درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر رابطه بین سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های فوتبال مردان لیگ برتر ایران در فصل 85-86 را بررسی کرده است. پرسشنامه های مقیاس رهبری در ورزش (LSS) و محیط گروهی (GEQ) در اختیار هر 16 تیم حاضر در لیگ قرار گرفت، اما فقط12 تیم (264 ورزشکار) برای تکمیل پرسشنامه ها همکاری کردند. پرسشنامه LSS با 40 سؤال پنج بعد سبک رهبری مربیان، و پرسشنامه GEQ با 18 سؤال دوبعد انسجام گروهی را اندازه گیری می کرد. ثبات درونی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 71/0 به دست آمد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0≤ P استفاده شد. نتایج نشان داد انسجام گروهی با سبک های رهبری آموزش و تمرین، دموکراسی، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت رابطه مثبت و معنادار، و با سبک رهبری آمرانه رابطه منفی و معناداری دارد. مقایسه سبک رهبری مربیان نشان داد مربیان فوتبال بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین (وظیفه محوری) و کمتر از سبک رهبری دموکراسی استفاده می کردند. بنابراین، به نظر می رسد سبک رهبری مربیان به خصوص سبک رهبری حمایت اجتماعی و آمرانه ارتباط بالایی با انسجام گروهی دارند.

هدف از تحقیق حاضر، ارزشیابی سیستم ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی به منظور رفع برخی از نواقص این سیستم است. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تصادفی 310 معلم تربیت بدنی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب و برگه های ارزشیابی عملکرد آنها بررسی شد. برای بررسی اعتبار عوامل ارزشیابی، خطای ارزشیابی، ارتباط درونی بین عوامل ارزشیابی و مقایسه تفاوت بین معلمان زن و مرد، به ترتیب از آزمون های آلفا کرونباخ، کلموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و U مان ویتنی استفاده شد (در سطح معناداری 05/0 P?). یافته های تحقیق نشان داد، اعتبار عوامل ارزشیابی معلمان تربیت بدنی در دو عامل اصلی (عوامل عملکردی و عوامل فرایندی) برابر 16/0 است، که خیلی ضعیف است. بررسی توزیع نمره ها در ارزشیابی عملکرد معلمان نشان داد که ارزیاب ها دچار خطای نرمش و ارفاق شدند. همبستگی بین عوامل عملکردی و فرایندی معلمان معنادار بود (41/0 P=). با وجود معنادار بودن همبستگی بین عوامل، این مقدار همبستگی برای حذف یکی از عوامل کافی نبود. همبستگی بین عوامل عملکردی و فرایندی با نمره نهایی ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی به ترتیب 56/0، 85/0 به دست آمد که معنادار بود (000/0 P=). این موضوع نشان می دهد که هر یک از عوامل ارزشیابی به درستی معلمان را مورد ارزشیابی قرار می دهند. همبستگی بین نمره های ارزشیابی معلمان تربیت بدنی با میزان تشویق و اصلاح به ترتیب 036/0، 028/0 به دست آمد که معنادار نبود، بدین معنی که معلمان تربیت بدنی نسبت به نمره هایی که دریافت کردند، مورد تشویق و اصلاح قرار نگرفتند. تفاوت معناداری بین نمره های ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی مرد و زن وجود نداشت. همچنین معلمان تقریباً به یک اندازه مورد تشویق و اصلاح قرار گرفتند. تفاوت بین نمره ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی دوره راهنمایی و متوسطه معنادار بود، بدین صورت که معلمان دوره راهنمایی نمره بهتری دریافت کرده بودند، ولی تفاوت معناداری بین این دو گروه از معلمان در عوامل تشویق و اصلاح مشاهده نشد.

