درخت حوزه‌های تخصصی

پروژه ها در طی اجرایشان، با ریسک های مختلفی مواجه هستند که می تواند تحقق اهداف پروژه را تحت تاثیر خود قرار دهد. بنابراین نیاز به مدیریت ریسک پروژه به صورت گسترده ای افزایش یافته است. در یک فرآیند سیستماتیک مدیریت ریسک، پس از ارزیابی ریسک، تحلیلگران ریسک با مرحله پاسخ ریسک مواجه می شوند، یعنی تصمیم می گیرند که در مورد ریسک های شناسایی شده چه اقداماتی باید انجام گردد. لذا، طراحی ساختاری مدون برای کاهش ریسک ها، نتایج سودمندی برای اتمام موفقیت-آمیز در قالب بودجه، زمان و کیفیت مورد نظر به همراه خواهد داشت. در مطالعات انجام شده، رویکردی جامع که اثرات زمانی و هزینه ای ریسک ها و استراتژی های پاسخ را به صورت یکپارچه با توجه به محدودیت های پیاده سازی استراتژی ها بر فعالیت ها و نیز کل پروژه مدنظر قرار داده باشد، وجود نداشته که ماهیت عدم قطعیت اکثر پروژه ها در دنیای امروزی، لزوم توسعه چنین مدلی را ایجاب می-نماید. در این مقاله از یک مدل بهینه سازی برنامه ریزی صفر و یک برای انتخاب مناسب ترین استراتژی های پاسخ به ریسک پروژه استفاده شده است به نحوی که تحقق اهداف پروژه امکان پذیر گردد. در ساختار توسعه داده شده، از مدل سازی اثرگذاری ریسک ها بر زمان و هزینه انجام فعالیت ها و همچنین اثر پیاده-سازی استراتژی های پاسخ به ریسک بر کاهش اثرات نامطلوب زمانی و هزینه ای ریسک ها جهت انتخاب استراتژهای بهینه استفاده شده است. در این رویکرد، زمان فعالیت ها با توجه به ماهیت احتمالی ریسک ها و همچنین اجرای استراتژی های پاسخ محاسبه شده است. در نهایت جهت ارزیای کارایی مدل، از یک نمونه مثال صنعتی بهره برده شد که نتایج عملکرد مطلوب این ساختار را تایید نمود.

خط مونتاژ ترکیبی به دلیل ویژگی های خاص و انعطاف نسبت به تغییرات ناگهانی تقاضاها، مورد استقبال بسیاری از تولید کنندگان صنعتی قرار گرفته است. این مقاله ، رویکردی نوین در بحث ارتباط با مشتریان را مورد بحث و بررسی قرار داده است که نتایج آن نشان دهنده مدیریت مناسب تقاضا است. مدل پیشنهادی، به سفارشات اولویت دار توجه بیشتری در رقابت با دیگر تولیدکنندگان دارد و یک خط پیشتاز تولیدی به صورت موازی و با سرعت بیشتر نسبت به خط اصلی تعریف می نماید. با توجه به روند سریع تغییرات محیطی، یکی دیگر از مواردی که می توان برای افزایش انعطاف پذیری در محیط سفارش مبنا در نظر گرفت ایجاد شرایطی برای بالانس مجدد خط می باشد به طوری که بتوان به صورت همزمان هم بار کاری را متعادل نمود و هم هزینه های تخصیص را کاهش داد. در این مقاله، بالانس مجدد خط نیز مورد نظر بوده و در مدل سازی وارد می گردد و کمینه کردن هزینه های آن به عنوان هدف دیگری مورد بررسی قرار می گیرد. بنابراین در این مقاله یک مسئله چندهدفه بالانس خط با بررسی مسائل بالانس مجدد و بالانس عمودی پیشنهاد می شود. در این مسئله برای حل از الگوریتم تجزیه بندرز استفاده شده است. نتایج نشان می دهد روش های دقیق توانایی حل مسائل سایز بزرگ در زمان منطقی را ندارد اما زمان حل برای روش تجزیه بندرز، با توجه به سایز مسئله نشان دهنده کارایی مناسب این الگوریتم است.

