ممنوعیت شکنجه در فقه و حقوق ایران و مقایسه آن با حقوق بین الملل (آموزه هایی برای سیاست گذاری قضایی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ممنوعیت شکنجه به عنوان یکی از قواعد تکامل یافته ، تا به امروز فرازونشیب هایی را گذرانده است. در حقوق بین الملل، این عنوان بعد از اجماع جهانی سال 1948، به طور سازمان یافته در نظامات حقوقی در نظر گرفته شد و به عنوان یک قاعده آمره، در اسناد بین المللی به ظهور رسید؛ اگرچه قبل از ایجاد زمینه های حقوق بین الملل معاصر، قباحت اعمال خشونت آمیز، بالاخص درمورد اسیران، در مکاتب دینی مذموم شده بود. در این رابطه، در روایات اسلامی احکام صریحی پیش بینی شده که اگرچه به خودی خود منشأ تصمیم گیری فقهی است، ولی به دلیل کلی بودن روایات و شأن نزول هریک، شاهد تشتت آرا در این زمینه بوده ایم. نگاهی به نظرات حقوقی شورای نگهبان و ایجاد رویه حقوقی نوین ایران درمورد جرم شکنجه و مقایسه آن با نظرات خبرگان قانون اساسی در اوایل انقلاب، رویکردهای متفاوت فقهی و حقوقی در حیطه این موضوع را به خوبی مشخص می کند. مقاله حاضر درصدد است تا با نگاهی نو، با بررسی چند پرونده مهم در این زمینه و نوع قضاوت محاکم، نتیجه گیری جدیدی در این موضوع را با استفاده از روش گردآوری کتابخانه ای و اسنادی به شیوه توصیفی تحلیلی، به منصه ظهور برساند که می تواند برای تنظیم سیاست گذاری های قضایی در این رابطه، بهره برداری شود.The Prohibition of Torture in Iranian Jurisprudence and Law: A Comparison with International Law (Insights for Judicial Policymaking)
The prohibition of torture, as one of the most evolved rules, has gone through ups and downs over time. In international law, after the global consensus of 1948, this title was considered organized in legal systems and emerged as a binding rule in international documents. However, before the establishment of contemporary international law, the ugliness of acts of violence, particularly against prisoners, had been condemned in religious schools. In this regard, Islamic traditions provide explicit rulings that, while inherently serving as a source for jurisprudential decision-making, have led to divergent opinions due to the generality of the narrations and the context of their revelation. A look at the legal opinions of the Guardian Council and the development of Iran's new legal procedure regarding the crime of torture, compared to the views of constitutional experts at the beginning of the revolution, clearly defines the different jurisprudential and legal approaches to this issue. The present article tries to present a new perspective by analyzing several significant cases in this field and the judicial rulings of courts, using a descriptive-analytical method based on library and documentary research. The findings offer new insights that can shape judicial policies in this area.
تبلیغات