تصویرسازی ذهنی، سال هاست که مورد توجه محققان روان شناسی ورزشی و یادگیری حرکتی بوده است. هدف از این تحقیق، مقایسة روش تصویرسازی ذهنی پتلپ با تصویرسازی ذهنی سنتی در یادگیری مهارت سرویس کوتاه بدمینتون (بک هند) است. به این منظور 45 دانش آموز با ردة سنی 12 تا 14 سال با استفاده از روش غیرتصادفی به عنوان نمونة آماری انتخاب شدند. آزمودنی ها به سه گروه تقسیم شدند و تحت تمرینات اختصاصی قرار گرفتند. برنامة گروه اول شامل تمرین عملی همراه با تصویرسازی ذهنی به روش پتلپ، گروه دوم تمرین عملی همراه با تصویرسازی ذهنی به روش سنتی و گروه سوم تمرین عملی به تنهایی بود. سپس در جلسات هفتم، چهاردهم، بیست و یکم و بیست و هشتم، از تمامی آزمودنی ها آزمون استاندارد سرویس بک هند بدمینتون (آزمون فرنچ) به عمل آمد و روند پیشرفت یادگیری آنها اندازه گیری شد، سپس داده های جمع آوری شده از طریق آزمون تحلیل واریانس یک عاملی و آزمون توکی تجزیه و تحلیل آماری شدند. یافته های پژوهش نشان داد که در میزان یادگیری مهارت سرویس کوتاه بدمینتون (بک هند)، بین گروه تصویرسازی ذهنی پتلپ و گروه تصویرسازی ذهنی سنتی و گروه تصویرسازی ذهنی سنتی و گروه کنترل، در هر سه مرحلة آموزش تفاوت معنی داری مشاهده می شود. همچنین در میزان یادداری مهارت سرویس کوتاه بدمینتون (بک هند)، بعد از یک هفته بی تمرینی، بین گروه تصویرسازی ذهنی پتلپ و گروه های تصویرسازی ذهنی سنتی و کنترل، تفاوت معنی داری مشاهده شد. در نهایت پیشنهاد می شود مربیان و آموزش دهندگان ورزش در شرایط مقتضی از روش تصویرسازی ذهنی پتلپ استفاده کنند.

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر مصرف کوتاه مدت مکمل اسید آمینة تورین بر خستگی عصبی- عضلانی و تجمع لاکتات پس از اجرای فعالیت ورزشی تناوبی بیشینه بود. جامعه آماری دانشجویان تربیت بدنی و روش تحقیق نیمه تجربی بود. بدین منظور 20 مرد فعال داوطلب (با میانگین سنی 25/1±12/22 سال، قد 63/4±59/174 سانتی متر، وزن 97/8±52/71 کیلوگرم، شاخص تودة بدن 19/2±40/23 کیلوگرم بر متر مربع و درصد چربی بدن 21/1±81/11) در دو گروه مکمل یا دارونما که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، طی دو جلسه پیش آزمون و پس آزمون در اجرای فعالیت ورزشی تناوبی بیشینه شرکت کردند. مکمل تورین و دارونما (نشاسته) به صورت کپسول های یک گرمی در اختیار آزمودنی های گروه تجربی و کنترل قرار گرفت، تا روزانه 5 کپسول را به مدت دو هفته مصرف کنند. پس از پایان دوره مصرف مکمل، بلافاصله، پس آزمون صورت گرفت. به منظور تعیین تفاوت بین متغیرها از آزمون انوا با عامل بین گروهی و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که مصرف کوتاه مدت مکمل اسید آمینه تورین میزان خستگی عصبی- عضلانی (002/0P=) و میزان تجمع لاکتات خون (000/0P=) را پس از اجرای فعالیت ورزشی تناوبی بیشینه کاهش می دهد. بنابراین، می توان بااحتیاط گفت که از این مکمل می توان به عنوان راهگشای بهبود عملکرد ورزشی در فعالیت های متناوب سرعتی استفاده کرد.

اجتماعی شدن، یکی از والاترین و مهم ترین اهداف هر برنامة رشدی است و دانشمندان تعلیم و تربیت برای استفاده از ابزارهای لازم برای بهینه ساختن بستر مناسب به منظور ارتقای رشد اجتماعی کودکان در طول دوران رشد تلاش می کنند. در تحقیق حاضر تأثیر بازی های کودکانة سنتی و مدرن بر رشد اجتماعی کودکان دختر اول ابتدایی (6 و 7 ساله) بررسی می شود. پژوهش حاضر به روش آزمایشی با گروه های بازی های مدرن، بازی های سنتی و گروه کنترل همراه با طرح پیش آزمون – پس آزمون بر روی دانش آموزان دختر پایة اول ابتدایی در سال 89-1388 در دو دبستان مناطق 13 و 14 شهر تهران انجام گرفت. آزمودنی ها 45 دانش آموز دختر پایة اول ابتدایی بودند که به طور تصادفی و به تعداد برابر به 3 گروه تقسیم شدند. گروه اول بازی های سنتی و گروه دوم بازی های مدرن را به مدت 15 هفته، هفته ای یک جلسه انجام دادند و گروه سوم نیز به عنوان گروه کنترل بوده هیچ بازی را تجربه نکردند. برای اندازه گیری رشد اجتماعی افراد از پرسشنامة رشد اجتماعی واینلند (1953) استفاده شد. در این پژوهش از روش آماری تحلیل کوواریانس برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد بازی های کودکانة سنتی و مدرن هر دو بر رشد اجتماعی کودکان مؤثر بود و اختلاف معناداری بین دو نوع بازی مذکور وجود نداشت، ولی گروه بازی های سنتی امتیاز بیشتری در رشد اجتماعی کسب کردند. در این زمینه می توان گفت که گنجاندن بازی های کودکانه در ساعات تربیت بدنی مدارس برای توسعة رشد اجتماعی کودکان سودمند است.

