درخواست اعاده رسیدگی برای رأی داوری؛ نگاهی به رأی شعبه ۱۵ دادگاه تجدیدنظر استان تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
دادنامه صادره شده از شعبه 15 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ب ا نقض دادنامه دادگاه نخس تین و ب ا اس تدلاله ایی منحصر به فرد، امک ان اع اده رسیدگی از رأی داور را پذیرفت ه اس ت . در این دادنامه بر استدلال هایی همچون ؛ امکان اعاده رسیدگی از رأی داوری به دلیل امکان آن در خصوص آراء دادگاهه ا و ع دم س لب آن در خص وص داوری و همین طور تلاش در غیرعادلانه خواندن تفسیر مبتنی بر عدم امکان اعاده دادرس ی در داوری ... استوار شده است. هرچند که ق وانین آی ین دادرس ی م دنی شیوه رسیدگی دادگاهها و مراجع مختلف را تعیین کرده است؛ لکن علی رغم سکوت قانون آیین دادرسی مدنی نسبت به اعاده رسیدگی در داوری، با توجه به بند «ح» و «ط» ماده 33 قانون داوری تجاری بین المللی در این خصوص و همچنین با عنایت به مقوله عدالت و قاعده لاضرر و با تنقیح مناط از ماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی و اخذ وحدت ملاک از سایر قوانین ازجمله؛ قانون داوری تجاری بین المللی و قانون دیوان عدالت اداری و قانون دیوان محاسبات و برخی قوانین خارجی از جمله حقوق فرانسه، هلند و... می توان اعاده رسیدگی از آراء داوری را با رعایت احکام مترتب بر آن مدنظر قرارداد. لذا می توان دادنامه صادرشده را در خور تحسین و تقدیر دانست.Request for Reconsideration of an Arbitral Award (A Review of Judgment No. 00136 – 20/01/1399, Branch 15, Tehran Court of Appeal)
The judgment issued by Branch 15 of the Tehran Court of Appeal, by overturning the decision of the court of first instance and through unique reasoning, accepted the possibility of requesting reconsideration (retrial) of an arbitral award.
The court based its decision on arguments such as the possibility of retrial against court judgments and the absence of any explicit prohibition regarding arbitration, as well as efforts to characterize a restrictive interpretation against retrial in arbitration as unjust.
Although the Code of Civil Procedure regulates the process of litigation before courts and other bodies, and despite its silence on retrial in arbitration matters, it is possible — by relying on clauses (h) and (t) of Article 33 of the Law on International Commercial Arbitration, considering principles of fairness, the rule of no-harm (La-Zarar), and by analogy with Article 426 of the Code of Civil Procedure, and drawing parallels from other laws such as the Law on International Commercial Arbitration, the Law of the Administrative Justice Court, the Law of the Court of Audit, and certain foreign legal systems (including French and Dutch law) — to recognize the possibility of retrial of arbitral awards under certain conditions. Thus, the judgment in question can be regarded as commendable and worthy of recognition.
تبلیغات
