درخت حوزه‌های تخصصی

This study aimed to examine the effect of two types of collaborative output tasks on Iranian EFL learners’ comparative adjectives with two or more syllables. Thirty Iranian EFL learners participated in this study which were then divided into two experimental and one control groups; one experimental group received dictogloss task in 4-pairs and the other experimental group was given text reconstruction editing task in 6-pairs. Using pretest, posttests and delayed posttests, the data were collected through a grammaticality judgment test (GJT) and audio-recording of the learners’ interaction. Comparing the mean scores of three groups in GJT generally indicated that experimental groups gained more than the control group and text reconstruction editing group outperformed dictogloss group in noticing and learning the English comparative adjectives with two or more syllables. The transcripts of the students' verbal interactions indicated that text reconstruction editing group generated larger number of turns and language related episodes (LREs) in comparison to dictogloss group. Findings of this study also indicated that the majority of problems encountered in all the dyads were correctly solved in both dictogloss and text reconstruction editing groups, while the dictogloss group correctly solved more LREs in comparison to the text reconstruction editing group which showed that the dictogloss group was better regarding the quality of LREs. It can be concluded that the current study found evidence in support of Swain and her colleagues' claims (e.g. Kowal & Swain, 1994) that task implementation required the learners to produce output collaboratively which in turn leads to the internalization of grammatical features.

تحقیق حاضر به بررسی نقش عدم تجانس سنی زبان آموزان انگلیسی در استفاده از راهکارهای ارتباطی می پردازد. هدف دیگر این پژوهش بررسی تاثیر عامل عدم تجانس سنی زبان آموزان بر پیشرفت واژگان می باشد. بدین منظور 60 زبان آموز پسر سطح مقدماتی در یکی از آموزشگاههای زبان ایران به دو کلاس با وضعیت های سنی متفاوت تقسیم شدند. دانش آموزان یک کلاس از لحاظ سنی همگن بوده و 15و 16 ساله بودند درحالی که دامنه سنی درکلاس دیگر 35-15 بود. مواد آموزشی‘ مراحل آموزش و مدرس هر دو کلاس یکنواخت بوده و هر دو گروه‘ به مدت دو ماه ونیم مورد آموزش قرار گرفتند. نتایج حاصله حاکی از تاثیر معنادار عامل بافت سنی زبان آموزان بر نوع وبسامد استفاده از راهکارهای ارتباطی می باشد. اگر چه تاثیر عامل فوق بر پیشرفت کلی واژگان زبان آموزان قابل ملاحظه نبود.

این مقاله تلاشی است در جهت بررسی مسئله "عدم موفقیت" در یادگیری نحو زبان دوم. بر اساس فرضیه "نقصان مشخصه های مقوله های کارکردی" (هاکینز و چان 1997) گزینه های پارامتری که در سیستم مشخصه های کارکردی زبان اول بکار گرفته نشده اند موجب مشکل دائمی در یادگیری حتی بعد از مواجهه طولانی با زبان دوم و در سطوح پیشرفته توانش می گردد. بررسی چگونگی یادگیری جملات سوالی توسط گویشوران فارسی بزرگسال و داده های بدست آمده نشان می دهد. هر گاه یک ساختار زبان دوم (ساختار عامل یادگیری) با نمودهای ذهنی زبان اول و دوم همسانی داشته باشد منجر به "عدم موفقیت" در یادگیری خواهد شد. اما چنانچه ساختارهای عامل با نمودهای زبان اول مغایرت داشته باشند امکان یادگیری گزینه جدید افزایش می یابد.

مطالعه حاضر سعی دارد تا به بررسی مکانیسم های پیچیده روان شناختی مرتبط با سطوح زیر بنایی یاد گیری واژگان در زبان دوم بپردازد . شایان ذکر است که تحقیق فوق اساسا بر پایه تجزیه وتحلیل تاثیرآموزشی و روان شناختی عامل فرا گیر ساختار واژگان سازی در زبان اول بر یادگیری وآموزش واژگان در زبان خارجه انجام پذیرفته است. به عبارت دیگر پژوهش حاضر در ابتدا به بررسی تاثیر آموزش های مداخله های وغیر مداخله ای در مورد دو گروه واژگان معادل سازی شده وفاقد معادل از دیدگاه آموزشی می پردازد و از طرفی دیگر سعی دارد تا دانش واژگان زبان آموزان را از دیدگاه روان شناختی وزیر بنایی یادگیری واژگان و براساس نگرشی بین زبانی مورد تفحص قرار دهد. نتایج حاصله ازآزمونt غیر وابسته، نشا نگر تفاوت معناداری بین دو گروه شرکت کننده در مورد دو گروه واژگان مورد نظر بود. آزمون t جفت نشان داد که زبان آموزان از میزان آشنایی بیشتری با واژگان معادل سازی شده در مرحله پیش آزمون بر خوردار بودند و در مرحله پس آزمون نیز موفقیت بیشتری در این زمینه کسب نمودند. اگرچه نتایج به دست آمده حاکی از تفاوت معناداری در مورد یاد گیری این دوگروه از واژگان (نمره پیشرفتgain score =) در دو گروه آموزشی مداخله ای وغیر مداخله ای نبود. تجزیه وتحلیل های توصیفی این مطالعه حاکی از این امر است که تعداد واژگان معادل سازی شده در بالا ترین سطح که به بررسی توانایی تولید واژه در جمله می پردازد، تقریبا دو برابر تعداد واژگان فاقد معادل در گروه آموزشی مداخله ای بود. به علاوه تعداد واژگان فاقد معادل که به صورت تقریبی فرا گرفته شده بودند به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر از همتایان معادل سازی شده آنان بود. نتایج پژوهش حاضر می تواند مورد توجه ،تفحص، وبررسی متخصصین روانشناسی آموزش زبان، روش شناسان، وتئوری پردازان آموزشی قرار گیرد.

تحقیقات گذشته نشان داده است که برنامه ریزی قبل ازانجام فعالیت به تولید زبانی روانتر و پیچیده تری منجر میشود. تاکنون اکثر پژوهش های صورت گرفته تاثیر برنامه ریزی انفرادی را مورد بررسی قرار داده اند و برنامه ریزی گروهی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به منظور تعیین اثر برنامه ریزی پیش از انجام فعالیت زبانی بر نوشتار به زبان دوم، به بررسی نگارش استدلالی تولید شده توسط فراگیران ایرانی زبان انگلیسی تحت تاثیر دو شرایط برنامه ریزی انفرادی و گروهی پرداخته است. این پژوهش کیفیت نگارش دانشجویان را با توجه به سه جنبه روانی ، پیچیدگی و صحت مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. نتایج آزمون آنالیز واریانس نشان داد که برنامه ریزی گروهی باعث تولید متنی صحیح تر و برنامه ریزی انفرادی منجر به تولید متنی روان تر می شود، در حالی که هیچ نوع از برنامه ریزی ها تاثیری بر پیچیدگی نگارش ندارد. یافته های این مطالعه می تواند در جهت استفاده از برنامه ریزی گروهی پیش از نگارش به زبان دوم مورد استفاده قرار گیرد.