مهدیه آیرم

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و تدوین نورم آمادگی جسمانی دانشجو معلمان دختر دانشگاه فرهنگیان پردیس نسیبه تهران انجام شد. این مطالعه به روش توصیفی و کاربردی بر روی 325 دانشجو معلم که واحد درسی تربیت بدنی عمومی یک را گذرانده بودند، صورت گرفت. داده ها از طریق آزمون های دوی 800 متر، پلانک، شنای سوئدی و ایستگاهی جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار هنجار انجام شد. نتایج نشان داد میانگین رکوردهای به دست آمده در آزمون های مذکور به ترتیب 85/4 دقیقه، 62 ثانیه، 19 تکرار و 30/1 دقیقه است. براساس نورم های به دست آمده، بهترین نمره ها به دانشجویانی تعلق میگیرد که رکوردهای 79/3 دقیقه در دوی 800 متر، 72 ثانیه در پلانک، 27 تکرار در شنای سوئدی و 06/1 دقیقه در ایستگاهی را کسب کنند. این نتایج حاکی از فاصله وضعیت آمادگی جسمانی دانشجویان با شرایط مطلوب است. در نهایت، نورم های آمادگی جسمانی ارائه شده می تواند به عنوان مرجع مفیدی برای استادان رشته تربیت بدنی در ارزیابی و بهبود آمادگی جسمانی دانشجو معلمان دختر مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط حمایت اجتماعی با خودتنظیمی و رابطه آن با فعالیت بدنی اوقات فراغت کارگران ایران می باشد. این پژوهش توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری آن، کارگران ایران و نمونه آماری به روش تصادفی طبقه ای ساده از 15 استان، به تعداد 388 کارگر می باشد. جمع آوری     داده ها از طریق پرسشنامه "مشارکت در فعالیت بدنی اوقات فراغت"، "حمایت اجتماعی" و "خودتنظیمی" (کائی گانگ لی ،2010) انجام شد. برای توصیف داده ها از آمار توصیفی و برای تحلیل روابط از رگرسیون تک متغیره و چند گانه استفاده شد (05/0 p<). برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزار SPSS استفاده گردیده است. یافته های تحقیق نشان داد بین حمایت اجتماعی وخودتنظیمی، ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. لذا حمایت های اجتماعی و کمک هایی که از سوی دوستان و به ویژه اعضای خانواده می شود، تاثیر بسزایی در افزایش خودتنظیمی دارد. همچنین، بین خودتنظیمی و فعالیت های بدنی اوقات فراغت رابطه مثبت و معنی دار برقرار است؛ یعنی اگر افراد بخواهند در زمان فراغت شان بیشتر و به طور مداوم به فعالیت های بدنی بپردازند، باید اهدافشان را مدیریت و سازماندهی نمایند. لذا پیشنهاد می گردد که آحاد جامعه به منظور برخورداری از فواید مشارکت در فعالیت های بدنی اوقات فراغت و افزایش سلامت جسمانی، برنامه ریزی را در فرایند روزمره خود مورد تاکید قرار دهند.