پیش آزمون 10 کوششی به عمل آمد. به منظور بررسی شرکت کنندگان در مراحل اکتساب ، یادداری و انتقال به طور تصادفی به 6 گروه 5 نفری شامل سه گروه بازخورد خودکنترلی(با تواترهای 25%، 50% و 75%) و سه گروه بازخورد آزمونگرکنترلی(با تواترهای 25%، 50% و 75%) تقسیم شدند. در مرحله اکتساب، آزمودنی ها در 10 بلوک 8 کوششی(مجموعاً 80 کوشش) به تکلیف پرتابی پرداختند. مرحله یادداری و انتقال با فاصله 24 ساعت از آزمون اکتساب و به میزان 10 کوشش بدون بازخورد اجرا گردید، با این تفاوت که آزمودنی ها مرحله انتقال را از فاصله 4 متری اجرا کردند(در مقابل فاصله 3 متری در مراحل اکتساب و یادداری). بر اساس نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، بین گروه های دریافت کننده تواتر یکسان(گروه های خودکنترلی و آزمونگرکنترلی) در مرحله اکتساب تفاوت معنی داری مشاهده نشد، گروه خودکنترلی عملکرد بهتری در مراحل یادداری و انتقال نشان دادند. علاوه بر این، گروه هایی که فراوانی بازخوردی بالاتری دریافت می کردند(گروه خودکنترلی یا آزمونگرکنترلی) عملکرد بهتری را نسبت به شرکت کنندگان در گروه های دریافت کننده بازخورد با فراوانی پایین تر در تمامی مراحل اکتساب، یادداری و انتقال نشان دادند. بنابراین، در حالیکه مزیت های بازخورد خودکنترلی در مقابل بازخورد آزمونگرکنترلی به هنگام دریافت تواتر بازخوردی یکسان مشاهده شد، به نظر می رسد که کودکان در طول فرایند یادگیری از بازخورد به شیوه ی متفاوتی نسبت به افراد بزرگسال استفاده می کنند و ممکن است کودکان به منظور بهینه سازی یادگیری حرکتی نیازمند فراوانی های بازخوردی بالاتری نسبت به افراد بزرگسال باشند.
۱۵۷.

تأثیر تمرینات پیلاتس بر بهره ی حافظه، عملکرد حرکتی بالا تنه و پایین تنه در بیماران مبتلا به سکته ی مغزی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: سکته ی مغزی تمرینات پیلاتس بهره ی حافظه عملکرد حرکتی بالاتنه عملکرد حرکتی پایین تنه

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۷۷۱ تعداد دانلود : ۱۵۵۸
پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی 8 هفته تمرینات پیلاتس بر کارکردهای حرکتی و شناختی در بیماران مبتلا به سکته ی مغزی انجام شد. این پژوهش یک مطالعه ی نیمه تجربی با طرح پیش و پس آزمون با گروه کنترل بود که در آن 24 بیمار مبتلا به سکته ی مغزی (10/11±58/59 سال) مراجعه کننده به بیمارستان الزهرای شهر اصفهان در 6 ماهه ی نخست سال 1389 به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمون (12نفر) و کنترل(12 نفر) قرار گرفتند. عملکرد شناختی بیماران با استفاده از آزمون حافظه ی بالینی وکسلر و عملکرد حرکتی با استفاده از آزمون عملکرد حرکتی ولف و آزمون 30 ثانیه نشستن و برخاستن قبل و پس از 8 هفته ارزیابی شد. گروه آزمون در مدت 8 هفته، هفته ای 3 روز و روزانه 60 دقیقه به تمرینات پیلاتس پرداختند و گروه کنترل در دوره ی تمرینات به فعالیت های روزانه ی خود پرداختند. آزمون آماری تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه های تکراری تفاوت معنا داری را در عملکرد شناختی (P=0.01) و عملکرد حرکتی پایین تنه (P=0.01) در گروه آزمون پس از 8 هفته تمرین در مقایسه با سطح پایه و گروه شاهد نشان داد. اما با وجود مشاهده ی بهبود بیماران در عملکرد حرکتی بالاتنه، تفاوت معناداری در آزمون عملکرد حرکتی ولف مشاهده نشد. با توجه به یافته های این پژوهش، تمرینات منتخب پیلاتس در بهبود بهره ی حافظه و عملکرد حرکتی پایین تنه ی بیماران سکته ی مغزی مؤثر است. بنابراین پیشنهاد می شود از این روش تمرینی در توانبخشی بیماران مبتلا به سکته ی مغزی به عنوان یک روش کمکی استفاده شود.
۱۵۸.