هدف: هدف این مقاله، ارائه مدل تصمیم گیری چندمعیاره برای ارزیابی و انتخ اب مدل مناسب ضمانت اعتبار برای شرکت های فناور نوپا می باشد. روش: در این مقاله از ترکیبی از روشهای کیفی و کمی استفاده شده است. در این تحقیق، ابتدا با مرور ادبیات و بررسی اسناد، مدل های ضمانت اعتبار، مولفه های کلیدی و معیارهای انتخاب مدل شناسایی و با نظر یک گروه خبره صحه گذاری گردید. در نهایت، مناسب ترین مدل با استفاده از مدل تصمیم گیری چندمعیاره و فرآیند تحلیل شبکه ای انتخاب شد. یافته ها: شناسایی مدل های ضمانت اعتبار، مولفه های کلیدی و معیارهای انتخاب مدل ضمانت اعتبار و رتبه بندی معیارها و مدل ها از یافته های اصلی این پژوهش می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در معیارهای اصلی انتخاب مدل ضمانت اعتبار که معیار تسهیل ارائه خدمات اعتباری بیشترین وزن (اهمیت) را دارد. همچنین دلالت های سیاستگذاری از قبیل: «سیاست های حمایتی دولت در خصوص توسعه ابزار ضمانت»، «ایجاد پایگاه متمرکز و قابل اعتماد داده های ریسک اعتباری» و «تغییرات حکمرانی و عملکردی در نهادهای ضمانت اعتبار کشور» برای ایجاد نظام بومی ضمانت اعتبار شرکت های فناور نوپا پیشنهاد گردیدند.نتیجه گیری: در این پژوهش، با روش فرآیند تحلیل شبکه ای مدل مناسب ضمانت اعتبار در کشور متناسب با نیاز شرکت های فناور نوپا، شرایط اقتصادی و نهادی حاکم بر کشور و همچنین همسو با تجربیات و مدل های موفق دنیا انتخاب گردید که استفاده از این مدل هم در بعد سیاستگذاری و هم در بعد اجرا توفیقات زیادی را در حوزه تامین مالی این بنگاه ها رقم خواهد زد. هدف: هدف این مقاله، ارائه مدل تصمیم گیری چندمعیاره برای ارزیابی و انتخ اب مدل مناسب ضمانت اعتبار برای شرکت های فناور نوپا می باشد. روش: در این مقاله از ترکیبی از روشهای کیفی و کمی استفاده شده است. در این تحقیق، ابتدا با مرور ادبیات و بررسی اسناد، مدل های ضمانت اعتبار، مولفه های کلیدی و معیارهای انتخاب مدل شناسایی و با نظر یک گروه خبره صحه گذاری گردید. در نهایت، مناسب ترین مدل با استفاده از مدل تصمیم گیری چندمعیاره و فرآیند تحلیل شبکه ای انتخاب شد. یافته ها: شناسایی مدل های ضمانت اعتبار، مولفه های کلیدی و معیارهای انتخاب مدل ضمانت اعتبار و رتبه بندی معیارها و مدل ها از یافته های اصلی این پژوهش می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در معیارهای اصلی انتخاب مدل ضمانت اعتبار که معیار تسهیل ارائه خدمات اعتباری بیشترین وزن (اهمیت) را دارد. همچنین دلالت های سیاستگذاری از قبیل: «سیاست های حمایتی دولت در خصوص توسعه ابزار ضمانت»، «ایجاد پایگاه متمرکز و قابل اعتماد داده های ریسک اعتباری» و «تغییرات حکمرانی و عملکردی در نهادهای ضمانت اعتبار کشور» برای ایجاد نظام بومی ضمانت اعتبار شرکت های فناور نوپا پیشنهاد گردیدند.نتیجه گیری: در این پژوهش، با روش فرآیند تحلیل شبکه ای مدل مناسب ضمانت اعتبار در کشور متناسب با نیاز شرکت های فناور نوپا، شرایط اقتصادی و نهادی حاکم بر کشور و همچنین همسو با تجربیات و مدل های موفق دنیا انتخاب گردید که استفاده از این مدل هم در بعد سیاستگذاری و هم در بعد اجرا توفیقات زیادی را در حوزه تامین مالی این بنگاه ها رقم خواهد زد.

سرمایه گذاران خطرپذیر در تعامل با شرکت های نوآفرین خود نقشی فراتر از تامین کننده منابع مالی برای این شرکت ها به عهده دارند و برای آن ها ارزش خلق می کنند. تحقیق حاضر با روش مطالعه موردی، به بررسی شش سرمایه گذاری خطرپذیر انجام شده در بازه زمانی (1393 تا 1400) از طریق 23 مصاحبه نیمه ساختاریافته با افراد فعال در سرمایه گذاری خطرپذیر و شرکت های نوآفرین پرداخته و ساز و کارهای خلق ارزش های غیرمالی و شیوه کنترل و حکمرانی را با استفاده از تحلیل محتوای کیفی مصاحبه ها و کدگذاری محوری مورد بررسی قرار داده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد خلق ارزش های غیرمالی سرمایه گذاران خطرپذیر به طور کلی از طریق شش ساز و کار با جهت گیری کلی خارجی و داخلی انجام می گیرد. در کنترل و حکمرانی سرمایه گذاران خطرپذیر دو رویکرد کلی وجود دارد. در یک رویکرد سرمایه گذار خطرپذیر از طریق نماینده خود در هیات مدیره شرکت نوآفرین، اهداف و انتظارات خود را دنبال کرده و استقلال و اختیار کامل در امور اجرایی و نحوه دستیابی به اهداف را به شرکت واگذار می کند. در شیوه دیگر کنترل و حکمرانی، سرمایه گذار خطرپذیر تا حدی شبیه شرکت های هلدینگ، از طریق مشارکت فعال در فرآیند برنامه ریزی شرکت و کنترل و نظارت بر عمکرد شرکت از طریق جلسات منظم ماهانه عمل می کند که در این رویکرد ارتباط بیشتر و مداوم سرمایه گذار خطرپذیر و شرکت نوآفرین، تعارضات مدیریتی را به حداقل می رساند.