هدف از این پژوهش، مطالعه مولفه های عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در وظایف، عدالت توزیعی در پاداش، عدالت رویه-ای، عدالت بین فردی و عدالت اطلاعاتی) در آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک بود. به این منظور پرسشنامه عدالت سازمانی رگو و کانها (2006) تهیه و پس از تایید روایی و پایایی (92/0a=)، در جامعه 59 نفری کارکنان آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره،t مستقل و آنووا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، عدالت توزیعی در پاداش با عدالت توزیعی در وظایف رابطه-ای مثبت و معنادار دارد. عدالت رویه ای با عدالت توزیعی در پاداش و عدالت اطلاعاتی رابطه ای مثبت و معنادار دارد. عدالت اطلاعاتی با عدالت توزیعی در وظایف و عدالت توزیعی در پاداش رابطه ای مثبت و معنادار دارد. ولی بین چهار مولفه عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در پاداش، عدالت توزیعی در وظایف، عدالت رویه ای و عدالت اطلاعاتی) با عدالت بین فردی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین عدالت رویه ای و عدالت توزیعی در وظایف، رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد، هر پنج مولفه مورد بررسی توانایی پیش بینی عدالت سازمانی را دارند. با توجه به یافته های تحقیق بی-توجهی مسئولان نسبت به وضعیت عدالت در آکادمی می تواند عواقب جبران ناپذیری برای ورزش قهرمانی کشور در پی داشته باشد.

جوّ اجتماعی، مانند کلاس درس یا تیم ورزشی، تعیین کننده جوّ انگیزشی است که فرد ادراک می کند. همچنین محققان گزارش کرده اند که بازیکنان تیم های ورزشی مختلف از نظر عوامل روان شناختی متفاوت اند که این امر می تواند به جو انگیزشی تیم ورزشی مرتبط باشد. تا کنون، مطالعات اندکی به بررسی این موضوع در ورزشکاران نخبه پرداخته اند؛ از این رو هدف از این تحقیق بررسی جو انگیزشی ادراک شده و ارتباط آن با اضطراب و عزت نفس در ورزشکاران نخبه و غیرنخبه رشته های تیمی است. شرکت کنندگان در این تحقیق شامل 116 ورزشکار مرد در دامنه سنی 18 تا 29 سال (با میانگین سن 7/3±24) بودند که در یکی از سطوح نخبه یا غیرنخبه مشغول فعالیت بودند (55 نفر نخبه و 61 نفر غیرنخبه). در این تحقیق از نسخه دوم پرسشنامه جو انگیزشی ادراک شده در ورزش (PMCSQ-2) برای ارزیابی انگیزش، مقیاس اضطراب ورزشی (SAS) برای ارزیابی اضطراب و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (SEI) برای اندازه گیری عزت نفس ورزشکاران استفاده شد. از آزمون کولموگروف - اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن داده ها، روش های آمار توصیفی برای گزارش امتیازات ورزشکاران، آزمون تحلیل واریانس یک سویه برای تفاوت در عملکرد بین دو گروه استفاده شد و همچنین با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون ارتباط اضطراب و عزت نفس با جو انگیزشی ادراک شده بررسی شد. نتایج نشان داد در ورزشکاران نخبه، در مقایسه با همتایان غیرنخبه آن ها، جو انگیزشی ادراک شده بیشتر از نوع تکلیف محور است، اما از لحاظ عزت نفس و اختلال تمرکز تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود ندارد. در بُعد تکلیف محور، نمرات ورزشکاران نخبه در یادگیری مشارکتی و نقش مهم بیشتر از همتایان غیرنخبه شان بود. با بررسی همبستگی ها مشاهده شد بین جو تکلیف محور و خودمحور، اضطراب پیکری و جو تکلیف محور، جو تکلیف محور و نگرانی، اختلال تمرکز با جو تکلیف محور، اضطراب پیکری و عزت نفس و نیز نگرانی و عزت نفس در سطح 05/0 رابطه ای معنی دار و معکوس وجود دارد. با توجه به نتایج این پژوهش و تحقیقات مشابه به نظر می رسد عملکرد ورزشکاران آشکارا تحت تأثیر ویژگی های روانی قرار می گیرد. عوامل روانی می تواند موجب تمایز بین ورزشکاران نخبه و غیرنخبه شود. افزایش سطح آمادگی روانی باعث افزایش درصد موفقیت ورزشکاران می شود و احساس کفایت و شایستگی در آن ها به وجود می آورد که باعث افزایش انگیزش، اعتماد به نفس و عزت نفس می شود و در نهایت، به پیشرفت در عملکرد ورزشی منجر می گردد. به مربیان توصیه می شود با دادن تمرینات منظم، تشویق و پاداش ها، دادن بازخورد به موقع و همچنین استفاده از راه-کارهایی برای افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب، انگیزش را در ورزشکاران و فراگیرندگان خود افزایش دهند.

