ظرفیت جذب دانش

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط عمیق بین زنجیره تأمین و ظرفیت جذب دانش و ارائه راهبردهایی برای بهبود عملکرد توسعه محصولات ورزشی انجام شده است. این تحقیق توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی است که اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است. برای این منظور، 385 نفر از مدیران و کارکنان شرکت های تولیدی ورزشی کشور به صورت تصادفی و بر اساس فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد توسعه محصول (منظمی، 1396)، ظرفیت جذب دانش (جاوالگی و همکاران، 2014)، و یکپارچگی زنجیره تأمین (فلاین و همکاران، 2010) استفاده شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده گردید. یافته ها نشان داد که هماهنگی و یکپارچگی بین زنجیره تأمین و ظرفیت جذب دانش تأثیر مثبت و معناداری بر عملکرد توسعه محصول دارد. این نتایج نشان می دهند که جذب دانش برای تحقق اهداف توسعه محصولات ورزشی از الزامات رشد کسب و کارهاست. اقداماتی مانند توسعه فرآیندهای هماهنگی در تأمین مواد اولیه، بهبود فرآیندهای تولید، و افزایش توانایی جذب و استفاده از دانش فنی و مدیریتی می تواند به بهبود قابل توجهی در کارایی و عملکرد صنعت ورزشی، به ویژه در زمینه توسعه محصولات و ارائه خدمات ورزشی، منجر شود.

زمینه/هدف: امروزه، شیوه ارزش آفرینی با تأثیرپذیری از پویایی رقابت دگرگون شده است. این لزوم توجه شرکت ها به دانش و نوآوری برون سازمانی برای خلق ارزش را شدت بخشیده است. لذا این مطالعه با درنظرگرفتن نقش میانجی راهبرد نوآوری و فعالیت های نوآوری باز به بررسی تأثیر ظرفیت جذب دانش بر عملکرد شرکت ها پرداخته است. روش پژوهش: این پژوهش دارای پارادایمی اثبات گرا و رویکردی قیاسی است که از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل 5029 شرکت دانش بنیان در استان تهران بود. حجم نمونه با نرم افزار جی پاور 313 شرکت تعیین شد. داده ها با پرسش نامه استاندارد لی و همکاران (2022)، کاراسکو-کارواخال و همکاران (2023)، نقش بندی و جاسم الدین (2018) و میلووانویچ و همکاران (2016) و روش نمونه گیری تصادفی ساده طی یک پیمایش آنلاین گردآوری شد. برای سنجش روایی از روایی صوری و روایی سازه (روایی همگرا و واگرا) استفاده شد. پایایی نیز با آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی ارزیابی شد. پس از تأیید روایی و پایایی، مدل پژوهش با تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار SmartPLS 3 تحلیل گردید. یافته های پژوهش: یافته ها نشان داد ظرفیت جذب دانش به ترتیب با ضریب مسیر 409/0، 306/0، 329/0، 431/0 و آماره تی 833/9، 740/5، 692/6 و 116/11 بر راهبرد نوآوری، نوآوری باز خروجی و ورودی و عملکرد شرکت تأثیر معناداری دارد. همچنین، تأثیر معنادار راهبرد نوآوری به ترتیب با ضریب مسیر 367/0، 265/0، 438/0 و آماره تی 607/8، 813/3 و 168/11 بر نوآوری باز خروجی و ورودی و عملکرد شرکت تأیید شد. به علاوه، تأثیر نوآوری باز ورودی بر عملکرد شرکت با ضریب مسیر 248/0 و آماره تی 633/3 تأیید اما تأثیر نوآوری باز خروجی بر عملکرد شرکت با ضریب مسیر 068/0 و آماره تی 228/1 رد شد. در نهایت، نقش میانجی راهبرد نوآوری با ضریب مسیر 179/0 و آماره تی 437/2 تأیید اما نقش میانجی نوآوری باز ورودی و خروجی به ترتیب با ضریب مسیر 021/0، 081/0 و آماره تی 719/0 و 612/1 رد شد. نتیجه گیری: مدیران شرکت های دانش بنیان باید بدانند که بهبود عملکرد شرکت به ایجاد شرایطی بستگی دارد که فرایندهای مرتبط با نوآوری را بهبود می بخشد. لذا آن ها باید سرمایه گذاری در دانش و نوآوری برون سازمانی را توأمان با داخل سازمان در اولویت قرار دهند. اصالت/ارزش: این مطالعه اولین پژوهشی است که بر اهمیت ارتباط بین دانش جدید و تدوین و اجرای راهبرد نوآوری به منظور نوآوری باز موفق در شرکت های دانش بنیان مستقر در یک کشور در حال توسعه و نیز مکانیسم های میانجی که دانش بازار را به عملکرد بالا تبدیل می کند، متمرکز شده است.