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل تحول فرهنگ تعالی محور در صنعت فولاد است. برای این منظور، از روش کیفی مبتنی بر روش نظریه داده بنیاد استفاده شده است. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های ساختارنیافته و از نمونه گیری هدفمند بهره برده شد. مشارکت کنندگان کلیه مدیران خبره به حوزه تعالی و کارشناسان ویژه صنعت فولاد اصفهان، به تعداد 15 نفر بودند. برای رسیدن به مفاهیم، مقوله ها و طبقات، داده های حاصل از مصاحبه ها براساس کدگذاری باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل و با کمک نرم افزار MAXqda 18 تحلیل شد. شرایط علی شامل عوامل فناورانه ، فردی و سازمانی، شرایط زمینه ای شامل فرهنگ و محیط، ساختار و فرآیند و بلوغ سازمانی، شرایط مداخله گر شامل عوامل مرتبط با جامعه، عدالت سازمانی و پایش و ارزیابی، راهبرد ها شامل مدیریت مشارکتی، مدیریت انگیزش، توسعه زیرساخت ها و توانمندسازی و پیامد های حاصل، شامل رشد فردی، توسعه سازمانی و اجتماعی به دست آمد. برای سنجش اعتبار، ضریب کندال پس از جمع آوری نظرها به شیوه دلفی محاسبه شد.

هدف اصلی پژوهش دستیابی به مدل زنجیره تأمین هوشمند صنعت کالاهای تند مصرف در ایران می باشد. از آنجا که این پژوهش از نوع آمیخته اکتشافی است، در بخش کیفی پس از مرور مطالعات موجود و جمع آوری ادبیات موضوعی پژوهش، مقالات مرتبط شناسایی و خروجی های به دست آمده با استفاده از روش مالتی گراندد تئوری تحلیل گردید. پس از انجام روش فراترکیب، مقالات منتخب استخراج شدند. همچنین، پس از برگزاری مصاحبه با 15 نفر از خبرگان حوزه مورد بررسی، به کدگذاری مقوله ها پرداخته و نتیجه به استخراج مدل منتج شد. در بخش کمی به منظور پالایه نمودن شاخص ها از روش پشتیبان اجماع گسسته استفاده شد. در ادامه به منظور نوع شناسی مدل از روش تحلیل مقایسه ای کیفی فازی با استفاده از نرم افزار FsQCA4 استفاده شد. داده های بخش کمی از بین 20 نفر از مدیران و خبرگان زنجیره تأمین در شرکت های فعال در صنعت کالاهای تند مصرف شهر تهران گردآوری شدند. بر اساس نتایج کیفی پژوهش، مشخص گردید مدل مذکور دارای 6 مقوله اصلی، 21 مقوله فرعی و 113 کد شاخص می باشد. همچنین بر اساس نتایج بخش کمی تعداد 92 شاخص به عنوان مناسب ترین شاخص های هوشمندسازی زنجیره تامین صنعت کالاهای تند مصرف تعیین و در ادامه مناسب ترین ترکیب بین شاخص های مدل پارادایمی تعیین شدند.   

هدف این مقاله، ارزیابی واکنش کشورها در مقابله با کووید-19 برای 16 کشور، که با در نظر گرفتن تفاوت ها در ویژگی های مختلف جمعیتی، فرهنگی و جغرافیایی انتخاب شده اند، در سه دوره متوالی از دی ماه سال 1398 تا آبان سال 1401 است. برای این ارزیابی، از مدل تحلیل پنجره ای، شاخص بهره وری مالم کوئیست و تحلیل پوششی داده ای متغیرهای ورودی کنترل نشدنی در سه دوره 345 روزه، استفاده خواهد شد. مدل تحلیل پنجره ای و تحلیل پوششی داده ای متغیرهای ورودی کنترل نشدنی برای مقایسه کارایی کشورها در چند دوره مختلف استفاده می شود و روش شاخص بهره وری مالم کوئیست، امتیازاتی را برای پیشرفت عملکرد کشورها در طی دوره های متوالی، محاسبه می کند. امتیازات عملکردی محاسبه شده با مدل تحلیل پنجره ای، نشان می دهد در واکنش کشورها تفاوت وجود داشته است و بر اساس نتایج این روش، چین بیشترین و ایتالیا بدترین کارایی را در طول سه دوره داشته اند. نتایج روش شاخص بهره وری مالم کوئیست برای مقایسه پیشرفت عملکردها نیز نشان داد که کشورها، کارایی ها و پیشرفت های متفاوتی دارند. بر اساس نتایج این روش، مالزی بیشترین و سنگاپور کمترین پیشرفت را در طول سه دوره داشته اند. چین با وجود امتیاز بالای کارایی از مدل تحلیل پنجره ای، از شاخص مالم کوئیست و مدل متغیرهای کنترل نشدنی، امتیاز خوبی نگرفته است که این رشد کم و حتی پسرفت این کشور را در طی سه دوره بررسی شده نشان می دهد و مشخص می کند که ایتالیا پیشرفت کرده است، اما با توجه به نتایج تحلیل پنجره ای، این رشد برای کاراکردن عملکرد این کشور، کافی نبوده است. براساس مدل متغیرهای کنترل نشدنی، مصر بهترین عملکرد را داشته است. اگرچه این مدل میان بیشتر کشورها، تمایزی قائل نمی شود.

