تناسب فرد شغل

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر انطباق پذیری مسیر شغلی بر سکون زدگی در مسیر پیشرفت شغلی با تبیین نقش میانجی تناسب فرد شغل و تناسب فرد سازمان انجام می شود. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به صورت توصیفی پیمایشی اجرا می شود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان شرکت ملّی مناطق نفت خیز جنوب تشکیل می دهند که با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه مورگان تعداد 356 نفر به دو روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و غیراحتمالی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب می شوند. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادله های ساختاری نشان می دهد که انطباق پذیری مسیر شغلی، تناسب فرد شغل و تناسب فرد سازمان بر سکون زدگی در مسیر پیشرفت شغلی اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین، انطباق پذیری مسیر شغلی از طریق نقش میانجی تناسب فرد شغل و تناسب فرد سازمان بر سکون زدگی در مسیر پیشرفت شغلی اثر منفی و معناداری دارد.

هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر رهبری معنوی و پیامدهای آن، بر اساس نظریه تناسب و هویت، در بین پرستاران و نظام سلامت است. طرح پژوهش/ روش شناسی/ رویکرد: برای آزمون مدل مفهومی، از پرسش نامه استفاده و بین 1200 پرستار توزیع شد. انتخاب نمونه، به روش نمونه گیری تصادفیِ طبقه ای بود. برای آزمون فرضیه ها، از مدل سازی معادلات ساختاری و رویکرد بوت استرپ و تحلیل رگرسیون حداقل مربعات معمولی استفاده شد. یافته ها: نتایج تجربی نشان می دهد که هر دو بُعد تناسب فرد شغل و فرد سازمان، در رابطه بین رهبری معنوی و پایبندی شغلی نقش میانجی دارند. علاوه براین، تعهد به کارراهه شغلی، تأثیر مثبت تناسب فرد شغل بر پایبندی شغلی را تقویت می کند و نقش تعدیلگری دارد. این یافته ها با نظریه هویتِ تناسب و تناسب فرد محیط مطابقت دارد. ارزش/ اصالت پژوهش: این مطالعه با در نظر گرفتن ابعاد تناسب فرد محیط به عنوان نوعی سازوکار توضیحی اضافی، در رابطه بین رهبری معنوی و پایبندی شغلی، به غنای ادبیات کمک می کند. به عبارت دیگر، این مطالعه با در نظر گرفتن ابعاد تناسب فرد محیط، به عنوان نوعی سازوکار توضیحی، دیدگاه جدیدی را برای تبیین رابطه بین رهبری معنوی و پایبندی شغلی ارائه داده است که پیش از این بررسی نشده بود.