«فَأْتِیا فِرْعَوْن ...»

بر اساس آیه 16 سوره شعراء، خداوند بعد از ابلاغ رسالت موسی و هارون(ع) فرمود: «فَأْتِیا فِرْعَوْنَ ...». بررسی حدود چهل ترجمه فارسی و هشتاد تفسیر قرآن نشان می دهد که با وجود پنج دیدگاه در تفسیر این آیه، تقریباً همه مترجمان و طیف وسیعی از مفسران، آیه را این گونه معنا کرده اند: «پس نزد فرعون بروید». با توجه به اینکه ریشه ماده «أتی» به معنای آمدن است، این سؤال مطرح می شود که این محققان با توجه به چه قرینه ای، معنایی کاملاً متضاد با این ماده را در این آیه در نظر گرفته اند؟ بازخوانی دیدگاه مفسران در این زمینه برای روشن شدن نقاط مثبت یا مبهم آنها و اصلاح ترجمه های احتمالاً نارسا، ضرورت بررسی این دیدگاه را روشن می کند. بررسی تحلیلی انتقادی دیدگاه مفسران و سایر شواهد نشان می دهد که این ترجمه با وجود کثرت طرف دارانش، موجب از بین رفتن قسمتی از معنای آیه و نادیده گرفتن بلاغت قرآن خواهد شد؛ ازاین رو معنای دقیق آیه این گونه است: «پس نزد فرعون بیایید [من آنجا حاضرم ]» یا «با سهولت و آسانی نزد فرعون بیایید [آنجا حضور دارم]». این ترجمه، برخلاف ترجمه مشهور، دارای نقاط قوتی است، از قبیل «هماهنگی با معنای لغوی ماده أتی»، «رعایت بلاغت» و «رعایت حالت روانی موسی و هارون(ع) هنگام دریافت دستور».