پژوهش حاضر باهدف سنتز ادبیات گسترده در مورد گذار فناورانه به نسل چهارم انقلاب صنعتی صورت گرفته تا چارچوب جامع و یکپارچه ای از صنعت 4.0 را در قالب پارادایم صنعت خودرو ارائه نماید. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی است و با روش کیفی فراترکیب یا سنتز پژوهی انجام شده است. جامعه آماری، کلیه مطالعات انجام شده در بازه زمانی 2017 تا مارس 2022 می باشد، در این راستا 354 پژوهش در زمینه موضوع موردنظر ارزیابی و درنهایت 35 مقاله به صورت هدفمند انتخاب گردید و با تحلیل محتوا و ترکیب ادبیات مربوطه با روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی، درمجموع 107 کد 24 مفهوم، 7 مقوله کلیدی طی فرآیند جستجو و ترکیب نظام مند انتخاب و مورد تحلیل قرار گرفت و اعتبار آن از طریق آزمون کاپای کافمن تأیید گردید. نتایج تحلیل نشان داد مهم ترین مقوله های کلیدی شناسایی شده شامل؛ منابع، عوامل سازمانی، سیاست های دولت، عوامل فرهنگی، بازار، عوامل قانونی- حمایتی و محیط نهادی است که در سه رده عوامل اصلی، زمینه ای و محیطی دسته بندی شدند و درنهایت پس از طی مراحل هفت گانه پژوهش الگوی گذار فناورانه به نسل چهارم انقلاب صنعتی تدوین گردید. این پژوهش درک عمیق از ادبیات موجود در مورد صنعت4.0 را با سازماندهی عوامل مؤثر بر آن ارائه می دهد و می تواند در سیاست گذاری صنعت خودرو جهت گذر از فناوری های قدیمی به سمت فناوری های هوشمند مورداستفاده قرار گیرد.

با انقلاب های صنعتی، تغییرات اساسی در فناوری و الگوهای تولید به وجود آمده است. معرفی فرآیندهای اتوماسیون، الکترونیک و فناوری اطلاعات در دگرگونی های کار ماشینی و دستی به انقلاب صنعتی چهارم منجر شد. این توسعه که از آن به عنوان انقلاب صنعتی چهارم یاد می شود، منجر به ظهور مفاهیمی مانند اینترنت اشیاء، داده های بزرگ، هوش مصنوعی شده است. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، ارائه الگوى اثر فناوری های انقلاب صنعتی چهارم در صنعت خودرو ایران مى باشد. پژوهش حاضر ازنظر بعد محیط، از نوع کتابخانه اى و میدانى است. براساس کاربردى بودن نتایج، پژوهش حاضر کاربردى است. همچنین با توجه به موضوع، ماهیت پژوهش حاضر توصیفى و از نوع همبستگى است. جامعه آمارى این پژوهش را، معاونان و مدیران صنعت خودرو تشکیل مى دهند. براى روایى پرسشنامه از روایى صورى و براى پایایى از ضریب پایایى اشتراکى و ترکیبى استفاده شد. براى تجزیه و تحلیل داده ها، با بکارگیرى نرم افزارهاى SPSS و Expert Choice ،از ضریب همبستگى، تحلیل سلسله مراتبی و آزمون تى تک نمونه اى استفاده شد. یافته هاى حاصل از آزمون روش تحلیل سلسله مراتبیAHP درخصوص میزان اهمیت مولفه های فناوری های انقلاب صنعتی چهارم در صنعت خودرو نشان مى دهد، عوامل قانونی و حمایتی با وزن 190/0 رتبه اول، منابع با 0.169 در رتبه دوم، عوامل سازمانی با 0.157 در رتبه سوم، محیط نهادی با0.145 در رتبه چهارم، سیاست های دولت با 0.120 در رتبه پنجم، بازار با وزن 0.117 در رتبه ششم و در نهایت عوامل فرهنگی با 0.102 در رتبه هفتم قرار دارد. توجه به شاخص های اساسی در اهمیت فناوری های انقلاب صنعتی چهارم در صنعت خودرو کمک خواهد کرد تا این صنعت بهتر از قبل در جهت اهداف از پیش تعیین شده حرکت نمایند.

امروزه که رقابت بین شرکت های بازاریابی و خرده فروشی ها در بهترین حالت خود قرار دارد، شرکت ها سعی می کنند با توجه به رویکرد تقسیم بندی مشتریان و توصیه محصولات مناسب برای آن ها، برتری خود را از دست ندهند. خرید آنلاین در بازار مجازی به سرعت در حال افزایش است و معمولاً مشتریان بر اساس نیازها و تمایلات خود تصمیم به خرید می گیرند. فروشندگان نقش مهمی در تأثیرگذاری بر مشتریان دارند به همین دلیل سیستم توصیه محصول بسیار حیاتی است. سیستم توصیه محصول، کاربردهای متنوعی دارد و به منظور ترغیب مشتریان به خرید محصولات دیگر نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش، یک روش برای توصیه محصول به مشتریان ارائه شده است که با استفاده از الگوریتم خوشه بندی K-mean و مدل RFM به تقسیم بندی مشتریان و سپس توصیه محصول به آن ها می پردازد. برای اثبات عملکرد سیستم پیشنهادی، آزمایش هایی با استفاده از داده های جمع آوری شده از شرکت «دیجی کالا» صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که خوشه بندی بر اساس ویژگی های R،  Fو M برای خوشه ی شماره صفر نتایج بهتری دارد. به همین دلیل، برای ترغیب مشتریان وفادار به خرید کالاهای با قیمت بالاتر، می توان از قیمتی که به خوشه شماره صفر (مشتریان وفادار) پیشنهاد می شود، بهره برد و تخفیف های ویژه ای برای این مشتریان در نظر گرفت.

