رویکرد تبلیغاتی ترکیه در قبال انرژی و پیامدهای وابستگی به منابع خارجی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بررسی رویکرد تبلیغاتی ترکیه درباره تامین انرژی، موضوعی ا ست که می تواند برای درک نگرش تبلیغاتی دولت آنکارا از مفهوم قدرت ملی، سودمند باشد. ترکیه از کشورهای فاقد منابع انرژی فسیلی بوده و ناچار است هر ساله، مبالغ کلانی را صرف واردات انرژی کند و به خاطر وابستگی به منابع خارجی در مضیقه بماند. ولی این کشور در بازه زمانی ۲۰۰۲ میلادی تا ۲۰۲۴ میلادی، تلاش کرده در حوزه هایی همچون ترانزیت نفت و گاز، قدم نهادن در مسیر هسته ای شدن، تنوع بخشی به حوزه ی تولید و مصرف و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و همچنین اکتشاف نفت و گاز در دریای سیاه و مدیترانه، گونه ای فعال از سیاست گذاری حوزه انرژی را به نمایش بگذارد تا از وضعیت دشوار کنونی خارج شود. پژوهش گر با هدف شناسایی رویکرد رسانه ای ترکیه نسبت به تامین انرژی، با روش توصیفی تحلیلی و با مطالعه آثار مکتوب کتابخانه ای و اینترنتی، این پرسش را مطرح کرده اند که دولت ترکیه چگونه در مسیر تحقق اهداف سیاست انرژی و توصیف آن به عنوان قدرت ملی، به چه شکلی از ابزار رسانه بهره گرفته است؟ پاسخی که به عنوان فرضیه به این پرسش داده شده این است که دولت ترکیه تلاش کرده است در این سال ها از ظرفیت اقناع سازی و تبلیغاتی رسانه برای پوشاندن چالش ها و مخاطرات خود در حوزه انرژی و بالفعل سازی موقعیت های ترانزیتی برای مخاطب داخلی و خارجی بهره برداری نماید و بخشی از ضعف ها و ناتوانی های خود را پوشانده و موفقیت های نسبی را به عنوان افتخار و اعتبار ملی به نمایش بگذارد.Türkiye's Propaganda Approach to Energy and the Consequences of Dependence on Foreign Resources
Examining Turkey's propaganda approach to energy supply is a topic that can be useful for understanding the Ankara government's propaganda approach to the concept of national power. Turkey is one of the countries that lacks fossil energy resources and is forced to spend large sums of money on energy imports every year and remains in difficulty due to its dependence on foreign sources. However, between 2002 and 2024, this country has tried to demonstrate an active form of energy policymaking in areas such as oil and gas transit, embarking on the path to nuclear power, diversifying the production and consumption of renewable energy, and exploring oil and gas in the Black Sea and the Mediterranean to get out of the current difficult situation. With the aim of identifying Turkey's media approach to energy supply, the researchers have raised the question of how the Turkish government has used media tools in achieving energy policy goals and describing it as a national power, using a descriptive-analytical method and by studying written library and online works. The answer given as a hypothesis to this question is that the Turkish government has tried in recent years to exploit the media's persuasive and promotional capacity to cover up its challenges and risks in the energy sector and to actualize transit opportunities for domestic and foreign audiences, to cover up some of its weaknesses and inabilities, and to present relative successes as national pride and prestige. Türkiye's exaggerated advertising and media approach to energy supply and transmission is seen as a strategy to cover up the consequences and weaknesses of dependence.
تبلیغات
