فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۴۱ تا ۶۶۰ مورد از کل ۸۵۹ مورد.
شرحی به زلالی آب دیده
حوزه‌های تخصصی:
تأثیر پذیری های مولوی از نهج البلاغه در مثنوی
حوزه‌های تخصصی:
انس با زبان مولانا
حوزه‌های تخصصی:
زبان حال در «مثنوی معنوی»
حوزه‌های تخصصی:
نگاهی به ولایت و اولیا در مثنوی ومعنوی
حوزه‌های تخصصی:
اسفندیار در برزخ
حوزه‌های تخصصی:
شورانگیزی در مثنوی مولوی
حوزه‌های تخصصی:
بی شک تراوش های اندیشه به عواملی بستگی دارد که بتواند ذهن و زبان و سبک بیان سخنور راتحت تأثیر قرار دهد و ممیز هنجار سخن او با سخن گویندگان دیگر شود. در مثنوی مولوی نیز انگیزه های گوناگونی مایه شورانگیزی تعابیر عارفانه می شود که خود در حوزه سبک شناسی اثار مولانا قابل تأمل بسیار است . از این گونه عوامل می توان به سیمای پیامبر اکرم(ص) حضرت علی(ع)‘حسام الدین چلیی‘شمس تبریزی و ... اشاره کرد و جلوه های نور‘عشق‘خورشید‘آتش و ... را در تبیین تعابیر بلند مولانا در زمینه های گوناگن دید . این مقاله به اختصار گونه هایی از این موارد را در مثنوی نشان میدهد.
شاعر و پهلوان در شاهنامه
حوزه‌های تخصصی:
تاملی در پیوند فکری مولوی و ابن عربی (1)
منبع:
زبان و ادب ۱۳۷۹ شماره ۱۱
حوزه‌های تخصصی:
شراب آسمانی: تأویل در نگاه مولوی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
تأویل، شیوه ای کهن در تفسیر متون مقدس است که سابقة آن به حماسة "ایلیاد و ادیسه" بر می گردد. در میان مسلمانان، این روش، نخست در تأویل حروف مقطعه رخ نمود و آنگاه فرقه های گوناگون مانند معتزله، باطنیه، اخوان الصفا، فلاسفه، حروفیه، عرفا و ... به تأویل «قرآن» و حدیث دست زدند. در عرفان، عروج از لفظ به معنا و سیر صعودی از عبارت به اشارت تأویل نام دارد که مبنای آن انسان است که با تحول و ارتقای وجودی به ادراک حقایق در هر مرتبه نائل می شود. مولانا در «مثنوی شریف» - که تفسیری عارفانه به شمار می رود- فراوان دست به تأویل می زند؛ روش او جمع بین ظاهر و باطن است. او الفاظ را به معنای حقیقی خود می گیرد که البته این جز با شهود باطنی و رؤیت درونی به دست نمی آید. او این معنا را با تمثیلهای متعدد و متنوع و دل انگیز به تصویر می کشد.
طرفه شرح معنوی جانفزا
حوزه‌های تخصصی:
مقایسه قصه های مثنوی با مآخذ آن
حوزه‌های تخصصی:
مولانا جلال الدین محمد بلخی در سرودن کتاب ارزشمند مثنوی قصد داستان سرایی نداشته بلکه برای درک بهتر و بیشتر مخاطبان خود از دشواریها و پیچیدگی های طریقت، قصه را چراغی فرا راه آنان قرار داده است.بیشتر حکایات و قصص مثنوی برگرفته از ادبیات نوشتاری و یا گفتاری ادوار معاصر مولانا و یا قبل از وی است. شادروان استاد فروزانفر در کتاب ارزنده خود ماخذ قصص مثنوی منابع بسیاری از این قصه ها را معرفی کرده است اما ما در این نوشتار به بررسی تطبیقی برخی از قصه های مثنوی با ماخذ قبل از آن پرداخته ایم و در این پژوهش به نتایجی نو تر رسیده ایم که امید است خوانندگان دفترهای ششگانه مثنوی را به کارآید.
این شمس خود کیست تا چون مولانایی مرید او گردد
حوزه‌های تخصصی:
مولانا جلال الدین و شمس تبریزی
منبع:
نامه پارسی ۱۳۷۸ شماره ۱۵
حوزه‌های تخصصی:
آمریکاییان تب عشق «مولانا» گرفته اند!
منبع:
گزارش تیر ۱۳۷۸ شماره ۱۰۱
حوزه‌های تخصصی:
نگاهی به شرح جامع مثنوی معنوی
حوزه‌های تخصصی:
نیک بدنما
منبع:
هنر زمستان ۱۳۷۸ شماره ۴۲
حوزه‌های تخصصی: