حمیدرضا سایبانی

هدف از پژوهش حاضر واکاوی نقش مؤلفه های سرمایه روان شناختی بر توسعه مشارکت ورزشی جانبازان و معلولین ایران بود. پژوهش به صورت آمیخته (کیفی–کمی) بود. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید دانشگاه آشنا با ورزش معلولین، معلولین ورزشکار و مدیران و کارشناسان ورزش معلولین می شوند. این افراد، به صورت هدفمند برای مصاحبه های کیفی در موضوع پژوهش انتخاب گردید (15 نفر و تا حد اشباع نظری ادامه یافت). در بخش دوم (کمی)، پرسش نامه در بین معلولین شهر تهران توزیع گردید (384 نفر). برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه تاب آوری کانر- دیویدسون (2003)، پرسش نامه خوش بینی شییر و کارور (1985)، پرسش نامه خودکارآمدی شوآرتزر و جروسلم (1995) و پرسش نامه امیدواری اشنایدر (1991) استفاده شد. پرسش نامه توسعه مشارکت در ورزش همگانی شامل 24 گویه در دو مؤلفه اصلی عوامل روانی و جسمانی و عوامل اجتماعی تدوین شد. برای تحلیل داده ها از شاخص های کشیدگی و چولگی به منظور بررسی توزیع داده ها استفاده شد. برای بررسی و پاسخ به سئوالات پژوهش در ابتدا از نرم افزار Max QDA نسخه Pro و در ادامه به منظور بررسی وضعیت جمعیت شناختی، رسم و تدوین مدل اندازه گیری و مدل ساختاری به ترتیب از نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 24، پی ال اس نسخه0/2 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد تاب آوری، خوش بینی، خودکارآمدی و امیدواری بر توسعه مشارکت در ورزش همگانی جانبازان و معلولان تأثیر معناداری دارد. این نتایج می تواند به منظور آماده سازی معلولان و جانبازان برای حضور پایدار در فعالیت ورزشی مثمر ثمر واقع شود.

پژوهش حاضر به منظور طراحی الگوی توسعه داوطلبی معلولان در ورزش با تکیه بر نظریه داده بنیاد انجام شد. روش پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و برحسب گردآوری اطلاعات اکتشافی بود. داده های تحقیق از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 15 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و متخصصان حوزه معلولان و داوطلبی جمع آوری شد، روش نمونه گیری به صورت هدفمند با تکنیک گلوله برفی و بر اساس معیار اشباع نظری بود. داده ها بااستفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی با تکیه بر نظریه داده بنیاد تجزیه وتحلیل شدند. بر اساس نتایج به دست آمده عوامل علی در مقوله های ارزش اقتصادی بخش داوطلبی، لزوم شناسایی انگیزه ها و نیازهای داوطلبان، قابلیت زیاد داوطلبان معلول و سپری کردن اوقات فراغت ؛ شرایط زمینه ای در مقوله های عدم تطبیق شرایط اماکن ورزشی با معلولان، بستر قانونی، ضعف مدیریتی و بی توجهی سیاست کلان به موضوع داوطلبی ؛ عوامل مداخله گر در مقوله های عدم دسترسی آسان، محدودیت های فردی، ناشناخته بودن داوطلبی در ورزش ایران، عدم جایگاه مناسب داوطلبی، نگرش منفی به توانایی معلولان و انگیزه سلامت روانی، انگیزه فایده نگر و لزوم توانبخشی جسمی معلولان ؛ راهبردهای لازم توسعه داوطلبی ورزشی معلولان در مقوله های مناسب سازی محیط شهری و اماکن ورزشی، هم افزایی و تعامل نهادهای ذینفع، جذب و تامین منابع مالی، حمایت و پشتیبانی، طراحی سیستم مدیریت بکارگیری نیروهای داوطلب، ترویج و تبلیغ مشارکت و داوطلبی ورزشی معلولان و در نهایت پیامدهای توسعه داوطلبی ورزشی معلولان در مقوله های بهبود کیفیت زندگی، بهبود وضعیت استقلال فردی، اثربخشی عملکرد سازمان های ورزشی، توسعه سرمایه اجتماعی و توسعه عدالت اجتماعی احصا شده اند.