هدف از انجام این پژوهش، طراحی و تدوین راهبرد توسعه ورزش همگانی استان سیستان و بلوچستان بود. نمونه آماری پژوهش را، 30 نفر (70 درصد مرد و 30 درصد زن) از استادان تربیت بدنی مؤسسات آموزش عالی استان، مدیران هیات علمی تربیت بدنی وزارت علوم تحقیقات و فناوری استان، مدیران و کارشناسان تربیت بدنی استان و نیز مدیران نهادهای دولتی و خصوصی استان که در زمینه فعالیت های ورزش همگانی نقش داشتند، تشکیل می دهند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط چند تن از استادان صاحب نظر و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ (92 درصد) تایید شده بود. پرسشنامه مشتمل بر 43 سؤال رتبه بندی شده در زمینه بررسی قوت ها، ضعف ها، فرصت و تهدیدهای ورزش همگانی استان سیستان و بلوچستان بود. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی، آزمون مقایسه میانگین ها و آزمون فریدمن تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد، استان سیستان و بلوچستان با 5/2 میلیون نفر جمعیت، کمتر از 007/0 درصد مردم استان در ورزش همگانی مشارکت دارند، که با توجه به موقعیت خاص جغرافیای استان، نرخ بیکاری، قاچاق سوخت و مواد مخدر، ... و نیز شیوع انواع بیماری های ناشی از کم تحرکی، می توان با تدوین راهبرد توسعه ورزش همگانی و راهکارهای اجرایی بر پایه تحلیل اطلاعات به دست آمده به مسئولان اداره کل تربیت بدنی استان، ارائه کرد تا برنامه ریزی و سازماندهی شود. علاوه بر این زمینه مناسب تقویت فرهنگ ورزش همگانی و تفریحی در استان، افزایش مشارکت و همکاری فعال دیگر سازمان ها و نهادها، تحقق اهداف ورزش همگانی و به کارگیری تمامی ظرفیت های بومی و ملی در راستای رشد و توسعه ورزش های همگانی و بومی استان ارائه شود.

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه کمال گرایی و عزت نفس و ارتباط آنها با تحول روانی – اجتماعی در دختران نوجوان فعال و غیر فعال مناطق 2، 4 و 5 تهران بود. بدین منظور تعداد 75 دانش آموز دختر نوجوان فعال که به طور منظم در فعالیت های بدنی شرکت داشتند و 80 دانش آموز نوجوان غیر فعالی که در این فعالیت ها هیچ گونه مشارکتی نداشتند، از مدارس مقطع راهنمایی و متوسطه و باشگاه های ورزشی شهر تهران به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تحول روانی- اجتماعیهاولی (1988)، پرسشنامه کمال گرایی هیل و همکاران (2004) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (1967) بود که پایایی پرسشنامه ها در نمونه های داخلی به ترتیب 74/0 ، 90/0 و 85/0 گزارش شده است. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی مانند t مستقل، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره هم زمان تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دختران فعال و غیر فعال از نظر ویژگیهای شخصیتی (کمال گرایی و عزت نفس) و نمره کلی تحول روانی- اجتماعی تفاوت معنیداری وجود دارد (0.05P<). علاوه بر این، بین ویژگیهای شخصیتی کمال گرایی و عزت نفس با تحول روانی اجتماعی در دختران فعال، همبستگی مثبت و معنیداری وجود داشت (05/0P<). همچنین نتایج تحقیق نشان داد که ویژگیهای شخصیتی کمال گرایی و عزت نفس در دختران نوجوان فعال دارای رابطه خطی با متغیر معیار (تحول روانی- اجتماعی) است و میتواند واریانس تحول روانی- اجتماعی را به صورت معنیدار پیش بینی کند.

ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ارزیابی نقش تبلیغات رسانه ای بر ارزش ویژه برند، در صنعت پوشاک ورزشی کشور صورت گرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی_پیمایشی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ را دانشجویان و فارغ التحصیلان تربیت بدنی کل کشور ﺗﺸﮑﯿﻞ دادﻧﺪ ﮐﻪ 805 ﻧﻔﺮ آﻧﻬﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮی ﺗﺼﺎدﻓﯽ با استفاده از پرسشنامه حضوری و اینترنتی از کل کشور جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار لیزرل8.80 انجام شده است. نتایج تحلیل معادلات ساختاری بر روی مدل پیشنهادی پژوهش نشان داد که مدل از برازش خوب و قابل قبولی برخوردار است. یافته ها نشان داد، تبلیغات رسانه ای تاثیر مثبت و معناداری بر روی ارزش ویژه برند می گذارد و این اثرگذاری به صورت غیر مستقیم و از طریق تقویت آگاهی و تداعی برند و ایجاد رضایت در مشتری می گردد. اما تاثیر معناداری بر کیفیت ادراک شده مشاهده نگردید. به تولیدکنندگان داخلی توصیه می شود از صرف هزینه های گزاف در تبلیغات نهراسند و سعی کنند با تبلیغاتی جذاب و به یاد ماندنی که اثر طولانی در ذهن مشتریان دارد خرید برندهای ورزشی ایرانی را برای مردم به صورت نوعی عادت درآورند؛ که کاهش تقاضا و ورود بی رویه برندهای خارجی به داخل کشور را به همراه دارد.

تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسه عوامل استرس زای شغلی و راهکارهای سازمانی مدیریت آن در مسئولان ورزش شرکت نفت ایران انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی - پیمایشی بود. مسئولان ورزش شرکت ملی نفت در سه گروه مدیران، کارشناسان و مربیان بررسی شدند. کل این افراد 170 نفر بودند که با استفاده از جدول مورگان 117 نفر از طریق نمونه-گیری تصادفی نظام دار انتخاب شدند. از پرسشنامه های استاندارد اشپیل برگر (1984) با پایایی (905/0 = a) و پرسشنامه محقق ساخته (با تاکید بر مدل رندال و آلتمایر (1994) با (پایایی (96/0 = a) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط استادان و متخصصان (10 نفر)، تایید شد. مهم ترین عامل استرس زای شغلی سازمانی مربوط به عامل شیوه سرپرستی (82/5) و کمترین میانگین شدت مربوط به عامل استفاده کمینه از نیروها (67/4) بود. بررسی راهکارهای سازمانی مدیریت استرس شغلی و نتایج آزمون t در این گروه ها نشان داد شرکت نفت در سطح متوسط به پایین از این راهکارها در هر سه گروه و در سطح بالاتری از این راهکارها برای گروه مدیران نسبت به دو گروه دیگر استفاده می کرد. بیشترین میزان استفاده، به راهکار مدیریتی روابط میان فردی (76/2) و کمترین میزان استفاده به راهکار مدیریتی جو و ساختار سازمانی (33/2) مربوط بود. مقایسه نمره های میانگین در سه گروه (آزمون ANOVA) نشان داد که امور ورزش شرکت ملی نفت ایران در سطح به نسبت بالاتری از راهکارهای سازمانی مدیریت استرس شغلی برای گروه مدیران نسبت به دو گروه دیگر استفاده می-کند.

