درخت حوزه‌های تخصصی

عوامل عاطفی، به عنوان مهمترین عوامل درمطالعات یادگیری زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم و به عنوان زبان خارجی به شمار می آیند. این عوامل موثر عبارتند از انگیزه، اعتماد به نفس، اضطراب و غیره. تحقیق و پژوهش در ویژگی های یادگیرندگان برای بیش از یک قرن در جریان بوده است. در ادامه این مطالعات ، مطالعه پژوهش حاضر ، تلاش در کاوش نوع شخصیت و انگیزه زبان آموزان ایرانی دارد. در این مطالعه، نوع شخصیت و انگیزه دانشجویان با استفاده از شاخص Myers- Briggs و پرسشنامه انگیزه ""لین""مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، 60 زبان آموز از یکی از موسسات زبان در مشهد- ایران به عنوان شرکت کنندگان در این مطالعه انتخاب شدند. با توزیع دو ابزار در میان یادگیرندگان زبان خارجی و با توجه به نمرات ترم گذشته آنها اطلاعات گردآوری و با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز شد. نتایج تحلیل همبستگی رابطه معنی داری بین انگیزه، شخصیت و موفقیت دانش آموزان نشان داد..از تحلیل رگرسیون چندگانه نیز برای بررسی قدرت ارتباط بین متغیرها استفاده شد که در میان این عوامل عاطفی، نوع شخصیت به عنوان بهترین پیش بینی کننده موفقیت دانش آموز تشخیص داده شد. کاربردهای آموزشی و پیشنهادات برای تحقیقات آتی نیز در تحقیق ارائه شده است.

توسعه توانشهای زیر مجموعه زبان دوم تحت تاثیر عوامل مختلفی چون عوامل شناختی، فردی، و اجتماعی است ( الیس، 1994) که در این میان طیف وسیعی از عوامل فردی در مطالعات آموزش زبان مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته اند لیکن تاکنون در این مطالعات هوش هیجانی به عنوان یک عامل فردی مورد توجه جدی قرار نگرفته است (پیشقدم، 2009). از سوی دیگر برخی از کنشهای زبانی که از جمله عناصر اصلی توانش کاربردشناسی زبان بینابین به شمار می رود دارای ویژگی «تهدید وجهه» می باشد. این نکته تاثیر و یا ارتباط هوش هیجانی - که ارتباط مستقیم با توانایی و مهارت افراد در مدیریت و کنترل احساسات دارد – را با توانش کاربرد شناسی زبان بینابین بسیار محتمل می سازد. در مطالعه حاضر محقق به بررسی این ارتباط محتمل می پردازد و با این هدف پرسشنامه «بار-آن» به عنوان معیار هوش هیجانی ، آزمون تافل به عنوان معیار سطح مهارت و توانایی زبانی و دو آزمون کاربرد شناسی زبان بینابین بر روی 52 زبان آموز ایرانی اجرا شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشانگرعدم وجود ارتباط موثر و معنا دار میان هوش هیجانی و توانش کاربرد شناسی و سطح مهارت زبانی زبان آموزان می باشد در حالی که میان توانش کاربرد شناسی زبان بینابین و سطح مهارت زبانی ارتباطی معنا دار و موثر وجود دارد. افزون بر این نتایج به دست آمده بیانگر آن است که هوش هیجانی نمی تواند به عنوان معیار مناسبی برای پیش بینی میزان توسعه توانش کاربردشناسی زبان بینابین و یا سطح مهارت زبانی مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه با استناد به نتایج تحقیق حاضر می توان گفت که در فرآیند یادگیری زبان دوم به طور عام و توسعه توانش کاربرد شناسی زبان بینابین به طور خاص نمی توان هوش هیجانی را به عنوان یک عامل فردی تاثیر گذار و مهم به شمار آورد.

یادگیری لغات اغلب باید به صورت اتفاقی از طریق شنیدن و خواندن به وجود آید. این یکی از دلایلی است که به اهمیت وجود یک برنامه خواندن وسیع و قابل توجه در یادگیری زبان انگلیسی اشاره می کند. مطالعات وسیع این فرصت را به فراگیران زبان می دهد تا به خواندن حجم زیادی از مطالب و موادی که در سطح سواد آنهاست بپردازند. یادگیری زبان از طریق شرایطی چون تکرار، بازیابی، استفاده خلاقانه و توجه کامل به وجود می آید. این شرایط را می توان در حین خواندن به شیوه های مختلفی از طریق باریک خوانی، خواندن مجدد، خواندن و ارتباط با مهارت های دیگر، خواندن و بحث، و یادگیری از طریقه تمرینات خواندن افزایش داد. فعالیت های رایانه ای می توانند با فراهم کردن فرصتی برای یادگیری عمدی موثر واقع شوند، اما باید در نظر داشت که یادگیری عمدی نباید جایگزین خواندن وسیع شود.

مقاله حاضر پژوهشی است درباره حضور بیگانه / دیگری در نشانه های فرهنگی، زیرا اگر مترجم ناقل واژه هاست، ناقل فرهنگ نیز محسوب می شود. نویسنده مقاله حاضر به کمک متون مدرن برگرفته از رمان ها و داستانهای کوتاه انگلیسی و امریکایی سده بیستم، سعی کرده است که دریابد مترجمان چگونه عمل می کنند تا فرهنگ دیگری را منتقل کنند، با توجه به این نکته که فرهنگ معممولا ضمنی است. مقاله همچنین به مسایل مختلفی پراداخته است که وارد شدن معناهای ضمنی فرهنگی انگیسی در فرانسه بوجود می آورد.