نگهداری و تعمیرات و بحث تعیین نرخ بهینه تولید، دو مبحث مجزا هستند که امروزه به دلیل وابستگی متقابل بین آن ها، با هم ادغام و به عنوان دو جزء جداناپذیر مطرح می شوند. در این پژوهش سیستم تولیدی مستعد شکست شبکه ای غیرپایدار با فرض وجود کالاهای فسادپذیر که دارای فعالیت های نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه و اصلاحی است، بررسی می شود. هدف از ارائه این پژوهش، تعیین نرخ بهینه تولید و به تبع آن کمینه کردن مجموع هزینه های تولید، کمبود، فساد، نگهداری تعمیرات پیشگیرانه و اصلاحی، دوباره کاری و نگهداری کالا در یک افق زمانی بلندمدت است. عدم قطعیت به دلیل خرابی های تصادفی ماشین آلات می شود تا حل چنین مسائلی با مدل های ریاضی بسیار پیچیده شود؛ بنابراین در این پژوهش از ابزار شبیه سازی گسسته پیشامد و نرم افزار ARENA.14 برای محاسبه شاخص های عملکردی سیستم استفاده شد. برای ارزیابی کارایی سیستم و تعیین سناریوی بهینه نیز از تکنیک تحلیل پوششی داده ها استفاده شده است که نتایج آن، کارایی مدل ارائه شده را نشان می دهد.

با افزایش رقابت در بازارهای جهانی توجه به الزامات زیست محیطی در زنجیره تأمین کشاورزی بسیار حائز اهمیت است. سبزبودن فرآیند کشاورزی عمدتاً بر مسائل متعددی از قبیل افزایش تقاضای مشتری، افزایش هزینه های اعضای زنجیره تأمین نسبت به کشاورزی سنتی و شرایط خاص نگهداری محصولات تأثیرگذار است. از طرفی افزایش رضایت مشتریان از محصولات و خدمات ارائه شده، لازمه موفقیت زنجیره های تأمین است. در این پژوهش یک زنجیره تأمین دوسطحی محصولات کشاورزی بررسی می شود. کشاورز درجه ی سبزبودن محصولات را تعیین می کند و خرده فروش با سرمایه گذاری های لازم، سطح رضایت مشتری را افزایش می دهد. نوآوری این پژوهش به طور مشخص، بهینه سازی سطح رضایت مشتری نهایی به عنوان یک متغیر تصمیم در زنجیره تأمین محصولات کشاورزی و بررسی هم زمان سه متغیر قیمت، درجه ی سبزبودن محصولات کشاورزی و سطح رضایت مشتریان در تابع تقاضای مشتری نهایی است. در فرایند مدل سازی، ابتدا رویکردهای متمرکز و غیرمتمرکز توسعه داده شد. در ادامه با ارائه قرارداد تسهیم درآمد، اعضای زنجیره به رابطه ای برد برد دست یافتند. در بخش نتایج عددی، با ارائه مثالی، صنعت گوجه فرنگی بررسی شد و نتایج نشان داد زنجیره تأمین پس از انعقاد قرارداد به سود بهینه ای که در رویکرد متمرکز به دست آمده است، خواهد رسید.

در شرایط ناپایدار موجود، شبکه های زنجیره تأمین تحت تأثیر شرایط اختلال است؛ بنابراین در طراحی شبکه های زنجیره تأمین باید استراتژی های تاب آوری لحاظ شود؛ اما این رویکرد بار مالی برای شرکت ایجاد می کند. در طراحی شبکه های زنجیره تأمین تاب آور، تأمین مالی بسیار اهمیت دارد. برای تأمین بار مالی، علاوه بر سرمایه موجود، می توان از وام های بانکی و اعتبار تجاری استفاده کرد که به بهبود سرمایه در گردش منجر می شود. بر اساس بررسی مبانی نظری موضوع، بار مالی ایجادشده، به دلیل استفاده از استراتژی های تاب آوری، موردتوجه قرار نگرفته است؛ همچنین درنظرگرفتن اعتبار تجاری و زمان بندی بازپرداخت اعتبارهای تجاری در تمام سطوح در شبکه زنجیره تأمین بررسی نشده است. در این پژوهش سعی شده است خلأهای موجود پوشش داده شود. بدین منظور یک شبکه زنجیره تأمین سه سطحی شامل تأمین کنندگان اصلی و پشتیبان، کارخانه و مراکز توزیع، تحت شرایط عدم قطعیت تقاضا طراحی شد. اهداف اصلی پژوهش بیشینه سازی ارزش فعلی خالص و بیشینه سازی برآورد تقاضا است. برای حل مدل دوهدفه در این پژوهش از روش برنامه ریزی آرمانی فازی پیشگیرانه و سالور CPLEX استفاده شد. طبق یافته های پژوهش، در صورتی تأمین کننده پشتیبان انتخاب می شود که بار مالی آن تأمین شده باشد؛ همچنین اعتبار تجاری بین تمام سطوح به طور مؤثر برقرار است.