تصور استفاده از داروهای انرژی زا ومخدر به عنوان موادی که قابلیت های جسمانی ورزشکاران رابهبود می بخشند،عواقب نامطلوبی رابربدن ورزشکاران دربرداشته است ونمونه های بیشماری از بیماری ها ومرگهای ناشی از مصرف این گونه داروها گزارش شده است وهمواره درحال افزایش است .این پدیده ،سابقه ای دیرینه دارد کهدربین ورزشکاران وصاحب نظران تحت عنوان «دوپینگ» مورد ارزیابی وشناسایی واستفاده قرار می گیرد.به طور معمول دوپینگ درکلاس های مختلف صورت می گیرد که این کلاسها طبق طبقه بندی ioc شامل: 1- گروه استروئیدهای آنابولیک 2- گروه مواد مخدر 3- گروه محرک های سیستم عصبی مرکزی ‹CNS› بتابلوکرز.خون 4- گروه مدرها 5- واخیراً نیز ویتامین ها واملاح نیز میشوند. دربین محرک های سیستم عصبی ،آمفتامین هاشایع ترند وورزشکاران اعتنای بیشتری به آنها دارند ،این گروه دارویی برای درمان بیماری های قلبی وعصبی مصرف می گردند ولی متاسفانه ورزشکاران برای پوشاندن خستگی وبه تاخیر انداختن آن وغلبه بردردبرمصرف آنها مبادرت می ورزند . ازمهمترین آمفتامین ها می توان آمفتامین، بنزفتامین، متیل فنیدیت، فنترمین، مترازین را نام برد که متیل فنیدیت نمونه ی بارزی از این گروه می باشد که مورد ارزیابی قرار می گیرد .

هدف این پژوهش تحلیل روابط بین جو سازمانی و کارآفرینی سازمانی حوزه مدیریتی دانشکده های تربیت بدنی کشور و تعیین مدل رگرسیونی متناسب با آن می باشد. برای دستیابی به اهداف پژوهش از دو پرسشنامه جو سازمانی سوسمن و سام دیپ و پرسشنامه کارآفرینی سازمانی مارگریت هیل که توسط محقق مورد بازنگری قرار گرفت، استفاده گردید. پرسشنامه ویژگی های فردی نیز با توجه به اهداف تحقیق ساخته شد. روایی محتوایی آنها توسط متخصصین و پایایی سئوالات نیز از طریق آلفای کرانباخ در یک مطالعه مقدماتی به دست آمد. به منظور نمونه گیری درحوزه مدیریتی، تمام مدیران و سرپرستان اداره های 11 دانشکده (87 n=) به عنوان نمونه انتخاب شدند و در حوزه هیات علمی نیز در هر دانشکده به صورت تصادفی و با تخصیص متناسب تعداد 101 نفر تعیین و در تحقیق شرکت داده شدند. در مجموع نرخ برگشتی پرسشنامه ها برابر با 71/89% بود. داده های گردآوری شده از طریق آزمون های ضرایب همبستگی، آزمون آنالیز واریانس یکطرفه، تعقیبی توکی و آزمون فرض نرمال بودن (کولوموگروف- اسمیرنف) و آنالیز رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد میانگین جو سازمانی در دانشکده های تربیت بدنی کشور برابر با 30/61 با 42/14SD= و میانگین کارآفرینی سازمانی نیز برابر با 09/195 و 63/27SD= بود. بین جو سازمانی دانشکده های تربیت بدنی کشور اختلاف معنی دار مشاهده شد (001/0p<). بین میزان کارآفرینی سازمانی و جو سازمانی حوزه مدیریتی دانشکده های تربیت بدنی کشور ارتباط خطی مثبت و معنی داری یافت شد(001/0،p<750/0r=). بین ابعاد مختلف جوسازمانی و میزان کارآفرینی سازمانی ارتباط مثبت و معنی داری در سطح (001/0p<) مشاهده شد. در مجموع، امتیازات کسب شده دال بر نا مساعد بودن جو سازمانی و پایین بودن میزان کارآفرینی سازمانی در دانشکده های تربیت بدنی کشور و وضعیت نامطلوب و نابسامان مقولههای فوق در آنها دارد. همچنین نتایج نشان داد جو سازمانی به عنوان یک پیش بینی کننده معتبر با ضریب تعیین 562/0 R2=برای کارآفرینی سازمانی بوده و بر اساس آن مدل پیش بینی تدوین گردید.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین هوش سازمانی و مؤلفه های آن و بهره وری مدیران ادارات تربیت بدنی آذربایجان شرقی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی– همبستگی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل مدیران ادارات تربیت بدنی استان های آذربایجان شرقی و حجم نمونه آماری 34 نفر از این جامعه است. به این منظور از پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت و پرسشنامه بهره وری و از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره با روش گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که براساس ضریب همبستگی پیرسون بین تمامی مؤلفه های هوش سازمانی و هوش سازمانی کل و بهره وری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در نهایت، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین مؤلفه های هوش سازمانی، میل به تغییر، روحیه و کاربرد دانش، قادر به پیش بینی معنادار بهره وری هستند.

