کارکردهای خدمت سربازی در ایران عصر پهلوی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سربازی با شروع مدرنیزاسیون رضاشاهی، جایگاه مهمی در تامین نیروی انسانی ارتش ایران پیداکرد. این پدیده ویژگی اجباری و فراگیر بودن اش را از ابتدا تا کنون حفظ کرده است. لذا با توجه به متاثر شدن فراگیر جامعه معاصر ایران از این پدیده، تلاش شد به این سوال پاسخ داده شود که، در دوران پهلوی خدمت سربازی چه کارکردهایی داشته است؟. این پژوهش با روش تاریخی- تحلیلی و با استفاده از اسناد موجود، موضوع را مطالعه نموده است. یافته ها نشان داد که سربازی با تامین نیروی انسانی رایگان ارتش، تغییر در نظم سنتی جامعه و ایجاد رابطه شهروندی در نسبت مردم و دولت و .... کارکردهایی مثبت در عصر پهلوی داشت. نظام وظیفه به این حکومت برای تثبیت قدرت و یکسان سازی هویت ملی کمک کرد، تلاش برای ادغام اجتماعی، استفاده از نیروی انسانی شهروندان ذکور برای خدمت رایگان نظامی و تثبیت نظم اجتماعی نیز بخشی از تلاش حکومت ها برای بازجامعه پذیری سیاسی شهروندان بود. اما این اقدامات همزمان کژکاردهای اجتماعی این نهاد را مانند اعمال کنترل بر جامعه، کنترل نظام خانواده، خویشاوندی و تسیلم پذیری جوانان را به همراه داشته است که در نهایت بین حکومت و جامعه فاصله ایجاد می کرد.Functions of Conscription in Pahlavi-Era Iran
At the outset of Reza Shah’s modernization, conscription became central to supplying manpower for the Iranian Army. From its inception, it retained its compulsory and universal character. Given its pervasive impact on contemporary Iranian society, this study addresses the functions that mandatory military service served during the Pahlavi era. Employing a historical–analytical approach grounded in archival documents, the research finds that conscription played positive roles by supplying unpaid manpower to the army, transforming the traditional social order, and fostering a citizen–state relationship. The conscription system also aided the Pahlavi government in consolidating power and standardizing national identity; efforts at social integration, mobilizing male citizens for unpaid service, and stabilizing social order were integral to the political resocialization of the populace. However, these very measures generated adverse social effects—extensive state control over society, interference in family and kinship structures, and enforced compliance among youth—which ultimately widened the gap between state and society.