التیام شعری و اقتباس: مطالعه موردی ترجمه شیموس هینی از کمدی الهی دانته (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شیموس هینی، شاعر اهل ایرلند شمالی، در مقالات خود موضوعی را تحت عنوان بازپوشانی یا التیام شعری مطرح کرده است. مقصود او از طرح این موضوع، ایجاد فضا و مهارتی شاعرانه است که از طریق آن بتواند به مصائب و مشکلات مردمان سرزمینش بپردازد. این ایده هینی تا حدی به نظریه اقتباس که توسط لیندا هاچن، منتقد کانادایی، مطرح شده است شباهت دارد؛ چرا که هاچن نیز اقتباس را راهبردی برای تسکین درد های مردمانی که تحت سلطه قرار گرفته ا ند، در نظر می گیرد. هدف از این مقاله، بررسی موردی این شباهت با تکیه بر مطالعه ترجمه/ اقتباس هینی از بخشی از کمدی الهی دانته و روایت گفتگویش با گناهکاران در دوزخ است که در مجموعه شعر کار مزرعه تحت عنوان «اوگولینو» به چاپ رسیده است. موضوعاتی که مورد بحث قرار خواهند گرفت بررسی کارکرد و اهمیت چنین رویکردی در شعر هینی، تحلیل ارتباط میان شعر و تاریخ معاصر ایرلند و در، شناسایی نقاط قوت و ضعف این روش شاعرانه را شامل می شود. در نهایت، از قرار دادن شعر هینی در چارچوب نظریات انتقادی اش و همچنین ترکیب این دو با نظریه اقتباس هاچن، این نتیجه حاصل می شود که شاعر از طریق ترجمه/ اقتباس شعر دانته، در تلاش است تا گوشه ای از رنج مردم و هنرمندان ایرلندی را به مخاطبانش منتقل کند.Redress and Adaptation: A Study of Seamus Heaney's Translation from Dante's Divine Comedy
Seamus Heaney, the poet from the Northern Ireland, has introduced the notion of the Redress of Poetry in his critical works. He defines this notion as a context or skill that helps the poets to represent the adversities of their nations in a sophisticated and artistic way. As this poetic idea is similar to Linda Hutcheon's theory of adaptation, the current study attempts to show this resemblance through a reading of Heaney's translation of Dante’s dialogue with two eternally non-repentant souls narrated in the Inferno section of the Divine Comedy. Heaney has published this translation / adaptation in the last part of his collection, Field Work. The mechanisms, function, and significance of the notion of redress in Heaney’s poetic practice, the exploration of the connection of poetry and the contemporary Irish history, and the drawbacks and strengths of this poetic method are among the central topics discussed in this paper. Finally, through placing Heaney's poem in the framework of his critical theories and combining the two with Hutcheon's theory of adaptation, it is concluded that the poet is trying to find a pathway to represent and convey to his audience the suffering of the Irish people and artists through the translation/adaptation of Dante's poem.
تبلیغات