هدف پژوهش حاضر مقایسه ابعاد سازمان یادگیرنده در سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک و تربیت بدنی آموزش و پرورش است. نمونه آماری 120 کارشناس از سازمان تربیت بدنی هستند و از طریق نمونه گیری نظام مند، 37 کارشناس از کمیته ملی المپیک و 38 کارشناس از تربیت بدنی آموزش و پرورش انتخاب شدند که در این دو سازمان جامعه برابر با نمونه است و در مجموع 195 نفر از کارشناسان سازمان های مذکور به پرسش نامه (DLOQ) واتکینز و مارسیک (1996) پاسخ دادند. این پژوهش از نوع مطالعات کاربردی و با روش توصیفی و از نوع پیمایشی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های کالموگروف اسمیرنف، لون، آنالیز واریانس و کروسکال والیس) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد بین ابعاد سازمان یادگیرنده (7 بعد) در سه سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک و تربیت بدنی آموزش و پرورش تفاوت معنی داری وجود ندارد. در عین حال از نظر مشخصه های سازمان یادگیرنده و وضعیت یادگیری، هر سه سازمان در سطح پایین تر از متوسط قرار دارند؛ زیرا در همه ابعاد، سازمان ها نمراتی کمتر از میانگین دریافت کرده اند.

هدف تحقیق حاضر مقایسه تبحر حرکتی کودکان کار و همتایان مدرسه ای آن هاست. 48 دختر و پسر دبستانی 10- 11 ساله به طور تصادفی از دو مدرسه منطقه چهار تهران و 29 دختر و پسر کار 11- 9 ساله از نمونه در دسترس کودکان کار تهران انتخاب شدند و آزمون تبحر حرکتی برونینگس - اوزرتسکی روی آن ها اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس دوسویه و پس از مشاهده تفاوت معنی دار بین گروهی، برای تعیین محل اختلاف معنی داری از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد (05/0 >p ). نتایج نشان داد کودکان کار به طور معنی داری در زمینه تبحر حرکتی، مهارت های حرکتی ظریف و مهارت های حرکتی درشت از کودکان مدرسه ضعیف ترند و دختران کار، در مقایسه با گروه های دیگر ضعیف ترین عملکرد را در تمام مهارت ها از خود نشان دادند. به طور کلی می توان گفت دختران و پسران کار از نظر تبحر حرکتی در وضعیت مطلوبی قرار ندارند.

هدف: بررسی ارتباط جو سازمانی با میزان رضایت شغلی کارکنان ادارات تربیت بدنی در استانهای کردستان و کرمانشاه پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به شیوه میدانی انجام گرفته است. جهت گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه روا و پایا تحت عناوین: پرسشنامه جو سازمانی (OCQ) لایل سوسمان و سام دیپ (80/0= α) و پرسشنامه رضایت شغلی (JDI) ویسوکی و کروم (84/0= α) استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنانی بود که به صورت رسمی، پیمانی یا قراردادی و حداقل با یک سال سابقه کاری با برخورداری از مدرک تحصیلی دیپلم در ادارات تربیت بدنی استانهای کردستان و کرمانشاه مشغول به خدمت بودند. نمونه آماری در این تحقیق برابر با جامعه آماری بود (112N=). دادههای خام با استفاده از نرم افزار spss و توسط آزمون آماری ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر در سطح معنی داری (01/0p<) حاکی از آن است که: 1) بین جو سازمانی و زیرمقیاسهای آن با میزان رضایت شغلی کارکنان همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. 2) بین زیرمقیاسهای رضایت شغلی با جو سازمانی نیز همبستگیهای مثبت و معنی دار وجود دارد. به نظر میرسد، توجه به جو سازمانی و زیرمقیاسهای آن میتواند در ارتقای میزان رضایت شغلی نیروی انسانی شاغل در سازمان مؤثر واقع شود. همچنین توجه به زیرمقیاسهای رضایت شغلی در سازمان میتواند در بهبود وضعیت جو سازمانی تاثیرگذار باشد.

