جعفر برقی مقدم

هدف پژوهش حاضر تبیین کارکرد رسانه ها در توسعه برند شخصی ورزشکاران حرفه ای بود. این پژوهش از نوع آمیخته متوالی اکتشافی بود که در دو مرحله کیفی و کمی انجام گرفت. در بخش کیفی برای انجام مصاحبه های عمیق، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. 24 مصاحبه ی نیمه ساختاریافته عمیق با متخصصان حوزه رسانه و بازاریابی ورزشی، ورزشکاران حرفه ای و هواداران ورزشی انجام شد. کدگذاری داده ها براساس تحلیل تماتیک انجام شد. اعتبار کدگذاری ها با بازبینی و کنترل صحت کدهای استخراج شده و کدگذاری مجدد توسط دو نفر متخصص مورد تأیید قرار گرفت. در بخش کمّی، 384 نفر متخصص حوزه رسانه و بازاریابی ورزشی، ورزشکاران حرفه ای و هواداران ورزشی به روش تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به وسیله متخصصان(10 نفر)، روایی همگرا با استفاده از میانگین واریانس استخراج شده(بالاتر از 5/0)، روایی واگرا با استفاده از فورنل-لارکر، ضریب آلفای کرونباخ(بیشتر از 7/0) و پایایی ترکیبی(بیشتر از 7/0) تأیید شد. آزمون فرضیه ها با کمک نرم افزار اسمارت پی.ال.اس نسخه3 انجام شد. بر اساس نتایج بخش کیفی سه تم اصلی تصویرسازی و ایجاد پایگاه اجتماعی، تبلیغات و صحه گذاری و تعامل و ارتباطات همراه با نُه مقوله متناظر با آن ها در زمینه کارکرد رسانه ها در توسعه برند شخصی ورزشکاران حرفه ای استخراج و تبیین شد. نتایج نشان داد که مدل ارائه شده برازش مناسبی دارد و در تحلیل مسیر روابط بین عوامل اصلی، کارکرد رسانه(807/0) به طور مستقیم اثر مثبت و معنی داری بر توسعه برند شخصی ورزشکاران دارد و 8/0 درصد از تغییرات آن را تبیین می کند. بنابراین به نظر می رسد رسانه با کارکردهای مختلفش، بتواند نقش اثرگذاری در توسعه برند شخصی ورزشکاران و وفادارای هواداران آنها فراهم نماید.

هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر توسعه رشد اجتماعی بازیکنان حرفه ای فوتبال ایران بود. روش پژوهش از نوع آمیخته بود. در بخش کیفی تعداد 14 نفر از خبرگان آگاه به موضوع پژوهش به عنوان نمونه مشخص گردیدند. این افراد با توجه به معیارهایی شامل تحصیلات عالی و مرتبط به حوزه پژوهش، تجربه عملی در حوزه پژوهش و همچنین سوابق پژوهشی و علمی انتخاب شدند. در بخش کمی تعداد 196 نفر از بازیکنان لیگ برتر فوتبال به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند. پس از پخش و جمع آوری پرسش نامه های پژوهش، تعداد 165 پرسش نامه جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد تعداد 25 عامل به عنوان عوامل مؤثر بر توسعه رشد اجتماعی بازیکنان حرفه ای فوتبال ایران شناسایی شد. این عوامل در 5 دسته شامل عوامل فردی، خانوادگی، ورزشی، فنی و فرهنگی دسته بندی شدند.

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر بهبود اخلاق ورزشکاران فوتبال حرفه ای ایران بود. پژوهش حاضر از نوع، پژوهش های آمیخته است و به صورت میدانی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بازیکنان لیگ برتر حرفه ای ایران بودند. تعداد 165 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسش نامه بود. نتایج پژوهش نشان داد 5 عامل فردی، ورزشی، زیستی، ذهنی و محیطی سبب بهبود اخلاق ورزشکاران فوتبال حرفه ای ایران می گردد. در این بین عوامل محیطی مهم ترین عامل مشخص گردید. بنابراین توجه به مسائل محیطی در جهت توسعه اخلاق ورزشکاران فوتبال حرفه ای ایران مهم است. با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می گردد تا با بررسی و نظارت محیط ورزشی ورزشکاران و تأکید بر ارزش های ورزشی و جامعه در این محیط، به ارتقا اخلاق ورزشکاران اقدام نمود.

پژوهش حاضر با هدف ارتباط احساس تعلق به مدرسه و موفقیت تحصیلی در دانش آموزان ورزشکاران با نقش میانجی گری سرسختی تحصیلی اجرا گردید. روش پژوهش کاربردی از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان شرکت کننده در سی و ششمین دوره مسابقات ورزشی دانش آموزان کشور در شهر قم بود. گردآوری اطلاعات به صورت میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه بود. نتایج نشان داد احساس تعلق به مدرسه سبب بهبود موفقیت تحصیلی دانش آموزان ورزشکار نمی گردد. نتایج همچنین نشان داد سرسختی تحصیلی نقش میانجی گری میان احساس تعلق به مدرسه و موفقیت تحصیلی دانش آموزان ورزشکاران را دارا است. با توجه به نتایج مشخص گردید موفقیت تحصیلی دانش آموزان ورزشکار نیازمند بهبود سرسختی تحصیلی است. لذا متناسب سازی محیط ورزشی دانش آموزان جهت بهبود سرسختی تحصیلی آنان می تواند موفقیت تحصیلی را تسهیل نماید.

