تهدید کلیشه ای

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تهدید کلیشه ای اضافه وزن بر یادگیری حرکتی و اعتماد به تعادل زنان سالمند بود. بیست و چهار زن سالمند (68/2± 38/62 سال) به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تهدید کلیشه ای (تأکید بر تأثیرگذاری ویژگی های فردی نظیر اضافه وزن بر عملکرد) و کنترل جای گرفتند. تکلیف شامل حفظ حداکثر تعادل روی تعادل سنج پویا در طول کوشش های 30 ثانیه ای، به صورت 1 کوشش پیش آزمون، 10 کوشش اکتساب و 5 کوشش یادداری انجام شد. پرسش نامه اعتماد به تعادل نیز در دو مرحله پیش آزمون و یادداری تکمیل شد. یافته ها عملکرد تعادلی و اعتماد به تعادل پایین تری را در گروه تهدید کلیشه ای اضافه وزن نسبت به گروه کنترل گزارش کردند. لذا پیشنهاد می شود در موقعیت های مشابه، مربیان، با تأکید بر عدم تأثیرگذاری ویژگی های فردی نظیر اضافه وزن بر عملکرد حرکتی، از بروز تهدیدات کلیشه ای کاسته و از تخریب عملکرد و یادگیری افراد جلوگیری نمایند.

مطالعات نشان دادند تمرین در شرایط کلیشه ای جنسیتی می تواند یادگیری حرکتی را به طور منفی تحت تأثیر قرار دهد. این پژوهش باهدف کاهش اثر منفی کلیشه های جنسیتی بر یادگیری حرکتی کودکان از طریق حمایت خودمختاری انجام شد. تعداد ۵۴ دختر (میانگین سن = 37/10، انحراف معیار = ۴۸/۰ سال) بر اساس نمرات پیش آزمون در یکی از گروه های تهدید کلیشه ای+حمایت خودمختاری، تهدید کلیشه ای جفت شده و کلیشه خنثی شده جفت شده قرار گرفتند. قبل از فراگرفتن یک تکلیف دریبل فوتسال، شرکت کنندگان گروه های تهدید کلیشه + حمایت خودمختاری و تهدید کلیشه ای دستورالعملی دریافت کردند که بر برتری پسران در عملکرد ورزشی به ویژه فوتسال تأکید داشت. علاوه براین، به شرکت کنندگان گروه تهدید کلیشه ای + حمایت خودمختاری حق انتخاب داده شد تا پیش از هر بلوک تمرینی، توپی با رنگ موردعلاقه خود انتخاب کنند. انگیزه درونی شرکت کنندگان بعد از مرحله اکتساب اندازه گیری شد. نتایج تحلیل واریانس عملکرد شرکت کنندگان در مراحل یادداری و انتقال نشان داد که گروه های تهدید کلیشه ای + حمایت خودمختاری و کلیشه خنثی شده اجرای مشابهی داشتند، در حالی که گروه تهدید کلیشه ای عملکرد ضعیف تری در مقایسه با دو گروه دیگر نشان داد. طبق نتایج، بین نمرات انگیزش درونی و زمان اجرای دریبل در آزمون های یادداری و انتقال ضرایب همبستگی منفی معنادار بدست آمد. این یافته ها نشان می دهد که حمایت از خودمختاری می تواند اثر منفی تهدید کلیشه ای جنسیتی بر یادگیری حرکتی کودکان را کاهش دهد و متعاقباً بینش ارزشمندی را برای مداخلات و اقدامات آینده ارائه می دهد.