
محمدرضا حافظ نیا
مدرک تحصیلی: استاد جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس |
مطالب
فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
دانلود اکسل نتایج
نمایش ۱۲۱ تا ۱۴۰ مورد از کل ۲۳۲ مورد.
رابطه نتایج استقراض و قدرت سیاسی و اقتصادی
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
مدیریتهای اجرایی
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
ساختار نظام اجرایی کشور
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
تبارشناسی و خاستگاه تاریخی و جغرافیایی ایل مَمَسنی (با تکیه بر فرضیات جدید)(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
تاریخ ایران بهار و تابستان ۱۴۰۱ شماره ۱ (پیاپی ۳۲)
209 - 226
کلیدواژهها: تبارشناسی خاستگاه تاریخی و جغرافیایی ایلخان شولستان ایل ممسنی
حوزههای تخصصی:
ایل ممسنی به عنوان یکی از ایلات لُرتبار واقع در شمال غربی استان فارس و دامنه های زاگرس، در تحولات اجتماعی و سیاسی نقش بسزایی داشته است. درباره مبدأ و منشأ این ایل دیدگاه ها و نظرات متفاوتی وجود دارد. بنیان پژوهش کنونی بر این پرسش استوار است که تبار و خاستگاه تاریخی و جغرافیایی ایل ممسنی چه بود و ساختار سیاسی این ایل و استقرار طوایف آن در قلمروهای مختلف چگونه شکل گرفت؟ پژوهش حاضر که با رویکردی توصیفی تحلیلی و از طریق گردآوری داده ها به روش اسنادی (منابع دست اول، تاریخ های محلی و متون تاریخی معتبر) و میدانی (مصاحبه و مشاهده) انجام شده است، نشان می دهد که ایل ممسنی ضمن برخورداری از تبار و خاستگاه تاریخی جغرافیایی دیرپا و کُهن، در اواخر دوره صفویه به سرزمین شولستان مهاجرت کرد. براساس فرضیات هشت گانه نویسندگان، طوایف ممسنی (بکش، جاوید، رستم و دشمن زیاری) به صورت تدریجی و مبتنی بر جهت جغرافیایی وارد سرزمین شولستان شدند و پس از همزیستی مسالمت آمیز اولیه در مجاورت شول ها، بر آنها چیرگی یافتند و قلمرو جغرافیایی مختص به خود را تحت حکمرانی خوانین مجزا برگزیدند. بنابراین، ساختار جدید ایل ممسنی به صورت چهار طایفه لرتبار ممسنی، یک طایفه لرتبار شول و سپس یک طایفه ترک تبار قشقایی شکل گرفت، ولی به دلیل نبود منصب ایلخانی واحد، رفته رفته تعارضات درون ایلی و برون ایلی (با دولت مرکزی و سایر ایلات) شدت یافت و ایل ممسنی از نظر اجتماعی سیاسی دچار ازهم گسیختگی شد.