بررسی شرایط امروزی محیط زیست، نشان می دهد در دهه های اخیر، کره زمین به علت اقدامات مختلف بشر دچار زیان های جبرانی ناشدنی شده است. برای بیان اهداف مدیریت زیست بوم، لازم است شاخص های آن تعریف شود. هدف مدیریت زیست بوم، به عنوان یک پدیده چندبعدی، ادغام خرده سیستم های اقتصادی، محیط زیستی، اجتماعی و نهادی در یک کل، با مراقبت از تأثیر و تعامل متقابل آنهاست. بر این اساس، در این پژوهش، ابتدا با بررسی پیشینه تحقیق به منظور شناسایی شاخص های مؤثر بر هریک از ارکان مدیریت زیست بوم، فهرستی از شاخص های تأثیرگذار و پراهمیت در هریک از ارکان اقتصادی- اجتماعی، زیست محیطی و نهادی مدیریت زیست بوم تعیین می شود. پس از دسته بندی اولیه، دو پرسش نامه طراحی شده است: یک پرسش نامه طیفی برای ارزیابی شاخص های مؤثر بر مدیریت زیست بوم با روش دلفی فازی و یک پرسش نامه با استفاده از مقایسات زوجی میان چهار رکن اصلی مدیریت زیست بوم، با استفاده از تکنیک دیمتل فازی برای دستیابی به تحلیل دقیق تر در بررسی روابط علت و معلولی بین هریک از ارکان که خبرگان و متخصصان، آنها را تکمیل کرده اند. درنهایت، تحلیل ها نشان داد ارکان نهادی و اقتصادی به عنوان متغیرهای عامل و ارکان بسیار تأثیرگذار در نظر گرفته می شوند. همچنین، معلوم شد که ارکان محیطی و اجتماعی، یک اثر در نظر گرفته می شوند؛ درنتیجه، خبرگان شاخص علم و فناوری را در رکن اقتصادی، کیفیت هوا را در رکن زیست محیطی، فقر را در رکن اجتماعی و به اشتراک گذاری شفاف اطلاعات را در رکن نهادی، به عنوان تأثیرگذارترین شاخص های مدیریت زیست بوم رتبه بندی کردند.

مدیریت منابع از مهمترین عوامل پایداری محیط زیست می باشد. مدیریت بر منابع، به دلیل کمیاب بودن آن ها در تولید، توجه خاص مبتنی بر اصول علمی را می طلبند. صنایع تولیدی از جمله بزرگترین مراکز مصرف منابع به ویژه منابع طبیعی محسوب می شوند. بنابراین نیاز است صنایع مختلف در بهره برداری از این منابع جهت رفع نیازهایشان به اصول توسعه ی پایدار متعهد باشند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر ارائه ی مدلی جهت مدیریت منابع در زنجیره تامین پایدار در صنایع مختلف می باشد. بدین منظور ابتدا بر اساس مطالعات پیشین و نظر خبرگان شاخص های مدیریت منابع در زنجیره تامین پایدار شناسایی شده و سپس به کمک تطبیق سه روش K-میانگین، تحلیل مولفه های اصلی و جنگل های تصادفی مدلی جهت تعیین میزان اهمیت شاخص ها در صنایع مختلف، بر پایه ی پرسشنامه های تکمیل شده، ارائه گردید. نتایج نشان می دهد شاخص های مدیریت محیط زیست و همکاری های بین بخشی در صنعت خودروسازی با اهمیت ترین شاخص ها می باشند. در صنعت کاشی و سرامیک شاخص های مسائل اجتماعی و شاخص مدیریت منابع انسانی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. همچنین در صنعت فولاد، شاخص های مسائل اجتماعی و مدیریت محیط زیست به عنوان با اهمیت ترین شاخص ها شناسایی شدند. در صنعت مواد غذایی شاخص های مدیریت کیفیت، همکاری های بین بخشی و مدیریت منابع انسانی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. به علاوه، در صنعت نساجی شاخص مدیریت کیفیت به عنوان با اهمیت ترین شاخص شناخته شد. نتایج به دست آمده از صنایع مختلف پیشنهادات کاربردی جهت اولویت بندی فعالیت های بهبود و بهره وری از منابع در راستای پایداری فراهم می کند.

