حضور تماشاگران

هدف: توجه به تماشاگران و جلب رضایت آنان فواید بی شماری برای باشگاه های ورزشی در سراسر جهان در پی دارد. لذا در این پژوهش عوامل مؤثر بر رضایت و حضور تماشاگران در ورزشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران مورد بررسی قرار گرفت. روش شناسی: روش پژوهش حاضر پیمایشی و جامعه آماری این تحقیق تمامی تماشاگران لیگ برتر فوتبال ایران است که به صورت نمونه در دسترس تعداد 1920 تماشاگر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از چارچوب نظری و پرسشنامه تحقیق تئودوراکیس و همکاران (2013) استفاده گردید که روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر مدرسان مدیریت ورزشی، روایی سازه آن از روش تحلیل عاملی و پایایی درونی پرسشنامه با استفاده از روش آماری «آلفای کرونباخ» (86/0=α) تأیید شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل مسیر به وسیله نرم افزارهای SPSS و Amos مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد، کیفیت نتیجه (عوامل مربوط به کیفیت عملکرد تیم ها و عوامل مربوط به کیفیت مسابقه) با ضریب تأثیر کلی 313/0 بیشترین تأثیر را بر رضایت تماشاگران دارد و همچنین رضایت تماشاگران با ضریب تأثیر کلی 462/0 بر حضور تماشاگران اثرگذار است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش افزایش کیفیت مسابقات و عملکرد تیم های حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران می تواند سبب افزایش شمار تماشاگران در ورزشگاه های فوتبال ایران گردد.

هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل شبیه سازی توسعه حضور تماشاگران در ورزشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، اکتشافی و روش پژوهش، ترکیبی (کیفی کمی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل، اساتید دانشگاه و مدیران باشگاه های لیگ برتر و در بخش کمی شامل اﺳﺎﺗﯿﺪ داﻧﺸﮕﺎه های کشور در رشته مدیریت ورزشی بود. در بخش کیفی نمونه گیری با روش گلوله برفی تا دستیابی به اشباع نظری (15N=) و در بخش کمی به شیوه قضاوتی (30N=) انجام شد. ابزار اندازه گیری در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمی، پرسشنامه دلفی بود. در ﺑﺨﺶ ﮐﯿﻔﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﺤﻠﯿﻞ مضمون ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ عوامل مؤثر بر توسعه حضور تماشاگران در ورزشگاه ها ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ، ﺳﭙﺲ در ﺑﺨﺶ کمی، عوامل مؤثر شناسایی شده ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش دلفی فازی اولویت بندی شد و در نهایت معیارهای ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﯿﻔﯽ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻣﺪلﺳﺎزی ﻋﺎﻣﻞﺑﻨﯿﺎن شبیه سازی شد. تحلیل داده ها، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ شناسایی 38 کد اولیه، 10 مضمون فرعی و 4 مضمون اﺻﻠﯽ (مدیریتی، زیرساختی، بازاریابی و انگیزشی) شد که عامل مدیریتی به-عنوان تأثیرگذارترین عامل شناخته شد و همچنین نتایج نشان داد در پایان دوره شبیه سازی، آتیه توسعه حضور تماشاگران در ورزشگاه ها، 80 درصد برآورد گردید و تمامی اعتبارسنجی های لازم در خصوص شبیه سازی کامل انجام شده که با 140 بار آزمایش، صحه بر نتایج گذاشته است. باتوجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که کاربست عوامل شناسایی شده می تواند بر توسعه حضور تماشاگران در ورزشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران تأثیرگذار باشد و در سیاست ها و اقدامات متولیان مربوطه استفاده شود.