اردشیر محمدی بختیاری

بر اساس گزارش ها، پیش از ظهور اسلام در سرزمین عربستان یکتاپرستانی زندگی می کردند که دامن به بت پرستی نیالودند و گاهی نیز تلاش می کردند مردم را از بت پرستی پرهیز داده و دور نمایند. برخی از اشعار و سخنان ایشان را می توان در کتاب های تاریخی و تفسیری یافت. همسویی معناداری میان آن اشعار و سخنان و کتاب های ادیان آسمانی یهود و مسیح دیده می شود که می تواند برخاسته از معاشرت و رفت و آمد حنفاء با پیروان آن ادیان و خواندن آن کتاب ها باشد. یکی از برجسته ترین حنفاء امیه ابن ابی الصلت بود که در شعر نیز دست بلندی داشت و توانست باورهای خود و حنفاء را در اشعارش بگنجاند و گزارش گران مسلمان بسیاری از آن ها را در کتاب های خود ثبت و ضبط کرده اند. آن چه شعرهای امیه را شگفت انگیز می کند همسویی معنایی و واژگانی آن ها با آیات قرآن است که می تواند ریشه در کتاب های آسمانی پیشین و همچنین برگرفته از آیات قرآن باشد. در این پژوهش بر اساس روش کتابخانه ای و توصیفی به مقایسه تطبیقی اشعار وی با آیات قرآن درباره صفات و افعال خدا می پردازیم.