در این پژوهش سعی می شود، مکان یابی مطلوبی برای احداث ایستگاه های آتش نشانی در شهر اصفهان صورت گیرد. مکان های کاندید برای ایستگاه های جدید، با استفاده از تکنیک AHP به روش ساعتی، تکنیک AHP فازی به روش چانگ و تاپسیس و سپس ترکیب آن ها با اطلاعات GIS تحلیل می شوند. با درنظر گرفتن معیارهای مختلف مانند تراکم جمعیت، نزدیکی به جاده اصلی، فاصله از ایستگاه آتش نشانی موجود، تراکم مواد خطرناک، شعاع پوشش آتش نشانی ها، شبکه ترافیک، کاربری اراضی، قدمت ساختمان ها و پتانسیل خطر، مکان های کاندید برای احداث ایستگاه های آتش نشانی در شهر اصفهان اولویت بندی خواهند شد. نتایج پژوهش حاضر با واحد آمار و برنامه ریزی استراتژیک سازمان مرکزی آتش نشانی شهر اصفهان در میان گذاشته شد و آن ها اولویت بندی حاصل از روش AHP فازی را تأیید کردند که در این روش، سه اولویت بالاتر به ترتیب منطقه هشت، منطقه نه و منطقه چهار شهر اصفهان است. تحلیل حساسیت روی وزن معیارها مشخص کرد که منطقه هشت در تمامی حالت ها دارای بالاترین اولویت برای احداث ایستگاه آتش نشانی است و مناطق دوازده و پانزده آخرین اولویت ها را به خود اختصاص دادند. چند پیشنهاد مدیریتی برای کنترل و بهبود شرایط احداث ایستگاه ها ارائه شد که شامل تغییر موقعیت اماکن خطرآفرین و اصلاح ضوابط ساختمان سازی شهرداری است. کلیدواژه ها: مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی؛ تصمیم گیری چندمعیاره؛ تحلیل سلسله مراتبی؛ نظریه فازی؛ تاپسیس.

سرمایه گذاری برای تهیه تجهیزات صنعتی، از ضروریات هر واحد صنعتی است. در این پژوهش، مدل ریاضی نظارت هوشمند بر عملکرد تجهیزات صنعتی توربین های بادی با استفاده از اینترنت اشیا و پهپادهای غیرنظامی با رویکرد رایانش لبه بررسی شده است. در این مدل، عملکرد پهپاد برای نظارت هوشمند بر توربین های بادی در سه مرحله تشخیص، تخلیه محاسباتی و محاسبات محلی بررسی شد. با توجه به دو هدفه بودن مدل نهایی، مدل توسط الگوریتم ژنتیک با مرتب سازی ناچیره و روش محدودیت اپسیلون تقویت شده با استفاده از اعداد تصادفی حل شد. با توجه به یافته های پژوهش، روش محدودیت اپسیلون با افزایش ابعاد مدل کارایی خود را از دست می دهد و قادر به یافتن مرز پارتو در مسائل با ابعاد بزرگ نیست. به همین منظور مدل با استفاده از نسخه دوم الگوریتم فراابتکاری ژنتیک با مرتب سازی ناچیره و ساختاری جدید برای نمایش کروموزوم ها حل شد. این الگوریتم توانست مسائل در ابعاد بزرگ که روش محدودیت اپسیلون قادر به حل آن نبود را حل کند. طبق نتایج، روش محدودیت اپسیلون تقویت شده و الگوریتم ژنتیک با مرتب سازی ناچیره تنها در زمان حل با یکدیگر متفاوت بوده و در سایر معیارها عملکرد مشابهی دارند؛ در نتیجه، الگوریتم ژنتیک با مرتب سازی ناچیره به عنوان روش برتر پیشنهاد شد.

در این پژوهش، انتخاب سبد سهام چند دوره ای درحالت عدم قطعیت و با درنظرگرفتن هزینه های معاملاتی، مدل سازی و حل شد. به منظور انتخاب سبد سهام چنددوره ای با چهار معیار بازده، ریسک، درجه تنوع بخشی سبد سهام و هزینه معاملاتی، یک مدل میانگین-نیم واریانس-آنتروپی امکانی معرفی شد. در این مدل سطح بازده با مقدار میانگین امکانی بازده، سطح ریسک با نیم واریانس امکانی پایینی بازده و درجه تنوع پذیری سبد سهام به وسیله آنتروپی امکانی محاسبه شد. برای درنظرگرفتن عدم قطعیت در مدل پیشنهادی، از نظریه فازی استفاده شده و بازده سهام، عدد فازی ذوزنقه ای درنظرگرفته شد. باتوجه به پیچیدگی محاسباتی مسئله، الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات چندهدفه برای حل مدل به کار رفت. به منظور ارزیابی عملکرد مدل پیشنهادشده، مدلی مشابه، مشتمل بر آنتروپی تناسبی، مدل سازی و حل شد و نتایج آن با مدل آنتروپی امکانی مقایسه شد. نتایج نشان داد که مدل آنتروپی امکانی از مدل آنتروپی تناسبی بهتر است؛ زیرا مرز کارایی بهتری ارائه می دهد. با توجه به پرتفوهای بهینه به دست آمده از یک بار اجرای الگوریتم روی مدل آنتروپی امکانی در دوره ی زمانی سوم، بیشترین درصد سهام انتخاب شده در سبد بهینه سرمایه گذار ریسک پذیر، ریسک گریز و بی تفاوت نسبت به ریسک، به ترتیب کگل، حکشتی و شخارک هستند.