اوضاع سیاسی و فرهنگی
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
مباحثی در زمینه مناسبات ظالمانه اقتصاد جهانی
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
بنیادهای بی عدالتی فضایی در ایران
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا مصطفی قادری حاجت
منبع:
آمایش سیاسی فضا دوره اول بهار ۱۳۹۸ شماره ۲
117-127
کلیدواژهها: عدالت فضایی بی عدالتی فضایی سیاست گزاری برنامه ریزی ایران
حوزههای تخصصی:
مقدمه: مهم ترین هدف سازمان دهی فضا در هر کشوری، در ابتدا ارایه بهینه خدمات به حداکثر شهروندان و سپس اداره و کنترل افراد ساکن در یک کشور است. فضای جغرافیایی ایران به رغم تلاش های زیاد از عدالت فضایی دور بوده و ساختار مرکز- پیرامون الگوی غالب روابط فضایی آن می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی بنیادهای بی عدالتی فضایی در ایران انجام شد. مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و تکیه بر منابع کتابخانه ای سعی در شناسایی و دسته بندی عناصر موثر بر بی عدالتی فضایی در ایران را داشت. نتیجه گیری: بی عدالتی فضایی در ایران از دو زمینه اصلی شامل شرایط طبیعی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی هر مکان جغرافیایی (خصوصیات ذاتی مناطق) و اقتصاد سیاسی فضا، تصمیمات سیاست گزاران و برنامه ریزان اقتصادی منشا می گیرد. مناطق پیرامونی با ۱۶ استان و مناطق مرکزی با ۱۴ استان (به احتساب استان البرز) ساختار فضایی سیاسی ایران را شکل می دهند. حدود ۵۰% مساحت و ۷/۵۰% جمعیت کشور به مناطق پیرامونی تعلق دارد، این امر بیانگر آن است که ۵۰% حجم توسعه کشور باید در مناطق مرزی متمرکز شود تا تعادل های منطقه ای در ساختار فضایی ایران برقرار گردد، این در حالی است که تمرکز امکانات و خدمات در مرکز، موجب دورافتادگی برخی از استان ها و محرومیت آنها از این مواهب شده است.
موقعیت اجتماعی و اقتصادی پنجاب در پاکستان
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
رابطه نتایج استقراض و قدرت سیاسی و اقتصادی
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
مدیریتهای اجرایی
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
نهادهای انقلاب اسلامی میراث حضرت امام
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
اهداف و استراتژی آمریکا در منطقه خلیج فارس
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
اوضاع کلی جهان اسلام
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
تحلیل ژئوپلیتیکی ساختار امنیتی در منطقه خلیج فارش
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
مدیریتهای اجرایی
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
بررسی عوامل مؤثر بر سازمان و مدیریت سیاسی فضا در کشورهای جهان(مقاله علمی وزارت علوم)
نویسنده:
ابوالفضل کاوندی کاتب محمدرضا حافظ نیا
منبع:
ژئوپلیتیک سال هفدهم تابستان ۱۴۰۰ شماره ۲ (پیاپی ۶۲)
27 - 61
کلیدواژهها: سازماندهی سیاسی فضا مدیریت سیاسی فضا تقسیمات کشوری جهان و ایران
حوزههای تخصصی:
سازماندهی سیاسی فضا، فرآیند تقسیم و مرزبندی پهنه سرزمینی با هدف مدیریت بهینه سیاسی فضاست. هدف این مقاله تبیین استراتژی ملی کشورها در سازماندهی و مدیریت سیاسی فضای آنهاست. ایجاد و تغییر در سازماندهی و مدیریت سیاسی فضا، از الگوهای مختلفی پیروی می کند و اولین سطح، اهمیت بیشتری دارد. مقاله با این پرسش روبه روست: تغییرات در سطح اول سازماندهی سیاسی فضا در کشورهای جهان، طی سال های 1960 تا 2020 میلادی چه وضعیتی را پشت سر گذاشته و چه عواملی در آن تأثیرگذار بوده اند؟ روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، منابع کتابخانه ای و از نرم افزارهای EXCEL و SPSS در مباحث آماری استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، استراتژی کشورها در سازماندهی و مدیریت سیاسی فضا از سه الگوی افزایش، کاهش و ثابت در تعداد استان ها پیروی می کند. پنج عامل جمعیت، وسعت، تولید ناخالص داخلی، شاخص توسعه انسانی و امنیت، در کنار مسایل جهانی، تأثیرات متفاوتی در تغییرات استانیِ 191 کشور جهان داشته اند. همچنین کشورهایی که تغییرات کمتری در سازماندهی سیاسی فضای جغرافیایی داشته اند، موفقیت بیشتری در دستیابی به اهداف مدیریت سیاسی فضا کسب کرده اند
ملاحظات و پیشنهاداتی درباب مدیدیتهای اجرایی
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
مدیریتهای اجرایی
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی:
اهداف و استراتژی آمریکا در منطقه خلیج فارس
نویسنده:
محمدرضا حافظ نیا
حوزههای تخصصی: