بررسی الگوهای نیکوکارانه در استان اصفهان و مقایسه آن با سایر استان های کشور (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
رفتارهای انسان دوستانه ممکن است در مناطق مختلف متفاوت باشد؛ به عنوان نمونه عامل اقتصادی نوع دوست در برخی استان های کشور به گونه ای فرض می شود که درآمد خود را عمدتاً برای خویش مصرف کرده و کمتر تمایل دارد برای دیگر افراد کم برخوردار جامعه صرف کند. نتایج این مطالعه با استفاده از نمونه ای 576 تایی نشان می دهد که فرض رایج درباره تمایل کمتر مردم برخی استان ها به انفاق و کمک های خیرخواهانه صحت ندارد. تحلیل های انجام شده در این پژوهش با استفاده از روش همسان سازی بر اساس نمره گرایش و رگرسیون لجستیک نشان می دهند که احتمال مشارکت در فعالیت های خیرخواهانه در بین افراد ساکن استان اصفهان و سایر استان ها تفاوت معناداری ندارد. تأثیر عوامل دیگری مانند سن و وضعیت تأهل بر میزان کمک ها و مشارکت های داوطلبانه در بین استان ها تقریباً یکسان است؛ بنابراین، این پژوهش شواهدی ارائه می دهد که نشان می دهد فرضیه رایج درباره عدم تمایل مردم برخی استان ها به انفاق و مشارکت های خیرخواهانه صحیح نیست. عوامل دیگری فارغ از محل سکونت، بر این رفتارها تأثیرگذارند. این نتایج می تواند به شناخت بهتر الگوهای رفتاری اقتصادی و اجتماعی در جوامع مختلف کمک کند.Investigating charitable patterns in Isfahan province and comparing them with other provinces of the country
Philanthropic behaviors may be different in different regions, for example, the altruistic economic agent in some provinces of the country is assumed to spend his income mainly for himself, and is less willing to spend for other less fortunate people in the society. The results of this study, using a sample of 576 people, show that the common assumption about the lower willingness of the people of some provinces to charity and charitable contributions is not true. The analyzes carried out in this research using the matching method based on the propensity score and logistic regression show that: the probability of participation in charitable activities among people living in Isfahan province and other provinces does not have a significant difference. The effect of other factors such as age and marital status on the amount of donations and voluntary contributions is almost the same among provinces. Therefore, this research provides evidence that shows that the common hypothesis about the unwillingness of the people of some provinces to charity and charitable contributions is not correct. Other factors influence these behaviors regardless of the place of residence. These results can help to better understand economic and social behavioral patterns in different societies.
تبلیغات