هدف این مقاله، طراحی الگوی بهبود عملکرد پایدار شرکت های کوچک و متوسط صنایع غذایی استان گیلان است تا مدیران و تصمیم گیران با شناخت عوامل، چالش ها و پیامدهای مدنظر به سمت بهبود عملکرد پایدار شرکت های کوچک و متوسط صنایع غذایی گام بردارند. مقاله حاضر از منظر هدف در زمره ی تحقیقات کاربردی، از منظر ماهیت در زمره ی پژوهش اکتشافی- توصیفی و بر مبنای جمع آوری اطلاعات در زمره ی مطالعات میدانی قرار می گیرد. این مقاله از نوع تحقیقات کیفی است  که با روش داده بنیاد، از طریق سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی مدلی پاردایمی متشکل از شش بخش ایجاد شد. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نظریه داده بنیاد موجب شکل گیری 13 طبقه اصلی، 29 مقوله ی اصلی و248 مفهوم شد. شش طبقه ی اصلی مدل پارادایمی داده بنیاد با استفاده از کدگذاری نظری به شکل: پدیده محوری (بهبود عملکرد پایدار)، شرایط علی (بقای سازمان، الزام اجتماعی و محیطی، کسب مزیت رقابتی)، شرایط زمینه ای (عوامل محیطی، عوامل سازمانی)، شرایط مداخله گر (عوامل محیطی، عوامل سازمانی)، راهبردها (سطح کلان، سطح سازمان) و درنهایت پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی ناشی از دستیابی به بهبود عملکرد پایدار با پیاده سازی راهبردهای مدنظر به وجود آمدند.

هدف: ساختار با توجه به اهداف استراتژیک سازمان و فرایندهای شناسایی و تعریف شده طراحی می شود و مبنای طراحی فعالیت ها و ارتباطات کارکنان قرار می گیرد. فرایندها و فعالیت های سازمان ها و شرکت ها نیز، از طریق نقش ها و سمت های سازمانی ای اجرا می شود که بر اساس ساختار و با توجه به دستیابی به اهداف سازمانی، به کارکنان واگذار می شود. اما سؤال مهم این است که ساختار رسمی تا چه اندازه می تواند پاسخ گوی نیازهای ارتباطی مردم و اجرای فعالیت های تفویض شده باشد. این در حالی است که در بسیاری از سازمان ها، به موازات ساختار رسمی، ساختاری غیررسمی نیز شکل می گیرد و بسیاری از فعالیت ها، بر اساس روابط شکل گرفته در ساختار غیررسمی انجام می شود؛ زیرا به دلایل مختلف، کارکنان بعضی سازمان ها مجبورند که از طریق ارتباطات غیررسمی و در قالب تیم های کاری موقت، بخشی از فرایندهای سازمانی را انجام دهند. در واقع، وجود ساختار غیررسمی در بسیاری از سازمان ها اجتناب ناپذیر است. حال که از وجود ساختارهای غیررسمی در سازمان ها گریزی نیست، بهتر است سازمان ها با علم به این موضوع و با دیدی روشن، این ساختارها را مدیریت کنند. موضوع اصلی، نظارت بر ساختار غیررسمی و مدیریت صحیح این ساختار و روابط ناشی از آن است. سنجش میزان تشابه و تفاوت ساختارهای رسمی و غیررسمی سازمان، از اهداف این پژوهش است. روش: ساختار رسمی، از نمودار سازمانی استخراج شده است. ساختار غیررسمی، مبتنی بر ثبت اطلاعات و اطلاعات موجود در منابع و پایگاه های مختلف است. گزارش هایی از رویدادهای ناشی از تعاملات کاری افراد، در فرایند انتخاب تأمین کننده از یک شرکت پروژه محور، در یکی از پروژه های ساختمانی پیچیده جمع آوری شد و به کمک روش تحلیل شبکه های اجتماعی، از این داده ها به عنوان یک شبکه غیررسمی استفاده شد. میزان تشابه و تفاوت ساختار رسمی و غیررسمی شرکت، از طریق معیارهای شبکه اجتماعی و شاخص رند سنجیده شد. یافته ها: بر اساس اطلاعات به دست آمده در فرایند یادشده، کارگروه ها یا جوامع غیررسمی ناشی از تعاملات واقعی افراد شناسایی و تجزیه وتحلیل شد. این جوامع بر اساس ساختار سلسله مراتبی سازمان با اداره ها و واحدهای رسمی مقایسه شدند. با استفاده از شاخص رند، شباهت این دو ساختار 76/0 درصد برآورد شد. این روش می تواند مبنایی برای مقایسه ساختار رسمی و ساختار واقعی شرکت ها باشد. درجه شباهت یا تفاوت ایدئال بین این دو ساختار، بسته به ماهیت، فرهنگ و مأموریت هر شرکت، متفاوت است.   نتیجه گیری: استفاده از این روش و شناسایی و تحلیل علل تفاوت های این دو گروه از ساختارهای ارتباطی، می تواند به سازمان ها کمک کند تا ساختارهای خود را بهبود بخشند، آن ها را چابک تر کنند و برخی کاستی های ساختاری را جبران کنند. با استفاده از این روش تحلیل و مقایسه نتایج در این دو گروه، می توان ساختار سازمانی را بررسی کرد، کارگروه ها و تیم های مؤثر را تقویت کرد، از ارتباطات مؤثر حمایت کرد و حتی، از ضعف ارتباطات پیشگیری کرد.