هدف از پژوهش حاضر به کارگیری تمرین های تعادلی در جهت کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی بیمارانی است که حملات پارکینسونی آنها با وجود مصرف دارو کنترل نمی شود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل است. 20 مرد مبتلا به پارکینسون به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تمرینی علاوه بر درمان های دارویی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای نیز به انجام تمرین های تعادلی پرداختند؛ درحالی که بیماران گروه کنترل در این مدت جز درمان های دارویی، هیچ فعالیت بدنی را تجربه نکردند. در ابتدا و انتهای این دوره، افسردگی و کیفیت زندگی بیماران به ترتیب با پرسش نامه افسردگی بک و پرسش نامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون ارزیابی شد. نتایج نشان داد، افسردگی در گروه تجربی به شکل معناداری نسبت به پیش از دوره تمرینی کاهش یافت؛ درحالی که در گروه کنترل، تغییر معناداری مشاهده نشد. همچنین کیفیت زندگی در تمامی ابعاد در گروه تجربی بهبود یافت درحالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. نتایج پژوهش نشان داد که ورزش های تعادلی به عنوان یک روش درمانی مفید و مؤثر می تواند در جهت بهبود افسردگی و به دنبال آن بهبود در عملکرد زندگی روزانه وکیفیت زندگی بیماران پارکینسون مورد استفاده قرار گیرد.

پژوهش حاضر به منظور تعیین ارتباط بین سبک های هویت با عوامل برانگیزاننده و احساس موفقیت در بین پسران نوجوان نخبه کاراته انجام پذیرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه نوجوانان پسر شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور در سال 1387 به تعداد 310 نفر بود که از بین آنها به روش تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان – کرجسی 176 نفر به عنوان آزمودنی انتخاب گردیدند. جهت جمع آوری داده های تحقیق از پرسشنامه های استاندارد سبک های هویت ISI-6G ، عوامل برانگیزاننده SMS-6 و احساس موفقیت رادسیپ استفاده شد. علیرغم استاندارد بودن پرسشنامه ها، روایی و پایایی آنها مجدداً محاسبه شد و پایایی آنها به ترتیب 74/0 ، 71/0 و 72/0 بدست آمد. بر اساس نتایج تحقیق، بیشترین میانگین سبک هویت، سبک هویت اطلاعاتی و بیشترین میزان احساس موفقیت، گروه آرمان خواه و بیشترین عامل برانگیزاننده، انگیزاننده های درونی بود. همچنین بین سبک هویت اطلاعاتی با تمامی عوامل برانگیزاننده و میزان احساس موفقیت ، بین سبک هویت هنجاری با عوامل کنترل درون فکنی شده،کنترل جامع، انگیزاننده های درونی و میزان احساس موفقیت و بین سبک هویت سردرگم اجتنابی با بی انگیزگی ارتباط معنی داری مشاهده گردید. نتایج کلی تحقیق حاکی از آن است که در امر استعداد یابی بهتر است ورزشکاران دارای سبک هویت اطلاعاتی با میزان احساس موفقیت بالا انتخاب و با کنترل درون فکنی شده ترغیب گردند.

هدف از مطالعه حاضر، تعیین ارتباط سبک های هویت با عوامل برانگیزاننده و احساس موفقیت در بین پسران نوجوان نخبه رشته های فوتبال و کاراته بود. نیز وضعیت متغیرهای فوق توصیف و مقایسه گردید. روش: آزمودنی ها شامل 352 نفر از مسابقات نوجوانان کشوری کاراته و لیگ برتر نوجوانان فوتبال بود. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های وایریش برای تعیین سبک های هویت، SMS-6 جهت تعیین عوامل برانگیزاننده و رادسیپ جهت تعیین میزان احساس موفقیت بود. بیشترین میانگین سبک هویت، در هردو گروه سبک هویت اطلاعاتی- بیشترین میزان احساس موفقیت، در هردو گروه آرمان خواه- بیشترین میانگین عوامل برانگیزاننده، در فوتبال کنترل درون فکنی شده و در کاراته انگیزاننده های درونی بود. دو گروه در سبک های هویت هنجاری و سردرگم اجتنابی و درعوامل بی انگیزه و کنترل بیرونی اختلاف معنی داری با هم داشتند. ارتباط معنی داری بین سبک های هویت با برخی از عوامل برانگیزاننده و احساس موفقیت به صورت مثبت و منفی مشاهده گردید.