به منظور تهیه نیمرخ آمادگی جسمانی کشتی گیران تیم ملی آزاد بزرگسالان، 73 کشتی گیر (میانگین سن 6/2 4/24 سال، و میانگین وزن 4/18 9/79 کیلوگرم) در سطح تیم ملی که طی 1 سال در تورنمنتهای معتبر بین المللی، مسابقات آسیایی، جهانی، و المپیک در اردوهای مختلف تیم ملی تمرین کرده بودند بررسی شدند و تمامی آزمودنیها آزمونهای زیر را انجام دادند: ترکیب بدن (درصد چربی3 موضعی، LBM و BMI)، قدرت نسبی عضلانی (قدرت پنجه های دست، پرس سینه، اسکات پا، و لیفت مرده)، استقامت عضلانی موضعی (دراز و نشست، شنای سوئدی، و بارفیکس)، استقامت قلبی - تنفسی (آزمون بروس)، سرعت (دوی 36 متر)، چابکی (دوی 9×4 متر)، انعطاف پذیری (خم شدن نشسته، بازکردن تنه، و بلندکردن شانه ها)، آزمون عکس العمل (عکس العمل دیداری دو جهته)، توان بی هوازی بی لاکتیک (ارگو جامپ 15 ثانیه، وینگیت دست 8 ثانیه، و وینگیت پا 8 ثانیه)، توان بی هوازی بالاکتیک (ارگوجامپ 30 ثانیه)، و قدرت انفجاری پاها (پرش طول درجا). میانگین و انحراف استاندارد رکورهای کسب شده کشتی گیران تیم ملی آزاد بزرگسالان (مجموع همه وزنها) عبارت اند از 5/3±5/11 درصد چربی بدن، 3/15±4/70 کیلوگرم LBM، 63±8/36 کیلوگرم بر مترمربع BMI، 12/0±92/0 وزن بدن بر نیرو قدرت پنجه های دست، 21/0±45/1 وزن بدن بر وزنه پرس سینه، 21/0±83/1 وزن بدن بروزنه اسکات پا، 24/0±87/1 وزن بدن بر وزنه لیفت مرده، 9/7±9/70 بار در دقیقه دراز و نشست، 5/7±3/69 بار در دقیقه شنای سوئدی، 9/10±9/35 عدد بارفیکس، 7/5±6/50 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در دقیقه حداکثر اکسیژن مصرفی، 25/0±1/5 ثانیه دوی 36 متر، 38/0±43/8 ثانیه دوی 9×4 متر، 9/4±41 سانتی متر خم شدن نشسته، 12/0±61/0 قد نشسته بر فاصله بینی تا زمین بازکردن تنه، 16/0±55/0 طول دست بر فاصله مچ دست تا زمین بلندکردن شانه ها، 2/60±7/391 هزارم ثانیه عکس العمل دیداری دوجهته، 4/6±49 وات بر کیلوگرم از وزن بدن ارگو جامپ 15 ثانیه، 9/98±6/375 وات وینگیت دست 8 ثانیه، 1/101±1/496 وات وینگیت پای 8 ثانیه، 7/6±9/43 وات بر کیلوگرم از وزن بدن ارگوجامپ 30 ثانیه.پس از جمع آوری نتایج خام آزمونها، با کمک آمار توصیفی نیمرخ آمادگی جسمانی کشتی گیران در هر آزمون به تفکیک وزنهای مختلف تهیه شد. تمامی عملیات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و EXCEL انجام شد.

حمایت مالی از ورزش اهداف مستقیم و غیرمستقیمی دارد. هدف مستقیم آن افزایش فروش است، در حالی که اهداف غیرمستقیم؛ اگرچه در نهایت به افزایش فروش ختم میشود، بیشتر بر ایجاد آگاهی و خلق تصویر مطلوب از نشان شرکت تمرکز دارد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه دیدگاه مدیران ورزشی و مدیران صنعتی ایران درباره چهار گروه اهداف عمومی، اهداف مرتبط با تولیدات و خدمات، اهداف پوشش رسانه ای و اهداف فروش در حمایت مالی از ورزش است که سه گروه اول را اهداف غیرمستقیم و اهداف فروش را هدف مستقیم مینامند. تحقیق حاضر، توصیفی-تحلیلی و از نوع کاربردی است. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ای است که اعتبار آن، با استفاده از نظرات اصلاحی استادان مدیریت ورزشی و مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها تأیید شد و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، 87/0 به دست آمد. جامعه آماری شامل مدیران 42 شرکت و رؤسای 34 فدراسیون ورزشی است و با توجه به محدود بودن آن، نمونه آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد. داده های جمع آوری شده، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های لوین، کولموگروف-اسمیرنف، t مستقل و یومن ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان میدهد بین دیدگاه رؤسای فدراسیون های ورزشی و مدیران شرکت های حامی در مورد تمامی چهار گروه اهداف حمایت مالی از ورزش تفاوت معنی داری وجود دارد (P≤0.05).