بررسی وجوه شباهت و تمایز الگوی روایی قصص قرآنی و دراماتیک ارسطویی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله، به روش کیفی و با ابزاز اسناد و مدارک تاریخی اولیه و ثانویه، وجوه شباهت و تمایز میان الگوی محاکات روایی قصص قرآنی با الگوی محاکات دراماتیک شش گانه ارسطو در بوطیقا، مقایسه، تحلیل و تبیین می کند. پیشفرض کلی نیز این است که قصص قرآنی، ویژگی های اثر ادبی را دارند. به نظر می رسد الگوی شش مؤلفه ای محاکات دراماتیک ارسطویی در بوطیقا با الگوی محاکات روایی قصص قرآنی، همسانی ها و ناهمسانی هایی دارد. اول، در قصص و بوطیقا، موتوس هم معنای داستان و قصه دارد، هم نحوه داستان پردازی و قصه گویی. در قصص قرآنی نیز واژه قصص هم معنای متعارف قصه و داستان دارد هم بهترین شیوه داستان گویی که در عبارت «احسن القصص» آمده است. در عین حال، محاکات دراماتیک در بوطیقا از حیث شیوه تقلید (موتوس) و موضوع (اتوس) و اندیشه (دیانوئیا) و وسیله (اُپسیس) و طول و اندازه و آغاز و میانه و فرجام و وحدت های سه گانه و تزکیه (کاثارسیس) و نقص تراژیک و تغییر سرنوشت از نیک سیرتی به بدسیرتی و دگرگونی در احوال شخصیت و بازشناخت با محاکات روایی قرآنی وجه مشترک و متمایز دارد. این مقاله ادعا می کند الگوی روایی قصص قرآنی در عین تناظر نسبی با برخی مؤلفه های الگوی دراماتیک پیشنهادی ارسطو برای تراژدی، وجوه خصیصه نمای خود را نیز دارد.An Analysis of Similarities and Differences in the Narrative Pattern of Quranic Stories and Aristotelian Dramatic Pattern
This paper employs a qualitative approach, drawing on primary and secondary historical sources. It compares and analyzes the similarities and differences between the narrative patterns of Quranic stories and Aristotle's Poetics, with a particular focus on the six components of literary works. The general assumption is that Quranic stories exhibit literary characteristics. It is evident that muthos in Aristotle's work shares both similarities and differences with mimesis in Quranic stories. In both Quranic stories and Aristotle's Poetics, muthos encompasses the meaning of the story and its narrative style. In Quranic narratives, the term "qisas" also denotes both the conventional meaning of the story and the optimal method of storytelling, as noted in the phrase "Ahsan al-Qisas." Meanwhile, in Aristotle's Poetics, muthos pertains to the method of mimesis, character (ethos), thought (dianoia), spectacle (opsis), as well as aspects such as length, size, beginning, middle, end, tripartite unity, catharsis, hamartia (tragic flaw), and the transformation of fate from good to bad, alongside changes in the character's circumstances and recognition. This paper argues that the narrative structure of Quranic stories exhibits a relative correspondence with certain elements of Aristotle's proposed narrative framework for tragedy, while also possessing distinctive characteristics.
تبلیغات