این مطالعه به منظور تدوین مدل پیاده سازی بازاریابی الکترونیکی در حوزه ی کسب و کار ورزشی انجام شد. برای تدوین مدل، یک پرسشنامه ی محقق ساخت تهیه شد .روایی پرسشنامه توسط آزمون تحلیل عاملی تأییدی و اکتشافی بررسی شد و مقدار کومو در آزمون بارتلت برابر با 912/0 بود و پایایی آن از آزمون آلفای کرونباخ تأیید شد. پرسش نامه تحقیق در اختیار 252 نفر از اساتید تربیت بدنی در سراسر کشور قرار گرفت و برگشت داده شد . داده ها توسط نرم افزار SPSS و AMOS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل عامل ها نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخودار است و همچنین نشان داد که سؤالات به 6 مؤلفه تعلق دارند. نتایج برای پایایی 6 مؤلفه بزرگتر از 70/0 بود که نشان می دهد، مدل از پایایی مناسبی برخودار می باشد. نتایج برای مدل معادلات ساختاری نشان داد که ضرایب مسیر برای شبکه های اجتماعی، طراحی محصول، خدمات الکترونیک، ارتباطات بازاریابی، زنجیره ارزش و تسهیم دانش به ترتیب 79/0، 76/0، 57/0، 72/0، 71/0 و 73/0 بود. بر اساس نتایج به دست شبکه های اجتماعی بیشترین سهم را در مدل بازاریابی کسب و کار حوزه ورزشی و خدمات الکترونیک کمترین سهم را در این مدل بازاریابی دارد. در مجموع این نتایج نشان می دهد که در مدل بازاریابی کسب و کار حوزه ورزشی، باید توجه ویژه ای به شبکه های اجتماعی شود

زمینه: ابعاد روانشناختی غنی سازی شغلی یکی از موضوعات مهم در روانشناسی ورزشی است و به معنای افزایش انگیزه، رضایت، تعهد و عملکرد کارکنان از طریق ارائه فرصت های یادگیری، خلاقیت، مسئولیت و ارتباطات مؤثر در سازمان است و این امکان را می دهد که برنامه های خود را در حین کار سازمان دهی کنند. تعارض کار خانواده یک مسأله مهم است و می تواند منجر به عدم پیشرفت، جابجایی شغلی و تغییر شغل شود. به رغم اهمیت سنجش این سازه ها در مدیران ورزشی تاکنون ابزار معتبری برای اندازه گیری آن ها در ایران رواسازی نشده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی شاخص های روان سنجی غنی سازی شغلی و تعارض کار -خانواده در مدیران ورزشی صورت گرفته است. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع هنجاریابی بود به این منظور جامعه شامل مدیران تربیت بدنی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1399 بود به این منظور تعداد 333 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند برای گردآوری داده ها از پرسشنامه غنی سازی شغلی و تعارض کار – خانواده استفاده شد. داده ها به روش تحلیل عاملی تأییدی ضریب آلفا کرونباخ و شاخص روایی و پایایی با استفاده نرم افزار Amos تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد پایایی پرسشنامه تعارض کار - خانواده و غنی سازی شغلی در پژوهش حاضر با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 0/904 =α و 0/926 =α به دست آمد که نشان از پایایی درونی مناسب گویه ها می داد. نتایج نشان داد که همبستگی تمام گویه ها با مجموع گویه ها در حد مطلوب بود و با حذف هر یک از گویه ها تفاوت چندانی در ضریب آلفای کرونباخ کل آزمون دیده نمی شد تحلیل عاملی تأییدی هم ساختار عاملی پرسشنامه را مورد تأیید قرارداد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بیانگر قابلیت اعتماد مطلوب یافته های حاصل از دو پرسشنامه تعارض کار - خانواده و غنی سازی شغلی بود، همچنین براساس نتایج، روایی همگرا و واگرای مطلوبی گزارش شد. تحقیق در نمونه های بزرگتر و جامعه های دیگر پیشنهاد می شود

صنعت گردشگری به عنوان یکی از مهم ترین پدیده های هزاره سوم، طی نیم قرن گذشته با رشد تصاعد گونه خود تأثیر بسزایی در رشد و پویایی اقتصادی و تبادلات فرهنگی کشورها داشته است. این پژوهش در راستای شناخت عوامل مؤثر بر مدیریت مقصد گردشگری ورزشی در سواحل استان هرمزگان انجام شد. فاکتورهای اثرگذار بر توسعه گردشگری ورزش های ساحلی از طریق مصاحبه با کارشناسان تهیه و پرسش نامه ای بر اساس 6 معیار و 60 زیر معیار تدوین گردید. جامعه تحقیق شامل گردشگرانی بود که در ورزش های ساحلی فعالیت داشتند. پرسشنامه ها برمبنای جدول مورگان بین 387 گردشگر توزیع شد. پایایی پرسش نامه با آزمون آلفای کرونباخ و روایی آن با تحلیل عاملی تأییدی انجام شد. نرمال بودن داده ها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و همبستگی آن ها با ضریب همبستگی بررسی شد. سپس برای رتبه بندی اثر معیارها و زیرمعیارهای اصلی از آزمون فریدمن استفاده شد. ضریب همبستگی گویای وجود ارتباط معنی دار در سطح 99% بین معیارهای اصلی پژوهش بود. آزمون فریدمن نشان داد که معیارهای 1) اقتصادی- بازاریابی، 2) تأسیسات زیربنایی، 3) روابط عمومی و تبلیغات، 4) اجتماعی- فرهنگی، 5) سیاسی- امنیتی و 6) مدیریتی به ترتیب بیش ترین اهمیت را در توسعه گردشگری ورزش های ساحلی در استان هرمزگان دارد. بدین ترتیب، تشویق و حمایت از سرمایه گذاران خصوصی، ایجاد ساختارهای زیربنایی و بهسازی خدمات کیفی و بازاریابی ورزش های ساحلی نقش اصلی را در دستیابی به توسعه اقتصادی- ورزشی سواحل هرمزگان دارد.

هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ارزیابی عملکرد ادارات کل ورزش و جوانان استان های کشور می باشد. نوع تحقیق توصیفی است و به روش میدانی انجام شده است. این مطالعه جز مطالعات ترکیبی است. جامعه آماری این مطالعه در بخش کیفی شامل خبرگان اجرایی و علمی و در بخش کمی کارشناسان دفاتر ارزیابی عملکرد (439 نفر) بود که با روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول مورگان  از میان آنها تعداد 205 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد. اطلاعات مورد نیاز نیز از دو روش کتابخانه ای و میدانی با ابزارهای مصاحبه و پرسشنامه جمع آوری گردید و برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش کلایزی و در بخش کمی از آزمون های تحلیل مسیر و فریدمن استفاده شد. با توجه به نتایج تحقیق، برای ارزیابی عملکرد ادارات کل ورزش و جوانان باید از هفت بعد ورزش قهرمانی، همگانی، بانوان، جوانان، مالی، منابع انسانی و فناوری اطلاعات استفاده کرد. تحلیل داده ها همچنین نشان داد که ورزش قهرمانی به علت ملموس بودن نتایج آن مانند مقام های کسب شده در اولویت قرار دارد. از طرفی ورزش موضوعی است که هم خودش می تواند درآمد زا باشد و هم نیاز زیادی به منابع مالی دارد و بر همین اساس بعد مالی بعد از بعد ورزش قهرمانی و قبل از ابعاد ورزش همگانی، ورزش بانوان و حتی امور جوانان در اولویت دوم قرار دارد. ابعاد ورزش همگانی، ساماندهی امور جوانان، ورزش بانوان، منابع انسانی و فناوری اطلاعات در رتبه های بعدی این لیست قرار دارند.

با توجه به اهمیت سرمایه گذاری بخش های خصوصی در صنعت ورزش، هدف اصلی این پژوهش تدوین مدل عوامل سرمایه گذاری بخش خصوصی با تاکید بررویدادهای ورزشی ملی و بین المللی است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها، از نوع توصیفی- تحلیلی است. در بخش کیفی پژوهش، 30 تن به طور هدفمند و در بخش کمی، بر اساس فرمول کوکران 200 نفر متشکل از رؤسای قبلی و کنونی فدراسیون های ورزشی، مدیران باشگاه های خصوصی و دولتی ورزشی، مدیران شرکت های حامی مالی، مسئولان قبلی و کنونی سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش و جوانان، برخی اقتصاددانان و حقوقدانان آگاه از موضوع اقتصاد ورزش، اساتید و متخصصان تربیت بدنی و سایر کارشناسان و کلیه اعضای اتاق فکر وزارت ورزش و جوانان ایران به عنوان نمونه تحقیق برگزیده شدند. برای دست یابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه 53 سؤالی محقق ساخته استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تایید 15 نفر از متخصصان رسید و روایی سازه پرسشنامه با تحلیل عاملی تأییدی مورد تایید قرار گرفت. آلفای کرونباخ برای تمامی سازه ها و کل پرسشنامه بالاتر از 7/0 بود. برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش دلفی در سه مرحله استفاده شد. در بخش کمی نیز از روش های آماری توصیفی و استنباطی ازجمله کلموگروف– اسمیرنف، تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل مسیر با کمک نرم افزار  SPSS 22 استفاده شد.  نتایج نشان داد عوامل اقتصادی به عنوان مهمترین و اولین دسته (325/0)، عوامل مدیریتی (278/0) در رتبه دوم، عوامل فرهنگی(267/0) در رتبه سوم، عوامل حقوقی و قانونی (213/0) در رتبه چهارم و عوامل ساختاری (193/0) در سرمایه گذاری و مشارکت بخش خصوصی در رویدادهای ورزشی ملی و بین المللی موثر اند. ارائه راهکارهای اقتصادی، مدیریتی و فرهنگی به عنوان مهمترین مولفه ها می تواند موجب سرمایه گذاری و مشارکت بخش خصوصی در صنعت ورزش ایران گردد.