سید مصطفی شاه صاحبی

هدف از این پژوهش تحلیل توانایی مدیریت کسب و کار بازار سرمایه با استفاده از هوش مصنوعی میباشد. متغیر های مستقل اولیه در این پژوهش شامل متغیر های نظارتی (ویژگی های حاکمیت شرکتی و کمیته ی حسابرسی) و متغیر های حسابداری (معیار های عملکرد و ریسک) می باشد. برای اندازه گیری توانایی مدیریت از شاخصِ دمرجان استفاده شده است. یافته های تجربی مربوط به بررسی 208 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه ی زمانی 1392 تا 1398، نشان می دهد که با استفاده از الگوریتم رگرسیون حداقل زاویه، متغیر های ریسک سیستماتیک، تغییر مدیر عامل، تمرکز مالکیت، تخصص مالی اعضای کمیته ی حسابرسی و بازده سهام نسبت به سایر متغیر ها قدرت بالاتری در تبیین توانایی مدیریت دارند. در تحلیل این نتایج می توان بیان کرد مسائل اقتصادی، سیاسی و نظارتی بیشتر می تواند توانایی مدیر را نسبت به معیار های عملکرد تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر این از نتایج دیگر پژوهش می توان به این موضوع اشاره کرد که در مباحث مدیریت و حسابداری جهت تبیین و پیش بینی متغیرهای مالی پیوسته مانند توانایی مدیریت، می توان از الگوریتم گردایان کاهشی آنلاین فوریه که دارای قدرت پیش بینی بالایی است، استفاده کرد.

اهمیت درک نقش شرکتهای دارای روابط سیاسی در اقتصادهای کشورهای درحال توسعه، ناشی از رشد آنها و اهمیت متعاقب در دهه اخیر است. علیرغم مزایای متعددی که برای روابط سیاسی مطرح شد، ممکن است که مسائل نمایندگی و راهبری، شرکتهای دارای روابط سیاسی را دچار افت کنند و منجر به فعالیتهای مخرب ارزش و رانتجویانه و متعاقباً هزینههای نمایندگی گردد. شرکتهای دارای روابط سیاسی، در راستای کمینه سازی هزینههای نمایندگی مربوط به روابط سیاسی، تقاضای بیشتری برای استفاده از حسابرسان متخصص صنعت خواهند داشت. در مطالعه حاضر تلاش شد تا با استفاده از دادههای 111 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1390 تا 1394 و رگرسیون چندمتغیره، به بررسی اثر تعدیلی اندازه موسسه حسابرسی بر رابطه هزینههای نمایندگی و روابط سیاسی پرداخته شود. نتایج بررسیها نشان داد که روابط سیاسی شرکت، منجر به افزایش هزینههای نمایندگی آن میگردد و اندازه موسسه حسابرسی، موجب کاهش تأثیر افزایشی روابط سیاسی بر هزینههای نمایندگی میشود.