میرزا یوسف ، انگیزه خود را از نوشتن این کتاب ، دیدن اختلافها ، تعصبها، دروغ و اغراق بسیار در کتابهای تاریخی ذکر کرده و اینکه به اشاره و خواهش برخی از دوستان قصد نوشتن تاریخی را داشته که واقعی و بسیار شفاف باشد و به همین سبب نام کتاب را « تاریخ صافی»
سنتاَ ، اسلام رایج در توده مردم آسیای مرکزی ترکیب عقاید و باورهای بیشمار قدیمی قبیله ای ترکی به علاوه سنن اسلامی مرعی در زمان حاکمیت شوروی ( علیرغم تنزل دانش مذهبی در منطقه ) می باشد . از نظر تاریخی ، مذهب نیازهای بشر را جهت یافتن معنای زندگی و استنساخ چرایی مصیبت ها و گرداب رنج ها جلوه گر می سازد . در تحولات آسیای مرکزی دوران پس از شوروی ، فقر جدید ، بی ثباتی ها و آشفتگی همراه با تشنگی بیشتر برای مذاهب و نقش حکیمانه آن در زندگی روزانه جریان داشته است
با وجود گذشت 10 سال از روند مذاکرات کشورهای حوزه دریای خزر ، این کشورها همچنان در زمینه بسیاری از موضوعات اساسی به توافق نرسیدهاند . از جمله این اختلافات می توان به مسئله توسعه حدود حاکمیت ملی ، مشکلات مرزبندی آتی آذربایجان ، ایران ، قزاقستان ، روسیه و ترکمنستان در دریای خزر ، به علاوه موارد کمتر حساس چون حق اکتشاف و بهرهبرداری از منابع دریای خزر از جمله نفت و گاز اشاره کرد . مهمترین مانع در روند مذاکرات در زمینه مسائل حقوقی دریای خزر میتواند برگرفته از منافع متناقض کشورهای ساحلی حوزه دریای خزر باشد ...
هدف از این تحقیق شناخت جایگها و اهمیت نژاد و تمدن ایرانی در منطقه قفقاز است . بر این اساسا به بررسی یکی از نژادهای خالص بر جای مانده از اخلاف ایرانی پرداخته تا از این رهگذر به پیوندهای میان ایرانیان و مردم قفقاز پی برد . در این نوشته با بررسی اوستیا ضمن شناخت اجمالی وضعیت جغرافیایی ، فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی این منطقه با ریشههای نژادی و مشترکات ساکنان آن با ایرانیان آشنا شویم . به همین دلیل بیشترین تاکید در این تحقیق برخاستگاه نژادی و تاریخی این قوم است . در این جهت سعی شده از روش کتابخانهای ، توصیفی و تاریخی به مسئله پرداخته شود...
حمایت و پشتیبانی آمریکایی ها از فرایند تغییر رژیم ها در سه کشور اوکراین ، قرقیزستان و گرجستان را نمی توان الزاماَ کوششی در جهت کسب منافع بیشتر تعریف و تفسیر کرد . در واقع ، آنچه که برای آمریکائی ها در این زمینه احتمالاَ از اهمیت بیشتری برخودار است علاوه بر جنبه های پرستیژی حمایت از دموکراسی اولاَ جایگزینی مجموعه ای از رژیم های بی ثبات و ناکارآمد با رژیم هایی می باشد که از لعاب دموکراتیک برخوردار باشند و ثانیاَ ایجاد الگویی از تغییرات سیاسی به نظر آید که احتمالاَ می تواند در سایر نقاط جهان به عنوان یک سرمشق مورد توجه قرار گیرد .