ارتش و حکومت (واگرایی و هم گرایی 1304 – 1367 ش) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در طول تاریخ، سازمان های نظامی همواره نقش قابل توجهی بر حیات سیاسی - اجتماعی جوامع داشته اند. در این میان ارتش همواره به عنوان یک طبقه مجزا در ساختار اجتماعی ایران شناخته شده بوده و تقریباً در تمامی تحولات سیاسی - اجتماعی ایران حضور پررنگی داشته و ارتباط تنگاتنگی با نظام حاکم دارد. بر این اساس، بررسی عمل کرد سیاست های هم گرایانه و واگرایانه ارتش با حکومت از دوره قاجار تا انقلاب اسلامی هدف پژوهش حاضر است. نوع و روش تحقیق تاریخی - میدانی است که به شیوه توصیفی - تشریحی و با استفاده از ابزار فیش برداری و مصاحبه، داده ها گردآوری و تجزیه و تحلیل شده است. جامعه آماری تحقیق، شامل کتاب ها و اسناد تاریخی و نیز تعداد 40 نفر از استادان دانشگاه و افسران ارتش که در جنگ تحمیلی حضور داشتند، است. نتایج پژوهش حاکی از آن است، که ارتش در تاریخ معاصر ایران به عنوان یک نهاد نظامی، در دوره ی حکومت پهلوی اول با سیاست های هم گرایانه ای چون: مداخله در انتخابات و جابه جایی دولت ها نقش تعیین کننده ای در تحولات سیاسی و اجتماعی داشت و رضا خان با استفاده از ارتش بر قوای مجریه و مقننه مسلط شد. در نیمه ی دوم حکومت پهلوی نیز، محمدرضا شاه، با استفاده از شرایط بین المللی و با بازسازی ارتش به تلاش همه جانبه برای احیای دولت مطلقه دست زد. در برهه ای از شکل گیری انقلاب اسلامی نیز، ارتش با پیوستن به انقلابیون و نیز در دوران حیات نظام جمهوری اسلامی ایران، همواره به عنوان حامی نظام بوده و در این زمینه، رشادت ها و قابلیت های زیادی را در حوزه ی امنیت از جمله در جنگ تحمیلی هشت ساله، در کارنامه خود دارد.Investigating the Convergent and Divergent Policies of the Army and Government From the Pahlavi period to the Islamic Revolution
Throughout history, military organizations have always played a significant role in the socio-political life of societies. The purpose of this study is to investigate the performance of convergent and divergent military policies in the contemporary history of Iran. research type; The theory and research method are descriptive-analytical, documentary and historical which has been collected and analyzed in a library and field style using filing and interviewing tools. The statistical population of the research includes historical books and documents as well as 40 university professors and army officers. The results indicate that the army in the contemporary history of Iran as a military institution in the first Pahlavi period with convergent policies such as interfering in elections and relocation of governments led to Reza Khan's supremacy over the executive and legislative branches, control of sources of power and elimination of civil societies and became independent. In the second half of the Pahlavi regime, Mohammad Reza Shah, using international conditions and rebuilding the army, made a comprehensive effort to revive the dictatorship. At some point in the formation of the Islamic Revolution, the army, by joining the revolutionaries and during the life of the Islamic Republic of Iran, has always been a supporter of the system and in this regard, a lot of courage and capabilities in the field of security, including the eight-year imposed war , has in its record.
تبلیغات