اثر خستگی موضعی عضلات چهارسر رانی بر فعالیت الکترومایوگرافی برخی عضلات اطراف زانو در مرحلة استانس راه رفتن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: راه رفتن خستگی الکترومایوگرافی چهارسر ران استانس

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی عملکرد ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۶۷۵ تعداد دانلود : ۸۹۲
هدف این پژوهش، تعیین تأثیر خستگی موضعی عضلات چهارسر ران بر پارامترهای الکترومایوگرافی مرحلة استانس راه رفتن بود. به این منظور 12 مرد فعال (سن 27/2±5/24 سال، وزن 61/4±8/75 کیلوگرم، قد 46/6±6/178 سانتی متر) انتخاب شدند. برای ایجاد خستگی عضلات چهارسر ران از دستگاه Leg extension با بار 50 درصد یک تکرار بیشینه استفاده شد. فعالیت الکترومایوگرافی سطحی عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسررانی، نیم وتری، دوقلوی داخلی و درشت نیی قدامی هنگام راه رفتن قبل و بعد از اجرای پروتکل خستگی ثبت شد. از روش آماری t همبسته برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد بعد از خستگی موضعی، فعالیت عضلات مورد بررسی در مرحلة استانس راه رفتن کاهش یافته است. از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که خستگی عضلات چهارسر ران با کاهش فعالیت دیگر عضلات و به ویژه همسترینگ همراه است که ممکن است سبب کاهش ثبات مفصل زانو در مرحلة استانس راه رفتن و در نتیجه احتمال آسیب دیدگی مفصل زانو شود.
۱۵۹.

تفاوت های مرتبط با فاصله دهی کانون توجه بیرونی بر تعادل ایستا بیماران مبتلا به اسکلروزیس چندگانه(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تعادل ایستا فاصله دهی کانون توجه بیرونی دور کانون توجه بیرونی نزدیک اسکلروزیس چندگانه

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳۱۱ تعداد دانلود : ۷۵۸
هدف این پژوهش، بررسی تفاوت های مرتبط با فاصله دهی کانون توجه بیرونی بر تعادل ایستای بیماران مبتلا به ام اس بود. در این مطالعه نیمه تجربی، از بین بیماران عضو انجمن ام اس اهواز (700=N)، 23 بیمار با میانگین سنی 2/7±29 سال، به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. تکلیف، شامل ایستادن آزمودنی ها بر روی صفحه نیرو در سه شرایط کنترل، توجه بیرونی نزدیک و توجه بیرونی دور بود. پایایی دستگاه به شیوه ثبات زمانی (83/0) و روایی آن به شیوه جمعیت های متفاوت(012.0=P،23.3=F)، تایید گشت. در مرحله اصلی، آزمودنی ها طی سه روز متوالی و هر روز شامل یکی از شرایط، بر روی صفحه نیرو قرار گرفتند. 3 کوشش 20 ثانیه ای با 1 دقیقهاستراحت بین کوشش ها در هر مرحله از آزمودنی ها به عمل آمد.میانگین سه کوشش هر آزمودنی در هر یک از شرایط، با توجه به عنوان معیار عملکرد تعادل ایستای بیماران محاسبه شد. بعد از بررسی نرمال بودن و برابری واریانس ها، داده ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس درون گروهی با اندازه گیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی، تحلیل شد. یافته ها، حاکی از تفاوت معنادار بین هر یک از پارامترهای تعادل، در هر سه شرایط می باشد (05.0>P). همچنین، نشان دهنده عملکرد بهتر آزمودنی ها در حالت توجه بیرونی دور و نزدیک است و اینکه بیماران، در شرایط توجه بیرونی دور نسبت به توجه بیرونی نزدیک، تعادلایستا بهتری دارند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، پیشنهاد می شود برای بهبودمهارت های تعادلیدربیماران مبتلا به ام اس،ازدستورالعمل های کانون توجه بیرونی دور استفاده شود.
۱۶۰.

آیا آزمون ماتیاس می تواند ارزیاب مناسبی برای استقامت عضلات تنه دانش آموزان باشد؟(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: دانش آموز استقامت عضلانی آزمون ماتیاس عضلات تنه

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۲۱۸۶ تعداد دانلود : ۶۹۴
برخورداری از پوسچر صحیح به ویژه در کودکان و دانش آموزان، اهمیت زیادی دارد. استقامت کافی عضلات تنه و کمربند لگنی تأثیر به سزایی در شکل گیری پوسچرصحیح دارد. آزمون ماتیاس از شیوه های میدانی ارزیابیغیرمستقیم پوسچر و عملکرد عضلات پوسچرال است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه آزمون ماتیاس با استقامت عضلات تنه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی است. نمونه ها را 118 نفر از دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر تهران با میانگین سن 86/0±21/10، میانگین قد 54/7±11/140 و میانگین وزن 18/10±38/36 تشکیل دادند.با توجه به حرکات جبرانی رخ داده در وضعیت بدنی، آزمودنی ها به سه گروه طبیعی، ضعیف و خیلی ضعیف تقسیم شدند. تجزیه وتحلیل داده های پژوهشی نشان داد بین نمره آزمون ماتیاس با استقامت عضلات فلکسور، اکستنسور و خم کننده جانبی طرفین ارتباط معنا داری وجود دارد. همچنین بین نمره آزمون ماتیاس با استقامت مجموع عضلات، ارتباط معنا داری یافت شد. با توجه به میزان همبستگی، آزمون ماتیاس نمی تواند با قاطعیت استقامت عضلات تنه را ارزیابی کند؛ اما استفاده از این آزمون به منظور ارزیابی کیفی استقامت عضلات تنهو غربالگری دانش آموزان در محیط های آموزشی و مدارس پیشنهاد می شود.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

زبان