دانشگاه دوسوتوان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین ابعاد و مؤلفه های دانشگاه های دو(سه)سوتوان در ایران انجام پذیرفت. طرح پژوهش/ روش شناسی/ رویکرد: پژوهش حاضر بر مبنای اَبَرانگاره تفسیرگرایی، از نظر هدف کاربردی توسعه ای، برحسب ماهیت روش از نوع توصیفی و برحسب نوع داده کیفی است. جامعه آماری کارشناسان خبره سازمانی و اعضای هیئت علمی دانشگاه هاست که نمونه آماری به تعداد 27 نفر از بین آنها باتوجه به ویژگی ها و شرایط مورد نیاز برای اعضای پانل دلفی و به روش ترکیبی یعنی دو روش هدفمند و در دسترس تعیین گردید. جهت جمع آوری داده ها از ابزار پرسش نامه بسته و باز پاسخ و مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها مبتنی بر دو رویکرد دلفی فازی و تحلیل مضمون انجام گرفت. یافته ها: بر اساس تحلیل های متن مصاحبه ها، ابعاد دانشگاه دو(سه) سوتوان شامل بُعد بهره برداری با هفت مؤلفه هوش سازمانی، توانمندسازی، سرمایه اجتماعی، مدیریت استعداد، ارتباطات، شایسته سالاری و فرهنگ سازمانی؛ بُعد اکتشاف با پنج مؤلفه انعطاف پذیری منابع انسانی، رهبری فرصت آفرین، خلاقیت و نوآوری، آموزش و توسعه و هدف گذاری راهبردی و بُعد پایداری با چهار مؤلفه رشد پایدار منطقه ای، تعهد به پایداری، اقدامات زیست محیطی و تبیین معیارهای پایداری استخراج شده است. ارزش/ اصالت پژوهش: یافته ها نشان می دهد اگرچه پژوهش های فراوانی در زمینه دوسوتوانی انجام شده است؛ اما اغلب پژوهش های انجام شده از بُعد تعادل یا ترکیب ابعاد بهره برداری و اکتشاف به مفهوم سازمان دوسوتوان نگاه کرده اند، این در حالی است که در پژوهش حاضر علاوه بر اینکه مفهوم دانشگاه دوسوتوان مورد توجه قرار گرفته، بُعد سوم یعنی «پایداری» به عنوان نوآوری در مفهوم دانشگاه دوسوتوان شناسایی شده و مفهوم آن به دانشگاه سه سوتوان ارتقاء یافته است.