فرحناز شمس

هدف این مقاله تدوین عوامل سوق دهنده، تسریع کننده و بازدارنده مشارکت دانش آموزان در فوق برنامه های تربیت بدنی مدارس بود. پژوهشگر برای این منظور به خبرگان و متخصصان حوزه فوق برنامه و ورزش دانش آموزی مراجعه نمود و از طریق مصاحبه عمیق به جمع آوری اطلاعات از آنها پرداخت. سپس داده های حاصل از مصاحبه ها، مقالات، مدارک و دستورالعمل های تربیت بدنی آموزش و پرورش، کتب و کلیپ های مرتبط را از طریق تکنیک مثلث سازی، جمع آوری کردند و سپس آنها را به روش تحلیل مضمون، کدگذاری و تجزیه و تحلیل کرد. نتیجه گروه بندی کدها، دو مؤلفه اصلی و هشت زیر مؤلفه بود که دانش آموزان جهت شرکت در فوق برنامه های تربیت بدنی در سطح ورودی با آن مواجه هستند. بر این اساس می توان عنوان کرد که عوامل سوق دهنده و بازدارنده که یکی از مؤلفه های اصلی است شامل؛ دانش آموزان و آموزش دهندگان به همراه محرک ها و بازدارنده ها است که نقش اصلی ایفا می کنند و نیاز به توجه ویژه ای دارند. همچنین تسریع کننده ها که مؤلفه اصلی دیگر است شامل منابع حمایتی و تشویقی، همکاری با ذینفعان، منابع مالی و بستر سیاسی هست که در سرعت بخشیدن به مشارکت ورزشی دانش آموزان جهت ورود به فوق برنامه های مدارس دخیل هستند. این پژوهش می تواند به عنوان ابزار تحلیلی مشارکت ورزشی دانش آموزان در فوق برنامه های مدارس ایران مبنای عمل قرار گیرد تا به گونه ای منطقی و اصولی به حل مشکلات این حوزه از ورزش دانش آموزی پرداخته شود.

این مطالعه با هدف بررسی مکانیسم پیچیده روانشناختی درگیر در رابطه بین سلامت روانی معلمان مدارس و اثربخشی تدریس با نقش میانجی هوش عاطفی و تعدیل کنندگی استقلال معلم انجام شد. این پژوهش از روش پیمایشی توصیفی در یک طرح علی-مقایسه ای استفاده کرد که به طور تصادفی 500 معلم مدارس ابتدایی ایران انتخاب شد. برای بررسی روابط پنهان بین سازه ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که سلامت روان با اثربخشی تدریس به صورت گسسته و از طریق هوش عاطفی رابطه مثبتی دارد. استقلال معلمان تا حدی میانجی اثر غیرمستقیم بود، به طوری که شرکت کنندگان با استقلال معلم بالا پیوند غیرمستقیم قوی تری نسبت به کسانی که استقلال پایین را تجربه می کردند نشان دادند. این یافته ها به درک عمیق تر هم افزایی بین سلامت روان و اثربخشی تدریس با پیامدهای سیاستی برای مدیریت بهتر سلامت روان برای معلمان مدرسه با توجه خاص به این عوامل حیاتی مانند استقلال معلم و هوش عاطفی در زمانی که 15 درصد از معلمان مدارس ایران از مسائل سلامت روان رنج می برند و وضعیت استقلال معلم در میان این مدارس بسیار پایین است.