ویژه ی شعر شفیعی کدکنی: زلال زمزمه ی جاری در موسیقی درونی شعر شفیعی کدکنی
منبع:
حافظ مهر ۱۳۸۷ شماره ۵۵
فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۰۱ تا ۱۲۰ مورد از کل ۳۵۴ مورد.
دو نقد: بر مبنای ریاضی عروض فارسی
حوزه‌های تخصصی:
علم قافیه
منبع:
اخگر مرداد ۱۳۲۵ شماره ۱۰
حوزه‌های تخصصی:
بررسی موسیقایی غزل عطار(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه‌های تخصصی:
از دیرباز پیوندی عمیق بین شعر و موسیقی برقرار بوده است، به همین دلیل شعرا همواره کوشیده اند با شیوه های گوناگون بر غنای موسیقی کلام خود بیفزایند. قالب غزل که در نوع غنایی سروده می شود مجالی وسیع به شاعر می دهد تا این مهارت خود را بیازماید. آمیختگی مضامین عرفانی با این قالب شعری نه تنها بر محتوا و مضمون آن تاثیر گذاشته بلکه موجب شده پیوند شعر و موسیقی بیش از پیش استوار گردد، به گونه ای که می توان شعر عرفانی را با ساختار موسیقایی آن بازتاب کاملی از افکار و اندیشه ها و حالات شاعر دانست.در این مقاله غزل عطار -به عنوان یکی از پیشگامان بزرگ شعر عرفانی- از این منظر مورد دقت و توجه قرار گرفته و موسیقی شعر او در سه مقوله موسیقی بیرونی (عروض)، موسیقی درونی (بدیع لفظی و معنوی) و موسیقی کناری (قافیه و ردیف) بررسی شده است. توجه خاص در این نوشتار به تاثیر افکار و اندیشه ها و حالات بر موسیقی غزل عطار است.
نوعی وزن در شعر امروز فارسی
حوزه‌های تخصصی:
بحر طویل فارسی
حوزه‌های تخصصی:
ابداع اوزان تازه در شعر فارسی (مصاحبه کتبی با سیمین بهبهانی)
حوزه‌های تخصصی:
مسئله هشتصد ساله وزن رباعی
حوزه‌های تخصصی:
چگونه اشعار ذوقافیتین یا تشریع سرودم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
ذوقافیتین سرائى، در قرنهاى کهن، از فنون هنرى محسوب مى شد که متأسفانه أکنون بدست فراموشى سپرده شده است. به منظور حفظ این فن ظریف و مشکل، در فرهنگ پارسى، سرودن آنرا از دیرباز آغاز نموده ام تا این هنر شگفت انگیز در فرهنگ زبان و ادب فارسى پایدار ماند. اما براى آموزش و پرورش نوپایان و دانشجویان و مشتاقان به سرآمدى و اثرپردازى در فنون ادبی باید عرض کنم که: طئ این مرحله بى همرهى خضر مکن چه در محضر پر فیض استادانى ره یافتم که هر یک مهر و ماه آسمان علم و ادب بوده و هستند چه: یاد یاران یار را میمون بود خاصه کان لیلى و این مجنون بود
بحر خفیف یا مضارع؟
حوزه‌های تخصصی:
اختلافات آوایی و عروضی در شعر فارسی
منبع:
کیان ۱۳۷۲ شماره ۱۱
حوزه‌های تخصصی:
طرحی نو در آموزش قافیه شعر فارسی
حوزه‌های تخصصی:
در باره قاعده قلب و چند نکته عروضی دیگر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
اندیشیدن در قافیه
حوزه‌های تخصصی:
عروض مولوی
حوزه‌های تخصصی:
کارکردِ عروضیِ ردیف در شعر فارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
یکی از اصلی ترین و مهم ترین کارکردهای ردیف که انطباق واژه ها و کلمات گونه گون با قوافی متعدد و سازگار ساختنِ آن ها با برخی بحور است، تا به اکنون مورد تحلیل و بررسی قرار نگرفته است. به عبارت دیگر، ردیف غالباً گونه ای آزادی به واژه قافیه می بخشد، آزادی ای که به سببِ آن، کلمه قافیه در سراسرِ زنجیره موسیقاییِ مصرع دوم و حتی تا نزدیک به صدرِ آن می تواند حرکت کند. بر پایه همین کارکردِ ردیف، واژه هایی که از لحاظ وزن عروضی به عنوان قافیه در بحری خاص نمی توانند استفاده گردند، به جلو رانده می شوند تا در جایگاهی که منطبق با عروض مصراع هستند، قرار گیرند. مثلاً کلمات (جهان، روان ، جوان، و...) در بحر متقارب مثمن سالم (بدون ردیف یا حروف وصل و خروج و نایره) در جایگاه قافیه نمی توانند قرار گیرند، به همین سبب است که با آوردن یک «ی» و یا «را» و امثال آن در پس این کلمات می توان از این واژه ها در جایگاه قافیه در این بحر استفاده کرد. با نگاهی اجمالی به آثار شاعران دوره های نخستین شعر فارسی، می توان دریافت که در شمار قابل توجهی از اشعار، ردیف به منزله اهرمی است که واژه های قافیه را به حرکت در می آورد تا آن-ها را با برخی بحور سازگار نماید. در این تحقیق به بررسی اجمالی همین کارکرد مهم و اساسیِ ردیف پرداخته شده و نشان داده شده است حتی در غزل های کوتاه که نیازی نیز به قوافی بسیار در آن ها وجود نداشته، باز هم برای سازگاری کلمات قافیه جدید با بحور متفاوت از ردیف استفاده شده است.