نگاهی هستی شناسانه به «اصل عدم قطعیت» بر اساس حرکت جوهری صدرایی (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
چکیده: نظریه ی کوانتوم یکی از مهم ترین نظریات مطرح شده در فیزیک مدرن طی یک قرن گذشته بوده که به لحاظ تأییدات و پیش بینی های تجربی به خصوص در دنیای میکروسکوپی بسیار موفق عمل کرده است؛ اما در کنار این موفقیت ها به شدت با چالش های فلسفی ناشی از اصول و پیش فرض های خود درگیر بوده است. از جمله مهم ترین این اصول، اصل عدم قطعیت هایزنبرگ است که تا کنون پژوهش ها و نظریه پردازی های بسیاری راجع به تفسیرهای مختلف از آن و یا مبانی فلسفی مربوط به آن اختصاص یافته اند. نوشتار حاضر، پس از بیان کوتاهی پیرامون تفسیرهای متفاوت از اصل عدم قطعیت، به دنبال توضیحی هستی شناسانه از این اصل مبتنی بر حرکت جوهری در فلسفه ی صدرایی می باشد. به نظر می رسد ویژگی غیرجایگزیدگی اشیاء کوانتومی می تواند حلقه ی واصل بین عدم قطعیت کوانتومی در سطح رویین اجسام طبیعی، و تغییر ذاتی ناشی از این حرکت در سطح بنیادین آنها باشد.An Ontological Approach to “Uncertainty Principle” Based on Sadraian Substantial Motion
Quantum theory has been one of the most important theories in modern physics for the past century, and has been highly successful in terms of empirical confirmations and predictions, especially in the microscopic world. Alongside these successes, quantum physics has been deeply troubled by the philosophical challenges posed by its principles and assumptions. Among the most important of these is the Heisenberg uncertainty principle, to which many studies and theories have been devoted to various interpretations or related philosophical foundations. The present paper, after briefly discussing the various interpretations known about the uncertainty principle, seeks an ontological explanation of this principle based on Sadraian substantial motion. To do this, we've taken advantage of the non-localizability of quantum objects, which can be a causal link between quantum uncertainty at the surface of natural objects, on the one side, and the inherent change that this motion causes at its fundamental level.
تبلیغات
