شاخص های تعادل

هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر سطوح مختلف دشواری تکلیف تعادلی و بازخورد بینایی بر تعادل زنان سالمند بود. 14 زن سالمند سالم با میانگین سنی 57/65 سال داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. از هر کدام از آزمودنی ها خواسته شد در دو شرایط (با بازخورد بینایی و بدون بازخورد بینایی) روی سه سطح صفحه تعادل با ناپایداری متفاوت (سطوح 10، 8 و 6) بایستند. شاخص های تعادل (کلی، میانی جانبی و قدامی خلفی) از طریق دستگاه تعادل سنج بایودکس ثبت شد. مدت زمان هر آزمون 20 ثانیه و زمان استراحت بین آزمون ها 20 ثانیه بود. یافته ها نشان داد که با افزایش دشواری تکلیف تعادلی شاخص میانی- جانبی تعادل (02/0 =P) افزایش معنادار داشت و در شرایط با بازخورد بینایی در مقایسه با شرایط بدون بازخورد بینایی، شاخص های کلی (001/0 =P)، قدامی- خلفی (01/0 =P) و میانی- جانبی تعادل (01/0 =P) کاهش معنادار داشت. به طور کلی نتایج نشان داد که افزایش دشواری تکلیف تعادلی نوسان قامت را افزایش می دهد و ارائه بازخورد بینایی می تواند نوسان قامت را کم کند و تعادل را بهبود بخشد.

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تأثیر سانیفیکیشن الگوی عضلات و بازخورد بینایی در شرایط خستگی بر تعادل سالمندان بود. در این مطالعه، 20 سالمند سالم (14 زن و 6 مرد) با (میانگین سنی 72/5 ±20/66) سال به صورت داوطلبانه شرکت نمودند. این افراد به طور تصادفی به گروه «سانیفیکیشن الگوی عضلانی»  و «بینایی» تقسیم شدند و در مجموع، طی 8 جلسه در برنامه تمرینی شرکت کردند. شاخص های تعادل (کلی، میانی - جانبی و قدامی - خلفی) در مرحله پیش آزمون و پس آزمون از طریق دستگاه تعادل سنج بایودکس ثبت شد. مدت زمان هر آزمون 20 ثانیه و زمان استراحت بین آزمون ها 10 ثانیه بود. تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 22 نرم افزار SPSS  و آزمون تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج نشان داد که هشت جلسه برنامه تمرینی تعادل باعث افزایش توانایی تعادل می شود. تحلیل کواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه در شاخص کلی پایداری (02/0 =P) و قدامی – خلفی تعادل (04/0 =P) در پس آزمون نشان داد. به این معنا که گروه تمرین با استفاده از سانیفیکیشن الگوی عضلانی عملکرد بهتری در تعادل داشت. تمرینات تعادل درشرایط خستگی، به همراه سانیفیکیشن الگوی عضلانی، به ویژه در بعد زمانی، می تواند موجب بهبود شاخص های تعادل شود.