کف پای صاف منعطف

هدف این پژوهش، مقایسه حداکثر نیروهای عمودی و خلفی عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری، بین فوتبالیست های دارای کف پای صاف منعطف و طبیعی در تکلیف افت- فرود تک پا از ارتفاع 30 سانتی متری بود. 10 فوتبالیست با کف پای صاف منعطف و 11 فوتبالیست با کف پای طبیعی در این پژوهش شرکت کردند. پس از گرم کردن و آشنایی با تکلیف افت- فرود تک پا، هر کدام از شرکت کنندگان پنج تلاش موفق انجام دادند. نتایج نشان داد که در حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین، حداکثر نیروی خلفی عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری، تفاوت معناداری بین فوتبالیست های با کف پای صاف منعطف و فوتبالیست های با کف پای طبیعی وجود ندارد. پارامترهای کینتیکی در فوتبالیست های با کف پای صاف منعطف احتمالاً نمی توانند به بروز آسیب در این افراد منجر شوند.

مقدمه و هدف: کف پای صاف منعطف یکی از ناهنجاری های رایج در اندام های تحتانی است که به کاهش قوس طولی داخلی مربوط می شود. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر شش هفته تمرینات موضعی و جامع بر حس عمقی، تعادل و افت ناوی مچ پا در دختران ۱۰ تا ۱۸ سال دارای این ناهنجاری انجام شد. روش: این پژوهش نیمه تجربی به صورت پیش آزمون-پس آزمون و با شرکت ۵۱ دختر با کف پای صاف منعطف صورت گرفت. آن ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی (جامع و موضعی) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت ۶ هفته (۳ جلسه در هفته) تمرینات اصلاحی انجام دادند، درحالی که گروه کنترل فعالیت های معمول خود را پیگیری کردند. حس عمقی، تعادل و افت ناوی قبل و بعد از تمرینات با گونیامتر، تست تعادل شارپندرومبرگ و تست برودی اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های تحلیل کوواریانس و تی همبسته انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه تجربی در پس آزمون به طور معناداری بهبود در حس عمقی، شاخص افت ناوی و تعادل داشتند (P=0.000)، درحالی که گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت (P>0.05). مقایسه بین گروهی نیز نشان داد که گروه های تجربی در این متغیرها عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند (P<0.05). نتیجه گیری: شش هفته تمرینات اصلاحی بهبود حس عمقی، تعادل و عملکرد حرکتی در دختران با کف پای صاف انعطاف پذیر را به همراه دارد. این نتایج نشان می دهد که تمرینات اصلاحی می تواند به بهبود تعادل ایستا و قرارگیری پا در این گروه سنی کمک کند.